Επιστρέφει τα χρήματα στους επενδυτές και τελειώνει την καριέρα των τελευταίων τεσσάρων και πλέον δεκαετιών στον κλάδο των hedge funds. Ο λόγος γίνεται για τον George Soros, ο οποίος τον επόμενο μήνα γίνεται 81 έτους.
Ο Soros θα επιστρέψει τα λεφτά, περίπου 1 δισ. δολάρια, μέχρι το τέλος του έτους, σύμφωνα με δυο πηγές που επικαλείται το Bloomberg. Η εταιρεία του θα επικεντρωθεί στη διαχείριση assets αποκλειστικά για το Soros και την οικογένειά του, σύμφωνα με επιστολή προς τους επενδυτές.
Ο 51 έτους Keith Anderson και διευθύνων σύμβουλος από το Φεβρουάριο του 2008, αποχωρεί από την εταιρεία, όπως αναφέρεται στην επιστολή την οποία υπογράφουν οι γιοι του Soros, Jonathan και Robert, αντιπρόεδροι της εταιρείας.
«Θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε αυτούς που επέλεξαν να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους με τη Soros Fund Manager τα τελευταία 40 χρόνια. Είμαστε βέβαιοι ότι αισθάνεστε πως έχετε ανταμειφθεί από την απόφασή σας αυτή», αναφέρεται στην επιστολή.
Όπως επισημαίνει το Bloomberg, «η κίνηση αυτή ολοκληρώνει την μεταμόρφωση του Soros από κερδοσκόπο, ο οποίος το 1992 έβγαλε 1 δις δολάρια στοιχηματίζοντας ότι η Τράπεζα της Αγγλίας θα υποχρεωθεί να υποτιμήσει τη στερλίνα, σε φιλάνθρωπο, ένα ρόλο που είχε φανταστεί για τον εαυτό του όταν σπούδαζε ως Ούγγρος μετανάστης στο London School of Economics μετά από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Μάλιστα, το Bloonmberg συνεχίζει επικαλούμενο την τελευταία έκθεση του Soros, ότι τα τελευταία 30 χρόνια έχει διαθέσει περισσότερα από 8 δις. δολάρια, «για να προωθήσει τη δημοκρατία, το δικαίωμα στον ελεύθερο λόγο, να βελτιώσει την εκπαίδευση και να καταπολεμήσει τη φτώχεια σε όλο τον κόσμο».
Οι γιοι του Soros τονίζουν πως η απόφαση αυτή ελήφθη καθώς οι νέοι χρηματοοικονομικοί κανονισμοί θα έκαναν απαραίτητη την εγγραφή της εταιρείας στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς μέχρι το Μάρτιο του 2012, εάν συνέχιζε να διαχειρίζεται κεφάλαια για επενδυτές
Σύμφωνα με την επιστολή, καθώς η εταιρεία επιβλέπει και διαχειρίζεται κυρίως οικογενειακά κεφάλαια από το 2000, αποφάσισε ότι είναι πιο λογικό να υπάρχει πλέον ως οικογενειακή επιχείρηση.
Πηγή:www.capital.gr
Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011
Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011
"Ο ασύλληπτος Μάκης Ψωμιάδης"
Η αναζήτησή του Μάκη Ψωμιάδη από τις ελληνικές αρχές, για τη συμμετοχή στα στημένα παιχνίδια του ποδοσφαίρου, δεν είναι παρά μια απλή περιπέτεια.
Pandoras box (psomiadis) by artivirus Πόσο λίγο είναι αυτό το κράτος;
ΠΗΓΗ:koutipandoras.gr
Pandoras box (psomiadis) by artivirus Πόσο λίγο είναι αυτό το κράτος;
ΠΗΓΗ:koutipandoras.gr
Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011
Πρέπει άραγε να πληρώσουμε το χρέος;
Παλαιότερα, υπήρχε ο Πρώτος Κόσμος, ο «Βορράς», ο οποίος υποτίθεται ότι αποτελούσε ένα μπλοκ ευημερίας. Ακολουθούσε ο Δεύτερος Κόσμος, στον οποίο ανήκαν οι χώρες του σοβιετικού μπλοκ, και ο Τρίτος Κόσμος, στον οποίο περιλαμβάνονταν οι φτωχές χώρες του «Νότου», οι οποίες, ήδη από τη δεκαετία του 1980, είχαν εξαναγκαστεί να υποκύψουν στις προσταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ο Δεύτερος Κόσμος κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Με τη χρηματοοικονομική κρίση του 2008, στον Πρώτο Κόσμο παρατηρήθηκαν σημαντικές αναταράξεις. Συνεπώς, στο εξής, καμία γεωγραφική διαίρεση δεν φαίνεται πλέον εύστοχη. Το μόνο που μπορούμε να διακρίνουμε πλέον είναι δύο κατηγορίες πληθυσμού: από τη μια υπάρχει μια χούφτα ατόμων που επωφελούνται από τον σύγχρονο καπιταλισμό, ενώ από την άλλη υπάρχει η πλειονότητα που τον υφίσταται, κυρίως μέσα από τον μηχανισμό του χρέους.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΠΟΣΟΣΤΑ
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών, οι αδύναμοι κρίκοι της παγκόσμιας οικονομίας βρίσκονταν στη Λατινική Αμερική, στην Ασία ή στις λεγόμενες «χώρες σε μεταβατικό στάδιο» του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Από το 2008, ήταν η σειρά της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αρχίσει να προκαλεί αμφιβολίες. Ενώ το συνολικό εξωτερικό χρέος των χωρών της Λατινικής Αμερικής ανερχόταν κατά μέσον όρο στο 23% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος τους το 2009, το αντίστοιχο ποσοστό για τη Γερμανία ήταν 155%, για την Ισπανία 187%, για την Ελλάδα 191%, για τη Γαλλία 255%, για την Πορτογαλία 245% και για την Ιρλανδία 1.137%. Πρόκειται για πρωτοφανή επίπεδα.
Αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες μπορούν να αντλούν άφθονη ρευστότητα από την Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (Fed), κυρίως μέσα από τη δημιουργία χρήματος, οι χώρες-μέλη της ζώνης του ευρώ δεν διαθέτουν παρόμοιο εργαλείο: το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) της απαγορεύει την άμεση χρηματοδότηση των κρατών. Ετσι, όταν την περίοδο 2007-2009 οι κυβερνήσεις κινητοποιήθηκαν για τη «διάσωση των τραπεζών» (η οποία κόστισε 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ που διατέθηκαν για την παροχή ρευστότητας και διαφόρων ειδών εγγυήσεων), η χρηματοδότηση των κρατών στηριζόταν στους θεσμικούς επενδυτές, κατά κύριο λόγο στις ασφαλιστικές εταιρείες, στα ασφαλιστικά ταμεία και στις... ιδιωτικές τράπεζες.
Επομένως, μία από τις αναπάντεχες συνέπειες της κρίσης υπήρξε το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2007-2009, αυτή επέτρεψε στους τραπεζίτες της Δυτικής Ευρώπης (Γερμανούς και Γάλλους κατά κύριο λόγο) να χρησιμοποιούν τα κεφάλαια που τους δάνεισαν η Fed και η ΕΚΤ για να αυξήσουν τις δραστηριότητές τους σε αρκετές χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία) και για να αποκομίσουν ιδιαίτερα σημαντικά κέρδη. Από τον Ιούνιο του 2007 (ξέσπασμα της κρίσης των subprimes) έως τον Σεπτέμβριο του 2008 (χρεοκοπία της Lehman Brothers), τα δάνεια που χορήγησαν οι ιδιωτικές τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 33%, περνώντας από τα 120 δισ. ευρώ στα 160 δισ. ευρώ.
Την άνοιξη του 2010, τη στιγμή που η ζώνη του ευρώ υφίσταται ισχυρές πιέσεις, η ΕΚΤ δανείζει τις ιδιωτικές τράπεζες με το προνομιακό επιτόκιο του 1%. Αντίθετα, για να δανείσουν χώρες όπως η Ελλάδα, οι τράπεζες απαιτούν ένα κατά πολύ υψηλότερο επιτόκιο: 4-5% για τρίμηνα έντοκα γραμμάτια και περίπου 12% για τίτλους δεκαετούς διάρκειας. Και ποια δικαιολογία προβάλλουν για να στηρίξουν παρόμοιες απαιτήσεις; Τον «κίνδυνο της στάσης πληρωμών» που επικρέμαται πάνω από τους τίτλους της χώρας. Η απειλή ήταν τόσο σοβαρή, ώστε, τον Μάιο του 2010, το επιτόκιο των δεκαετών τίτλων ξεπέρασε το 16,5%. Εξάλλου, για να «τροφοδοτήσει με ρευστότητα» την αγορά τίτλων του κρατικού χρέους, η ΕΚΤ εγγυάται στο εξής τις απαιτήσεις που βρίσκονται στα χέρια των ιδιωτικών τραπεζών, αγοράζοντας από αυτές κρατικούς τίτλους του δημοσίου χρέους, ενώ -θεωρητικά- απαγορεύει στον εαυτό της τη δυνατότητα να προβεί στον απευθείας δανεισμό αυτών ακριβώς των κρατών.
Αξίζει πραγματικά τον κόπο να προσπαθούμε με πείσμα να διατηρήσουμε στη ζωή έναν τόσο παράλογο μηχανισμό; Σε τελική ανάλυση, αφού οι τράπεζες απαιτούν υψηλά επίπεδα ανταμοιβής για τα χρήματα που δανείζουν επειδή σε αυτά ενσωματώνουν τον «κίνδυνο της στάσης πληρωμών», δεν θα ήταν λογικό να εξετάσουμε το ενδεχόμενο της παύσης της αποπληρωμής του χρέους ή ακόμα και την καταγγελία του τμήματος του χρέους που θεωρείται επαχθές; Συνήθως, απλά και μόνο η αναφορά αυτής της επιλογής πυροδοτεί περιγραφές για το τεράστιο χάος στο οποίο θα οδηγήσει οπωσδήποτε παρόμοια ενέργεια: Ο Κριστιάν Νουαγέ, διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας, το θεωρεί «σενάριο της φρίκης»(1). Ωστόσο, από την πλευρά των πληθυσμών που υφίστανται την κρίση, μήπως το «σενάριο της φρίκης» συνίσταται στην εφαρμογή των προγραμμάτων λιτότητας που έχουν εξαγγελθεί;
Ο Χένρι Κίσινγκερ -αμερικανός πρώην υπουργός Εξωτερικών και αναλυτής τον οποίο κανένας δεν θα μπορούσε να υποπτευθεί για αυξημένη συμπάθεια και ευαισθησία προς τον Τρίτο Κόσμο- δήλωσε, το 1989, αναφερόμενος στα προγράμματα δομικής αναδιάρθρωσης και λιτότητας που προωθούσε το ΔΝΤ στις λατινοαμερικανικές χώρες: «Καμία δημοκρατική κυβέρνηση δεν μπορεί να ανεχτεί τις απαιτήσεις των διεθνών θεσμών για παρατεταμένη λιτότητα και δημοσιονομικές περικοπές στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών(2)». Πόσω μάλλον που, καθώς τα παλαιότερα δάνεια αποπληρώνονται εν μέρει με τη σύναψη νέων δανείων, το δημόσιο χρέος δεν παύει να αυξάνεται παρά τη συνεχιζόμενη πληρωμή των δόσεων για την εξόφλησή του. Το 2009, οι κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών είχαν αποπληρώσει ποσά που αντιστοιχούσαν σχεδόν στο εκατονταπλάσιο από εκείνα που όφειλαν το 1970 (για την ακρίβεια, 98 φορές μεγαλύτερα). Παρ' όλα αυτά, το χρέος τους είχε γίνει τριάντα δύο φορές υψηλότερο.
ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με την άρνησή τους να ενεργοποιήσουν τους μοχλούς που θα επέτρεπαν μια αλλαγή πορείας, αναγκάζουν τους λαούς τους να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο. Κι όμως, τόσο για τον Βορρά όσο και για τον Νότο, υπάρχει και μιαν άλλη λύση. Πράγματι, κατά τη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών, ορισμένες χώρες κατόρθωσαν να σταματήσουν την εξυπηρέτηση του χρέους τους και να επιτύχουν τη διαγραφή ενός μέρους του. Το 2001, η Αργεντινή, η οποία, χάρη στην παύση της αποπληρωμής του χρέους της επί τριετία επέβαλε στους ιδιώτες δανειστές της μια μείωση που ξεπερνούσε το ήμισυ του χρέους της, το 2005, και, πιο πρόσφατα, ο Ισημερινός. Κι όλα αυτά, χωρίς να επικρατήσει το χάος.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτζ, επικεφαλής των οικονομολόγων της Παγκόσμιας Τράπεζας την περίοδο 1997-2000, συμπεραίνει ότι «τόσο η θεωρία όσο και η πράξη αφήνουν να διαφανεί ότι είναι πολύ πιθανό να υπερέβαλαν όσοι έκαναν λόγο για πλήρες κλείσιμο της στρόφιγγας του δανεισμού»(3). Στην Αργεντινή, την περίοδο 2003-2010, ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης ήταν της τάξης του 8%. Συνεπώς, η παύση των πληρωμών δεν έχει αναγκαστικά ως αποτέλεσμα τον κατακλυσμό που υπόσχονται οι Κασσάνδρες του χρέους. Μήπως όμως μπορεί επιπλέον να αποδειχθεί και θεμιτή;
Η ΧΑΡΤΑ ΤΟΥ ΟΗΕ
Για να δεσμεύεται από μια δανειακή σύμβαση, ένα κράτος πρέπει να έχει συναινέσει και η βούλησή του να έχει διαμορφωθεί ελεύθερα. Από αυτή τη συναίνεση γεννιέται η υποχρέωση αποπληρωμής του χρέους. Ωστόσο, η αρχή δεν έχει απόλυτο χαρακτήρα, υπόκειται στους κανόνες νομιμότητας που έχει υιοθετήσει το διεθνές δίκαιο. Ετσι, το άρθρο 103 της Χάρτας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών διακηρύσσει τα εξής: «Σε περίπτωση σύγκρουσης των υποχρεώσεων των κρατών-μελών που προκύπτουν από την παρούσα χάρτα και των υποχρεώσεών τους από οποιαδήποτε άλλη διεθνή συμφωνία, τότε υπερισχύουν οι πρώτες». Στις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη Χάρτα περιλαμβάνονται και όσες προβλέπει το άρθρο 155: «Η ανύψωση του βιοτικού επιπέδου, η πλήρης απασχόληση και οι συνθήκες προόδου και ανάπτυξης μέσα σε οικονομική και κοινωνική τάξη».
Ανταποκρίνονται άραγε σε αυτές τις απαιτήσεις τα «σχέδια βοήθειας» που εκπόνησαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες (και τα οποία είχαν ως στόχο να κατορθώσουν οι χώρες να εξοφλήσουν τους δανειστές τους); Το 2009, στη Λετονία επιβλήθηκε μείωση των δημοσίων δαπανών η οποία αντιστοιχούσε στο 15% του ΑΕΠ της, μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20%, μείωση των συντάξεων κατά 10% (η οποία βέβαια κρίθηκε αντισυνταγματική μερικούς μήνες αργότερα) και κλείσιμο πολλών σχολείων και νοσοκομείων. Ωστόσο, ήδη από το 1980, η Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ διακήρυσσε: «Για παράδειγμα, ένα κράτος δεν μπορεί να κλείνει τα σχολεία του, τα πανεπιστήμιά του και τα δικαστήριά του, να καταργεί την αστυνομία του και να παραμελεί τις δημόσιες υπηρεσίες του σε σημείο ώστε να εκθέτει τον πληθυσμό του στην αταξία και στην αναρχία, απλά και μόνο για να εξοικονομήσει τα αναγκαία κονδύλια που θα του επιτρέψουν να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στους ξένους δανειστές του(4)».
Η Σύμβαση της Βιέννης του 1986, η οποία συμπληρώνει τη σύμβαση του 1969 για το δίκαιο των συμβάσεων(5), αναλύει τα διάφορα «ελαττώματα της ελεύθερης βούλησης», τα οποία μπορεί να επισύρουν την ακυρότητα μιας δανειακής σύμβασης: «Ενα κράτος ή ένας διεθνής οργανισμός που αναγκάζεται να υπογράψει μια σύμβαση εξαιτίας της δόλιας συμπεριφοράς ενός άλλου κράτους ή οργανισμού που έχει συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις, μπορεί να επικαλεστεί το γεγονός ότι ο δόλος συνιστά λόγο της ακυρότητας της βούλησής του και της συναίνεσής του να δεσμευτεί από αυτή τη σύμβαση». Δεν θα μπορούσαμε άραγε να χαρακτηρίσουμε ως δόλια και απατηλή τη συμπεριφορά του ΔΝΤ, δεδομένου του αβυσσαλέου χάσματος που χωρίζει την πραγματικότητα από όσα υπόσχεται η ρητορική του; Το άρθρο 1 του καταστατικού του ΔΝΤ θέτει ως στόχο «να διευκολύνει την επέκταση και την αρμονική ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου, συμβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο στη δημιουργία και στη διατήρηση υψηλών επιπέδων απασχόλησης και πραγματικού εισοδήματος, καθώς επίσης και στην ανάπτυξη των παραγωγικών πόρων όλων των κρατών-μελών. Αυτοί είναι οι κυριότεροι στόχοι της οικονομικής πολιτικής». Ομως τα μέτρα που επιβάλλει ο θεσμός οδηγούν πολύ συχνά σε μια πολύ διαφορετική κατάσταση, στην αύξηση της ανεργίας, στη μείωση των εισοδημάτων, στις ιδιωτικοποιήσεις. Μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη βούληση και συναίνεση ενός κράτους όταν αυτό έχει βρεθεί παγιδευμένο στα διασταυρούμενα πυρά των κερδοσκόπων των χρηματαγορών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ;
ΠΙΘΑΝΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι υπάρχει ένας μακροσκελής κατάλογος επιχειρημάτων που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την παύση των πληρωμών και να νομιμοποιήσουν την απλούστατη και ξεκάθαρη καταγγελία των χρεών που θεωρούνται επαχθή(6). Εξάλλου, εδώ και μερικούς μήνες, η επιλογή αυτή προβάλλει ως κάτι το προφανές. Ακόμα και στους κύκλους των κερδοσκόπων: Σύμφωνα με τις τράπεζες επενδύσεων Morgan Stanley και JP Morgan, στα τέλη Ιουνίου οι αγορές εκτιμούσαν ότι η πιθανότητα να κηρύξει η Ελλάδα στάση πληρωμών έφτανε το 86% (έναντι 50% τον Απρίλιο).
Το φαινόμενο δεν διέφυγε της προσοχής των ισχυρών διαχειριστών του χρηματοοικονομικού τομέα. Ανησυχώντας για το ενδεχόμενο να τους επιβληθεί μετακύλιση στο μέλλον της ημερομηνίας των πληρωμών ή μείωση της αξίας των τίτλων που κατέχουν (στο πλαίσιο μιας επαναδιαπραγμάτευσης την οποία προωθεί σήμερα το Βερολίνο), οι γαλλικές τράπεζες μείωσαν, το 2010, την έκθεσή τους στο ελληνικό δημόσιο χρέος από τα 19 στα 10 δισ. ευρώ. Και οι γερμανικές τράπεζες προέβησαν σε αντίστοιχη κίνηση, από τον Μάιο του 2010 έως τον Φεβρουάριο του 2011: Από τα 16 δισ. ευρώ, η έκθεσή τους υποχώρησε στα 10 δισ. ευρώ. Ανεπαίσθητα, δημόσιοι θεσμοί όπως το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντικαθιστούν τους τραπεζίτες και τους υπόλοιπους ιδιώτες επενδυτές. Η ΕΚΤ κατέχει τίτλους του ελληνικού χρέους ύψους 66 δισ. ευρώ (δηλαδή το 20%), ενώ το ΔΝΤ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν έως τώρα δανείσει στη χώρα 33,3 δισ. ευρώ. Η ίδια διαδικασία έχει δρομολογηθεί και για τις περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Κι όπως συνοψίζουν οι «New York Times», «αυτό σημαίνει ότι, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης, εκείνοι που θα πληρώσουν τον λογαριασμό θα είναι οι φορολογούμενοι και όχι οι ιδιώτες επενδυτές(7)».
(1) Αναφέρεται από τους Ingrid Melander και Paul Taylor, «Mises en garde sur un possible reprofilage de la dette grecque», Reuters, 24 Μαΐου 2011.
(2) Αναφέρεται από τον Miguel Angel Espeche Gil, «Ilicituddel anza unilateral de los intereses de la deuda externa», Instituto hispano-luso-americano de derecho international, 15ο συνέδριο, 23-29 Απριλίου 1989, Αγιος Δομίνικος (Δομινικανή Δημοκρατία).
(3) «Sovereign debt: Notes on theoretical frameworks and policy analyses», στο έργο των Barry Herman, Jose Antonio Ocampo και Shari Spiegel (υπό τη διεύθυνσή τους), Overcoming Developing Country Debt Crises, Oxford University Press, 2010.
(4) Επετηρίδα της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ (ACDI), 1980, σελ.148.
(5) Η σύμβαση του1969 τέθηκε σε ισχύ το 1980, ενώ η σύμβαση του 1986 βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο στάδιο της κύρωσης.
(6) Για έναν πλήρη κατάλογο, βλέπε La Dette ou la Vie, κεφάλαια ΧΧ και ΧΧΙ, Aden-CADTM, Βρυξέλλες 2011.
(7) Landon Thomas Jr, «In Greece, some see a new Lehman», «The New York Times», 12 Ιουνίου 2011.
* Αντίστοιχα, εκπρόσωπος της γαλλικής επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) και πρόεδρος της CADTM Βελγίου. Αυτό το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο «La Dette ou la Vie» ( Aden-CADTM, Βρυξέλλες, 2011), του οποίου υπήρξαν συντονιστές.
Των DAMIEN MILLET και ERIC TOUSSAINT*
ΠΗΓΗ:Εnet.gr
Ο Δεύτερος Κόσμος κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Με τη χρηματοοικονομική κρίση του 2008, στον Πρώτο Κόσμο παρατηρήθηκαν σημαντικές αναταράξεις. Συνεπώς, στο εξής, καμία γεωγραφική διαίρεση δεν φαίνεται πλέον εύστοχη. Το μόνο που μπορούμε να διακρίνουμε πλέον είναι δύο κατηγορίες πληθυσμού: από τη μια υπάρχει μια χούφτα ατόμων που επωφελούνται από τον σύγχρονο καπιταλισμό, ενώ από την άλλη υπάρχει η πλειονότητα που τον υφίσταται, κυρίως μέσα από τον μηχανισμό του χρέους.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΠΟΣΟΣΤΑ
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών, οι αδύναμοι κρίκοι της παγκόσμιας οικονομίας βρίσκονταν στη Λατινική Αμερική, στην Ασία ή στις λεγόμενες «χώρες σε μεταβατικό στάδιο» του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Από το 2008, ήταν η σειρά της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αρχίσει να προκαλεί αμφιβολίες. Ενώ το συνολικό εξωτερικό χρέος των χωρών της Λατινικής Αμερικής ανερχόταν κατά μέσον όρο στο 23% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος τους το 2009, το αντίστοιχο ποσοστό για τη Γερμανία ήταν 155%, για την Ισπανία 187%, για την Ελλάδα 191%, για τη Γαλλία 255%, για την Πορτογαλία 245% και για την Ιρλανδία 1.137%. Πρόκειται για πρωτοφανή επίπεδα.
Αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες μπορούν να αντλούν άφθονη ρευστότητα από την Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (Fed), κυρίως μέσα από τη δημιουργία χρήματος, οι χώρες-μέλη της ζώνης του ευρώ δεν διαθέτουν παρόμοιο εργαλείο: το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) της απαγορεύει την άμεση χρηματοδότηση των κρατών. Ετσι, όταν την περίοδο 2007-2009 οι κυβερνήσεις κινητοποιήθηκαν για τη «διάσωση των τραπεζών» (η οποία κόστισε 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ που διατέθηκαν για την παροχή ρευστότητας και διαφόρων ειδών εγγυήσεων), η χρηματοδότηση των κρατών στηριζόταν στους θεσμικούς επενδυτές, κατά κύριο λόγο στις ασφαλιστικές εταιρείες, στα ασφαλιστικά ταμεία και στις... ιδιωτικές τράπεζες.
Επομένως, μία από τις αναπάντεχες συνέπειες της κρίσης υπήρξε το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2007-2009, αυτή επέτρεψε στους τραπεζίτες της Δυτικής Ευρώπης (Γερμανούς και Γάλλους κατά κύριο λόγο) να χρησιμοποιούν τα κεφάλαια που τους δάνεισαν η Fed και η ΕΚΤ για να αυξήσουν τις δραστηριότητές τους σε αρκετές χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία) και για να αποκομίσουν ιδιαίτερα σημαντικά κέρδη. Από τον Ιούνιο του 2007 (ξέσπασμα της κρίσης των subprimes) έως τον Σεπτέμβριο του 2008 (χρεοκοπία της Lehman Brothers), τα δάνεια που χορήγησαν οι ιδιωτικές τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 33%, περνώντας από τα 120 δισ. ευρώ στα 160 δισ. ευρώ.
Την άνοιξη του 2010, τη στιγμή που η ζώνη του ευρώ υφίσταται ισχυρές πιέσεις, η ΕΚΤ δανείζει τις ιδιωτικές τράπεζες με το προνομιακό επιτόκιο του 1%. Αντίθετα, για να δανείσουν χώρες όπως η Ελλάδα, οι τράπεζες απαιτούν ένα κατά πολύ υψηλότερο επιτόκιο: 4-5% για τρίμηνα έντοκα γραμμάτια και περίπου 12% για τίτλους δεκαετούς διάρκειας. Και ποια δικαιολογία προβάλλουν για να στηρίξουν παρόμοιες απαιτήσεις; Τον «κίνδυνο της στάσης πληρωμών» που επικρέμαται πάνω από τους τίτλους της χώρας. Η απειλή ήταν τόσο σοβαρή, ώστε, τον Μάιο του 2010, το επιτόκιο των δεκαετών τίτλων ξεπέρασε το 16,5%. Εξάλλου, για να «τροφοδοτήσει με ρευστότητα» την αγορά τίτλων του κρατικού χρέους, η ΕΚΤ εγγυάται στο εξής τις απαιτήσεις που βρίσκονται στα χέρια των ιδιωτικών τραπεζών, αγοράζοντας από αυτές κρατικούς τίτλους του δημοσίου χρέους, ενώ -θεωρητικά- απαγορεύει στον εαυτό της τη δυνατότητα να προβεί στον απευθείας δανεισμό αυτών ακριβώς των κρατών.
Αξίζει πραγματικά τον κόπο να προσπαθούμε με πείσμα να διατηρήσουμε στη ζωή έναν τόσο παράλογο μηχανισμό; Σε τελική ανάλυση, αφού οι τράπεζες απαιτούν υψηλά επίπεδα ανταμοιβής για τα χρήματα που δανείζουν επειδή σε αυτά ενσωματώνουν τον «κίνδυνο της στάσης πληρωμών», δεν θα ήταν λογικό να εξετάσουμε το ενδεχόμενο της παύσης της αποπληρωμής του χρέους ή ακόμα και την καταγγελία του τμήματος του χρέους που θεωρείται επαχθές; Συνήθως, απλά και μόνο η αναφορά αυτής της επιλογής πυροδοτεί περιγραφές για το τεράστιο χάος στο οποίο θα οδηγήσει οπωσδήποτε παρόμοια ενέργεια: Ο Κριστιάν Νουαγέ, διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας, το θεωρεί «σενάριο της φρίκης»(1). Ωστόσο, από την πλευρά των πληθυσμών που υφίστανται την κρίση, μήπως το «σενάριο της φρίκης» συνίσταται στην εφαρμογή των προγραμμάτων λιτότητας που έχουν εξαγγελθεί;
Ο Χένρι Κίσινγκερ -αμερικανός πρώην υπουργός Εξωτερικών και αναλυτής τον οποίο κανένας δεν θα μπορούσε να υποπτευθεί για αυξημένη συμπάθεια και ευαισθησία προς τον Τρίτο Κόσμο- δήλωσε, το 1989, αναφερόμενος στα προγράμματα δομικής αναδιάρθρωσης και λιτότητας που προωθούσε το ΔΝΤ στις λατινοαμερικανικές χώρες: «Καμία δημοκρατική κυβέρνηση δεν μπορεί να ανεχτεί τις απαιτήσεις των διεθνών θεσμών για παρατεταμένη λιτότητα και δημοσιονομικές περικοπές στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών(2)». Πόσω μάλλον που, καθώς τα παλαιότερα δάνεια αποπληρώνονται εν μέρει με τη σύναψη νέων δανείων, το δημόσιο χρέος δεν παύει να αυξάνεται παρά τη συνεχιζόμενη πληρωμή των δόσεων για την εξόφλησή του. Το 2009, οι κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών είχαν αποπληρώσει ποσά που αντιστοιχούσαν σχεδόν στο εκατονταπλάσιο από εκείνα που όφειλαν το 1970 (για την ακρίβεια, 98 φορές μεγαλύτερα). Παρ' όλα αυτά, το χρέος τους είχε γίνει τριάντα δύο φορές υψηλότερο.
ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με την άρνησή τους να ενεργοποιήσουν τους μοχλούς που θα επέτρεπαν μια αλλαγή πορείας, αναγκάζουν τους λαούς τους να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο. Κι όμως, τόσο για τον Βορρά όσο και για τον Νότο, υπάρχει και μιαν άλλη λύση. Πράγματι, κατά τη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών, ορισμένες χώρες κατόρθωσαν να σταματήσουν την εξυπηρέτηση του χρέους τους και να επιτύχουν τη διαγραφή ενός μέρους του. Το 2001, η Αργεντινή, η οποία, χάρη στην παύση της αποπληρωμής του χρέους της επί τριετία επέβαλε στους ιδιώτες δανειστές της μια μείωση που ξεπερνούσε το ήμισυ του χρέους της, το 2005, και, πιο πρόσφατα, ο Ισημερινός. Κι όλα αυτά, χωρίς να επικρατήσει το χάος.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτζ, επικεφαλής των οικονομολόγων της Παγκόσμιας Τράπεζας την περίοδο 1997-2000, συμπεραίνει ότι «τόσο η θεωρία όσο και η πράξη αφήνουν να διαφανεί ότι είναι πολύ πιθανό να υπερέβαλαν όσοι έκαναν λόγο για πλήρες κλείσιμο της στρόφιγγας του δανεισμού»(3). Στην Αργεντινή, την περίοδο 2003-2010, ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης ήταν της τάξης του 8%. Συνεπώς, η παύση των πληρωμών δεν έχει αναγκαστικά ως αποτέλεσμα τον κατακλυσμό που υπόσχονται οι Κασσάνδρες του χρέους. Μήπως όμως μπορεί επιπλέον να αποδειχθεί και θεμιτή;
Η ΧΑΡΤΑ ΤΟΥ ΟΗΕ
Για να δεσμεύεται από μια δανειακή σύμβαση, ένα κράτος πρέπει να έχει συναινέσει και η βούλησή του να έχει διαμορφωθεί ελεύθερα. Από αυτή τη συναίνεση γεννιέται η υποχρέωση αποπληρωμής του χρέους. Ωστόσο, η αρχή δεν έχει απόλυτο χαρακτήρα, υπόκειται στους κανόνες νομιμότητας που έχει υιοθετήσει το διεθνές δίκαιο. Ετσι, το άρθρο 103 της Χάρτας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών διακηρύσσει τα εξής: «Σε περίπτωση σύγκρουσης των υποχρεώσεων των κρατών-μελών που προκύπτουν από την παρούσα χάρτα και των υποχρεώσεών τους από οποιαδήποτε άλλη διεθνή συμφωνία, τότε υπερισχύουν οι πρώτες». Στις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη Χάρτα περιλαμβάνονται και όσες προβλέπει το άρθρο 155: «Η ανύψωση του βιοτικού επιπέδου, η πλήρης απασχόληση και οι συνθήκες προόδου και ανάπτυξης μέσα σε οικονομική και κοινωνική τάξη».
Ανταποκρίνονται άραγε σε αυτές τις απαιτήσεις τα «σχέδια βοήθειας» που εκπόνησαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες (και τα οποία είχαν ως στόχο να κατορθώσουν οι χώρες να εξοφλήσουν τους δανειστές τους); Το 2009, στη Λετονία επιβλήθηκε μείωση των δημοσίων δαπανών η οποία αντιστοιχούσε στο 15% του ΑΕΠ της, μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20%, μείωση των συντάξεων κατά 10% (η οποία βέβαια κρίθηκε αντισυνταγματική μερικούς μήνες αργότερα) και κλείσιμο πολλών σχολείων και νοσοκομείων. Ωστόσο, ήδη από το 1980, η Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ διακήρυσσε: «Για παράδειγμα, ένα κράτος δεν μπορεί να κλείνει τα σχολεία του, τα πανεπιστήμιά του και τα δικαστήριά του, να καταργεί την αστυνομία του και να παραμελεί τις δημόσιες υπηρεσίες του σε σημείο ώστε να εκθέτει τον πληθυσμό του στην αταξία και στην αναρχία, απλά και μόνο για να εξοικονομήσει τα αναγκαία κονδύλια που θα του επιτρέψουν να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στους ξένους δανειστές του(4)».
Η Σύμβαση της Βιέννης του 1986, η οποία συμπληρώνει τη σύμβαση του 1969 για το δίκαιο των συμβάσεων(5), αναλύει τα διάφορα «ελαττώματα της ελεύθερης βούλησης», τα οποία μπορεί να επισύρουν την ακυρότητα μιας δανειακής σύμβασης: «Ενα κράτος ή ένας διεθνής οργανισμός που αναγκάζεται να υπογράψει μια σύμβαση εξαιτίας της δόλιας συμπεριφοράς ενός άλλου κράτους ή οργανισμού που έχει συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις, μπορεί να επικαλεστεί το γεγονός ότι ο δόλος συνιστά λόγο της ακυρότητας της βούλησής του και της συναίνεσής του να δεσμευτεί από αυτή τη σύμβαση». Δεν θα μπορούσαμε άραγε να χαρακτηρίσουμε ως δόλια και απατηλή τη συμπεριφορά του ΔΝΤ, δεδομένου του αβυσσαλέου χάσματος που χωρίζει την πραγματικότητα από όσα υπόσχεται η ρητορική του; Το άρθρο 1 του καταστατικού του ΔΝΤ θέτει ως στόχο «να διευκολύνει την επέκταση και την αρμονική ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου, συμβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο στη δημιουργία και στη διατήρηση υψηλών επιπέδων απασχόλησης και πραγματικού εισοδήματος, καθώς επίσης και στην ανάπτυξη των παραγωγικών πόρων όλων των κρατών-μελών. Αυτοί είναι οι κυριότεροι στόχοι της οικονομικής πολιτικής». Ομως τα μέτρα που επιβάλλει ο θεσμός οδηγούν πολύ συχνά σε μια πολύ διαφορετική κατάσταση, στην αύξηση της ανεργίας, στη μείωση των εισοδημάτων, στις ιδιωτικοποιήσεις. Μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη βούληση και συναίνεση ενός κράτους όταν αυτό έχει βρεθεί παγιδευμένο στα διασταυρούμενα πυρά των κερδοσκόπων των χρηματαγορών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ;
ΠΙΘΑΝΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι υπάρχει ένας μακροσκελής κατάλογος επιχειρημάτων που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την παύση των πληρωμών και να νομιμοποιήσουν την απλούστατη και ξεκάθαρη καταγγελία των χρεών που θεωρούνται επαχθή(6). Εξάλλου, εδώ και μερικούς μήνες, η επιλογή αυτή προβάλλει ως κάτι το προφανές. Ακόμα και στους κύκλους των κερδοσκόπων: Σύμφωνα με τις τράπεζες επενδύσεων Morgan Stanley και JP Morgan, στα τέλη Ιουνίου οι αγορές εκτιμούσαν ότι η πιθανότητα να κηρύξει η Ελλάδα στάση πληρωμών έφτανε το 86% (έναντι 50% τον Απρίλιο).
Το φαινόμενο δεν διέφυγε της προσοχής των ισχυρών διαχειριστών του χρηματοοικονομικού τομέα. Ανησυχώντας για το ενδεχόμενο να τους επιβληθεί μετακύλιση στο μέλλον της ημερομηνίας των πληρωμών ή μείωση της αξίας των τίτλων που κατέχουν (στο πλαίσιο μιας επαναδιαπραγμάτευσης την οποία προωθεί σήμερα το Βερολίνο), οι γαλλικές τράπεζες μείωσαν, το 2010, την έκθεσή τους στο ελληνικό δημόσιο χρέος από τα 19 στα 10 δισ. ευρώ. Και οι γερμανικές τράπεζες προέβησαν σε αντίστοιχη κίνηση, από τον Μάιο του 2010 έως τον Φεβρουάριο του 2011: Από τα 16 δισ. ευρώ, η έκθεσή τους υποχώρησε στα 10 δισ. ευρώ. Ανεπαίσθητα, δημόσιοι θεσμοί όπως το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντικαθιστούν τους τραπεζίτες και τους υπόλοιπους ιδιώτες επενδυτές. Η ΕΚΤ κατέχει τίτλους του ελληνικού χρέους ύψους 66 δισ. ευρώ (δηλαδή το 20%), ενώ το ΔΝΤ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν έως τώρα δανείσει στη χώρα 33,3 δισ. ευρώ. Η ίδια διαδικασία έχει δρομολογηθεί και για τις περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Κι όπως συνοψίζουν οι «New York Times», «αυτό σημαίνει ότι, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης, εκείνοι που θα πληρώσουν τον λογαριασμό θα είναι οι φορολογούμενοι και όχι οι ιδιώτες επενδυτές(7)».
(1) Αναφέρεται από τους Ingrid Melander και Paul Taylor, «Mises en garde sur un possible reprofilage de la dette grecque», Reuters, 24 Μαΐου 2011.
(2) Αναφέρεται από τον Miguel Angel Espeche Gil, «Ilicituddel anza unilateral de los intereses de la deuda externa», Instituto hispano-luso-americano de derecho international, 15ο συνέδριο, 23-29 Απριλίου 1989, Αγιος Δομίνικος (Δομινικανή Δημοκρατία).
(3) «Sovereign debt: Notes on theoretical frameworks and policy analyses», στο έργο των Barry Herman, Jose Antonio Ocampo και Shari Spiegel (υπό τη διεύθυνσή τους), Overcoming Developing Country Debt Crises, Oxford University Press, 2010.
(4) Επετηρίδα της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ (ACDI), 1980, σελ.148.
(5) Η σύμβαση του1969 τέθηκε σε ισχύ το 1980, ενώ η σύμβαση του 1986 βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο στάδιο της κύρωσης.
(6) Για έναν πλήρη κατάλογο, βλέπε La Dette ou la Vie, κεφάλαια ΧΧ και ΧΧΙ, Aden-CADTM, Βρυξέλλες 2011.
(7) Landon Thomas Jr, «In Greece, some see a new Lehman», «The New York Times», 12 Ιουνίου 2011.
* Αντίστοιχα, εκπρόσωπος της γαλλικής επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) και πρόεδρος της CADTM Βελγίου. Αυτό το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο «La Dette ou la Vie» ( Aden-CADTM, Βρυξέλλες, 2011), του οποίου υπήρξαν συντονιστές.
Των DAMIEN MILLET και ERIC TOUSSAINT*
ΠΗΓΗ:Εnet.gr
Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
Οι "300" πιο καλοπληρωμένοι της Ε.Ε.
Προκλητικά υψηλοί οι μισθοί των Ελλήνων βουλευτών έναντι των συναδέλφων τους στην ευρωζώνη. Στα 8.500 ευρώ οι ελληνικές απολαβές το μήνα, όταν οι Ισπανοί συνάδερφοί τους παίρνουν μόλις 4.000 ευρώ. Διαβάστε αναλυτικά τα βουλευτικά έσοδα
Σε απόλυτους αριθμούς, οι απολαβές των μελών της Βουλής των Ελλήνων, οι οποίες κατά μέσο όρο κυμαίνονται γύρω στις 8.500 ευρώ μηνιαίως, βρίσκονται περίπου στον μέσο όρο των αμοιβών που απολαμβάνουν οι ομόλογοί τους σε άλλα ευρωπαϊκά κοινοβούλια.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχουν και πιο καλοπληρωμένοι αλλά και πιο κακοπληρωμένοι ευρωπαίοι κοινοβουλευτικοί, όπως άλλωστε συμβαίνει και με άλλους κλάδους στη χώρα μας.
Στο μεταξύ, σφαγή αναμένεται να γίνει μεταξύ των βουλευτών για την συμμετοχή τους σε όσο το δυνατόν περισσότερες επιτροπές, προκειμένου να ισοφαρίσουν το ψαλίδι που έπεσε στο μισθό τους.
Οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές ενός βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία του "Τύπου της Κυριακής" ανέρχονται σε 8.500 χιλιάδες ευρώ.
Την ίδια στιγμή, οι Ισπανοί συνάδερφοί τους παίρνουν 4.000 ευρώ, οι Γερμανοί βουλευτές 7.668 ευρώ και οι πιο καλοπληρωμένοι είναι οι Ιταλοί βουλευτές με τις μηνιαίες τους απολαβές να φτάνουν τα 11.704 ευρώ.
Τα έσοδα των Ελλήνων βουλευτών
* Βουλευτική αποζημίωση 4900 (καθαρά) 5.200 ευρώ (μικτά)
* Έσοδα από επιτροπές (μ.ο.) 1.200 ευρώ
* Επίδομα γραφείου 936 -1.000 ευρώ
* Επίδομα κίνησης 364 – 607 ευρώ
* Επίδομα κινητής τηλεφωνίας 200 ευρώ
* Επίδομα σταθερού τηλεφώνου – ταχυδρομείου 834 ευρώ (10.000 ετησίως)
* Χωρίς εισιτήριο στα ΜΜΜ, ΟΣΕ, ΚΤΕΛ και ακτοπλοϊκά
ΣΥΝΟΛΟ: 8.400 – 8.700 ευρώ οι μηνιαίες καθαρές αποδοχές
Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε το ποσό των 3.000 ευρώ για ανανέωση ηλεκτρονικού εξοπλισμού για βουλευτές που έχουν πάνω από μία θητεία.
Επίσης, για τους βουλευτές της περιφέρειας προβλέπεται επίδομα ενοικίου ή πληρωμένο ξενοδοχείο της τάξεως των 1.000 ευρώ.
Ακόμη, οι βουλευτές της περιφέρειας που στην περιοχή στην οποία εκλέγονται υπάρχει αεροδρόμιο, δικαιούνται 104 αεροπορικά κουπόνια.
ΠΗΓΗ:NEWS247
Σε απόλυτους αριθμούς, οι απολαβές των μελών της Βουλής των Ελλήνων, οι οποίες κατά μέσο όρο κυμαίνονται γύρω στις 8.500 ευρώ μηνιαίως, βρίσκονται περίπου στον μέσο όρο των αμοιβών που απολαμβάνουν οι ομόλογοί τους σε άλλα ευρωπαϊκά κοινοβούλια.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχουν και πιο καλοπληρωμένοι αλλά και πιο κακοπληρωμένοι ευρωπαίοι κοινοβουλευτικοί, όπως άλλωστε συμβαίνει και με άλλους κλάδους στη χώρα μας.
Στο μεταξύ, σφαγή αναμένεται να γίνει μεταξύ των βουλευτών για την συμμετοχή τους σε όσο το δυνατόν περισσότερες επιτροπές, προκειμένου να ισοφαρίσουν το ψαλίδι που έπεσε στο μισθό τους.
Οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές ενός βουλευτή σύμφωνα με τα στοιχεία του "Τύπου της Κυριακής" ανέρχονται σε 8.500 χιλιάδες ευρώ.
Την ίδια στιγμή, οι Ισπανοί συνάδερφοί τους παίρνουν 4.000 ευρώ, οι Γερμανοί βουλευτές 7.668 ευρώ και οι πιο καλοπληρωμένοι είναι οι Ιταλοί βουλευτές με τις μηνιαίες τους απολαβές να φτάνουν τα 11.704 ευρώ.
Τα έσοδα των Ελλήνων βουλευτών
* Βουλευτική αποζημίωση 4900 (καθαρά) 5.200 ευρώ (μικτά)
* Έσοδα από επιτροπές (μ.ο.) 1.200 ευρώ
* Επίδομα γραφείου 936 -1.000 ευρώ
* Επίδομα κίνησης 364 – 607 ευρώ
* Επίδομα κινητής τηλεφωνίας 200 ευρώ
* Επίδομα σταθερού τηλεφώνου – ταχυδρομείου 834 ευρώ (10.000 ετησίως)
* Χωρίς εισιτήριο στα ΜΜΜ, ΟΣΕ, ΚΤΕΛ και ακτοπλοϊκά
ΣΥΝΟΛΟ: 8.400 – 8.700 ευρώ οι μηνιαίες καθαρές αποδοχές
Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε το ποσό των 3.000 ευρώ για ανανέωση ηλεκτρονικού εξοπλισμού για βουλευτές που έχουν πάνω από μία θητεία.
Επίσης, για τους βουλευτές της περιφέρειας προβλέπεται επίδομα ενοικίου ή πληρωμένο ξενοδοχείο της τάξεως των 1.000 ευρώ.
Ακόμη, οι βουλευτές της περιφέρειας που στην περιοχή στην οποία εκλέγονται υπάρχει αεροδρόμιο, δικαιούνται 104 αεροπορικά κουπόνια.
ΠΗΓΗ:NEWS247
Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011
Ayrton Senna: Το ντοκιμαντέρ
Είναι από τα δίωρα που δεν χρειάζεται να είσαι φαν της Φόρμουλα 1 για να το περάσεις στον καναπέ σου. Η ζωή και ο θάνατος του Ayrton Senna αριστουργηματικά δωσμένος από τον Asif Kapadia.
Το βιογραφικά ντοκιμαντέρ είναι πολλές φορές βαρετά, χωρίς ροή, χωρίς ένταση, χωρίς πάθος. Όταν όμως προσπαθείς να περιγράψεις τη ζωή ενός οδηγού αγώνων που αγαπήθηκε όσο λίγοι, είναι βέβαιο ότι η πρώτη ύλη που έχεις στα χέρια σου σαν σκηνοθέτης είναι εντυπωσιακή. Κι ο Asif Kapadia κατάφερε αυτή την πρώτη ύλη να την μετατρέψει σε μία ταινία, ικανή να συγκινήσει και τον πλέον αναίσθητο.
Για να λέμε και την αλήθεια δεν έζησα τα πρωταθλήματα του Senna. Τα έζησα αλλά δεν τα θυμάμαι. Ούτε πεθαίνω για την Φόρμουλα 1. Και αυτή είναι και η μεγαλύτερη κατάκτηση αυτού του ντοκιμαντέρ. Ότι κάνει ακόμα και τον λιγότερο σχετικό με την Φόρμουλα να μπει στην ταινία, να νιώσει, να ταυτιστεί, να πορωθεί και να απογοητευτεί.
Η διήγηση στο “Senna” ξεκινά με τον ερχομό του Βραζιλιάνου στη Φόρμουλα 1 το 1984, περνάει από τα χρόνια της δόξας και τις 3 κατακτήσεις του πρωταθλήματος (1988, 1990, 1991) και φτάνει στον τραγικό του θάνατο στην πίστα του Σαν Μαρίνο, την πρωτομαγιά του 1994. Η αφήγηση όμως είναι εκπληκτική. Η ροή δεν σε αφήνει να σηκωθείς ούτε για να πας στην τουαλέτα, μιας και ο Kapadia μπλέκει μαεστρικά τα πλάνα των αγώνων με την εξωαγωνιστική ζωή του Senna, την προσωπική του ζωή αλλά και το πώς έβλεπαν τον Senna οι άνθρωποι της Φόρμουλα.
Και είναι όλοι τους εκεί. Από τους ανθρώπους που τον ζούσαν καθημερινά στην ομάδα της McLaren μέχρι τον μεγάλο του αντίπαλο Alain Prost. Ο Frak Williams, ο Ron Dennis, ο Jackie Stewart, ο Nigel Mansell, ο Jean-Marie Balestre, ο Nelson Piquet και πολλοί άλλοι άνθρωποι του μηχανοκίητου αθλητισμού.
Μέχρι και η σκηνή του θανάτου είναι σεμνά δοσμένη. Με αληθινή συγκίνηση. Χωρίς κατασκευασμένους μελλοδραματισμούς. Σαν να ακούς έναν φίλο ή τον πατέρα σου δακρυσμένο να σου περιγράφει το πού βρισκόταν εκείνη την μαύρη ημέρα του 1994.
Ένα πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ.
SENNA trailer HD by myfilm-gr
Η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2010 στη Βραζιλία και την Ιαπωνία και άργησε χαρακτηριστικά να φτάσει στην Ευρώπη. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες έρχισε να προβάλλεται στο Ηνωμένο Βασίλειο ενώ για την Ελλάδα, το DVD αναμένεται το φθινόπωρο.
Κι αν είσαι φανατικός του Βραζιλιάνου οδηγού, σίγουρα πρέπει να έχεις στη βιβλιοθήκη σου τους δύο τόμους που έγραψε ο Βασίλης Τσακίρογλου με τίτλο “Ayrton Senna, adeus” που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Intro Books με τιμή γύρω στα 40 ευρώ.
ΠΗΓΗ:MEN24
Το βιογραφικά ντοκιμαντέρ είναι πολλές φορές βαρετά, χωρίς ροή, χωρίς ένταση, χωρίς πάθος. Όταν όμως προσπαθείς να περιγράψεις τη ζωή ενός οδηγού αγώνων που αγαπήθηκε όσο λίγοι, είναι βέβαιο ότι η πρώτη ύλη που έχεις στα χέρια σου σαν σκηνοθέτης είναι εντυπωσιακή. Κι ο Asif Kapadia κατάφερε αυτή την πρώτη ύλη να την μετατρέψει σε μία ταινία, ικανή να συγκινήσει και τον πλέον αναίσθητο.
Για να λέμε και την αλήθεια δεν έζησα τα πρωταθλήματα του Senna. Τα έζησα αλλά δεν τα θυμάμαι. Ούτε πεθαίνω για την Φόρμουλα 1. Και αυτή είναι και η μεγαλύτερη κατάκτηση αυτού του ντοκιμαντέρ. Ότι κάνει ακόμα και τον λιγότερο σχετικό με την Φόρμουλα να μπει στην ταινία, να νιώσει, να ταυτιστεί, να πορωθεί και να απογοητευτεί.
Η διήγηση στο “Senna” ξεκινά με τον ερχομό του Βραζιλιάνου στη Φόρμουλα 1 το 1984, περνάει από τα χρόνια της δόξας και τις 3 κατακτήσεις του πρωταθλήματος (1988, 1990, 1991) και φτάνει στον τραγικό του θάνατο στην πίστα του Σαν Μαρίνο, την πρωτομαγιά του 1994. Η αφήγηση όμως είναι εκπληκτική. Η ροή δεν σε αφήνει να σηκωθείς ούτε για να πας στην τουαλέτα, μιας και ο Kapadia μπλέκει μαεστρικά τα πλάνα των αγώνων με την εξωαγωνιστική ζωή του Senna, την προσωπική του ζωή αλλά και το πώς έβλεπαν τον Senna οι άνθρωποι της Φόρμουλα.
Και είναι όλοι τους εκεί. Από τους ανθρώπους που τον ζούσαν καθημερινά στην ομάδα της McLaren μέχρι τον μεγάλο του αντίπαλο Alain Prost. Ο Frak Williams, ο Ron Dennis, ο Jackie Stewart, ο Nigel Mansell, ο Jean-Marie Balestre, ο Nelson Piquet και πολλοί άλλοι άνθρωποι του μηχανοκίητου αθλητισμού.
Μέχρι και η σκηνή του θανάτου είναι σεμνά δοσμένη. Με αληθινή συγκίνηση. Χωρίς κατασκευασμένους μελλοδραματισμούς. Σαν να ακούς έναν φίλο ή τον πατέρα σου δακρυσμένο να σου περιγράφει το πού βρισκόταν εκείνη την μαύρη ημέρα του 1994.
Ένα πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ.
SENNA trailer HD by myfilm-gr
Η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2010 στη Βραζιλία και την Ιαπωνία και άργησε χαρακτηριστικά να φτάσει στην Ευρώπη. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες έρχισε να προβάλλεται στο Ηνωμένο Βασίλειο ενώ για την Ελλάδα, το DVD αναμένεται το φθινόπωρο.
Κι αν είσαι φανατικός του Βραζιλιάνου οδηγού, σίγουρα πρέπει να έχεις στη βιβλιοθήκη σου τους δύο τόμους που έγραψε ο Βασίλης Τσακίρογλου με τίτλο “Ayrton Senna, adeus” που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Intro Books με τιμή γύρω στα 40 ευρώ.
ΠΗΓΗ:MEN24
Κυριακή 10 Ιουλίου 2011
Φορολογικός συντελεστής 15% για τις επιχειρήσεις
Τη μείωση του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων στο 15% με παράλληλη κατάργηση των φοροαπαλλαγών που ισχύουν γι’ αυτές σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, στοχεύοντας ταυτόχρονα στην απλοποίηση του φορολογικού συστήματος. Την ίδια στιγμή σημαντικές αλλαγές σχεδιάζονται και για τα φυσικά πρόσωπα τα οποία από το 2012 θα έχουν μικρότερες εκπτώσεις φόρου. Το εισοδηματικό και περιουσιακό κριτήριο θα ισχύει πλέον για όλες τις φοροαπαλλαγές. Η κυβέρνηση ευελπιστεί να μειώσει το κόστος που έχει ο προϋπολογισμός από τις φοροαπαλλαγές κατά 50%, δηλαδή στα 4 δισ. ευρώ από 8 δισ. ευρώ που ανέρχονται σήμερα. Μέσω του επικαιροποιημένου Μνημονίου δεσμεύεται ότι «θα υιοθετήσει επιπρόσθετα μέτρα για την απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, τη διεύρυνση των φορολογικών βάσεων και τη μείωση των φορολογικών συντελεστών με τρόπο δημοσιονομικά ουδέτερο. Τα μέτρα αυτά αφορούν τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, τον φόρο από εισοδήματα επιχειρήσεων και τον ΦΠΑ». Με τις αλλαγές που σχεδιάζονται το οικονομικό επιτελείο θέλει να στείλει το μήνυμα στις επιχειρήσεις που σχεδιάζουν να επενδύσουν στην Ελλάδα ή ακόμα και σε αυτές που έχουν δραστηριότητα στην Ελλάδα ότι το φορολογικό σύστημα θα απλοποιηθεί, ενώ προς κατάργηση οδεύει ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων. Ανώτατος παράγοντας του υπουργείου Οικονομικών ανέφερε στην «Κ» ότι «στόχος του νέου νομοσχεδίου είναι η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ φορολογικών αρχών και επιχειρήσεων, που θα εξαλείψει τα πεδία διαφθοράς και θα οδηγήσει σε σταθερό φορολογικό περιβάλλον, ενώ δεν θα ανατρέπει τον οικονομικό προγραμματισμό τους είτε μέσω των γνωστών γκρίζων λογιστικών διαφορών ή των έκτακτων εισφορών. Ευχής έργο θα ήταν να υπάρξει για πρώτη φορά συναίνεση στις βασικές αρχές της φορολογικής μεταρρύθμισης».
Ως προς τον ΦΠΑ, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη μείωση των φορολογικών συντελεστών διαπιστώνοντας ότι οι υψηλοί συντελεστές δεν οδήγησαν στην αύξηση των δημοσίων εσόδων αλλά αντίθετα στη διόγκωση της φοροδιαφυγής.
Βέβαια μπορεί ο στόχος να είναι η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, αλλά σε κάθε περίπτωση το οικονομικό επιτελείο θα επιχειρήσει να έχει και ένα όφελος από τις αλλαγές, προκειμένου να στηριχθούν και οι προϋπολογισμοί των επόμενων ετών.
Ο νέος τσάρος της οικονομίας έχει δεσμευτεί ότι θα γίνει άμεσα αλλαγή της φορολογικής νομοθεσίας και ότι θα διαμορφωθεί ένα «Εθνικό Φορολογικό Σύστημα που θα αίρει αδικίες και αντιφάσεις και θα αποκαθιστά την ηθική και κοινωνική ισορροπία των μέτρων.
Τα σχέδια για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που επεξεργάζονται στο οικονομικό επιτελείο προβλέπουν:
1. Κατάργηση φοροαπαλλαγών για επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα. Tο κόστος των φοροαπαλλαγών για το ελληνικό Δημόσιο ανέρχεται στο 2,9% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Οι απαλλαγές για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις προσεγγίζουν τα 100 εκατ. ευρώ, ενώ οι απαλλαγές για τα νομικά πρόσωπα ανέρχoνται σε 292 εκατ. ευρώ και για τα ακίνητα που διαθέτουν σε 168 εκατ. ευρώ. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να καταργήσει τις απαλλαγές αυτές για τα νομικά πρόσωπα.
Οσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα θα εισαχθεί εισοδηματικό κριτήριο προκειμένου κάποιος φορολογούμενος να δικαιούται την έκπτωση φόρου. Για παράδειγμα, οι έχοντες εισοδήματα άνω των 60.000 ή 70.000 ευρώ δεν θα δικαιούνται τις φοροαπαλλαγές ή διαφορετικά θα έχουν το μισό όφελος σε σχέση με τους υπόλοιπους.
2. Μείωση φορολογίας επιχειρήσεων. Μελετάται η μείωση των φορολογικών συντελεστών, καθώς και άλλων μέτρων που θα ενισχύσoυν την επιχειρηματικότητα. Τα κέρδη των επιχειρήσεων (Α. Ε., ΕΠΕ) φορολογούνται σήμερα με συντελεστή 20%. Το υπουργείο Οικονομικών μελετά τη μείωση του συντελεστή στο 15%, με την προϋπόθεση ότι θα περικοπούν οι φοροαπαλλαγές που έχουν σήμερα οι επιχειρήσεις.
3. Μείωση ΦΠΑ. Επειτα από πολλές αναπροσαρμογές στους συντελεστές ΦΠΑ από (18% στο 23%) η κυβέρνηση διαπιστώνει ότι τα έσοδα που εισπράχθηκαν τα τελευταία χρόνια ήταν λιγότερα από όσα είχαν υπολογιστεί. Το σχέδιο που επεξεργάζονται στο υπουργείο Οικονομικών και εφόσον συμφωνήσει και η τρόικα προβλέπει:
- Τη μείωση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από 23% στο 20% που θα οδηγήσει στη μείωση των τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες όπως καύσιμα, ένδυση, υπόδηση, αυτοκίνητα, οινοπνευματώδη ποτά, έπιπλα, είδη οικιακής χρήσης, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, κοσμήματα, ακίνητα, λογαριασμοί σταθερής και κινητής τηλεφωνίας κ. ά.
- Τη μείωση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ από 13% σήμερα στο 10% με τον οποίο επιβαρύνονται σήμερα τα τρόφιμα και τα τιμολόγια
- Την κατάργηση του πολύ χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ 6,5% που εφαρμόζεται σε φάρμακα, διαμονή στα ξενοδοχεία, βιβλία, εφημερίδες, θέατρα.
4. Κατάργηση Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων είναι ελληνική πατέντα και εφαρμόζεται μόνο στην Ελλάδα. Στέλεχος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής τονίζει ότι η κατάργηση των αναχρονιστικών διατάξεων του ΚΒΣ θα γίνει σταδιακά και θα κινείται στη λογική του περιορισμού της ταλαιπωρίας και των επισκέψεων των επιτηδευματιών στις εφορίες, αμβλύνοντας παράλληλα τα σημεία τριβής μεταξύ πολιτών και φορολογικών αρχών. Ωστόσο, η κατάργηση του ΚΒΣ προϋποθέτει σημαντικές αλλαγές κυρίως στον τρόπο που γίνονται οι συναλλαγές των επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα θα πρέπει να γίνουν ηλεκτρονικές όλες οι συναλλαγές, οι δηλώσεις να υποβάλλονται ηλεκτρονικά και τα φορολογικά στοιχεία να έχουν ηλεκτρονική σήμανση.
5. Αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Την ερχόμενη εβδομάδα ο κ. Βενιζέλος θα ανακοινώσει το σχέδιό του για την αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Φαίνεται πάντως να διατηρεί τμήμα του προηγούμενου σχεδίου που προέβλεπε την κατάργηση 213 εφοριών.
Στο στόχαστρο ληξιπρόθεσμα χρέη άνω των 150.000 ευρώ
Τους ληξιπρόθεσμους οφειλέτες του Δημοσίου που οφείλουν περισσότερα από 150.000 ευρώ αναζητεί το υπουργείο Οικονομικών. Οι ανωτέρω φορολογούμενοι χρωστούν περί τα 37 δισ. ευρώ και ανέρχονται σε 10.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα. Για τον εντοπισμό τους θα αναλάβουν δράση εξωτερικοί συμβούλοι, δηλαδή δικηγόροι, λογιστές και ελεγκτές, η επιλογή των οποίων θα γίνει ταχύρρυθμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία των υπηρεσιών του υπουργείου, οι συσσωρευμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές (με στοιχεία Ιουνίου 2011) από άμεσους και έμμεσους φόρους και από μη φορολογικά έσοδα ανέρχονται, μαζί με πρόστιμα και προσαυξήσεις, στο ποσό των 41,1 δισ. ευρώ (από 32 δισ. ευρώ το 2009). Οι οφειλέτες των ποσών αυτών ανέρχονται σε 900.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα. Επίσης, ξεκινούν έλεγχοι που θα ολοκληρωθούν σύμφωνα με παράγοντες του υπουργείου ΟΙκονομικών σε χρόνο ρεκόρ, για όσους δεν είχαν υπαχθεί στην περαίωση του 2010, επειδή κατέχουν ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας άνω των 400.000 ευρώ ανά άτομο ή λόγω μεγάλου κύκλου εργασιών. Για τις περιπτώσεις αυτές αποφασίστηκε να εφαρμοστεί ταχεία διαδικασία ελέγχου των ανέλεγκτων χρήσεων, η οποία θα διεξαχθεί σχεδόν στο σύνολό της, με τη βοήθεια των συστημάτων και των διασταυρώσεων της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων.
Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών αναφέρουν ότι δεν πρόκειται να γίνει ρύθμιση στις ληξιπρόθεσμες οφειλές ή μία νέου τύπου περαίωση για μεγάλες επιχειρήσεις ή για όσους έχουν ακίνητη περιουσία υψηλής αξίας.
ΠΗΓΗ:Προκόπης Χατζηνικολαου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ως προς τον ΦΠΑ, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη μείωση των φορολογικών συντελεστών διαπιστώνοντας ότι οι υψηλοί συντελεστές δεν οδήγησαν στην αύξηση των δημοσίων εσόδων αλλά αντίθετα στη διόγκωση της φοροδιαφυγής.
Βέβαια μπορεί ο στόχος να είναι η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, αλλά σε κάθε περίπτωση το οικονομικό επιτελείο θα επιχειρήσει να έχει και ένα όφελος από τις αλλαγές, προκειμένου να στηριχθούν και οι προϋπολογισμοί των επόμενων ετών.
Ο νέος τσάρος της οικονομίας έχει δεσμευτεί ότι θα γίνει άμεσα αλλαγή της φορολογικής νομοθεσίας και ότι θα διαμορφωθεί ένα «Εθνικό Φορολογικό Σύστημα που θα αίρει αδικίες και αντιφάσεις και θα αποκαθιστά την ηθική και κοινωνική ισορροπία των μέτρων.
Τα σχέδια για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που επεξεργάζονται στο οικονομικό επιτελείο προβλέπουν:
1. Κατάργηση φοροαπαλλαγών για επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα. Tο κόστος των φοροαπαλλαγών για το ελληνικό Δημόσιο ανέρχεται στο 2,9% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Οι απαλλαγές για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις προσεγγίζουν τα 100 εκατ. ευρώ, ενώ οι απαλλαγές για τα νομικά πρόσωπα ανέρχoνται σε 292 εκατ. ευρώ και για τα ακίνητα που διαθέτουν σε 168 εκατ. ευρώ. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να καταργήσει τις απαλλαγές αυτές για τα νομικά πρόσωπα.
Οσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα θα εισαχθεί εισοδηματικό κριτήριο προκειμένου κάποιος φορολογούμενος να δικαιούται την έκπτωση φόρου. Για παράδειγμα, οι έχοντες εισοδήματα άνω των 60.000 ή 70.000 ευρώ δεν θα δικαιούνται τις φοροαπαλλαγές ή διαφορετικά θα έχουν το μισό όφελος σε σχέση με τους υπόλοιπους.
2. Μείωση φορολογίας επιχειρήσεων. Μελετάται η μείωση των φορολογικών συντελεστών, καθώς και άλλων μέτρων που θα ενισχύσoυν την επιχειρηματικότητα. Τα κέρδη των επιχειρήσεων (Α. Ε., ΕΠΕ) φορολογούνται σήμερα με συντελεστή 20%. Το υπουργείο Οικονομικών μελετά τη μείωση του συντελεστή στο 15%, με την προϋπόθεση ότι θα περικοπούν οι φοροαπαλλαγές που έχουν σήμερα οι επιχειρήσεις.
3. Μείωση ΦΠΑ. Επειτα από πολλές αναπροσαρμογές στους συντελεστές ΦΠΑ από (18% στο 23%) η κυβέρνηση διαπιστώνει ότι τα έσοδα που εισπράχθηκαν τα τελευταία χρόνια ήταν λιγότερα από όσα είχαν υπολογιστεί. Το σχέδιο που επεξεργάζονται στο υπουργείο Οικονομικών και εφόσον συμφωνήσει και η τρόικα προβλέπει:
- Τη μείωση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από 23% στο 20% που θα οδηγήσει στη μείωση των τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες όπως καύσιμα, ένδυση, υπόδηση, αυτοκίνητα, οινοπνευματώδη ποτά, έπιπλα, είδη οικιακής χρήσης, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, κοσμήματα, ακίνητα, λογαριασμοί σταθερής και κινητής τηλεφωνίας κ. ά.
- Τη μείωση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ από 13% σήμερα στο 10% με τον οποίο επιβαρύνονται σήμερα τα τρόφιμα και τα τιμολόγια
- Την κατάργηση του πολύ χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ 6,5% που εφαρμόζεται σε φάρμακα, διαμονή στα ξενοδοχεία, βιβλία, εφημερίδες, θέατρα.
4. Κατάργηση Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων είναι ελληνική πατέντα και εφαρμόζεται μόνο στην Ελλάδα. Στέλεχος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής τονίζει ότι η κατάργηση των αναχρονιστικών διατάξεων του ΚΒΣ θα γίνει σταδιακά και θα κινείται στη λογική του περιορισμού της ταλαιπωρίας και των επισκέψεων των επιτηδευματιών στις εφορίες, αμβλύνοντας παράλληλα τα σημεία τριβής μεταξύ πολιτών και φορολογικών αρχών. Ωστόσο, η κατάργηση του ΚΒΣ προϋποθέτει σημαντικές αλλαγές κυρίως στον τρόπο που γίνονται οι συναλλαγές των επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα θα πρέπει να γίνουν ηλεκτρονικές όλες οι συναλλαγές, οι δηλώσεις να υποβάλλονται ηλεκτρονικά και τα φορολογικά στοιχεία να έχουν ηλεκτρονική σήμανση.
5. Αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Την ερχόμενη εβδομάδα ο κ. Βενιζέλος θα ανακοινώσει το σχέδιό του για την αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Φαίνεται πάντως να διατηρεί τμήμα του προηγούμενου σχεδίου που προέβλεπε την κατάργηση 213 εφοριών.
Στο στόχαστρο ληξιπρόθεσμα χρέη άνω των 150.000 ευρώ
Τους ληξιπρόθεσμους οφειλέτες του Δημοσίου που οφείλουν περισσότερα από 150.000 ευρώ αναζητεί το υπουργείο Οικονομικών. Οι ανωτέρω φορολογούμενοι χρωστούν περί τα 37 δισ. ευρώ και ανέρχονται σε 10.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα. Για τον εντοπισμό τους θα αναλάβουν δράση εξωτερικοί συμβούλοι, δηλαδή δικηγόροι, λογιστές και ελεγκτές, η επιλογή των οποίων θα γίνει ταχύρρυθμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία των υπηρεσιών του υπουργείου, οι συσσωρευμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές (με στοιχεία Ιουνίου 2011) από άμεσους και έμμεσους φόρους και από μη φορολογικά έσοδα ανέρχονται, μαζί με πρόστιμα και προσαυξήσεις, στο ποσό των 41,1 δισ. ευρώ (από 32 δισ. ευρώ το 2009). Οι οφειλέτες των ποσών αυτών ανέρχονται σε 900.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα. Επίσης, ξεκινούν έλεγχοι που θα ολοκληρωθούν σύμφωνα με παράγοντες του υπουργείου ΟΙκονομικών σε χρόνο ρεκόρ, για όσους δεν είχαν υπαχθεί στην περαίωση του 2010, επειδή κατέχουν ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας άνω των 400.000 ευρώ ανά άτομο ή λόγω μεγάλου κύκλου εργασιών. Για τις περιπτώσεις αυτές αποφασίστηκε να εφαρμοστεί ταχεία διαδικασία ελέγχου των ανέλεγκτων χρήσεων, η οποία θα διεξαχθεί σχεδόν στο σύνολό της, με τη βοήθεια των συστημάτων και των διασταυρώσεων της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων.
Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών αναφέρουν ότι δεν πρόκειται να γίνει ρύθμιση στις ληξιπρόθεσμες οφειλές ή μία νέου τύπου περαίωση για μεγάλες επιχειρήσεις ή για όσους έχουν ακίνητη περιουσία υψηλής αξίας.
ΠΗΓΗ:Προκόπης Χατζηνικολαου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
Προτάσεις για μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης με τους καθηγητές Οικονομικών Κώστα Αζαριάδη και Γιάννη Ιωαννίδη, στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε το Σάββατο στην «Καθημερινή», επεσήμαιναν ότι η ανάπτυξη αποτελεί μονόδρομο για την ελληνική οικονομία, προτείνοντας συγκεκριμένες προτάσεις για να επιτευχθεί. Σήμερα η «Κ» το αναδημοσιεύει, μαζί με το δεύτερο τμήμα του άρθρου των διαπρεπών οικονομολόγων, στο οποίο προτείνεται να συνδυαστεί η ανάπτυξη, η οποία θα επιτευχθεί με την επιστροφή της εμπιστοσύνης, την αποτελεσματική δημόσια διοίκηση και την αναβάθμιση των υποδομών, με ελάττωση του κρατικού παρεμβατισμού και την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος.
Των Χριστοφορου Πισσαριδη*, Κωστα Aζαριαδη** και Γιαννη Iωαννιδη***
Φρονούμε πως τα μέτρα λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής, ώστε να απομακρύνουν τη χώρα από φαύλο κύκλο αυξανόμενης ανεργίας και χρεοκοπιών. Προτείνουμε γι' αυτό πολιτικές που θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά 4% τον χρόνο, επιτρέποντας στην Ελλάδα όχι απλώς να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κυρίως να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και να μπει σε σταθερή τροχιά ευημερίας.
Η υπερκατανάλωση είναι η μεγάλη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας. Πέρυσι η χώρα ξόδεψε 12% πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε., ενώ το εισόδημα ήταν 5% κάτω και η παραγωγικότητα εργασίας 20% χαμηλότερη. Μεταβιβάσεις από την Ε.Ε. και εξωτερικά δάνεια χρηματοδοτούσαν το γλέντι. Η δραματική ύφεση που ζούμε χαμηλώνει το εισόδημα από 22.000 ευρώ κατά κεφαλήν σε 17-18.000, επίπεδο που αναλογεί στην παραγωγικότητά μας. Χωρίς δραστικά αναπτυξιακά μέτρα, τα εισοδήματα θα κατέβουν από 95% της Ε.Ε.-27 σε περίπου 72%.
Βαθιές αδυναμίες αντιμετωπίζονται μόνο με βαθιές τομές σε οικονομία, διοίκηση και κοινωνική δομή, που θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, όπως έγινε σε Σουηδία, Ιρλανδία, Κύπρο, Τουρκία. Η κεντρική κυβέρνηση παραμένει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας, προστασίας του πολίτη, υποδομών, και κοινωνικής πρόνοιας.
Οι προτάσεις μας στοχεύουν να αυξήσουν, έως το 2020, την παραγωγικότητα της εργασίας στο 120% του μέσου όρου της Ε.Ε.-27 και να δημιουργήσουν 1,2 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, απορροφώντας 800.000 νέους και 400.000 πλεονάζοντες από το Δημόσιο. Βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί μαζικές παρεμβάσεις για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, απάλειψη της διαφθοράς, ανασυγκρότηση υποδομών και ανθρώπινων πόρων. Αυτά αναλύονται εδώ.
Εμπιστοσύνη
Ριζοσπαστικές αναπτυξιακές στρατηγικές είναι ατελέσφορες εάν η κοινή γνώμη δεν πεισθεί πως επίκειται σοβαρή πάταξη της διαφθοράς και βελτίωση της εφιαλτικής ανεπάρκειας του Δημόσιου. Το κοινό θα πεισθεί για πραγματικές αλλαγές εάν δει σε ένα χρόνο πράγματα πρωτάκουστα για την Ελλάδα, π.χ. κατακλυσμό μεγάλων δημόσιων έργων, πολιτικοί παραιτούμενοι από σκανδαλώδη προνόμια και φυλάκιση κραυγαλέων σφετεριστών δημόσιου χρήματος.
Οι συγκεκριμένες προτάσεις μας είναι οι εξής:
Πρόταση 1: Επειτα από συνολική θητεία δώδεκα ετών, οι βουλευτές συνταξιοδοτούνται αναγκαστικά και αποκλείονται από κάθε δημόσια θέση.
Πρόταση 2: Κοινοπραξίες κατασκευαστικών εταιρειών, ιδιωτών επενδυτών και άλλων αναλαμβάνουν το κόστος εκτέλεσης και τη συντήρηση σύγχρονων δικτύων αυτοκινητοδρόμων, λιμένων, αεροδρομίων με αντάλλαγμα αφορολόγητη εκμετάλλευση για 30 χρόνια.
Πρόταση 3: Kατάχρηση δημόσιων πόρων γίνεται απαράγραπτο ιδιώνυμο αδίκημα για υψηλόβαθμους πολιτικούς, συνδικαλιστές, δημόσιους λειτουργούς και επιχειρηματίες. Παραβάσεις εκδικάζονται τάχιστα από ειδικά δικαστήρια. Οι ένοχοι τιμωρούνται με δρακόντειες ποινές.
Διαφθορά
Η διαφθορά βρίθει στη δημόσια διοίκηση. Η Διεθνής Διαφάνεια ταξινομεί τη χώρα σαν χειρότερη μεταξύ των E.Ε.-27 το 2009, με δείκτη 3,8 (με άριστα 10). Η Κύπρος το 2009 είχε 6,6 και η Ελλάδα το 1997 είχε 5,3!
Οι συνέπειες από τον φόρο της διαπλοκής είναι καταστρεπτικές. Διπλασιάζεται το δημοσιονομικό έλλειμμα, εξανεμίζεται το 25% των φόρων, αποθαρρύνονται επενδύσεις, επιβραδύνεται η οικονομική ανάπτυξη. Εάν ο δημόσιος τομέας ήταν τα τελευταία 10 χρόνια όσο παραγωγικός είναι σήμερα αυτός της Κύπρου, ο ετήσιος ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης θα αυξανόταν κατά 1%.
Οι ωφέλειες από καλύτερη διοίκηση θα είναι ακόμα μεγαλύτερες εάν συρρικνωθεί ο δημόσιος τομέας από 25% της συνολικής απασχόλησης σε 15% όπως είναι σε Ισπανία και Κύπρο.
Πρόταση 4: Η απασχόληση στον γενικό δημόσιο τομέα μειώνεται διαδοχικά από 1.100 εκατ. σε 700 χιλιάδες μέχρι το 2015, με πώληση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων, και ανακατανέμεται ορθολογικά. Πλεονάζοντες υπάλληλοι αδειοδοτούνται με 80% των αποδοχών για τρία χρόνια, 60% για τα επόμενα δύο. Ατομα άνω των 55 ετών υπόκεινται σε ειδική μεταχείριση.
Εκτιμάμε ότι οι αμοιβές στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα μειωθούν κατά 8,6 δισ. ευρώ, επιτρέποντας έτσι στην κυβέρνηση να αυξήσει τους μισθούς όσων παραμένουν.
Πρόταση 5: Αξιοκρατικές προαγωγές συνδυάζονται με βελτίωση απολαβών κατώτερων υπαλλήλων, που αυξάνονται κατά 50% πάνω από τον πληθωρισμό σε 5 χρόνια, και ανωτέρων (όσων εμπίπτουν στην πρόταση 3), που διπλασιάζονται μέχρι το 2015.
Εκτιμάμε ότι οι συνολικές αμοιβές των 700.000 δημόσιων υπαλλήλων θα φθάσουν τα 40 δισ. το 2015, έναντι 33,5 δισ. για 1,1 εκατ. υπαλλήλους σήμερα.
Υποδομές
Η Ελλάδα υστερεί σε κάθε είδους υποδομές, δηλαδή σιδηροδρόμους, αυτοκινητοδρόμους, λιμένες και αεροδρόμια. Εχει το ήμισυ των αυτοκινητοδρόμων της Πορτογαλίας, 0,8% των αεροπορικών μεταφορών της Ε.Ε. και λιγότερο από 5% των θαλάσσιων μεταφορών της Ευρώπης.
Εάν η πρόταση 2 διπλασιάσει το δημόσιο κεφάλαιο μέχρι το 2015 με 2.500 χλμ. αυτοκινητοδρόμων, υπερταχεία σιδηροδρομική σύνδεση Αθήνας - Θεσσαλονίκης, τρεις σύγχρονους λιμένες, πέντε σύγχρονα αεροδρόμια και πενήντα μαρίνες, τότε εκτιμάμε ότι ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης θα αυξηθεί κατά 0,7% και η συνολική παραγωγικότητα της οικονομίας κατά 35-40%.
Τα στοιχεία για την παιδεία και έρευνα είναι σαρωτικά: απογοητευτική επίδοση των Ελληνόπουλων 15 ετών στις εξετάσεις PISΑ (28οι από 30 χώρες του ΟΟΣΑ), οξύτατη ανεπάρκεια τεχνολογικών εφευρέσεων και ευρεσιτεχνιών (το ελληνικό μερίδιο ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι 10% από ό,τι αναλογεί στον πληθυσμό). Η τριτοβάθμια εκπαίδευση προετοιμάζει ανεπαρκώς τους νέους για ιδιωτική απασχόληση. Πτυχία ΑΕΙ βελτιώνουν μισθούς κατά μόνο 32%, δηλαδή 300 ευρώ τον μήνα, έναντι 61% στην Ε.Ε.
Κύριο πρόβλημα; Σπάταλη και απηρχαιωμένη εκπαιδευτική διοίκηση. Για να βελτιωθεί η ελληνική εκπαίδευση στα ευρωπαϊκά επίπεδα, προτείνουμε αποκέντρωση και δημιουργία άμιλλας μεταξύ ιδρυμάτων.
Πρόταση 6: Ανακαλείται η απαγόρευση ιδιωτικών πανεπιστημίων και αστυνομικής παρουσίας στους πανεπιστημιακούς χώρους. Η χρηματοδότηση και επίβλεψη των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μεταφέρεται από το υπουργείο Παιδείας σε περιφερειακές αυτοδιοικήσεις.
Πρόταση 7: Για την περίοδο 2011-13 η διαχείριση τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ανατίθεται έκτακτα σε επιτροπές διακεκριμένων πανεπιστημιακών, Ελλήνων και ξένων, που αξιολογούν μέλη ΔΕΠ, διοικητικό προσωπικό και σπουδαστές με διεθνή κριτήρια. Πλεονάζον προσωπικό απομακρύνεται κατά την πρόταση 4. Από το 2013 τα ιδρύματα αυτονομούνται, με πλήρη δικαιοδοσία σε πρόσληψη προσωπικού, και καθορισμό αμοιβών, διδάκτρων και αριθμού εισακτέων.
Εκτιμάμε πως η συνδυασμένη εφαρμογή των προτάσεων 6-7 θα διπλασιάσει την απόδοση στην εκπαίδευση, συμβάλλοντας 0,9% στην αύξηση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης.
Απαιτείται τολμηρό μεταρρυθμιστικό πνεύμα για να αλλάξει η πορεία της Ελλάδας
Ως αποτέλεσμα των κρατικών παρεμβάσεων, οι αγορές προϊόντων και υπηρεσιών είναι οι πλέον στρεβλωμένες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, με την αγορά εργασίας στην 5η χειρότερη θέση. Αποτέλεσμα είναι 20% ανεργία νέων, και ξένες επενδύσεις στο 1% του ΑΕΠ στην Ελλάδα έναντι του 4% στην Ε.Ε.-27. Εκτιμάμε ότι, εάν οι ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα φθάσουν στο επίπεδο της Ε.Ε.-27, ο ετήσιος ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης θα αυξηθεί κατά 0,5%.
Πρόταση 8: Νομοθετείται χρονοδιάγραμμα απελευθέρωσης μέχρι το 2015 όλων των αγορών εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών και όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αναλαμβάνει την επίβλεψη όλων των αγορών.
Πρόταση 9: Αναδιοργανώνεται το εθνικό πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Οι συμβάσεις ρυθμίζουν αμοιβές και όρους απασχόλησης και αποζημίωσης. Απεργιακές αποφάσεις σωματείων απαιτούν πλειοψηφία των μελών τους σε μυστικές ψηφοφορίες υπό δικαστική επίβλεψη.
Συντάξεις, χρέος, φόροι
Η έκλυτη σπατάλη στον δημόσιο τομέα και η αβεβαιότητα για το μέλλον κάνουν τους πιστωτές μας απρόθυμους να μας δανείσουν με επιτόκιο κάτω από 12%. Οι φορολογικές υπηρεσίες και η πολιτική τους ηγεσία απέτυχαν να συλλέξουν ή καταχράστηκαν ένα τέταρτο των νομίμων φόρων. Οι φόροι στα κέρδη και αποθεματικά είναι από τους υψηλότερους της Ε.Ε.-27.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του ΟΟΣΑ χωρίς ατομικούς συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς (ΑΣΛ), ενώ οι συντάξεις είναι οι πλέον γενναιόδωρες: πληρώνουν 96% των μέσων αποδοχών, αρχίζουν από ηλικία 58 ετών και κοστίζουν 13,5% του ΑΕΠ. Αντιθέτως, στις χώρες του ΟΟΣΑ οι συντάξεις πληρώνουν κατά μέσον όρο 61% των αποδοχών, αρχίζουν από ηλικία 63 ετών και κοστίζουν 10% του ΑΕΠ.
Η διοίκηση των δημόσιων νοσοκομείων στελεχώνεται με πολιτικά κριτήρια και λειτουργεί ανεξέλεγκτα δημιουργώντας ελλείμματα που αγγίζουν το 2% του ΑΕΠ. Λείπει εκπαιδευμένο προσωπικό, ενώ γιατροί και νοσοκόμοι που αμείβονται ανεπαρκώς δωροδοκούνται από ασθενείς που επιθυμούν περίθαλψη ποιότητας. Αποτέλεσμα: οι Ελληνίδες ζουν τώρα δύο χρόνια λιγότερα από τις Ισπανίδες, ενώ ζούσαν το ίδιο το 1960.
Πρόταση 10: Η συνταξιοδότηση γίνεται σε ηλικία 63 ετών, κατά μέσον όρο με τις συντάξεις στο 65% των αποδοχών.
Εκτιμάμε ότι η πρόταση αυτή θα εξοικονομήσει στο κράτος περίπου 20 δισ. το 2015.
Πρόταση 11: Συντάξεις και κοινωνική ασφάλιση οργανώνονται σε σύστημα εν μέρει βασιζόμενο σε ατομικούς συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς, και οι αντίστοιχοι πόροι επενδύονται. Ορθά υπολογισμένος φόρος εξασφαλίζει αξιοπρεπή ελάχιστη σύνταξη γιά όλους.
Εκτιμάμε ότι σε μία δεκαετία, 5% του ΑΕΠ θα τοποθετηθεί σε ΑΣΛ, αυξάνοντας έτσι την εθνική αποταμίευση και πριμοδοτώντας κατα 0,8% την οικονομική μεγέθυνση. Η μεταβατική περίοδος είναι δύσκολη και απαιτεί έντεχνους χειρισμούς.
Πρόταση 12: Η μεγάλη φοροδιαφυγή τιμωρείται αυστηρά. Οι φορολογικές δηλώσεις εύπορων και ελεύθερων επαγγελματιών ελέγχονται ανώνυμα και διεκδικούμενες εκπτώσεις διασταυρώνονται.
Εκτιμάμε ότι περιορισμός της διαφυγής εμμέσων και αμέσων φόρων στο ήμισυ και αύξηση της συλλογής νομίμων φόρων αναλογούν στο 2,5% του ΑΕΠ.
Πρόταση 13: Τα δημόσια νοσοκομεία οργανώνονται ως αυτοτελή ιδρύματα και αποζημιώνονται από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες μέσω ενός συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης υγείας υπό την επίβλεψη του κράτους.
Για να φθάσει η Ελλάδα τουλάχιστον το μέσο επίπεδο της Ε.Ε. στις ξένες επενδύσεις, προτείνουμε δραστική μείωση των φόρων για άτομα και επιχειρήσεις με παράλληλη μέριμνα για τα οικονομικά αδύνατα στρώματα και συνταξιούχους.
Πρόταση 14: Ολοι οι άμεσοι φόροι στις επιχειρήσεις μειώνονται στο 10%, όπως στην Κύπρο. Οι κρατήσεις για κοινωνική ασφάλιση μειώνονται βαθμιαία μέχρι το 2015 κατά το ένα τρίτο. Το φορολογικό σύστημα αναμορφώνεται, με τους φόρους εισοδήματος μειούμενους στο μισό, και συνδυάζεται με σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα που εγγυάται ελάχιστο εισόδημα για εργαζομένους και συνταξιούχους.
Συνολικά συμπεραίνουμε πως πάταξη της διαφθοράς, βελτίωση των υποδομών και της εκπαίδευσης, μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και αύξηση των αμέσων ξένων επενδύσεων ανυψώνουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά σχεδόν 4% πάνω από το 2-3% των προηγούμενων ετών. Εάν συνυπολογισθεί ο πληθωρισμός σε 2%, τότε το ονομαστικό εισόδημα μπορεί να αυξάνεται με ρυθμό 8-9%.
Αυτό αρκεί όχι μόνο για να εξαλείψει τους φόβους της διεθνούς οικονομικής κοινότητας, αλλά και να εκτοξεύσει την Ελλάδα του 2020 στο ζηλευτό βιοτικό επίπεδο της σημερινής Ολλανδίας. Απαιτείται όμως τολμηρό μεταρρυθμιστικό πνεύμα σαν εκείνο που επέτρεψε στον Ελευθέριο Βενιζέλο να αλλάξει την πορεία της Ελλάδας στις αρχές του εικοστού αιώνα.
26 Σεπτεμβρίου 2010.
Ποιος είναι ο κ. Πισσαρίδης
O Χριστόφορος Πισσαρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1948. Είναι καθηγητής στο London School of Economics (LSE), καθώς και διευθυντής του ερευνητικού προγράμματος μακροοικονομικής του Centre for Economic Performance του LSE. Εχει διακριθεί για τις έρευνές του στους τομείς μακροοικονομικών της ανεργίας, θεωρίας και πολιτικής στην αγορά εργασίας, ενώ, πιο προσφάτως, έχει γράψει για την ανάπτυξη και τη διαρθρωτική αλλαγή. Το βιβλίο του «Equilibrium Unemployment Theory» και το από κοινού με τον Ντέιλ Μόρτενσεν άρθρο του «Job Creation and Job Destruction in the Theory of Unemployment», που δημοσιεύτηκε το 1994 στο περιοδικό «Review of Economic Studies», αποτελούν σημείο αναφοράς για τα οικονομικά της ανεργίας. Το 2005, έγινε ο πρώτος μη Αμερικανός οικονομολόγος που του απονεμήθηκε από κοινού με τον Ντέιλ Μόρτενσεν το διεθνές βραβείο Οικονομικών του Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Εργασίας (ΙΖΑ) στην Οικονομία της Αγοράς Εργασίας. Εχει διατελέσει σύμβουλος για θέματα απασχόλησης στην Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Τράπεζα της Αγγλίας και στον ΟΟΣΑ.
* Νομπελίστας οικονομολόγος (2010) και καθηγητής στο LSE
** Καθηγητής Πανεπιστημίου Washington
*** Καθηγητής Πανεπιστημίου Tufts
ΠΗΓΗ:kathimerini.gr
Των Χριστοφορου Πισσαριδη*, Κωστα Aζαριαδη** και Γιαννη Iωαννιδη***
Φρονούμε πως τα μέτρα λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής, ώστε να απομακρύνουν τη χώρα από φαύλο κύκλο αυξανόμενης ανεργίας και χρεοκοπιών. Προτείνουμε γι' αυτό πολιτικές που θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά 4% τον χρόνο, επιτρέποντας στην Ελλάδα όχι απλώς να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κυρίως να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και να μπει σε σταθερή τροχιά ευημερίας.
Η υπερκατανάλωση είναι η μεγάλη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας. Πέρυσι η χώρα ξόδεψε 12% πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε., ενώ το εισόδημα ήταν 5% κάτω και η παραγωγικότητα εργασίας 20% χαμηλότερη. Μεταβιβάσεις από την Ε.Ε. και εξωτερικά δάνεια χρηματοδοτούσαν το γλέντι. Η δραματική ύφεση που ζούμε χαμηλώνει το εισόδημα από 22.000 ευρώ κατά κεφαλήν σε 17-18.000, επίπεδο που αναλογεί στην παραγωγικότητά μας. Χωρίς δραστικά αναπτυξιακά μέτρα, τα εισοδήματα θα κατέβουν από 95% της Ε.Ε.-27 σε περίπου 72%.
Βαθιές αδυναμίες αντιμετωπίζονται μόνο με βαθιές τομές σε οικονομία, διοίκηση και κοινωνική δομή, που θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, όπως έγινε σε Σουηδία, Ιρλανδία, Κύπρο, Τουρκία. Η κεντρική κυβέρνηση παραμένει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας, προστασίας του πολίτη, υποδομών, και κοινωνικής πρόνοιας.
Οι προτάσεις μας στοχεύουν να αυξήσουν, έως το 2020, την παραγωγικότητα της εργασίας στο 120% του μέσου όρου της Ε.Ε.-27 και να δημιουργήσουν 1,2 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, απορροφώντας 800.000 νέους και 400.000 πλεονάζοντες από το Δημόσιο. Βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί μαζικές παρεμβάσεις για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, απάλειψη της διαφθοράς, ανασυγκρότηση υποδομών και ανθρώπινων πόρων. Αυτά αναλύονται εδώ.
Εμπιστοσύνη
Ριζοσπαστικές αναπτυξιακές στρατηγικές είναι ατελέσφορες εάν η κοινή γνώμη δεν πεισθεί πως επίκειται σοβαρή πάταξη της διαφθοράς και βελτίωση της εφιαλτικής ανεπάρκειας του Δημόσιου. Το κοινό θα πεισθεί για πραγματικές αλλαγές εάν δει σε ένα χρόνο πράγματα πρωτάκουστα για την Ελλάδα, π.χ. κατακλυσμό μεγάλων δημόσιων έργων, πολιτικοί παραιτούμενοι από σκανδαλώδη προνόμια και φυλάκιση κραυγαλέων σφετεριστών δημόσιου χρήματος.
Οι συγκεκριμένες προτάσεις μας είναι οι εξής:
Πρόταση 1: Επειτα από συνολική θητεία δώδεκα ετών, οι βουλευτές συνταξιοδοτούνται αναγκαστικά και αποκλείονται από κάθε δημόσια θέση.
Πρόταση 2: Κοινοπραξίες κατασκευαστικών εταιρειών, ιδιωτών επενδυτών και άλλων αναλαμβάνουν το κόστος εκτέλεσης και τη συντήρηση σύγχρονων δικτύων αυτοκινητοδρόμων, λιμένων, αεροδρομίων με αντάλλαγμα αφορολόγητη εκμετάλλευση για 30 χρόνια.
Πρόταση 3: Kατάχρηση δημόσιων πόρων γίνεται απαράγραπτο ιδιώνυμο αδίκημα για υψηλόβαθμους πολιτικούς, συνδικαλιστές, δημόσιους λειτουργούς και επιχειρηματίες. Παραβάσεις εκδικάζονται τάχιστα από ειδικά δικαστήρια. Οι ένοχοι τιμωρούνται με δρακόντειες ποινές.
Διαφθορά
Η διαφθορά βρίθει στη δημόσια διοίκηση. Η Διεθνής Διαφάνεια ταξινομεί τη χώρα σαν χειρότερη μεταξύ των E.Ε.-27 το 2009, με δείκτη 3,8 (με άριστα 10). Η Κύπρος το 2009 είχε 6,6 και η Ελλάδα το 1997 είχε 5,3!
Οι συνέπειες από τον φόρο της διαπλοκής είναι καταστρεπτικές. Διπλασιάζεται το δημοσιονομικό έλλειμμα, εξανεμίζεται το 25% των φόρων, αποθαρρύνονται επενδύσεις, επιβραδύνεται η οικονομική ανάπτυξη. Εάν ο δημόσιος τομέας ήταν τα τελευταία 10 χρόνια όσο παραγωγικός είναι σήμερα αυτός της Κύπρου, ο ετήσιος ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης θα αυξανόταν κατά 1%.
Οι ωφέλειες από καλύτερη διοίκηση θα είναι ακόμα μεγαλύτερες εάν συρρικνωθεί ο δημόσιος τομέας από 25% της συνολικής απασχόλησης σε 15% όπως είναι σε Ισπανία και Κύπρο.
Πρόταση 4: Η απασχόληση στον γενικό δημόσιο τομέα μειώνεται διαδοχικά από 1.100 εκατ. σε 700 χιλιάδες μέχρι το 2015, με πώληση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων, και ανακατανέμεται ορθολογικά. Πλεονάζοντες υπάλληλοι αδειοδοτούνται με 80% των αποδοχών για τρία χρόνια, 60% για τα επόμενα δύο. Ατομα άνω των 55 ετών υπόκεινται σε ειδική μεταχείριση.
Εκτιμάμε ότι οι αμοιβές στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα μειωθούν κατά 8,6 δισ. ευρώ, επιτρέποντας έτσι στην κυβέρνηση να αυξήσει τους μισθούς όσων παραμένουν.
Πρόταση 5: Αξιοκρατικές προαγωγές συνδυάζονται με βελτίωση απολαβών κατώτερων υπαλλήλων, που αυξάνονται κατά 50% πάνω από τον πληθωρισμό σε 5 χρόνια, και ανωτέρων (όσων εμπίπτουν στην πρόταση 3), που διπλασιάζονται μέχρι το 2015.
Εκτιμάμε ότι οι συνολικές αμοιβές των 700.000 δημόσιων υπαλλήλων θα φθάσουν τα 40 δισ. το 2015, έναντι 33,5 δισ. για 1,1 εκατ. υπαλλήλους σήμερα.
Υποδομές
Η Ελλάδα υστερεί σε κάθε είδους υποδομές, δηλαδή σιδηροδρόμους, αυτοκινητοδρόμους, λιμένες και αεροδρόμια. Εχει το ήμισυ των αυτοκινητοδρόμων της Πορτογαλίας, 0,8% των αεροπορικών μεταφορών της Ε.Ε. και λιγότερο από 5% των θαλάσσιων μεταφορών της Ευρώπης.
Εάν η πρόταση 2 διπλασιάσει το δημόσιο κεφάλαιο μέχρι το 2015 με 2.500 χλμ. αυτοκινητοδρόμων, υπερταχεία σιδηροδρομική σύνδεση Αθήνας - Θεσσαλονίκης, τρεις σύγχρονους λιμένες, πέντε σύγχρονα αεροδρόμια και πενήντα μαρίνες, τότε εκτιμάμε ότι ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης θα αυξηθεί κατά 0,7% και η συνολική παραγωγικότητα της οικονομίας κατά 35-40%.
Τα στοιχεία για την παιδεία και έρευνα είναι σαρωτικά: απογοητευτική επίδοση των Ελληνόπουλων 15 ετών στις εξετάσεις PISΑ (28οι από 30 χώρες του ΟΟΣΑ), οξύτατη ανεπάρκεια τεχνολογικών εφευρέσεων και ευρεσιτεχνιών (το ελληνικό μερίδιο ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι 10% από ό,τι αναλογεί στον πληθυσμό). Η τριτοβάθμια εκπαίδευση προετοιμάζει ανεπαρκώς τους νέους για ιδιωτική απασχόληση. Πτυχία ΑΕΙ βελτιώνουν μισθούς κατά μόνο 32%, δηλαδή 300 ευρώ τον μήνα, έναντι 61% στην Ε.Ε.
Κύριο πρόβλημα; Σπάταλη και απηρχαιωμένη εκπαιδευτική διοίκηση. Για να βελτιωθεί η ελληνική εκπαίδευση στα ευρωπαϊκά επίπεδα, προτείνουμε αποκέντρωση και δημιουργία άμιλλας μεταξύ ιδρυμάτων.
Πρόταση 6: Ανακαλείται η απαγόρευση ιδιωτικών πανεπιστημίων και αστυνομικής παρουσίας στους πανεπιστημιακούς χώρους. Η χρηματοδότηση και επίβλεψη των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μεταφέρεται από το υπουργείο Παιδείας σε περιφερειακές αυτοδιοικήσεις.
Πρόταση 7: Για την περίοδο 2011-13 η διαχείριση τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ανατίθεται έκτακτα σε επιτροπές διακεκριμένων πανεπιστημιακών, Ελλήνων και ξένων, που αξιολογούν μέλη ΔΕΠ, διοικητικό προσωπικό και σπουδαστές με διεθνή κριτήρια. Πλεονάζον προσωπικό απομακρύνεται κατά την πρόταση 4. Από το 2013 τα ιδρύματα αυτονομούνται, με πλήρη δικαιοδοσία σε πρόσληψη προσωπικού, και καθορισμό αμοιβών, διδάκτρων και αριθμού εισακτέων.
Εκτιμάμε πως η συνδυασμένη εφαρμογή των προτάσεων 6-7 θα διπλασιάσει την απόδοση στην εκπαίδευση, συμβάλλοντας 0,9% στην αύξηση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης.
Απαιτείται τολμηρό μεταρρυθμιστικό πνεύμα για να αλλάξει η πορεία της Ελλάδας
Ως αποτέλεσμα των κρατικών παρεμβάσεων, οι αγορές προϊόντων και υπηρεσιών είναι οι πλέον στρεβλωμένες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, με την αγορά εργασίας στην 5η χειρότερη θέση. Αποτέλεσμα είναι 20% ανεργία νέων, και ξένες επενδύσεις στο 1% του ΑΕΠ στην Ελλάδα έναντι του 4% στην Ε.Ε.-27. Εκτιμάμε ότι, εάν οι ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα φθάσουν στο επίπεδο της Ε.Ε.-27, ο ετήσιος ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης θα αυξηθεί κατά 0,5%.
Πρόταση 8: Νομοθετείται χρονοδιάγραμμα απελευθέρωσης μέχρι το 2015 όλων των αγορών εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών και όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αναλαμβάνει την επίβλεψη όλων των αγορών.
Πρόταση 9: Αναδιοργανώνεται το εθνικό πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Οι συμβάσεις ρυθμίζουν αμοιβές και όρους απασχόλησης και αποζημίωσης. Απεργιακές αποφάσεις σωματείων απαιτούν πλειοψηφία των μελών τους σε μυστικές ψηφοφορίες υπό δικαστική επίβλεψη.
Συντάξεις, χρέος, φόροι
Η έκλυτη σπατάλη στον δημόσιο τομέα και η αβεβαιότητα για το μέλλον κάνουν τους πιστωτές μας απρόθυμους να μας δανείσουν με επιτόκιο κάτω από 12%. Οι φορολογικές υπηρεσίες και η πολιτική τους ηγεσία απέτυχαν να συλλέξουν ή καταχράστηκαν ένα τέταρτο των νομίμων φόρων. Οι φόροι στα κέρδη και αποθεματικά είναι από τους υψηλότερους της Ε.Ε.-27.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του ΟΟΣΑ χωρίς ατομικούς συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς (ΑΣΛ), ενώ οι συντάξεις είναι οι πλέον γενναιόδωρες: πληρώνουν 96% των μέσων αποδοχών, αρχίζουν από ηλικία 58 ετών και κοστίζουν 13,5% του ΑΕΠ. Αντιθέτως, στις χώρες του ΟΟΣΑ οι συντάξεις πληρώνουν κατά μέσον όρο 61% των αποδοχών, αρχίζουν από ηλικία 63 ετών και κοστίζουν 10% του ΑΕΠ.
Η διοίκηση των δημόσιων νοσοκομείων στελεχώνεται με πολιτικά κριτήρια και λειτουργεί ανεξέλεγκτα δημιουργώντας ελλείμματα που αγγίζουν το 2% του ΑΕΠ. Λείπει εκπαιδευμένο προσωπικό, ενώ γιατροί και νοσοκόμοι που αμείβονται ανεπαρκώς δωροδοκούνται από ασθενείς που επιθυμούν περίθαλψη ποιότητας. Αποτέλεσμα: οι Ελληνίδες ζουν τώρα δύο χρόνια λιγότερα από τις Ισπανίδες, ενώ ζούσαν το ίδιο το 1960.
Πρόταση 10: Η συνταξιοδότηση γίνεται σε ηλικία 63 ετών, κατά μέσον όρο με τις συντάξεις στο 65% των αποδοχών.
Εκτιμάμε ότι η πρόταση αυτή θα εξοικονομήσει στο κράτος περίπου 20 δισ. το 2015.
Πρόταση 11: Συντάξεις και κοινωνική ασφάλιση οργανώνονται σε σύστημα εν μέρει βασιζόμενο σε ατομικούς συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς, και οι αντίστοιχοι πόροι επενδύονται. Ορθά υπολογισμένος φόρος εξασφαλίζει αξιοπρεπή ελάχιστη σύνταξη γιά όλους.
Εκτιμάμε ότι σε μία δεκαετία, 5% του ΑΕΠ θα τοποθετηθεί σε ΑΣΛ, αυξάνοντας έτσι την εθνική αποταμίευση και πριμοδοτώντας κατα 0,8% την οικονομική μεγέθυνση. Η μεταβατική περίοδος είναι δύσκολη και απαιτεί έντεχνους χειρισμούς.
Πρόταση 12: Η μεγάλη φοροδιαφυγή τιμωρείται αυστηρά. Οι φορολογικές δηλώσεις εύπορων και ελεύθερων επαγγελματιών ελέγχονται ανώνυμα και διεκδικούμενες εκπτώσεις διασταυρώνονται.
Εκτιμάμε ότι περιορισμός της διαφυγής εμμέσων και αμέσων φόρων στο ήμισυ και αύξηση της συλλογής νομίμων φόρων αναλογούν στο 2,5% του ΑΕΠ.
Πρόταση 13: Τα δημόσια νοσοκομεία οργανώνονται ως αυτοτελή ιδρύματα και αποζημιώνονται από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες μέσω ενός συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης υγείας υπό την επίβλεψη του κράτους.
Για να φθάσει η Ελλάδα τουλάχιστον το μέσο επίπεδο της Ε.Ε. στις ξένες επενδύσεις, προτείνουμε δραστική μείωση των φόρων για άτομα και επιχειρήσεις με παράλληλη μέριμνα για τα οικονομικά αδύνατα στρώματα και συνταξιούχους.
Πρόταση 14: Ολοι οι άμεσοι φόροι στις επιχειρήσεις μειώνονται στο 10%, όπως στην Κύπρο. Οι κρατήσεις για κοινωνική ασφάλιση μειώνονται βαθμιαία μέχρι το 2015 κατά το ένα τρίτο. Το φορολογικό σύστημα αναμορφώνεται, με τους φόρους εισοδήματος μειούμενους στο μισό, και συνδυάζεται με σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα που εγγυάται ελάχιστο εισόδημα για εργαζομένους και συνταξιούχους.
Συνολικά συμπεραίνουμε πως πάταξη της διαφθοράς, βελτίωση των υποδομών και της εκπαίδευσης, μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και αύξηση των αμέσων ξένων επενδύσεων ανυψώνουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά σχεδόν 4% πάνω από το 2-3% των προηγούμενων ετών. Εάν συνυπολογισθεί ο πληθωρισμός σε 2%, τότε το ονομαστικό εισόδημα μπορεί να αυξάνεται με ρυθμό 8-9%.
Αυτό αρκεί όχι μόνο για να εξαλείψει τους φόβους της διεθνούς οικονομικής κοινότητας, αλλά και να εκτοξεύσει την Ελλάδα του 2020 στο ζηλευτό βιοτικό επίπεδο της σημερινής Ολλανδίας. Απαιτείται όμως τολμηρό μεταρρυθμιστικό πνεύμα σαν εκείνο που επέτρεψε στον Ελευθέριο Βενιζέλο να αλλάξει την πορεία της Ελλάδας στις αρχές του εικοστού αιώνα.
26 Σεπτεμβρίου 2010.
Ποιος είναι ο κ. Πισσαρίδης
O Χριστόφορος Πισσαρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1948. Είναι καθηγητής στο London School of Economics (LSE), καθώς και διευθυντής του ερευνητικού προγράμματος μακροοικονομικής του Centre for Economic Performance του LSE. Εχει διακριθεί για τις έρευνές του στους τομείς μακροοικονομικών της ανεργίας, θεωρίας και πολιτικής στην αγορά εργασίας, ενώ, πιο προσφάτως, έχει γράψει για την ανάπτυξη και τη διαρθρωτική αλλαγή. Το βιβλίο του «Equilibrium Unemployment Theory» και το από κοινού με τον Ντέιλ Μόρτενσεν άρθρο του «Job Creation and Job Destruction in the Theory of Unemployment», που δημοσιεύτηκε το 1994 στο περιοδικό «Review of Economic Studies», αποτελούν σημείο αναφοράς για τα οικονομικά της ανεργίας. Το 2005, έγινε ο πρώτος μη Αμερικανός οικονομολόγος που του απονεμήθηκε από κοινού με τον Ντέιλ Μόρτενσεν το διεθνές βραβείο Οικονομικών του Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Εργασίας (ΙΖΑ) στην Οικονομία της Αγοράς Εργασίας. Εχει διατελέσει σύμβουλος για θέματα απασχόλησης στην Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Τράπεζα της Αγγλίας και στον ΟΟΣΑ.
* Νομπελίστας οικονομολόγος (2010) και καθηγητής στο LSE
** Καθηγητής Πανεπιστημίου Washington
*** Καθηγητής Πανεπιστημίου Tufts
ΠΗΓΗ:kathimerini.gr
Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011
Γιούνκερ:Η κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί
Για δραστικό περιορισμό της κυριαρχίας των Ελλήνων κάνει λόγο ο επικεφαλής της ευρωζώνης κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό «Focus», στην οποία προαναγγέλλει την αποστολή ειδημόνων της ευρωζώνης στη χώρα μας, ενώ διευκρινίζει πως «δεν πρέπει να προσβάλουμε τους Έλληνες, αλλά να τους βοηθήσουμε».
Όπως σημειώνει ο κ. Γιούνκερ, οι Έλληνες «δήλωσαν πρόθυμοι να δεχτούν εισαγωγή τεχνογνωσίας από την ευρωζώνη». Όλες οι περιοχές της ευρωζώνης θα αποστείλουν ειδικούς. Ο πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών του Λουξεμβούργου επισημαίνει ότι η Ελλάδα επί σειρά ετών ωφελήθηκε από το ευρώ. «Με δική της υπαιτιότητα ορισμένα πράγματα ξέφυγαν. Και τώρα που πρέπει να τα επαναφέρει με ενωμένες δυνάμεις σε τάξη, πρέπει οι Έλληνες να αντιληφθούν ότι απαιτείται μια συλλογική απάντηση», λέει ο κ. Γιούνκερ.
Αναφέρει επίσης ότι και το ελληνικό φορολογικό σύστημα δεν λειτουργεί «σε πλήρη έκταση». Επίσης, υποστηρίζει ότι «απαιτείται για το επικείμενο κύμα ιδιωτικοποιήσεων, για παράδειγμα, μία λύση κατά το πρότυπο της γερμανικής “Treuhand”». Σημειώνεται ότι η Treuhand ήταν η Αρχή καταπιστευτικής διαχείρισης που είχε διεκπεραιώσει την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων της πρώην DDR μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990.
«Το πακέτο μέτρων είναι η λύση για το πρόβλημα της Ελλάδας»
Ο επικεφαλής της ευρωζώνης δηλώνει πεπεισμένος ότι η νέα προσφορά βοήθειας προς την Ελλάδα θα επιτύχει. «Το πακέτο μέτρων, με το οποίο συμφώνησε η Ελλάδα, θα φέρει και τη λύση στο πρόβλημα της χώρας», λέει ο κ. Γιούνκερ στο «Focus».
Υπογραμμίζει επίσης ότι η χώρα χρειάζεται ενέσεις ανάπτυξης. «Σε αυτό πρέπει να συμβάλουν και επιχειρήσεις από άλλες χώρες της ευρωζώνης», τονίζει ο κ. Γιούνκερ. «Η Ε.Ε. θα πρέπει προσωρινά να παραιτηθεί από την υποχρέωση της Ελλάδας για συγχρηματοδότηση, θα πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα τα μέσα για την οικονομική ανάπτυξη, χωρίς να απαιτείται η καταβολή του μεριδίου από την Αθήνα», τονίζει ο κ. Γιούνκερ.
Ως επικεφαλής της ευρωζώνης, ο κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ απαιτεί από τους Έλληνες «μέγιστη σταθερότητα» και από τους Ευρωπαίους «μέγιστη αλληλεγγύη». Τονίζει δε πως η ελληνική κρίση δημιουργήθηκε ως επί το πλείστον από την ίδια την Ελλάδα: «Μεταξύ 1999 και 2010 ο δανεισμός αυξήθηκε κατά 106,6%, αν και η οικονομία δεν αναπτύχθηκε κατά τον ίδιο βαθμό. Η πολιτική δανεισμού βρέθηκε εντελώς εκτός ελέγχου, αγνοώντας την παραγωγικότητα».
Παραδέχεται λάθη ο Άιχελ
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Χανς Άιχελ παραδέχτηκε εν τω μεταξύ πως η Ευρώπη θα έπρεπε να έχει δώσει μεγαλύτερη προσοχή στο ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας. «Κάποτε εμείς θα έπρεπε να είχαμε αντιδράσει έντονα στην αχαλίνωτη πολιτική δαπανών της ελληνικής κυβέρνησης», δηλώνει ο πολιτικός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας στο «Focus». «Εμείς, δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης».
Ο κ. Άιχελ δικαιολόγησε τη δική του συμφωνία στην ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ: «Συμφώνησα στην ένταξη της Ελλάδας, διότι συμφωνούσαν η ΕΚΤ και η Κομισιόν στη δική τους έκθεση σύγκλισης για την είσοδο της Ελλάδας στη νομισματική ένωση». Όλοι οι υπουργοί Οικονομικών, καθώς και οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, αυτήν (ενν. την έκθεση σύγκλισης) ακολούθησαν.
Ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός απορρίπτει τα όσα είπε ο προκάτοχός του χριστιανοδημοκράτης κ. Τέο Βάιγκελ, ο οποίος είχε δηλώσει στο «Focus» πως «δεν θα είχα δεχτεί την Ελλάδα». Όπως σημειώνει ο κ. Χανς Άιχελ, «η Γερμανία συμφώνησε στην είσοδο της Ιταλίας στην ευρωζώνη επί υπουργίας Βάιγκελ, αν και η Ρώμη ξεκάθαρα δεν πληρούσε τα κριτήρια του Μάαστριχτ».
πηγή: www.ANT1online.gr
Όπως σημειώνει ο κ. Γιούνκερ, οι Έλληνες «δήλωσαν πρόθυμοι να δεχτούν εισαγωγή τεχνογνωσίας από την ευρωζώνη». Όλες οι περιοχές της ευρωζώνης θα αποστείλουν ειδικούς. Ο πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών του Λουξεμβούργου επισημαίνει ότι η Ελλάδα επί σειρά ετών ωφελήθηκε από το ευρώ. «Με δική της υπαιτιότητα ορισμένα πράγματα ξέφυγαν. Και τώρα που πρέπει να τα επαναφέρει με ενωμένες δυνάμεις σε τάξη, πρέπει οι Έλληνες να αντιληφθούν ότι απαιτείται μια συλλογική απάντηση», λέει ο κ. Γιούνκερ.
Αναφέρει επίσης ότι και το ελληνικό φορολογικό σύστημα δεν λειτουργεί «σε πλήρη έκταση». Επίσης, υποστηρίζει ότι «απαιτείται για το επικείμενο κύμα ιδιωτικοποιήσεων, για παράδειγμα, μία λύση κατά το πρότυπο της γερμανικής “Treuhand”». Σημειώνεται ότι η Treuhand ήταν η Αρχή καταπιστευτικής διαχείρισης που είχε διεκπεραιώσει την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων της πρώην DDR μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990.
«Το πακέτο μέτρων είναι η λύση για το πρόβλημα της Ελλάδας»
Ο επικεφαλής της ευρωζώνης δηλώνει πεπεισμένος ότι η νέα προσφορά βοήθειας προς την Ελλάδα θα επιτύχει. «Το πακέτο μέτρων, με το οποίο συμφώνησε η Ελλάδα, θα φέρει και τη λύση στο πρόβλημα της χώρας», λέει ο κ. Γιούνκερ στο «Focus».
Υπογραμμίζει επίσης ότι η χώρα χρειάζεται ενέσεις ανάπτυξης. «Σε αυτό πρέπει να συμβάλουν και επιχειρήσεις από άλλες χώρες της ευρωζώνης», τονίζει ο κ. Γιούνκερ. «Η Ε.Ε. θα πρέπει προσωρινά να παραιτηθεί από την υποχρέωση της Ελλάδας για συγχρηματοδότηση, θα πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα τα μέσα για την οικονομική ανάπτυξη, χωρίς να απαιτείται η καταβολή του μεριδίου από την Αθήνα», τονίζει ο κ. Γιούνκερ.
Ως επικεφαλής της ευρωζώνης, ο κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ απαιτεί από τους Έλληνες «μέγιστη σταθερότητα» και από τους Ευρωπαίους «μέγιστη αλληλεγγύη». Τονίζει δε πως η ελληνική κρίση δημιουργήθηκε ως επί το πλείστον από την ίδια την Ελλάδα: «Μεταξύ 1999 και 2010 ο δανεισμός αυξήθηκε κατά 106,6%, αν και η οικονομία δεν αναπτύχθηκε κατά τον ίδιο βαθμό. Η πολιτική δανεισμού βρέθηκε εντελώς εκτός ελέγχου, αγνοώντας την παραγωγικότητα».
Παραδέχεται λάθη ο Άιχελ
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Χανς Άιχελ παραδέχτηκε εν τω μεταξύ πως η Ευρώπη θα έπρεπε να έχει δώσει μεγαλύτερη προσοχή στο ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας. «Κάποτε εμείς θα έπρεπε να είχαμε αντιδράσει έντονα στην αχαλίνωτη πολιτική δαπανών της ελληνικής κυβέρνησης», δηλώνει ο πολιτικός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας στο «Focus». «Εμείς, δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης».
Ο κ. Άιχελ δικαιολόγησε τη δική του συμφωνία στην ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ: «Συμφώνησα στην ένταξη της Ελλάδας, διότι συμφωνούσαν η ΕΚΤ και η Κομισιόν στη δική τους έκθεση σύγκλισης για την είσοδο της Ελλάδας στη νομισματική ένωση». Όλοι οι υπουργοί Οικονομικών, καθώς και οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, αυτήν (ενν. την έκθεση σύγκλισης) ακολούθησαν.
Ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός απορρίπτει τα όσα είπε ο προκάτοχός του χριστιανοδημοκράτης κ. Τέο Βάιγκελ, ο οποίος είχε δηλώσει στο «Focus» πως «δεν θα είχα δεχτεί την Ελλάδα». Όπως σημειώνει ο κ. Χανς Άιχελ, «η Γερμανία συμφώνησε στην είσοδο της Ιταλίας στην ευρωζώνη επί υπουργίας Βάιγκελ, αν και η Ρώμη ξεκάθαρα δεν πληρούσε τα κριτήρια του Μάαστριχτ».
πηγή: www.ANT1online.gr
Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011
Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011
Ο μαγικός κόσμος της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου Υγείας
Σε επίσημη ανακοίνωση προχώρησε η ΕΛ.ΑΣ σχετικά με βίντεο που προκάλεσε ερωτηματικά για τη στάση των ΜΑΤ απέναντι στους κουκουλοφόρους. Διαβάστε τι υποστηρίζει. Προσπάθεια υποβάθμισης των γεγονότων στον σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα από το υπουργείο Υγείας. Λοβέρδος: "Μιντιακή παραπληροφόρηση" (Vids)
Κουκουλοφόροι και αστυνομικοί στο Σύνταγμα by News247
Την εκδοχή του "απεγκλωβισμού" εργαζομένων της ΕΘΕΛ, υποστηρίζει και επισήμως με ανακοίνωσή της η ΕΛΑΣ σχετικά με το βίντεο που ήρθε χθες στη δημοσιότητα και απεικονίζει άνδρες με μάσκες να προχωρούν ανάμεσα σε διμοιρία των ΜΑΤ.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. "τα άτομα τα οποία εμφανίζονται στο βίντεο με πολιτική περιβολή είναι ιδιώτες, εργαζόμενοι της Ε.ΘΕ.Λ., οι οποίοι την Τρίτη το μεσημέρι (28-06-2011) συμμετείχαν σε πορεία στην πλατεία Συντάγματος και εγκλωβίστηκαν, επί δίωρο περίπου, εντός στοάς επί της οδού Όθωνος, μετά από επίθεση και βιαιοπραγίες, που δέχθηκαν από μεγάλο αριθμό αγνώστων".
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση ιδιώτες είχαν διαπιστώσει τον εγκλωβισμό και ειδοποίησαν την αστυνομία। Στη συνέχεια "διμοιρία της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης, με εντολή του Κέντρου Επιχειρήσεων της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής, μετέβη στο σημείο και αφού τους απεγκλώβισε τους οδήγησε με ασφάλεια στο δεξί φυλάκιο της Βουλής".
Αιμόφυρτος διαδηλωτής by News247
Σύμφωνα με την αστυνομία οι εργαζόμενοι παρέμειναν επί είκοσι λεπτά περίπου και μετά αποχώρησαν.
Τα προφανή ερωτήματα φυσικά είναι αν οι εργαζόμενοι της ΕΘΕΛ, πηγαίνουν στη δουλειά τους κρατώντας ρόπαλα και αν διμοιρίες των ΜΑΤ σπεύδουν να απεγκλωβίσουν πολίτες, όταν σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις συνήθως προβαίνουν σε συλλήψεις με τη χρήση αλόγιστης βίας.
Παραπληροφόρηση καταγγέλλει ο Α. Λοβέρδος
Παιχνίδι παραπληροφόρησης με τους τραυματίες των σφοδρών επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας, κατήγγειλε ο Υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος μιλώντας στη Βουλή αν και ο απολογισμός για τον αριθμό των τραυματιών το προηγούμενο διήμερο είναι πρωτοφανής.
Συνολικά χθες 197 άνθρωποι είχαν την ανάγκη ιατρικών υπηρεσιών, ενημέρωσε ο κ. Λοβέρδος. Από αυτούς χθες τραυματίστηκαν 56 αστυνομικοί και άλλοι 82 αστυνομικοί προχθές. Ανάμεσα σε αυτούς και ο αστυνομικός ο οποίος υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για να συγκολληθεί το μεσαίο του δάχτυλο αλλά η επέμβαση δεν ήταν 100% επιτυχής.
"Δεν έχει σημασία ότι μπορούσε να πεθάνει ένας άνθρωπος; Αλλά έχει σημασία αν αυτός που θα πεθάνει είναι απλός πολίτης και όχι αν είναι άνθρωπος που χάνει τη ζωή του και εργάζεται για το κράτος;", αναρωτήθηκε σε έντονο ύφος ο υπουργός Υγείας σχολιάζοντας το διακομματικό σφυροκόπημα για τον ρόλο της αστυνομίας.
Ο κ. Λοβέρδος κατήγγειλε "μιντιακό κλίμα παραπληροφόρησης", "τηλεφωνήματα για δήθεν εγκλωβισμένους το απόγευμα στο Μετρό, την ώρα που είχαν καταφύγει εκεί κουκουλοφόροι για να ξεκουραστούν", αλλά και παραπληροφόρηση από "συνδικαλιστές της ΝΔ στον ιατρικό χώρο, όπως ο κ. Λουράντος, που έλεγαν ότι πάνε να φέρουν φάρμακα από το φαρμακείο τους για τον κανέναν".
Η ομιλία όμως του κ. Λοβέρδου πυροδότησε έντονη αντιπαράθεση με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφάνη, όταν ο υπουργός Υγείας αναφέρθηκε στην επίσκεψη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στο νοσοκομείο της Νίκαιας, όπου είχε διακομισθεί τραυματίας διαδηλωτής μετά από παλαιότερα επεισόδια, και οι άνθρωποι που συνόδευαν τον κ. Λαφαζάνη "δείρανε ιατρικό προσωπικό".
"Λυπάμαι διότι ο υπουργός Υγείας εξελίχθηκε από το βήμα της Βουλής σε κοινό συκοφάντη", αντέδρασε ο κ. Λαφαζάνης διευκρινίζοντας ότι ο τραυματισμένος διαδηλωτής στο Νοσοκομείο της Νίκαιας δεν είχε καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το άσπρο μαύρο και στο Μετρό
Ομαλά κύλησαν όλα και στον σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, το οποίο μάλιστα διαπίστωσε συνεργασία της αστυνομίας για το "πρόβλημα" που δημιουργήθηκε.
Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Υγείας υποστηρίζει ότι το ζήτημα το "φούσκωσαν" τα ΜΜΕ, ενώ άτομα προσπάθησαν να δημιουργήσουν τεχνητή ένταση. Μάλιστα γίνεται αναφορά και σε "δήθεν εγκλωβισμένους".
Χημικά στο Μετρό by babisflou
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκπρόσωπος τύπου της αστυνομίας το βράδυ της Τετάρτης, υποστήριξε ότι ποτέ δεν έγινε χρήση χημικών και δεν έπεσαν δακρυγόνα εντός του σταθμού.
Τα βίντεο, αλλά και οι μαρτυρίες γιατρών διαψεύδουν και την ΕΛ.ΑΣ. και το υπουργείο Υγείας.
**Το βίντεο από τον "Εξάντα" του Γιώργου Αυγερόπουλου
Ολόκληρη η ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας
"Επί πολλές ώρες χθες οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ και του ΕΣΥ άσκησαν τα καθήκοντα τους με συνέπεια, προσπαθώντας να βοηθήσουν όσους ανθρώπους αντιμετώπισαν προβλήματα υγείας λόγω των επεισοδίων. Διακομίστηκαν από το ΕΚΑΒ ή προσήλθαν στο ΕΣΥ 181 πολίτες ( εκ των οποίων 56 αστυνομικοί ), αλλά μόνο δυο εξ αυτών εισήχθησαν στο ΓΝΚ Γ Γεννηματάς.
Πρόβλημα εμφανίστηκε το απόγευμα στο σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα, όπου εγκλωβισμένοι πολίτες αντιμετώπισαν, όπως ενημερωθήκαμε, αναπνευστικά προβλήματα. Σε συνεργασία με την Αστυνομία, η μεταφορά τους επιλέχθηκε να γίνει μέσω των συρμών του Μετρό έως το σταθμό «Μέγαρο Μουσικής» και από εκεί τους παρελάμβαναν τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ για να τους διακομίσουν στα νοσοκομεία του ΕΣΥ.
Η όλη κατάσταση έδειξε να ομαλοποιείται, αλλά γύρω στις 19:30 άρχισε να εμφανίζεται μια νέα τεχνητή όψη του προβλήματος. Στις εγκαταστάσεις του Μετρό στο Σύνταγμα, εισέρχονταν άτομα που συμμετείχαν στα επεισόδια, στη συνέχεια άρχισαν να διακινούνται ειδήσεις περί δήθεν εγκλωβισμένων στους οποίους και προσέφεραν «υπηρεσίες».
Ορισμένοι συνδικαλιστές προσπάθησαν να δημιουργήσουν «κλίμα» χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ. Οι υπηρεσίες του ΕΚΑΒ παρέμειναν στο χώρο έως 00:20 σήμερα οπότε και σταμάτησε η λειτουργία του Μετρό, διαβεβαιώνοντας την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας πως δεν υπάρχει πρόβλημα στην εγκατάσταση του Μετρό του Συντάγματος. Ωστόσο, το ΕΚΑΒ θα παραμείνει στο κέντρο της Αθήνας καθ’όλη τη διάρκεια της νύχτας για κάθε ενδεχόμενο".
ΠΗΓΗ:News247Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011
Οι διάλογοι Μαρινάκη - Μπέου - Κανελλόπουλου
Αποκαλυπτικοί διάλογοι βγήκαν στη φόρα, ανάμεσα στον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον Αχιλλέα Μπέο και τον Θανάση Κανελλόπουλο, μετά το ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη.
 |
 |
Aχ.Μπ.: Έλα συγχαρητήρια!
Βαγγ.Μαρ.: Έτσι τέτοιο γ.. θέλανε τα μ… στο 92'!
Α : Άκου να σου πω όμως...
Β: Ήταν μια φορά τυχερός ο Ολυμπιακός!
Α: Συγχαρητήρια ρε παιδάκι μου λέμε, τελείωσε τώρα το πανηγύρι. Άκου τι θέλω να σου πω τώρα. Επειδή πήρα κι ένα μήνυμα έτσι; Πρέπει να τους προστατέψεις και μια βδομάδα 10 μέρες.
Β: Έτσι, έτσι...
Α: Μ’ακούς;
Β : Εντάξει...
Α: Οπωσδήποτε είναι αυτό...
Β: Τι εννοείς, ποιους απ’ όλους;
Α: Τον Καλόπουλο και τον Τρύφωνα.
Β: Εντάξει...
Α: Μ’ ακούς; Σου μιλάει ο φίλος σου υπάρχει πρόβλημα, με πήραν τηλέφωνο!
Β: Εντάξει, τελείωσε...
"Προστάτεψέ τους..."
Αργότερα, ο Αχιλλέας Μπέος τηλεφωνεί ξανά στον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον συμβουλεύει να προστατέψει τον Καλόπουλο και τον Τρύφωνα λέγοντας του χαρακτηριστικά: "Πρέπει οπωσδήποτε να βάλεις το μαχαίρι στον λαιμό του Πιλάβιου την Κυριακή να τον βάλει έστω και ένα τέταρτο …, μην τους περάσει ρε παιδάκι μου είναι σημαντικό για σένα αυτό"!
Συνομιλία Κανελλόπουλου - Μπέου
Αχ. Μπ.: Αυτό που έγινε σήμερα έχεις υπόψη σου είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο που έχει γίνει μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα. Αλλοίωση αποτελέσματος. Εν πάση περίπτωση εμείς καλώς έγινε, με το φίλο μας έγινε, αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να πάρει τα μέτρα του. Τώρα δηλαδή πρέπει να προστατέψει και τους δυο. Να στείλει δυο παιδιά στη Θεσσαλονίκη και δυο παιδιά στην Κέρκυρα για τις επόμενες 10-15 μέρες να ξεχαστεί. Θα τους κοπανήσουνε να ξέρεις άμα δεν το κάνει αυτό!
Θαν.Καν.: Να σου πω έχουμε σχέση με τον Μπανάνα;
Μ: Με ποιόν;
Κ: Με τον Μπανάνα έχει σχέση αυτό;
Μ: Δεν ξέρω δεν νομίζω, μπορεί κιόλας να έχει. Μπορεί και ν’ έχει. Μπορεί και αυτός να έχει αλλά δεν μιλάει κιόλας. Ο Ολυμπιακός έχε υπόψη σου πολύ τραγικός στο 2ο ημίχρονο ειδικά γ… τα.
Κ: Στο 2ο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερος. Στο 1ο ήταν ο Ολυμπιακός , Στο 2ο ο Παναθηναϊκός
Μ: Ναι και πρέπει οπωσδήποτε να πιέσεις τον τέτοιοννα μην τιμωρήσουνε τον Καλόπουλο, τον Πιλάβιο. Την Κυριακή, δηλαδή, πρέπει να παίξει ο Καλόπουλος, έστω 4ος.
Κ: Παίζει… είναι ο Ταμπόζης, ο οποίος τον έχει αναλάβει ο πρώην φίλος μας και πρόεδρος, αλλά οι πληροφορίες λένε οι δημοσιογράφοι ότι λένε ότι και να γίνει δεν μπορεί να κάνει τίποτα, θα τον βάλει 6,00 - 6,30 οπότε περνάει πειθαρχική.
Μ: Άμα γίνει αυτό γ… το. Αν γίνει αυτό γ… το, γιατί δεν μπορείς κύριε να παίρνεις κάποιον να σε βοηθήσει και μετά να τον στέλνεις… δεν θα σε βοηθήσει κανένας μετά ξανά. Κατάλαβες; Η δύναμή δηλαδή είναι ότι …
Κ: Εμένα έτσι μου είπε ένας δημοσιογράφος που έβγαινα έξω ο … ότι και να κάνει ο Ταμπόζης οι πληροφορίες μου λένε ότι δεν μπορεί να … . Γιατί είναι τρία τα αυτά, είναι και το πέναλτι του Τοροσίδη που λένε όλοι…
Μ: Μετά ρε παιδί μου είναι και μ… οι άνθρωποι , βάζει γκολ ο Μιραλάς, βγάζει τη φανέλα του, είναι ορόσημο της κίτρινης και δεν του δίνει κίτρινη. Δείχτη ρε μ… γιατί να εκτεθείς εσύ; Μ… έκανε ο παίκτης , μπορεί να σου πει κανείς τίποτα; Είναι ζώα οι άνθρωποι ρε π…, στο πέναλτι ήθελες να βοηθήσεις το έδειξες, εκεί κάνες μ…; Δηλαδή είναι βαρύ αυτό , αυτός είναι ο ορισμός της κίτρινης. Βγάζεις τη φανέλα σου δείχνει κίτρινη παγκοσμίως , κατάλαβες ;
Κ: Ε, βέβαια
Μ: Και δεν του δείχνει . Άντε πήγαινε γ… τότε, αφού είσαι μ… . Και τον Θέλαμε τώρα να μας βοηθήσει και στο κύπελλο, πάει τώρα.
Την 1-2-2011, ο Αχιλλέας ΜΠΕΟΣ σε συνομιλία που είχε με τον Βαγγέλη ΜΑΡΙΝΑΚΗ, αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής:
Αχ. Μπ.: Λοιπόν, το ένα είναι αυτό. Το άλλο του μίλησα για τον αυριανό μην επέμβεις κι αυτά δε θα γίνει τίποτα όλα καλά θα πάνε, και το τρίτο θέλω να μου κάνει μια χάρη τώρα δεν είναι και λίγες αυτές να πούμε μη βάζετε το Σιδηρόπουλου πάνω… δεν είναι δυνατόν…
Βαγγ. Μαρ.: Ποιο Σιδηρόπουλο πάνω;
Α: Το Σιδηρόπουλο την Κυριακή στο ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός.
Β: Γιατί Σιδηρόπουλο έβαλε;
Α: Θέλει να βάλει και του είπα αν τον βάλεις θα δείρω τον (ακατάληπτο) και δε σας ξαναμιλάω κιόλας. Δεν μπορείς κύριε να τιμωρείς τον Πομπορίδη 4 βδομάδες, τα Σπάθα 4 βδομάδες κι αυτό το μ…. που έκανε έγκλημα 2 βδομάδες. Σαν να λες σ’έχω γραμμένο Μπέο στα α…. μου.
Β: Γιατί εμένα δε μ’έχει γραμμένο με το Σταθόπουλο που τον έβαλε σε 2 αγωνιστικές ο μ…;
Α: Ναι, αλλά εγώ του το πρόλαβα τώρα, του λέω άστον έξω και βάλτονα στο Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός την άλλη βδομάδα αφού έχεις πρόβλημα. Μες στο Καραϊσκάκη. Και μου λέει θα δω λέει φωνάζει ο Βαγγέλης. Του λέω θα πάρω εγώ το Βαγγέλη άμα φωνάζει. Είναι ντροπή του λέω, βάλε το Γιάχο όχι μου λέει το Γιάχο. Βάλε τον Πομπορίδη βάλε κάποιον άλλον αδερφάκι μου του λέω στο Παναθηναϊκός- ΠΑΟΚ.
Β: Καλύτερα να βάλει τον Πομπορίδη ΠΑΟΚ- Παναθηναϊκός.
Α: Βέβαια, βέβαια είναι καλύτερα.
Β: Αυτό θα του πω κι εγώ, αυτό θα του πω.
Α: Και να σου κρατήσει το Σιδηρόπουλο για την άλλη βδομάδα, για σένα. Και δες αυτό το θέμα με το κύπελλο τι προβλέπει ο ΚΑΠ.
Β: Τώρα θα το κάνω.
Συνομιλία Αχιλλέα Μπέου με τον υπάλληλο της ΕΠΟ Γιάννη Παπαδόπουλο για να ορίσουν διαιτητή στις 9/02/2011
Γ. Παπ.: Κερκυραίοι είναι και οι τρείς.
Αχ. Μπ.: Ναι;
Γ: Ναι ο Σπύρος.
Α: Μπορεί να μας το κανονίσει;
Γ: Ε, ναι εντάξει. Πιστεύω ναι.
Α: Το πρωί να τον πάρω ένα τηλέφωνο. Πως λέγονται;
Γ: Πουλημάς. [ενν. Νίκο Πουλημά, διαιτητή Γ’ εθνικής]
Α: Τα έχει καλά με τον τέτοιο εκεί αυτός;
Γ: Τα έχει ναι Βοηθάει μωρέ
Α: Πουλημας είπες;
Γ: Ναι.
Α: Ποιος άλλος μπορεί να μουν την κάνει τη δουλειά.
Γ: Πάρε το Λυράκη (ενν. Νίκος Λυράκης γενικός διευθυντής ΠΑΕ Κέρκυρας).
Α: Ο Λυράκης;
Γ : Ναι . Μήπως ξέρει.
Α : Κάτσε να τον πάρω τηλέφωνο. Πουλημάς είπες ο μεσαίος ε;
Γ: Ναι.
"Αυτά τα πράγματα δεν έχουν γίνει ούτε επί Κοκαλιάρη"
Την 19-2-2011, διεξήχθη και ο αγώνας «Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός», με αποτέλεσμα 2-1. Ο Αχιλλέας ΜΠΕΟΣ, συνομιλεί αρχικά με τον Λουκά Σ.......Ο για το αποτέλεσμα του ντέρμπι και αμφότεροι κάνουν λόγο για ξεκάθαρη «αλλοίωση του αποτελέσματος», καθώς το γκολ του Τσιμπούρ ήταν οφσάιντ, το γκολ του Κατσουράνη ήταν καθαρό και ο Τοροσίδης έκανε πέναλτι, ο δε Λουκάς αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «αυτά τα πράγματα δεν έχουν γίνει ούτε επί Κοκαλιάρη», αναφερόμενος στον Θωμά ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ, ενώ αργότερα ο Αχιλλέας ΜΠΕΟΣ (Α) συνομιλεί για τον συγκεκριμένο αγώνα με τον Θανάση ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ (Θ) και αναφέρουν τα εξής:
Αχ.Μπ: Τι γίνεται, που είσαι;
Θαν.Καν.: Στο γήπεδο.
Α: Ακόμη εκεί είσαι;
Θ: Να φύγουν ο κόσμος να φύγουμε.
Α: Τι λέει ο Βαγγέλης, χαρούμενος ο Βαγγέλης;
Θ: Τον έπιασε η καρδιά του, λιποθύμησε απ' αυτό εδώ πέρα. Το γκολ ήταν κανονικό, να το ξέρεις αυτό, ε.
Α: Ε;
Θ: Το ματς το είδες;
Α: Το γκολ του Τσιμπούρη οφσάιντ, το γκολ του Κατσουράνη είναι καθαρό και το πέναλτι του Τοροσίδη είναι καθαρό. Αλλοίωση αποτελέσματος είναι.
Θ: Για ξαναπέστο.
Α: Το γκολ που έβαλε ο Τσιμπούρης είναι οφσάιντ.
Θ: Του Τσιμπούρη είναι οφσάιντ;
Α: Ναι. Του Κατσουράνη είναι καθαρό και το πέναλτι του Τοροσίδη είναι χέρι καθαρό και δεν το δίνει. Μη του το λες μωρέ γ... τα, άκου τι σου λέω.
Θ: Κοίταξε στα δυο πρώτα συμφωνώ, στο γκολ του Τσιμπούρη γιατί ήταν οφσάιντ; Αφού ήτανε ίο παίκτες.
Α: Πιο μπροστά απ' τη μπάλα είναι, παίρνει την κεφαλιά και είναι μόνος του μπροστά είναι σε θέση οφσάιντ.
Θ: Το γκολ του Κατσουράνη ο παίκτης ήταν στο δοκάρι μέσα, πώς και το ακύρωσε αυτός ο από κει, ο επόπτης ήτανε... ήτανε γ...τα.
Α: Υπάρχει πρόβλημα έχε υπόψη σου.
Θ: Ναι.
Α: Πες του να με πάρει τηλέφωνο να του πω.
Θ: Τι πρόβλημα όταν λες;.
Α: Θα του την πέσουνε αδερφάκι μου, πρέπει να τους προφυλάξει τώρα μη τους δείρουνε δε καταλαβαίνετε; Κοιμάστε όρθιοι, πες του να με πάρει.
Θ: Τους τρεις λες, έτσι;
A: Ναι.
Θ: Ναι πολύ, το ξέρω τώρα.
Α: Πες του να με πάρει τηλέφωνο, ήδη εγώ το 'μαθα.
Θ: Έχει πάει στα αποδυτήρια κάτω.
Α: Εντάξει μετά θα τον πάρω γω.
Θ: Θα του πω να σε πάρει. Να σου πω, τι ώρα παίζουμε 17:00 η ώρα παίζουμε εμάς αύριο;
Α: 15:00.
Θ: 15·:00, το δείχνει η τηλεόραση, το δείχνει, ε;
Α: Το δείχνει ναι.
Θ: Να σου πω, πώς το βλέπεις τώρα εσύ με το... που... κάτω η Τρίπολη ο γ... που... λέγαμε να κερδίσουμε και το κερδίσαμε προχθές, λέγαμε αν μπορέσει και μπει κάποιος διαιτητής που να "ναι, να μην το κυνηγήσει. Πως το βλέπεις τον Αστέρα Τρίπολης τώρα, πέφτει τώρα;
Α: Ακόμη είναι νωρίς, αλλά τώρα είναι σε δύσκολη θέση, γιατί δεν θα το δώσει το παιχνίδι κι ο Πανσερραϊκός τώρα, έχει πρόβλημα γ... τον.
Θ: Όχι ο Πανσερραϊκος να μην το δώσουν με τίποτα να τους πεις, πρέπει να φύγει ο Μποροβίλος από τη μέση το 'χουμε πει αυτό.
Α: Εντάξει θα τα πούμε»
Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011
Δυστυχώς, εκλογές και χρεοκοπία πάνε πακέτο
Οι δύο πιο σίγουροι τρόποι για να επέλθει η πτώχευση της χώρας είναι η απραξία και οι εκλογές.
Για τον πρώτο ενοχοποιείται η κυβέρνηση και για το δεύτερο σύσσωμη η αντιπολίτευση.
Ετσι, όλος ο πολιτικός κόσμος αυτής της χώρας εμφανίζεται ουσιαστικά να «ομονοεί» και να επιδιώκει το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά δεν συμφωνεί στον τρόπο και τη μέθοδο.
Μπορεί να μην το ομολογεί η κυβέρνηση και να μην το παραδέχεται η αντιπολίτευση αλλά και οι δύο πλευρές, με το δικό της τρόπο η καθεμία, δεν κάνουν τίποτε για να αποδείξουν το αντίθετο.
Το μοιραίο έτσι προβάλλει ως το πιο πιθανό σενάριο για μια χώρα της οποίας ο πολιτικός κόσμος αρνήθηκε να αντικρίσει κατάματα την πραγματικότητα και να παραιτηθεί από το πάθος του μικροπολιτικού στο οποίο έχει εθισθεί.
Η κατάσταση θυμίζει μέρες Μαΐου του 1453 όπου, όπως έγραφε ο ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος, όλοι έβλεπαν τον εχθρό έξω από τα τείχη, αλλά προτιμούσαν την καταστροφή παρά την αποχώρηση από το πάθος.
Και μένει τώρα να αποδειχθεί εάν η κυβέρνηση προσχωρήσει στην επιθυμία της αντιπολίτευσης για εκλογές, σε μια προσπάθεια διαφυγής, «σβήνοντας» -όπως νομίζει- τις ευθύνες για τις έως τώρα παλινωδίες της.
Τελευταία ευκαιρία για να αποδείξει ότι δεν επιθυμεί να αποδράσει, είναι να παρουσιάσει αυτή την εβδομάδα ένα ρεαλιστικό και πειστικό για τις αγορές μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση.
Πόσο μάλλον τώρα που ο πραγματικός εχθρός βρίσκεται «εντός των τειχών».
Αν αποτύχει, δεν μένει κανένα άλλο ανάχωμα στο δρόμο προς την καταστροφή και επέρχεται πλέον το μοιραίο.
Με ή χωρίς εκλογές δεν θα έχει πλέον καμία σημασία, αφού το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Η χώρα θα οδηγηθεί με βεβαιότητα στη χρεοκοπία.
Σε αυτή την περίπτωση, το παράδοξο είναι ότι οι εκλογές θα είναι το «μη χείριστον» για το ΠΑΣΟΚ και το «χείριστον» για την ανένδοτη σε όλα «Νέα Δημοκρατία» Γιατί, όπως λένε στις Βρυξέλλες για τη στάση του Αντώνη Σαμαρά, θα είναι η παράταξή του αυτή που υπέγραψε την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ και η ίδια που θα δείξει την έξοδό της από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
ΠΗΓΗ:Aντώνης Δαλίπης ΗΜΕΡHΣΙΑΟΝLINEΤετάρτη 15 Ιουνίου 2011
Πρώτο θέμα στα διεθνή ΜΜΕ η Ελλάδα
Στην Ελλάδα είναι στραμμένα τα βλέμματα όλου του κόσμου, λόγω της πανελλαδικής απεργίας και των πολιτικών εξελίξεων. Διαβάστε τι γράφουν για τις κινητοποιήσεις (Pics)
Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν τα μεγαλύτερα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και οι διαδικτυακές εφημερίδες για την γενική απεργία στην χώρα μας αλλά και τον αποκλεισμό της Βουλής από τους Αγανακτισμένους.
Πρώτο θέμα στο BBC η απεργία. "Η Ελλάδα παραλύει από την γενική απεργία" και προσθέτει "Η χώρα παραλύει καθώς το κοινοβούλιο ετοιμάζει νέα αυστηρά μέτρα για να μπορέσει η Ελλάδα να ξεπληρώσει το χρέος της", συνεχίζει το ρεπορτάζ.
Το BBC αναφέρει μεταξύ άλλων την υποβάθμιση σε CCC της πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας και συμπληρώνει ότι σύμφωνα με την αξιολόγηση, οι ιδιώτες πιστωτές πιθανόν να συμμετάσχουν σε κάποιου είδους αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με το μεγαλύτερο κίνδυνο να είναι τελικά οι όροι της αναδιάρθρωσης να μην είναι με ευνοϊκούς όρους, προκαλώντας έτσι κάποιο πιστωτικό γεγονός.
Σε ίδιο μήκος κύματος και οι περισσότερες γερμανικές εφημερίδες οι οποίες έχουν κάνει την απεργία στην χώρα μας πρώτο θέμα. Με γενικούς όμως τίτλους και όχι πολύ αυστηρούς παρουσιάζουν το θέμα λέγοντας πως η χώρα παραλύει από την γενική απεργία.
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει η Guardian στην έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα την ίδια ώρα που η Ευρώπη δεν εμφανίζεται με κοινή γραμμή. Οι συνεχείς διαδηλώσεις στην Ελλάδα, οι κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις και η ραγδαία πτώση της επιρροής της σοσιαλιστικής κυβέρνησης δημιουργούν ένα ομιχλώδες τοπίο.
Στο αναλυτικό τους ρεπορτάζ όμως αναφέρονται και στα σκληρά μέτρα που πρέπει να πάρει η χώρας μας για να αποπληρώσει το χρέος της ενώ δεν λείπουν πάλι οι "κακίες" του τύπου: "Γιατί να σώσουμε την Ελλάδα" και "Γιατί να μην την αφήσουμε να χρεοκοπήσει".
Η Le parisien αναφέρεται και αυτή στην απεργία και τον αποκλεισμό της Βουλής. "Οι Αγανακτισμένοι κλείνουν τον Σύνταγμα και την Βουλή προσπαθώντας να αποτρέψουν τα αυστηρά μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση μέχρι το 2015 για να αποπληρώσει το χρέος της στην Ε.Ε και το ΔΝΤ"
Τρίτη 14 Ιουνίου 2011
Ρουμπινί: Έρχεται η διάλυση της ευρωζώνης
Η επιφυλακτική προσέγγιση της κρίσης στην ευρωζώνη απέτυχε να επιλύσει τα θεμελιώδη προβλήματα της απόκλισης των οικονομιών και της ανταγωνιστικότητας εντός του ενιαίου νομίσματος. Αν συνεχιστεί αυτό, το ευρώ θα κινηθεί προς άτακτες εξελίξεις και εν τέλει θα δούμε τη διάλυση της ίδιας της νομισματικής ενοποίησης, καθώς ορισμένα από τα ασθενέστερα μέλη θα καταρρεύσουν.
Η οικονομική και νομισματική ενοποίηση ποτέ δεν ανταποκρίθηκε πλήρως στις προϋποθέσεις για βέλτιστο νομισματικό χώρο. Αντί γι' αυτό, οι ηγέτες της Ε.Ε. ήλπιζαν ότι η έλλειψη νομισματικής, δημοσιονομικής και χρηματιστηριακής πολιτικής θα καλυπτόταν από την πρόκληση να επιταχυνθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Με αυτές η ελπίδα θα ήταν να υπάρξει σύγκλιση στους ρυθμούς παραγωγικότητας και ανάπτυξης.
Η πραγματικότητα αποδείχτηκε διαφορετική. Παραδόξως, η επίδραση της πρόωρης σύγκλισης των επιτοκίων επέτρεψε να δημιουργηθούν μεγαλύτερες αποκλίσεις στις δημοσιονομικές πολιτικές. Η απερίσκεπτη έλλειψη πειθαρχίας σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία συμπληρώθηκε με τη δημιουργία καταστάσεων φούσκας σε άλλες, όπως η Ισπανία και η Ιρλανδία. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν, ενώ η μισθολογική ανάπτυξη σε σχέση με την ενίσχυση της παραγωγικότητας παρουσίασε μεγαλύτερη απόκλιση. Το αποτέλεσμα ήταν η περιφέρεια να χάσει την ανταγωνιστικότητά της.Όλες οι επιτυχημένες νομισματικές ενοποιήσεις εν τέλει σχετίστηκαν με πολιτική και δημοσιονομική ενοποίηση. Όμως, οι ευρωπαϊκές κινήσεις προς την πολιτική ενοποίηση έχουν μείνει στάσιμες, ενώ οι κινήσεις προς τη δημοσιονομική ενοποίηση θα απαιτήσουν σημαντικά έσοδα από την κεντρική ομοσπονδία, καθώς και ευρεία έκδοση ευρωομολόγων - όπου οι φόροι των Γερμανών φορολογουμένων (και των υπόλοιπων κρατών του κέντρου) θα στηρίξουν όχι μόνο το χρέος της χώρας τους αλλά και το χρέος της περιφέρειας. Οι φορολογούμενοι των κεντρικών κρατών δύσκολα θα το δεχτούν.
Η οικονομική και νομισματική ενοποίηση ποτέ δεν ανταποκρίθηκε πλήρως στις προϋποθέσεις για βέλτιστο νομισματικό χώρο. Αντί γι' αυτό, οι ηγέτες της Ε.Ε. ήλπιζαν ότι η έλλειψη νομισματικής, δημοσιονομικής και χρηματιστηριακής πολιτικής θα καλυπτόταν από την πρόκληση να επιταχυνθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Με αυτές η ελπίδα θα ήταν να υπάρξει σύγκλιση στους ρυθμούς παραγωγικότητας και ανάπτυξης.
Η πραγματικότητα αποδείχτηκε διαφορετική. Παραδόξως, η επίδραση της πρόωρης σύγκλισης των επιτοκίων επέτρεψε να δημιουργηθούν μεγαλύτερες αποκλίσεις στις δημοσιονομικές πολιτικές. Η απερίσκεπτη έλλειψη πειθαρχίας σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία συμπληρώθηκε με τη δημιουργία καταστάσεων φούσκας σε άλλες, όπως η Ισπανία και η Ιρλανδία. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν, ενώ η μισθολογική ανάπτυξη σε σχέση με την ενίσχυση της παραγωγικότητας παρουσίασε μεγαλύτερη απόκλιση. Το αποτέλεσμα ήταν η περιφέρεια να χάσει την ανταγωνιστικότητά της.Όλες οι επιτυχημένες νομισματικές ενοποιήσεις εν τέλει σχετίστηκαν με πολιτική και δημοσιονομική ενοποίηση. Όμως, οι ευρωπαϊκές κινήσεις προς την πολιτική ενοποίηση έχουν μείνει στάσιμες, ενώ οι κινήσεις προς τη δημοσιονομική ενοποίηση θα απαιτήσουν σημαντικά έσοδα από την κεντρική ομοσπονδία, καθώς και ευρεία έκδοση ευρωομολόγων - όπου οι φόροι των Γερμανών φορολογουμένων (και των υπόλοιπων κρατών του κέντρου) θα στηρίξουν όχι μόνο το χρέος της χώρας τους αλλά και το χρέος της περιφέρειας. Οι φορολογούμενοι των κεντρικών κρατών δύσκολα θα το δεχτούν.
Εδώ οι επιλογές είναι περιορισμένες. Το ευρώ θα μπορούσε να διολισθήσει κάθετα σε αξία έναντι του δολαρίου, για παράδειγμα, ώστε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της περιφέρειας. Όμως, κάθετη πτώση του είναι απίθανη, δεδομένων της εμπορικής ισχύος της Γερμανίας και της επιθετικής στάσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η γερμανική λύση -και οι μεταρρυθμίσεις για να αυξηθεί η παραγωγικότητα και να περιοριστούν οι μισθολογικές αυξήσεις- δεν πρόκειται ούτε αυτή να αποδώσει. Βραχυπρόθεσμα, τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις στην πραγματικότητα τείνουν να μειώνουν την ανάπτυξη. Η ίδια η Γερμανία χρειάστηκε πάνω από 10 χρόνια για να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της, χρονικός ορίζοντας υπερβολικά μακρύς για τις περιφερειακές οικονομίες που χρειάζονται αμέσως ανάπτυξη.
Ο αποπληθωρισμός είναι μία τρίτη επιλογή, αλλά και αυτός σχετίζεται με επίμονη ύφεση. Η Αργεντινή δοκίμασε αυτόν τον δρόμο, όμως ύστερα από τρία χρόνια με ακόμη βαθύτερη ύφεση τα παράτησε και αποφάσισε να κηρύξει στάση πληρωμών και να αποποιηθεί το σύστημα σύνδεσης του νομίσματός της. Ακόμη κι αν γινόταν να επιτευχθεί αποπληθωρισμός, οι επιπτώσεις στον προϋπολογισμό θα αύξαναν το πραγματικό βάρος στο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος. Οπότε, οποιαδήποτε συζήτηση στην ΕΚΤ και στην Ε.Ε. για εσωτερική υποτίμηση είναι εσφαλμένη, ενώ η απαραίτητη δημοσιονομική λιτότητα βραχυπρόθεσμα έχει αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη.
Δεδομένου λοιπόν ότι αυτές οι τρεις λύσεις είναι δύσκολο να προχωρήσουν, στην ουσία υπάρχει μόνο ένας άλλος τρόπος για να αποκατασταθούν η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη στην περιφέρεια: εγκατάλειψη του ευρώ, επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και επιβολή μαζικής ονομαστικής και πραγματικής υποτίμησης.
Στο κάτω-κάτω, σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις κρίσεων σε αναδυόμενες αγορές, όπου αποκαταστάθηκε η ανάπτυξη, η ελαστικοποίηση του συναλλαγματικού μηχανισμού ήταν απαραίτητη και αναπόφευκτη, πέρα από την παροχή ρευστότητας, τη λιτότητα και τις μεταρρυθμίσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την αναδιάρθρωση και μείωση του χρέους.
Βεβαίως σήμερα η ιδέα της εγκατάλειψης του ευρώ είναι ασύλληπτη στην Αθήνα και στη Λισαβόνα. Η έξοδος θα προκαλέσει μεγάλες εμπορικές απώλειες στην υπόλοιπη ευρωζώνη, μέσω της μεγάλης πραγματικής υποτίμησης και των κεφαλαιακών ζημιών στις πιστώτριες χώρες του κέντρου. Περίπου όπως έγινε με τη μετατροπή των χρεών της Αργεντινής από δολάρια σε εθνικό νόμισμα.
Ωστόσο, τα σενάρια που θεωρούνται ασύλληπτα τώρα ίσως δεν είναι πολύ τραβηγμένα σε πέντε χρόνια από σήμερα, ειδικά αν μείνουν στάσιμες οι οικονομίες σε χώρες της περιφέρειας. Η ευρωζώνη "κόλλησε" μεταξύ τους τα μέλη της με τη σύγκλιση των χαμηλών πραγματικών επιτοκίων, που συντήρησαν την ανάπτυξη και την ελπίδα ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συντηρήσουν τη σύγκλιση και την προοπτική δημοσιονομικής και πολιτικής ενοποίησης. Όμως, η σύγκλιση έχει πια ξεχαστεί, οι μεταρρυθμίσεις έμειναν στάσιμες, ενώ η δημοσιονομική και η νομισματική ενοποίηση αποτελούν μακρινό όνειρο.
Η αναδιάρθρωση του χρέους θα γίνει. Τα ερωτήματα είναι πότε (αργά ή γρήγορα) και πώς (συντεταγμένα ή άτακτα). Πάντως, ακόμα και η μείωση του χρέους δεν θα είναι επαρκής για να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Ωστόσο, αν αυτό δεν γίνει, η επιλογή της εξόδου από τη νομισματική ενοποίηση θα είναι βασικό θέμα. Τα πλεονεκτήματα της παραμονής θα γίνουν λιγότερα από τα πλεονεκτήματα της εξόδου, όσο ταραχώδης ή άτακτη κι αν καταλήξει να είναι η έξοδος.
ΠΗΓΗ:FT.com-euro2day
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011
Κρίσιμη η αυριανή μέρα για τον 18χρονο «κράκερ»
Κρίσιμη θεωρείται η αυριανή ημέρα για τον 18χρονο «αστέρα» του cracking, που συνελήφθη από αστυνομικούς της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής για κυβερνο-επιθέσεις σε υπολογιστικά συστήματα ξένων διωκτικών υπηρεσιών.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο νεαρός κράκερ έχει εκφράσει τον φόβο πως μπορεί το κλιμάκιο του FBI που φτάνει στην Αθήνα για να τον εξετάσει να ζητήσει την έκδοση του στις ΗΠΑ, καθώς όπως παραδέχεται, σύμφωνα με την Αστυνομία., είχε κάνει επιθέσεις και σε ιστοσελίδες αμερικανικών υπηρεσιών.
Κάτι ανάλογο φοβάται πως μπορεί να ζητηθεί και από τις γαλλικές αρχές με αφορμή την «εισβολή» του στα συστήματα της Interpol, η οποία έχει την έδρα της στην Λυών.
Ο νεαρός, ο οποίος χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «nsplitter», θεωρείται όνομα στο χώρο των κράκερ και των χάκερ και ξεκίνησε τις επιθέσεις από την ηλικία των 13 ετών, λέει διαρκώς πως νοσταλγεί τον υπολογιστή του. Σήμερα μάλιστα ζήτησε από τους αστυνομικούς να του επιτρέψουν να ενημερωθεί για το Χρηματιστήριο, για το οποίο όπως είπε έχει πάθος, καθώς διαθέτει πολλές μετοχές εταιρειών.
Οι αστυνομικοί λένε πως ο 18χρονος δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει τις πραγματικές δυνατότητες του ενώ παραμένει ψύχραιμος. Μέχρι τη σύλληψή του προγραμμάτιζε να προετοιμαστεί για τις πανελλαδικές εξετάσεις της επόμενης χρονιάς και να διεκδικήσει την εισαγωγή του σε κάποιο Τμήμα Πληροφορικής.
Ο 18χρονος οδηγήθηκε την Τετάρτη στον Εισαγγελέα ο οποίος άσκησε σε βάρος του ποινική δίωξη για «κατοχή εκρηκτικής βόμβας», «οπλοκατοχή» και «πλαστογραφία». Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. έλεγαν πως από την εξέταση των αντικειμένων που βρέθηκαν στο σπίτι του πιθανόν να προκύψει ενεργή συμμετοχή του στον αντεξουσιαστικό χώρο, αλλά και στοιχεία που πιθανόν να τον συνδέουν με εγχώρια τρομοκρατική οργάνωση.
Το πρωί της Πέμπτης ο 18χρονος θα οδηγηθεί στην 24η τακτική ανακρίτρια
ΠΗΓΗ:ΤΟΒΗΜΑ
ΠΗΓΗ:ΤΟΒΗΜΑ
Τρίτη 7 Ιουνίου 2011
Ελλάδα: Κερδίζει έδαφος η μετακύλιση
Η πλειοψηφία των κατόχων κρατικών ομολόγων της Ελλάδας πιθανόν να είναι έτοιμη για εθελοντική μετακύλιση του χρέους της χώρας, σε μια κίνηση που δεν θα προκαλέσει χρεοστάσιο, αναφέρουν αναλυτές, και θα διευκολύνει την πορεία προς το 2ο πακέτο οικονομικής βοήθειας της χώρας.
Η ING Financial Markets εκτιμά ότι το 55% των κατόχων ελληνικών κρατικών ομολόγων ύψους άνω των 250 δισ. ευρώ είναι πιθανόν πρόθυμοι να συμμετέχουν σε μια τέτοια κίνηση.
Το πόρισμα του οίκου προκύπτει την ίδια ώρα που αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προειδοποιησαν το Βερολίνο να μην κάνει αποπροσανατολιστικές προσπάθειες για την εξασφάλιση της ιδιωτικής συμμετοχής στα προγράμματα διασώσεων της ευρωζώνης.
Η ΕΚΤ θα υποστηρίξει μια μετακύλιση του ελληνικού χρέους μόνο εάν δεν οδηγήσει τους οίκους αξιολογήσεων σε ανακήρυξη χρεοστασίου της χώρας ή σε πιστωτικό γεγονός.
Η ΕΚΤ φοβάται ότι οι γερμανικές προσπάθειες να πιεστούν οι επενδυτές να μετακυλίσουν τις λήξεις στα ομόλογα που κρατούν, θα προκαλέσει στάση πληρωμών και πιστωτικό γεγονός.
Αντιθέτως, μια εθελοντική μετακύλιση, στην οποία οι επενδυτές επανεπενδύουν τα κεφάλαιά τους σε νέα ομόλογα στα επιτόκια τα οποία επικρατούν στην αγορά, δεν εμπεριέχει ζημιές και άρα δεν θα χαρακτηριστεί στάση πληρωμών ούτε θα εμπλέξει τους ιδιώτες πιστωτές σε de facto διάσωση, σύμφωνα με αξιωματούχο από οίκο αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας.
Η ING Financial Markets εκτιμά ότι το 55% των κατόχων ελληνικών κρατικών ομολόγων ύψους άνω των 250 δισ. ευρώ είναι πιθανόν πρόθυμοι να συμμετέχουν σε μια τέτοια κίνηση.
Το πόρισμα του οίκου προκύπτει την ίδια ώρα που αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προειδοποιησαν το Βερολίνο να μην κάνει αποπροσανατολιστικές προσπάθειες για την εξασφάλιση της ιδιωτικής συμμετοχής στα προγράμματα διασώσεων της ευρωζώνης.
Η ΕΚΤ θα υποστηρίξει μια μετακύλιση του ελληνικού χρέους μόνο εάν δεν οδηγήσει τους οίκους αξιολογήσεων σε ανακήρυξη χρεοστασίου της χώρας ή σε πιστωτικό γεγονός.
Η ΕΚΤ φοβάται ότι οι γερμανικές προσπάθειες να πιεστούν οι επενδυτές να μετακυλίσουν τις λήξεις στα ομόλογα που κρατούν, θα προκαλέσει στάση πληρωμών και πιστωτικό γεγονός.
Αντιθέτως, μια εθελοντική μετακύλιση, στην οποία οι επενδυτές επανεπενδύουν τα κεφάλαιά τους σε νέα ομόλογα στα επιτόκια τα οποία επικρατούν στην αγορά, δεν εμπεριέχει ζημιές και άρα δεν θα χαρακτηριστεί στάση πληρωμών ούτε θα εμπλέξει τους ιδιώτες πιστωτές σε de facto διάσωση, σύμφωνα με αξιωματούχο από οίκο αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας.
Ο κ. Padhraic Garvey, επικεφαλής στρατηγικής διεθνών επιτοκίων της ING, δήλωσε: “Ένα σχέδιο μετακύλισης θα γλιτώσει την Ελλάδα από περίπου 30 δισ. ευρώ τον χρόνο, αν και πάλι θα υπάρξει ένα χάσμα χρηματοδότησης το οποίο θα πρέπει να καλύψει με νέα δάνεια η Ε.Ε.»
Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει λήξεις ομολόγων περίπου 60 δισ. ευρώ το 2012 και 2013, πριν ενεργοποιηθεί οι μόνιμος μηχανισμός διασώσεων European Stability Mechanism, ο οποίος θα υποχρεώνει τους ιδιώτες επενδυτές να επωμίζονται τμήμα των ζημιών σε χρεοστάσιο
ΠΗΓΗ:euro2day-FT.com
Ασπίδα στους φοροφυγάδες γιατρούς
Παράνομη κρίθηκε η ανάρτηση στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών των ονομάτων γιατρών που έχουν υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις και για το λόγο αυτό η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα υποχρεώνει το υπουργείο, μέσα σε 15 ημέρες, να ''κατεβάσει'' από την ιστοσελίδα του τις καταστάσεις με τα ονόματα των γιατρών και δύο ιατρικών κέντρων.
Η Αρχή υπογραμμίζει ότι η ανάρτηση στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών καταστάσεων γιατρών της Αθήνας και δύο διαγνωστικών κέντρων, που φέρονται να υπέπεσαν σε φορολογικές παραβάσεις, δεν προβλέπεται από ρητή νομοθετική διάταξη.
Αντιθέτως, σημειώνει η Αρχή, ότι η επεξεργασία αυτή προσκρούει στις διατάξεις του άρθρου 85 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) και του άρθρου 31 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ).
Το σκεπτικό της απόφασης
Τα μέλη της Αρχής αφού ερμήνευσαν το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), το Σύνταγμα, την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, αλλά και αφού έλαβαν υπόψη τους τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, τονίζουν στην απόφασή τους ότι:
''Η ανάρτηση στο διαδίκτυο των ονοματεπωνύμων και των επαγγελματικών διευθύνσεων παραβατών της φορολογικής νομοθεσίας, συνιστά επεξεργασία απλών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και έντονο περιορισμό του ατομικού δικαιώματος πληροφοριακού αυτοκαθορισμού, εν όψει των ιδιαίτερων κινδύνων του διαδικτύου για την προσωπικότητα του ατόμου (καθολική και μη τυχόν ελεγχόμενη πρόσβαση, χρήση μηχανών αναζήτησης πληροφοριών, απεριόριστη δυνατότητα συσχετισμού πληροφοριών και δημιουργία profile, μεταφόρτωση πληροφοριών κ.λπ.)''.
Συνεπώς, απαιτείται να προβλέπεται σε νόμο η αρμοδιότητα της δημόσιας αρχής για τη δημοσιοποίηση μέσω του διαδικτύου των ονοματεπωνύμων και λοιπών επαγγελματικών στοιχείων φορολογουμένων προς επιδίωξη συγκεκριμένου θεμιτού σκοπού.
Καταγγελία για διαπόμπευση
Η Αρχή ξεκίνησε τη μελέτη των στοιχείων της υπόθεσης, κατόπιν καταγγελίας του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και θιγομένων γιατρών της Αθήνας και του Πειραιά.
Τα μέλη της Αρχής έλαβαν υπόψη τους ότι στις 13 Μαΐου 2010 αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του διαδικτυακού τόπου του υπουργείου Οικονομικών, δελτίο Τύπου που αφορούσε τα αποτελέσματα των εκτεταμένων ελέγχων σε γιατρούς μετά από διασταυρώσεις στοιχείων.
Παράλληλα, περιελάμβανε πίνακες με καταστάσεις γιατρών της Αθήνας, για τους οποίους προέκυψαν φορολογικές παραβάσεις και με γιατρούς που είχαν καταλογιστεί ή επρόκειτο να καταλογιστούν πρόστιμα.
Ειδικότερα, οι επίμαχοι πίνακες περιλαμβάνουν ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις γιατρών που είχαν υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις, καθώς και δύο διαγνωστικών κέντρων, ενώ γίνεται αναφορά και στις περιοχές που εδρεύουν.
Τέλος, ένας τρίτος πίνακας αναφέρει ονομαστικά τα δηλωθέντα κέρδη γιατρών του Κολωνακίου και τα δηλωθέντα εισοδήματά τους, ενώ τέταρτος πίνακας αφορά 12 γιατρούς και αναφέρει τα δηλωθέντα οικογενειακά εισοδήματά τους, την επταετία 2001-2008.
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011
Μπλόκο στις γερμανικές αποζημιώσεις
Γερμανοί πολίτες συγκεντρώθηκαν έξω από την πρεσβεία στην Αθήνα. Ζήτησαν να δουν τον πρέσβη αλλά τελικά είδαν τον πρόξενο. Βαρύγδουπο "όχι" στις γερμανικές αποζημιώσεις υπέρ των Ελλήνων 
Έξω από την γερμανική πρεσβεία στο Κολωνάκι συγκεντρώθηκαν το μεσημέρι της Δευτέρας Γερμανοί πολίτες που διαμένουν στην Αθήνα, οι οποίοι και ζητούν την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα.
Ωστόσο, για πρώτη φορά ακούστηκε από επίσημα γερμανικά χείλη η φράση: "Δεν τίθεται θέμα γερμανικών αποζημιώσεων".
Αυτό είπε ο Γερμανός πρόξενος στην Αθήνα στους συμπατριώτες του που διαδήλωσαν έξω από την γερμανική πρεσβεία στο Κολωνάκι.
Με εντελώς απαξιωτικό τρόπο ο Γερμανός διπλωμάτης είπε ότι το μόνο που αναγνωρίζει η Γερμανία είναι το ηθικό κομμάτι (της σφαγής του Διστόμου).
Σημειώνεται ότι τo άμεσα καταβλητέο ποσό για την Ελλάδα είναι 126 δισ. ευρώ.
Οι Γερμανοί - μέλη της Ομάδας Εργασίας για το Δίστομο καλούν τους Έλληνες "Αγανακτισμένους" να σταθούν δίπλα τους και να απαιτήσουν την απόσυρση της γερμανικής προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ιταλίας, η οποία δικαίωσε τους πολίτες του Διστόμου στο αίτημά τους για αποζημίωση για τη ναζιστική θηριωδία.
Επίσης, οι Γερμανοί πολίτες θα πάνε στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου, για να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις για τη θλιβερή επέτειο της σφαγής.
Η Ομάδα Εργασίας για το Δίστομο, που αποτελείται κυρίως από δικηγόρους, καταγγέλλει ότι το Βερολίνο «θέλει να αποφύγει την καταβολή αποζημιώσεων για τα πολεμικά εγκλήματα του παρελθόντος, αλλά και του μέλλοντος».
Οι Γερμανοί απορούν πώς και δεν έχει αναρτηθεί πανό που να απευθύνεται στα ελληνικά κόμματα και την τρόικα με το αίτημα «Να πληρώσει η Γερμανία - Λεφτά υπάρχουν - Πάρτε τώρα περισσότερα από 200 δισ. γερμανικές αποζημιώσεις».
ΠΗΓΗ:News247.grΗ Ελλάδα κέρδισε ακόμη λίγο χρόνο
Η Ελλάδα και η ευρωζώνη κέρδισαν λίγο περισσότερο χρόνο. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Αθήνας και των διεθνών πιστωτών της ως προς τους όρους του πακέτου στήριξης έληξαν την Παρασκευή με θετικό αποτέλεσμα. Όπως όμως συνέβη σε όλες τις προηγούμενες διπλωματικές συμφωνίες που κέρδιζαν κάποιον χρόνο, έτσι και σε αυτήν την περίπτωση ο χρόνος πιθανότατα θα σπαταληθεί σε καθυστερήσεις από την πλευρά των Ελλήνων, σε παρατηρήσεις από τις Βρυξέλλες και σε οργή από την πλευρά των αγορών. Οι επενδυτές, όμως, έχουν ίσως την τελευταία τους ευκαιρία να εξετάσουν τις επιπτώσεις από την επερχόμενη χρεοκοπία.
Το συνολικό κρατικό χρέος της Ελλάδας που εκκρεμεί ανέρχεται στα περίπου 330 δισ. ευρώ και επικεντρώνεται σε έναν σχετικά μικρό αριθμό πιστωτών. Η Barclays Capital εκτιμά ότι 30 οργανισμοί έχουν σχεδόν τα δύο τρίτα αυτού του χρέους, εκ των οποίων (τα νούμερα είναι κατά προσέγγιση) τα 40 δισ. ευρώ είναι τίτλοι που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τα 35 δισ. ευρώ σε άλλες κεντρικές τράπεζες, τα 34 δισ. ευρώ σε γερμανικές και σε γαλλικές ιδιωτικές τράπεζες και τα 90 δισ. ευρώ σε Έλληνες επενδυτές, όπου περιλαμβάνονται και τράπεζες (η Εθνική Τράπεζα επί παραδείγματι έχει ελληνικούς τίτλους 12 δισ. ευρώ)
Το συνολικό κρατικό χρέος της Ελλάδας που εκκρεμεί ανέρχεται στα περίπου 330 δισ. ευρώ και επικεντρώνεται σε έναν σχετικά μικρό αριθμό πιστωτών. Η Barclays Capital εκτιμά ότι 30 οργανισμοί έχουν σχεδόν τα δύο τρίτα αυτού του χρέους, εκ των οποίων (τα νούμερα είναι κατά προσέγγιση) τα 40 δισ. ευρώ είναι τίτλοι που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τα 35 δισ. ευρώ σε άλλες κεντρικές τράπεζες, τα 34 δισ. ευρώ σε γερμανικές και σε γαλλικές ιδιωτικές τράπεζες και τα 90 δισ. ευρώ σε Έλληνες επενδυτές, όπου περιλαμβάνονται και τράπεζες (η Εθνική Τράπεζα επί παραδείγματι έχει ελληνικούς τίτλους 12 δισ. ευρώ)
Όμως, το γεγονός ότι ο αριθμός των εμπλεκόμενων επενδυτών είναι σχετικά μικρός δείχνει ότι η επίτευξη συμφωνίας για το χρέος της Ελλάδας, αν μη τι άλλο, είναι εφικτή, με στόχο τη μείωση της καθαρής τρέχουσας αξίας του χρέους (η χώρα πιθανότατα θα έχει φέτος λόγο χρέους προς ΑΕΠ μεγαλύτερο του 150%).
Υπάρχει ακόμη σημαντικός κίνδυνος στην υλοποίηση της ανακωχής μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της, που επιτεύχθηκε με την προϋπόθεση νέων μέτρων λιτότητας εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης. Ουδείς από τους εμπλεκομένους σε αυτήν την παρατεταμένη τραγωδία δεν μπορεί να ισχυριστεί με ειλικρίνεια ότι δεν μπορούσε να την προβλέψει.
ΠΗΓΗ:Euro2dayFT.com
Σάββατο 4 Ιουνίου 2011
Τρόποι άμυνας στην εποχή του κυβερνοπολέμου
Τα εμβατήρια του κυβερνοπολέμου ηχούν εκκωφαντικά όχι μόνο στην επιστημονική φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα. Την Τετάρτη, η Google αποκάλυψε πως για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα δύο ετών έπεσε θέμα κυβερνοεπίθεσης που ξεκίνησε από την Κίνα. Στόχοι ήταν χρήστες της υπηρεσίας gmail -εκ των οποίων και Αμερικανοί αξιωματούχοι-, στους οποίους εστάλησαν εικονικά emails που τους εξαπάτησαν ώστε να δώσουν τους κωδικούς των λογαριασμών των ηλεκτρονικών τους ταχυδρομείων.
Η πρακτική του spear-phishing (ψάρεμα), όπως είναι γνωστή, είναι ήδη διαδεδομένη. Τα υπουργεία της βρετανικής κυβέρνησης δέχονται 1.000 επιθέσεις ανά μήνα. Όσο μεγαλώνει η παγκόσμια εξάρτηση από το ηλεκτρονικό δίκτυο, τόσο εντείνονται και αυτές οι απειλές. Είναι κρίσιμο, κατά συνέπεια, να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και από τις επιχειρήσεις.
Οι ΗΠΑ αυτήν την εβδομάδα κατηγοριοποίησαν τις κυβερνοεπιθέσεις ως πράξεις πολέμου (γεγονός που θεωρητικά ανοίγει τον δρόμο για στρατιωτική αντεπίθεση). Οι ψυχροπολεμικές πρακτικές αναχαίτισης, όμως, δεν αποτελούν ρεαλιστική επιλογή. Το γεγονός ότι η ταυτότητα των επιτιθέμενων στην Google παραμένει άγνωστη δείχνει ότι τα κυβερνοόπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανώνυμα. Κατά συνέπεια, η όποια απειλή αντιποίνων (και διεθνών συμφωνιών) είναι ανούσια.
Η πρακτική του spear-phishing (ψάρεμα), όπως είναι γνωστή, είναι ήδη διαδεδομένη. Τα υπουργεία της βρετανικής κυβέρνησης δέχονται 1.000 επιθέσεις ανά μήνα. Όσο μεγαλώνει η παγκόσμια εξάρτηση από το ηλεκτρονικό δίκτυο, τόσο εντείνονται και αυτές οι απειλές. Είναι κρίσιμο, κατά συνέπεια, να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και από τις επιχειρήσεις.
Οι ΗΠΑ αυτήν την εβδομάδα κατηγοριοποίησαν τις κυβερνοεπιθέσεις ως πράξεις πολέμου (γεγονός που θεωρητικά ανοίγει τον δρόμο για στρατιωτική αντεπίθεση). Οι ψυχροπολεμικές πρακτικές αναχαίτισης, όμως, δεν αποτελούν ρεαλιστική επιλογή. Το γεγονός ότι η ταυτότητα των επιτιθέμενων στην Google παραμένει άγνωστη δείχνει ότι τα κυβερνοόπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανώνυμα. Κατά συνέπεια, η όποια απειλή αντιποίνων (και διεθνών συμφωνιών) είναι ανούσια.
Παράλληλα, όμως, απαιτείται στροφή 180 μοιρών στην επιχειρηματική κουλτούρα. Μία από τις δυσκολίες στην καταπολέμηση του κυβερνοεγκλήματος είναι ότι οι εταιρίες διστάζουν να μοιραστούν πληροφορίες ως προς την παραβίαση των συστημάτων ασφαλείας τους. Αυτό, όμως, επιτρέπει στους hackers να χρησιμοποιούν τον ίδιο τρόπο επίθεσης σε πολλούς στόχους. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αρχίσουν να μοιράζονται τέτοια στοιχεία ακόμη και με τους ανταγωνιστές τους. Θα μπορούσαν ίσως να μοιραστούν αυτές τις πληροφορίες ανώνυμα, εάν αυτό διευκολύνει τη διαδικασία.
Οι κυβερνήσεις, από την πλευρά τους, θα πρέπει να συμπεριλάβουν και τον ιδιωτικό κλάδο στη λήψη αποφάσεων. Ενδεχόμενη επίθεση στον τραπεζικό κλάδο, επί παραδείγματι, θα μπορούσε να είναι καταστροφική. Παρ' όλα αυτά, οι περισσότερες υπηρεσίες για την αντιμετώπιση των κυβερνοεπιθέσεων περιορίζονται στην υπεράσπιση της κυβέρνησης και του στρατού. Αυτή η νοοτροπία χρειάζεται να αλλάξει. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει επίσης να επιβάλουν αυστηρότερους κανόνες για τα λογισμικά προϊόντα.
Εν κατακλείδι, όμως, τα συστήματα είναι τόσο ασφαλή όσο σίγουροι μπορεί να είμαστε για τους ανθρώπους που τα χειρίζονται. Η τελευταία επίθεση εναντίον της Google έγινε με την εκμετάλλευση μιας ανθρώπινης και όχι τεχνικής αδυναμίας. Αυτό είναι κάτι που καμία τεχνολογία δεν μπορεί να καλύψει.
Οι κυβερνήσεις, από την πλευρά τους, θα πρέπει να συμπεριλάβουν και τον ιδιωτικό κλάδο στη λήψη αποφάσεων. Ενδεχόμενη επίθεση στον τραπεζικό κλάδο, επί παραδείγματι, θα μπορούσε να είναι καταστροφική. Παρ' όλα αυτά, οι περισσότερες υπηρεσίες για την αντιμετώπιση των κυβερνοεπιθέσεων περιορίζονται στην υπεράσπιση της κυβέρνησης και του στρατού. Αυτή η νοοτροπία χρειάζεται να αλλάξει. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει επίσης να επιβάλουν αυστηρότερους κανόνες για τα λογισμικά προϊόντα.
Εν κατακλείδι, όμως, τα συστήματα είναι τόσο ασφαλή όσο σίγουροι μπορεί να είμαστε για τους ανθρώπους που τα χειρίζονται. Η τελευταία επίθεση εναντίον της Google έγινε με την εκμετάλλευση μιας ανθρώπινης και όχι τεχνικής αδυναμίας. Αυτό είναι κάτι που καμία τεχνολογία δεν μπορεί να καλύψει.
ΠΗΓΗ: FT.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)