Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

Μόλις τρείς μέρες απομένουν μέχρι την Ώρα της Γης 2011. Μόλις τρείς μέρες μέχρι να δοθεί το σύνθημα για να ξεπεράσουμε τη μία ώρα, να ξεπεράσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ήδη περισσότεροι από το 1/3 των δήμων της χώρας έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους, ενώ 11.000 και πλέον πολίτες έχουν δεσμευτεί, μέσα από την ιστοσελίδα wwf.gr/earthhour
Θέλεις, λοιπόν, κι εσύ να συμμετέχεις στην αντιμετώπιση της μεγαλύτερης απειλής που αντιμετώπισε ποτέ ο πλανήτης; Τα βήματα είναι απλά: εγγράψου στο www.wwf.gr/earthhour, δώσε τη δική σου δέσμευση, παρότρυνε τους φίλους σου να κάνουν το ίδιο και κυρίως … σβήσε τα φώτα, το Σάββατο 26 Μαρτίου στις 20.30!

Το γιαούρτωμα του Πάγκαλου στα Καλύβια (16.3.2011)

Ο "τιμοκατάλογος" της ελληνικής διαφθοράς

Τα 7.500 ευρώ φτάνει το "φακελάκι" για μια επέμβαση σε δημόσια νοσοκομεία ενώ για κλείσιμο βιβλίων στην εφορία, το "μπαξίσι" μπορεί να φτάσει τα 15.000 ευρώ, σύμφωνα με τον "τιμοκατάλογο διαφθοράς" που έδωσε στη δημοσιότητα η Διεθνής Διαφάνεια Ελλάδας.
Όπως αναφέρεται σχετικά, τα περιστατικά διαφθοράς για πρώτη φορά μειώθηκαν αισθητά τον τελευταίο χρόνο, αλλά τα Νοσοκομεία και οι Εφορίες παραμένουν πρωταγωνιστές της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα.
Αυτά αποτελούν τα κύρια ευρήματα της Εθνικής Έρευνας για τη Διαφθορά στην Ελλάδα για το 2010, η οποία παρουσιάζεται σήμερα από τον Πρόεδρο της Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάδας κ. Κώστα Μπακούρη και τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας Public Issue κ. Γιάννη Μαυρή.
Η φετινή έρευνα εντοπίζει αξιοσημείωτη μεταβολή της έκτασης της συνολικής διαφθοράς, η οποία απεικονίζεται τόσο στα ποσοστά των αναφερόμενων περιστατικών διαφθοράς στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (από 13,4% που ήταν το 2009 σε 10,4% για το 2010) όσο και στο εκτιμώμενο μέγεθος της συνολικής διαφθοράς (632 εκατομμύρια ευρώ, για το 2010 έναντι 787 εκατομμύριων ευρώ για το 2009). Η ευρύτερη οικονομική κρίση αναπόφευκτα χτυπάει και το μέτωπο της μικρο-διαφθοράς. Τα μέτρα λιτότητας φαίνεται ότι επηρεάζουν το φακελάκι.
Ως προς την κατάταξη των πιο διεφθαρμένων δημοσίων υπηρεσιών, τα Νοσοκομεία συνεχίζουν να βρίσκονται στην κορυφή της λίστας, ενώ παρατηρείται ανατροπή στη δεύτερη θέση, με τις Εφορίες να ξεπερνούν τις Πολεοδομίες. Η ευρύτερη κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με την περαίωση και τη ρύθμιση των ημι-υπαίθριων μπορούν να εξηγήσουν την ανατροπή αυτή.
Σύμφωνα με το φετινό τιμοκατάλογο της διαφθοράς, ξοδεύονται από €150 έως €7.500 για μια εγχειρητική επέμβαση, ενώ το ποσό για τον έλεγχο ή κλείσιμο βιβλίων στις Εφορίες κυμαίνεται από €300 - €15.000.
Στον ιδιωτικό τομέα πρωτοστατούν και πάλι οι υπηρεσίες υγείας και οι δικηγόροι, ενώ σημαντική μείωση περιστατικών διαφθοράς εντοπίζεται στον τραπεζικό τομέα (4,9% για το 2010 έναντι του 10,8% για το 2009).
Ως προς τη στάση του κόσμου απέναντι στο φαινόμενο της διαφθοράς, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτωμένων (92%) θεωρεί την ελληνική κοινωνία διεφθαρμένη. Εντούτοις, η ιδεολογική αποδοχή των περιστατικών διαφθοράς είναι αρκετά υψηλή (ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ολοένα και περισσότεροι θεωρούν ότι το να βάλουν μέσο για να προσληφθεί κάποιος συγγενής αποτελεί πράξη διαφθοράς).
Τέλος, ως προς την αποτελεσματική καταπολέμηση του φαινομένου, αξιοσημείωτη είναι η αυξανόμενη απαίτηση των πολιτών για ουσιαστική δημοσιοποίηση των πόθεν έσχες των δημοσίων υπαλλήλων (από 47% που ήταν το 2008 σε 61% το 2010), που αποτελεί πάγια επιδίωξη της ΔΔ-Ε και εντάσσεται στις 15+48 προτάσεις της για το πολιτικό χρήμα.
Ο κ. Κώστας Μπακούρης κατά τη συνέντευξη τύπου, τόνισε: «Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι όντως ενθαρρυντικά, αλλά δεν πρέπει να μας εφησυχάζουν. Η οικονομική και ηθική κρίση που βιώνουμε μας επιβεβαιώνει ότι τα περιθώρια χρόνου και οι δεύτερες ευκαιρίες έχουν εξαντληθεί. Είναι καιρός να συστρατευθούμε όλοι μαζί και να δεσμευτούμε αμετάκλητα για να επανορθώσουμε τα κακώς πεπραγμένα και να επαναφέρουμε αξίες, όπως λογοδοσία, ηθική και υπευθυνότητα, ώστε να εξασφαλίσουμε μια βιώσιμη κοινωνία στις μελλοντικές γενιές».
Για τέταρτη συνεχή χρονιά (από το 2007), η Διεθνής Διαφάνεια-Ελλάς σε συνεργασία με την Public Issue διεξάγει την Εθνική Έρευνα για τη Διαφθορά στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας το μέγεθος της μικρο-διαφθοράς που επιβαρύνει το ελληνικό νοικοκυριό. Τηρώντας τις ίδιες προδιαγραφές με τις προηγούμενες, η έρευνα του 2010 υλοποιήθηκε σε έξι μηνιαία κύματα και βασίστηκε σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις με τη χρήση δομημένου ερωτηματολογίου σε δείγμα 6.114 ατόμων. Η συγκριτική ανάλυση και διαχρονική αξιολόγηση των δεδομένων αποδεικνύει την αξιοπιστία και την εγκυρότητα της έρευνας και την καθιστά ένα σημαντικό επιστημονικό εργαλείο.

ΠΗΓΗ:EURO2DAY

Τι συμβαίνει στην καρδιά ενός αντιδραστήρα που δεν ψύχεται

Δύο ημέρες μετά την απίστευτη φυσική καταστροφή που έπληξε την Ιαπωνία, η κατάσταση παραμένει επικίνδυνη αλλά ασαφής στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα. Η ιαπωνική υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας έχει ενδείξεις ότι στους αντιδραστήρες 1 και 3 έχει ήδη συμβεί μερική τήξη, αν και η πιθανότητα ραδιενεργού διαρροής σε μεγάλη απόσταση παραμένει πολύ μικρή.
Οι τρεις από τους έξι αντιδραστήρες του σταθμού -οι Μονάδες 1, 2 και 3- σταμάτησαν να ψύχονται μετά το σεισμό των 9 βαθμών το πρωί της Παρασκευής ώρα Ελλάδας. Την Κυριακή, οι υπεύθυνοι συνεχίζουν να διοχετεύουν θαλασσινό νερό ως ύστατο μέτρο για να μειώσουν τη θερμοκρασία στις καρδιές των αντιδραστήρων. Και οι τρεις μονάδες είναι αντιδραστήρες ζέοντος ύδατος.
Όπως ανακοίνωσε το απόγευμα ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, Γιούκιο Εντάνο, νέα έκρηξη δεν αποκλείεται να σημειωθεί στο κτίριο του αντιδραστήρα 3, λόγω ανεξέλεγκτης αύξησης της πίεσης. Ακόμα κι έτσι πάντως, το χαλύβδινο περίβλημα γύρω από τον αντιδραστήρα αναμένεται να παραμείνει ανέπαφο, όπως συνέβη και στον αντιδραστήρα 1 μετά την έκρηξη του Σαββάτου.
Σύμφωνα με τις ιαπωνικές αρχές, η έκρηξη πιθανώς προκλήθηκε από την ανάφλεξη υδρογόνου που είχε παραχθεί από την αντίδραση του περιβλήματος των ράβδων με το νερό ψύξης. Αυτό πάντως παραμένει ανεπιβεβαίωτο.
Η σχετικά μικρή διαρροή ραδιενέργειας είναι πιθανό να προήλθε από την ελεγχόμενη απελευθέρωση ραδιενεργού ατμού, προκειμένου να αποφευχθούν νέες εκρήξεις. Θα μπορούσε επίσης να έχει προέλθει από ραδιενεργά ισότοπα που εκλύθηκαν μαζί με το υδρογόνο, ή από ραδιενεργή σκόνη που είχε συσσωρευτεί στο κτίριο στα 40 χρόνια λειτουργίας του αντιδραστήρα 1. Και αυτό παραμένει πάντως ασαφές.
* Σε έναν τυπικό αντιδραστήρα αυτής της κατηγορίας, ράβδοι ουρανίου-235 υφίστανται πυρηνική σχάση και απελευθερώνουν ενέργεια μέσα στο δοχείο αντίδρασης, το οποίο είναι γεμάτο με απιονισμένο νερό. Το νερό βράζει υπό πίεση σε θερμοκρασία περίπου 285 βαθμών Κελσίου, ατμοποιείται και διοχετεύεται σε τουρμπίνες, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
* Σε αυτή την κατηγορία αντιδραστήρων, το ίδιο νερό χρησιμοποιείται ως ψυκτικό μέσο. Παράλληλα, ρυθμίζει την εκπομπή νετρονίων, τα οποία διατηρούν την αλυσιδωτή αντίδραση σχάσης.
* Οι αντιδραστήρες στο σταθμό της Φουκουσίμα (Φουκουσίμα Νταίτσι) τέθηκαν αυτόματα εκτός λειτουργίας αμέσως μετά το σεισμό και τη διακοπή της ηλεκτροδότησης. Οι ράβδοι σχάσιμου υλικού, στους οποίους η θερμοκρασία παραμένει υψηλή για πολλές μέρες, αρχικά συνέχισαν να ψύχονται που διατηρούν τη ροή νερού γύρω από τις ράβδους πυρηνικού καυσίμου.
* Οι εφεδρικές γεννήτριες που τροφοδοτούσαν τις αντλίες νερού για την ψύξη των αντιδραστήρων σταμάτησαν να λειτουργούν περίπου μία ώρα αργότερα.
* Χωρίς τα συστήματα ψύξης, το νερό σταδιακά εξατμίζεται από την καρδιά του αντιδραστήρα. Θα χρειαζόταν μερικές ώρες μέχρι η στάθμη να πέσει αρκετά ώστε να αφήσει τις ράβδους καυσίμου εκτεθειμένες στον αέρα.
* Οι ράβδοι τελικά αρχίζουν να λιώνουν και απελευθερώνουν ραδιενεργά ισότοπα στο νερό. Μερικές ώρες μετά, το πυρακτωμένο υλικό αρχίζει να διαπερνά το δοχείο αντίδρασης, κατασκευασμένο από ανθεκτικό χάλυβα πάχους 10 έως 20 εκατοστών.
* Το ραδιενεργό υλικό διαρρέει τότε μέσα στο προστατευτικό περίβλημα γύρω από το δοχείο σχάσης. Το περίβλημα είναι αεροστεγές και έχει τοιχώματα από ατσάλι ή οπλισμένο σκυρόδεμα πάχους ενάμισι έως δύο μέτρων.
* Για να δραπετεύσουν μεγάλες ποσότητες ραδιενεργού υλικού στο περιβάλλον το περίβλημα αυτό θα έπρεπε να διαρραγεί με έκρηξη λόγω της πίεσης.
* Στη χειρότερη περίπτωση, το πυρακτωμένο υλικό της καρδιάς του αντιδραστήρα σχηματίζει μια λίμνη λάβας, η οποία λιώνει το έδαφος και μπορεί να φτάσει μέχρι τον υδροφόρο ορίζοντα. Εκεί, το νερό βράζει και απελευθερώνει ένα σύννεφο ραδιενεργού ατμού.
Όπως ανακοίνωσε την Κυριακή η ιαπωνική υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας, το ραδιενεργό καίσιο που ανιχνεύθηκε έξω από το σταθμό της Φουκουσίμα είναι πιθανό να προέρχεται από το λιώσιμο των ράβδων καυσίμου. Το ίδιο δήλωσε αργότερα ο εκπρόσωπος του Ιάπωνα πρωθυπουργού Νοριγιούκι Σικάτα.
Κανείς όμως δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ότι συνέβη μερική τήξη της καρδιάς πριν τα συνεργεία μπορέσουν να πλησιάσουν τις καρδιές των αντιδραστήρων.
Στο μεταξύ, η Tokyo Electric Co. (Tepco), η εταιρεία που διαχειρίζεται το σταθμό, διοχετεύει θαλασσινό νερό και βόριο στους αντιδραστήρες. Το νερό μειώνει τη θερμοκρασία, ενώ το βόριο απορροφά πρωτόνια για να μετριάσει την αλυσιδωτή αντίδραση σχάσης.
Η χρήση θαλασσινού νερού είναι ύστατη λύση, δεδομένου ότι ο αντιδραστήρας διαβρώνεται και αχρηστεύεται.
Το γεγονός ότι τα δευτερεύοντα περιβλήματα γύρω από τους αντιδραστήρες εκτιμάται ότι παραμένουν ανέπαφα, η διαρροή μεγάλης ποσότητας ραδιενεργού υλικού θεωρείται απίθανο ενδεχόμενο.
Στο μεταξύ όμως, οι αντλίες των συστημάτων ψύξης σταμάτησαν να λειτουργούν και σε έναν δεύτερο πυρηνικό σταθμό, τον Τοκάι 2 στην επαρχία Ιμπαράκι. Προβλήματα στα συστήματα ψύξης αναφέρθηκαν επίσης σε έναν δεύτερο πυρηνικό σταθμό της επαρχίας Φουκουσίμα, τον Φουκουσίμα-Νταίνι, ωστόσο οι αρχές δεν έχουν εκφράσει σοβαρές ανησυχίες.
ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

Γίνε μετανάστης να σωθείς...

Αγαπητέ συμπατριώτη. Το μήνυμα που έστειλε η κυβέρνηση με την υπόθεση της Υπατίας είναι ξεκάθαρο και δεν χωρεί αμφισβήτηση: «Γίνε μετανάστης για να σωθείς»! Οι παράνομοι μετανάστες μπορούν με μία απεργία πείνας να απαιτούν και να πετυχαίνουν ό,τι θέλουν. Ταξιδιωτικά έγγραφα, άδεια εργασίας, ενδεχομένως και κάποιο επίδομα του δημοσίου (αυτό το τελευταίο το ξέχασαν). Οι Έλληνες πολίτες είναι καταδικασμένοι να πληρώσουν για όλα!
Στη χώρα του παραλόγου συνέβη κι αυτό. Κάποιοι αποφάσισαν να σύρουν μερικούς ταλαίπωρους στην Αθήνα και να τους χρησιμοποιήσουν για να ανοίξουν το δρόμο στη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Και τα κατάφεραν. Επειδή γνώριζαν ότι παραβιάζουν ανοικτές θύρες. Αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη ακόμη και να εφαρμόσει το νόμο, όπως το ίδιο ανίκανες αποδείχτηκαν και οι προηγούμενες.
Για μία στιγμή πιστέψαμε ότι υπάρχει κράτος. Όταν ακούγαμε τον κ. Ραγκούση να χαράζει μία μεγάλη κόκκινη γραμμή και να λέει «ως εδώ». Δυστυχώς, όμως, όνειρο ήταν και πάει. Μέσα σε λίγες ώρες διαλύθηκαν οι όποιες ψευδαισθήσεις. Αν υπήρχαν εκλογικά βιβλιάρια θα τους τα έδιναν εκείνη την ώρα μπροστά στις κάμερες.
Τώρα ξέρουμε τη συνέχεια. Μία άλλη ομάδα παράνομων μεταναστών θα κάνει μία νέα απεργία πείνας για να απαιτήσει ακριβώς τα ίδια που πέτυχε η προηγούμενη. Ή ακόμη καλύτερα, μπορούν να προσφύγουν και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, απαιτώντας ισονομία!
Η κυβέρνηση με την υποχωρητικότητά της έστειλε προσκλητήριο για να μας έρθουν μερικές εκατοντάδες ακόμη μετανάστες από όλη την Οικουμένη. Τους κάλεσε στην Ελλάδα να ζήσουν το δικό τους μύθο. Όταν η ίδια η κυβέρνηση μιας χώρας δεν εφαρμόζει τους νόμους, πώς μπορεί να περιμένει από τους πολίτες της να κάνουν θυσίες αυτή τη δύσκολη ώρα; Για ποιόν λόγο; Για να πληρώνουν τα αεροπορικά εισιτήρια των εκβιαστών της Υπατίας, όταν οι τελευταίοι θα θέλουν να επισκεφτούν την πατρίδα τους για να δουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα;
Η χώρα δεν αντέχει άλλους μετανάστες. Η οικονομία δεν αντέχει άλλους μετανάστες, η κοινωνία δεν αντέχει άλλους μετανάστες. Κατά πάσα πιθανότητα δεν αντέχει αυτούς που ήδη έχει. Το κακό είναι ότι τα όσα έγιναν συνέβησαν σε μία περίοδο που τα γεγονότα στη Βόρεια Αφρική δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να γίνουμε μάρτυρες ενός νέου κύματος μεταναστών προς τη χώρα μας.
Όσο υποχωρητική είναι η κυβέρνηση με τους μετανάστες, τόσο αδιάλλακτη είναι με τους πολίτες της. Απειλεί να τους φυλακίσει για χρέη προς το δημόσιο μερικών χιλιάδων ευρώ, κόβει τις συντάξεις από απόμαχους της ζωής που καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα. Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες για να επιβιώσουν; Να μεταμφιεστούν σε μετανάστες ή να γίνουν πραγματικοί μετανάστες και να ξεριζωθούν από τα σπίτια τους, αναζητώντας μία καλύτερη ζωή σε μία άλλη πιο σοβαρή χώρα; Και τώρα που είναι ακόμη καιρός, όσο είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης...

Πηγή:www.capital.gr

Όχι στην τρομοκρατία της δραχμής

Έχω κουραστεί να απαντώ σε τηλεφωνήματα φίλων και γνωστών για το αν θα πρέπει να βάλουν τα λεφτά τους κάτω από το στρώμα, μην τυχόν και επιστρέψουμε στη δραχμή. Ο κόσμος φοβάται και δικαιολογημένα, καθώς δεν τον πείθει ο λόγος της κυβέρνησης. Παρ΄ όλα αυτά, οφείλουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά. Το σενάριο της δραχμής ισχύει όσο και εκείνο της πρόσκρουσης ενός μεγάλου μετεωρίτη στη γη. Μπορεί να συμβεί, αλλά οι πιθανότητες είναι μηδαμινές για το ορατό μέλλον...
Είναι παρακινδυνευμένο να παίρνει κανείς μία τόσο σαφή θέση σε σχέση με τα μελλούμενα. Το ρεπορτάζ, πάντως, αυτό λέει. Ότι η Ευρώπη θα αποφύγει πάση θυσία να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου με την πλήρη κατάρρευση της Ελλάδας. Μπορεί να επιλεγεί η κατάρρευση σε δόσεις, αλλά ακόμη κι αυτό το σενάριο δεν σημαίνει έξοδο από το ευρώ. Με άλλα λόγια, η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή εκτιμάται ότι θα έχει σημαντικές πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Θα αποτελέσει μια μεγάλη νίκη των κερδοσκοπικών κεφαλαίων έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που θα διευκολύνει στη συνέχεια το έργο τους για την αποκομιδή κι άλλων εύκολων κερδών από νέους στόχους.
Η βασική αυτή παραδοχή, όμως, έχει παρερμηνευτεί από πολλούς εδώ στην Ελλάδα, οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε να ενεργούμε με τη δική μας φιλοσοφία. Κάνουν λάθος! Η οποιαδήποτε λύση θα έχει βαρύτατους όρους και μεγάλες ποινές σε περίπτωση που βρεθούμε στο μέλλον να είμαστε ανακόλουθοι σε σχέση με όσα υποσχεθούμε ή υπογράψουμε.
Το σενάριο της δραχμής μπορεί να πουλάει στον κόσμο, αλλά οι πιθανότητές του αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι μηδαμινές. Θυμάμαι σε μία τηλεοπτική εκπομπή το 2009 είχα δεχτεί τα επικριτικά σχόλια ενός συναδέλφου, επειδή προειδοποιούσαμε, τότε, με κάθε τρόπο για το μέγεθος της οικονομικής κρίσης που θα ακολουθούσε. Ο καλός συνάδελφος υποστήριξε ότι οι δημοσιογράφοι του οικονομικού τύπου δημιουργούσαμε τότε ένα κλίμα που δήθεν προκαλούσε μεγαλύτερο θέμα από εκείνο που πραγματικά υπήρχε.
Στη συνέχεια αποδείχτηκε το ακριβώς αντίθετο! Οι οικονομικός τύπος, σε γενικές γραμμές, έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Το πρόβλημα δημιουργείται από όλους εκείνους που για να «πουλήσουν» δεν διστάζουν κάθε φορά να αναδεικνύουν σενάρια τρόμου, αγνοώντας τις επιπτώσεις που έχει το «προϊόν» τους στο ευρύ κοινό. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, δεν αναφέρομαι στον εκλεκτό συνάδελφο που τότε μας «παρατήρησε», αλλά στον Τύπο συνολικότερα. Ο Τύπος, λοιπόν, στο σύνολο του δεν έχει βοηθήσει στην πληροφόρηση του κοινού.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές του εξωτερικού, είναι κάτι που δύσκολα θα αποφύγουμε. Ωστόσο, ακόμη και σε μία τέτοια περίπτωση, το κούρεμα των ομολόγων δεν συνεπάγεται αυτόματα και επιστροφή στη δραχμή. Η πώληση τρόμου, είναι ό,τι χειρότερο και ανεύθυνο θα μπορούσαμε να κάνουμε σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για όλους μας.


Πηγή:Θανάσης Μαυρίδης www.capital.gr

Υποβάθμιση-σοκ

Ακατανόητη και προβοκατόρικη θεωρεί το υπουργείο Οικονομικών την κίνηση του ξένου Οίκου Αξιολόγησης, στο παραπέντε σχεδόν των κρίσιμων συνόδων κορυφής, όπου αναμένεται να ικανοποιηθούν και αρκετά από τα ελληνικά αιτήμα (επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων κλπ), στο πλαίσιο μιας συνεκτικής λύσης για την ευρωζώνη, δίνοντας απάντηση στις αιτιάσεις και τις ανησυχίες που κατά καιρούς εξέφραζαν οι ίδιοι Οίκοι!
Την Καθαρά Δευτέρα, ο οίκος αξιολόγησης Moody's Investors Service ανακοίνωσε πως υποβαθμίζει κατά τρεις μονάδες την πιστοληπτική ικανότητας της Ελλάδος, από το Βa1 στο B1.
Παράλληλα, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να προβεί και σε ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμισή της, εξαιτίας των επίμονων οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει η χώρα και τον αμείωτο κίνδυνο χρεοκοπίας της.
Σχεδόν αμέσως, η απόφαση του οίκου Moody’s να υποβαθμίσει το αξιόχρεο της Ελλάδας κατά τρεις βαθμίδες έγινε βασική είδηση στα μεγάλα διεθνή οικονομικά πρακτορεία.
Το πρακτορείο Bloomberg αναφέρει ότι, μετά την ανακοίνωση του οίκου, σημειώθηκε άνοδος του spread των 10ετών ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου κατά τέσσερις μονάδες βάσης, στις 901 μονάδες βάσης (9,01 ποσοστιαίες μονάδες), ενώ η ισοτιμία του ευρώ υποχώρησε κατά 0,1% έναντι του δολαρίου και διαμορφώθηκε στα 1,3975 δολάρια, αφού προηγουμένως είχε φθάσει τα 1,40 δολάρια.
Το πρακτορείο Reuters αναφέρεται στην απάντηση του υπουργείου Οικονομικών στην ανακοίνωση του οίκου Moody’s, επισημαίνοντας ιδιαίτερα τα σημεία της, τα οποία χαρακτηρίζουν αδικαιολόγητη την απόφαση του οίκου και τονίζουν ότι είναι επιτακτική η ανάγκη πιο αποτελεσματικής ρύθμισης των οίκων αξιολόγησης.
Σύμφωνα με το Reuters, η απόφαση του οίκου αξιολόγησης Moody’s να υποβαθμίσει κατά τρεις βαθμίδες το αξιόχρεο της Ελλάδας, αυξάνει την πίεση στους Ευρωπαίους ηγέτες να χαλαρώσουν τους όρους αποπληρωμής των δανείων της.
Το δημοσίευμα προσθέτει ότι η πίεση ασκείται, την ώρα που η Γερμανία και οι σύμμαχοί της φαίνονται να μην στηρίζουν ριζοσπαστικά μέτρα για τη μείωση του χρέους της Ελλάδας μέσω της αγοράς ή επαναγοράς ομολόγων. Προσθέτει, ακόμη, ότι την ανακοίνωση της Moody’s ακολούθησε η αύξηση των spreads των ομολόγων της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.
Άλλο δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg μεταφέρει δήλωση της αναλύτριας του οίκου Moody’s για την Ελλάδας, Σάρα Κάρλσον, ότι το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής του Μαρτίου δεν θα επηρεάσει σημαντικά τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Ελλάδας.
Η αναλύτρια είπε ότι η βασική θέση του οίκου είναι ότι η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της. «Η κεντρική μας άποψη είναι ότι η Ελλάδα θα επιτύχει τους στόχους της και δεν θα χρειαστεί να επιβάλει ζημιές στους κατόχους των δανείων, αλλά υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι σε σχέση με αυτό το αποτέλεσμα» είπε.
Η απάντηση του υπουργείου
Σε μια χωρίς προηγούμενο σε έκταση και ένταση (για Οίκο Αξιολόγησης) ανακοίνωση που εξέδωσε, το υπουργείο Οικονομικών αναφέρει: «Η σημερινή υποβάθμιση από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s είναι εντελώς αδικαιολόγητη, καθώς δεν βασίζεται σε μια αντικειμενική και ισορροπημένη αξιολόγηση των οικονομικών συνθηκών τις οποίες αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Επιπρόσθετα, το εύρος της υποβάθμισης και η χρονική στιγμή, που ο συγκεκριμένος οίκος επέλεξε για να την ανακοινώσει, είναι ακατανόητα και εγείρουν σοβαρά ερωτηματικά» αναφέρεται σε ανακοίνωση-απάντηση του υπουργείου Οικονομικών.
«Η απόφαση του οίκου αξιολόγησης βασίζεται αποκλειστικά στους εκτιμώμενους κινδύνους του προγράμματος και της διεθνούς κατάστασης. Η πρόοδος που έχει επιτευχθεί απλώς αναφέρεται στην ανακοίνωση, αλλά δεν συνυπολογίζεται στην ανάλυση ούτε στις θετικές προοπτικές που αυτή δημιουργεί για την οικονομία» συμπληρώνει το υπουργείο.
Και συνεχίζει: «Τα επιχειρήματα που επικαλείται ο οίκος στη σχετική ανακοίνωσή του κατά κανένα τρόπο δεν ανταποκρίνονται στην πρόοδο που έχει σημειωθεί τους τελευταίους μήνες και δεν αιτιολογούνται από καμία από τις εξελίξεις και τις πληροφορίες, που έχουν προστεθεί από τον Ιούνιο του 2010, όταν είχε αποφασιστεί η προηγούμενη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τον ίδιο οίκο».
»Η ανακοίνωση προχωρά ένα βήμα παραπέρα, προεξοφλώντας την αποτυχία συγκεκριμένων πολιτικών -ενώ έχει ήδη υλοποιηθεί μεγάλος αριθμός μεταρρυθμίσεων- αλλά και τις ίδιες τις αποφάσεις της ΕΕ, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση για τη Σύνοδο Κορυφής στο τέλος του μήνα και οι οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ακόμη ληφθεί».
»Ειδικότερα, ο οίκος Moody’s επικαλείται ως επιχείρημα ότι το έργο των διαρθρωτικών αλλαγών είναι δύσκολο και ενέχει πολλούς κινδύνους στην υλοποίηση, κάτι το οποίο είναι απολύτως γνωστό από πέρυσι τον Μάιο που υπογράφηκε το πρόγραμμα. Στους εννέα μήνες που έχουν μεσολαβήσει, όχι μόνο έχει αποδειχτεί η αποφασιστικότητα της Ελλάδας να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αλλά έχουν εφαρμοστεί πρωτοφανείς σε κλίμακα παρεμβάσεις και μεταρρυθμίσεις. Η μείωση του ελλείμματος κατά έξι μονάδες του ΑΕΠ και του πρωτογενούς ελλείμματος περισσότερο από επτά μονάδες του ΑΕΠ είναι η πιο μεγάλη απόδειξη ότι, σε σχέση με εννέα μήνες πριν, οι κίνδυνοι, όχι απλώς δεν έχουν αυξηθεί, άλλα αντίθετα, η χώρα έχει μπει σε ένα δρόμο επιθετικής δημοσιονομικής προσαρμογής για να εξαλείψει τους κινδύνους που υπήρχαν».
»Επιπλέον, η ανακοίνωση επικαλείται καθυστέρηση στην ανάκαμψη των εσόδων, όταν το αποτέλεσμα από την εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2010 δείχνει αύξηση των εσόδων σχεδόν 6% σε μία χώρα που η ύφεση ήταν 4,5%. Η Moody’s προχωράει ακόμη περισσότερο, προεξοφλώντας, χωρίς κανένα νέο δεδομένο, την αποτυχία πολιτικών που είτε δεν έχουν ακόμη ψηφιστεί -όπως το φορολογικό νομοσχέδιο που είναι στη Βουλή- είτε μόλις έχουν ξεκινήσει να εφαρμόζονται».
»Τέλος, η Moody’s επικαλείται αβεβαιότητα σχετικά με τις συνθήκες στην Ευρωζώνη, μετά το 2013, και την επίδρασή τους στο ελληνικό χρέος, παρότι όλοι γνωρίζουν πως οι αποφάσεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωζώνης βρίσκονται ακόμη σε διαδικασία επεξεργασίας και πως υπάρχει ρητή δέσμευση από τις περισσότερες χώρες για αποφάσεις στην τακτική Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου. Το επιχείρημα αυτό αγνοεί πλήρως την έκφραση αποφασιστικότητας των χωρών-μελών της Ευρωζώνης με κάθε τρόπο να συνεχιστεί η στήριξη των χωρών, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα πρόσβασης σε δανειακά κεφάλαια».
«Η Ελλάδα αξιολογείται κάθε τρεις μήνες από τρεις διεθνείς οργανισμούς τόσο ως προς την υλοποίηση του προγράμματος διαρθρωτικών αλλαγών, όσο και ως προς την πρόοδο που σημειώνεται στους δείκτες δημοσιονομικής εξυγίανσης και ανταγωνιστικότητας. Η πρόσφατη αξιολόγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επιβεβαιώνει την πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα και οι εκτιμήσεις για την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που υιοθετείται από τον συγκεκριμένο οίκο αξιολόγησης. Αυτό εντείνει την αίσθηση ότι η απόφαση για την υποβάθμιση της Ελλάδας δεν στηρίζεται σε ισχυρά επιχειρήματα» προσθέτει το υπουργείο.
«Σε τελική ανάλυση, η σημερινή υποβάθμιση από τη Moody’s είναι πιο αποκαλυπτική για τα λανθασμένα κίνητρα και την έλλειψη λογοδοσίας των οίκων αξιολόγησης, παρά για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Οι οίκοι αυτοί δεν αντιμετώπισαν έγκαιρα την αύξηση του κινδύνου στον χρηματοπιστωτικό τομέα που οδήγησε στην κρίση του 2008, και τώρα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την πρωτιά στην «ανακάλυψη» κινδύνων που θα οδηγήσουν στην επόμενη κρίση. Σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη στιγμή για την παγκόσμια οικονομία και τις αγορές, παρόμοιες αδικαιολόγητες αποφάσεις ενέχουν τον κίνδυνο να εξελιχθούν σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Σίγουρα βέβαια καθιστούν επιτακτική την ανάγκη πιο αποτελεσματικής ρύθμισης σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο των ίδιων των οίκων αξιολόγησης» καταλήγει η ανακοίνωση.
Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση της Moody’s σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει τη χρηματοδότηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, αφού συνεχίζει να αντλεί κεφάλαια από τον μηχανισμό στήριξης. Επιπλέον, η Ελλάδα σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει λάβει όλες τις αναγκαίες πρόνοιες για την διαφύλαξη της σταθερότητας και την άντληση ρευστότητας για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Δεν σχολιάζει η Κομισιόν
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν σχολιάζει, κατά την πάγια τακτική της, τις ανακοινώσεις οίκων αξιολόγησης, δήλωσε στις Βρυξέλλες εκπρόσωπός της, κληθείσα να σχολιάσει την υποβάθμιση, από τον Moody’s, της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας.
Ειδικότερα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση κατά την ενημέρωση των εκπροσώπων του Τύπου, η Αμέλια Τόρες είπε ότι «έχουμε τις δικές μας αξιολογήσεις, τις οποίες γνωρίζετε και τις οποίες δημοσιοποιούμε σε τακτά χρονικά διαστήματα», επισημαίνοντας παράλληλα ότι η Επιτροπή δεν σχολιάζει ανακοινώσεις οίκων αξιολόγησης. «Αυτή η θέση δεν αλλάζει είτε πρόκειται για την Ελλάδα είτε για τη Moody’s» τόνισε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος της Επιτροπής.
Απαντώντας εξάλλου σε ερώτηση για τα αποτελέσματα της πρόσφατης Συνόδου του ΕΛΚ σχετικά με την ανάγκη να υπάρξει ευελιξία στα προγράμματα δανεισμού της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, η Αμέλια Τόρες είπε ότι αυτήν την περίοδο διεξάγονται συζητήσεις για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και τα επιτόκια δανεισμού, τονίζοντας πως τα δύο θέματα είναι αλληλένδετα.
Η εκπρόσωπος της Επιτροπής δεν θέλησε ωστόσο να προχωρήσει σε εκτιμήσεις για τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης τέτοιας απόφασης.

ΠΗΓΗ:Πρώτο ΘΕΜΑ

Δημήτρης Μελισσανίδης!

Τα big deals στον παγκόσμιο ανεφοδιασμό καυσίμων
Η αυτοκρατορία 6 δις δολ της Aegean, οι επενδύσεις στην ενέργεια, ο Παναμάς, το στοίχημα του βιντεολόττο και το ρίσκο που ανταμείβει
OI ΣTOXOI TOY
• Ο έλεγχος νέων λιμανιών, που χρησιμεύουν ως βάσεις ανεφοδιασμού καυσίμων στην Κίνα
• Απόκτηση ή παραλαβή νέων πλοίων μεταφοράς καυσίμων διπλού τοιχώματος
• Προώθηση του επενδυτικού σχεδίου στα λιμάνια της Καραϊβικής και της Β. Ευρώπης και ο Παναμάς
• Δημιουργία νέων πρατηρίων στη νησιωτική Ελλάδα
• Να καταστεί η Aegean Power σημαντικός παίκτης στην εμπορία ηλεκτρικού ρεύματος
• Να κερδίσει το στοίχημα στο βιντεολόττο μετά και τη συνεργασία με τη Lottomatica
Στη ζωή για να πετύχεις χρειάζεται ρίσκο. Αλλά και ικανότητα. Ο Έλληνας επιχειρηματίας έχει τη φήμη ενός ανθρώπου που συνδυάζει την τόλμη, το ρίσκο και την εκρηκτικότητα
Όταν ο Δημητρης Μελισσανίδης εργαζόταν ως εκπαιδευτής στη σχολή οδηγών του πατέρα του στη Νίκαια και όταν αργότερα, ύστερα από τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα βρέθηκε στο τιμόνι της ΑΕΚ, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το μέλλον. Σήμερα, ο Δημήτρης Μελισσανίδης είναι ο άνθρωπος που μεσουρανεί στα επιχειρηματικά δρώμενα της χώρας. Δεν συγκαταλέγεται, όμως, απλώς στους «top» της οικονομικής ζωής της Ελλάδας, αλλά δίνει πλέον ηγετικό παρόν σε όλο τον πλανήτη.
Δεν είναι τυχαίο ότι τον υποδέχθηκε ο ίδιος ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, ο οποίος όπως λέγεται εντυπωσιάστηκε από το πάθος με το οποίο μιλούσε για τις μπίζνες. Ούτε ότι του έσφιξε το χέρι με εγκαρδιότητα ο πρόεδρος της Wall Street. Ο Έλληνας επιχειρηματίας κατάφερε να περάσει το κατώφλι των παλατιών και των εμίρηδων. Στις βίλες των κορυφαίων εκπροσώπων του επιχειρηματικού και πετρελαϊκού λόμπι. Τα τάνκερ του, η μητρική εταιρεία Aegean Marine Petroleum και όχι μόνο αυτή, ήταν το διαβατήριό του.
Στη ζωή για να πετύχεις χρειάζεται ρίσκο. Αλλά και ικανότητα. Ο Έλληνας επιχειρηματίας έχει τη φήμη ενός ανθρώπου που συνδυάζει την τόλμη, το ρίσκο και την εκρηκτικότητα Ίσως δεν είναι τυχαίο και το προσωνύμιό του, «Τίγρης». Αν δεν διέθετε τα συγκεκριμένα στοιχεία για τον χαρακτήρα του και την «εργασιομανία», ίσως και να μην είχε καταφέρει να κτίσει μία αυτοκρατορία που αξίζει 6 δις δολάρια. Ένα στόλο πάνω από 70 δεξαμενόπλοια Σταθμούς ανεφοδιασμού πλοίων με καύσιμα από την Καραϊβική μέχρι το Γιβραλτάρ. Την Aegean Oil με τα 600 πρατήρια βενζίνης στον ελλαδικό χώρο με το μερίδιο του 11% της αγοράς.
Θα έλεγε κανείς ότι η τόλμη του Μελισσανίδη φαίνεται ακριβώς τώρα. Την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Όταν οι άλλοι «κουμπώνονται» εκείνος... βλέπει project, ευκαιρίες, επενδύει και τολμά.
Τρανό παράδειγμα η Aegean Power, η εταιρεία που δημιούργησε στην εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας. Τα όσα συζητάει στην Αφρική, τη μεγάλη συμφωνία που έχει στα σκαριά για τη δημιουργία σταθμού ανεφοδιασμού καυσίμων στον Παναμά. Σε ένα σημείο ιδιαίτερα κομβικό για τη ναυτιλία.
Τώρα, ένα μεγάλο νέο στοίχημα του είναι το βιντεολόττο. Θεωρείται σίγουρο μετά τη συμφωνία που πέτυχε με τον κολοσσό της Lotomatica, πως θα εξασφαλίσει μια από τις κεντρικές άδειες στο παιχνίδι που τώρα ανοίγει.
Βέβαια, η ζωή δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Ακόμα και ο πιο επιτυχημένος βρίσκεται πολλές φορές σε δίνη προβλημάτων και παιχνιδιών ανταγωνισμού Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος από την εποχή που πρωτοξεκίνησε με μια μικρή μπάριζα να δραστηριοποιείται στο χώρο των πετρελαιοειδών και των καυσίμων, συνηθίζει να λέει «χτυπήθηκα επτά φορές, για να σηκωθώ οκτώ».
Σταθερά στον «αφρό»
Η εισηγμένη στη Νέα Υόρκη Aegean Marine έχει πολλές φορές «ταράξει τα νερά» της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας και βρίσκεται σταθερά στον «αφρό» με επιθετικές κινήσεις.
Ο αυτοδημιούργητος Δημήτρης Μελισσανίδης έχει προβεί σε μερικά από τα μεγαλύτερα deals της ελληνικής ναυτιλιακής σκηνής και έχει καταφέρει να «χτίσει» 18 σταθμούς ανεφοδιασμού σε διάφορα σημεία του πλανήτη, στο Γιβραλτάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σιγκαπούρη, τον Παναμά, το Χιούστον, στη νευραλγική περιοχή του Πράσινου Ακρωτηρίου κ.α.
Μία από τις σπουδαιότερες εξαγορές, στην οποία προχώρησε ήταν εκείνη της βελγικής εταιρείας Verbeke Bunkering, η οποία κατέχει ηγετική θέση στην περιοχή Άμστερνταμ, Ρότερνταμ, Αμβέρσα και θεωρείται η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά ανεφοδιασμού στον κόσμο. Ακόμα, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα εξαγόρασε τις εγκαταστάσεις καυσίμων της εταιρείας Shell στο Λας Πάλμας στα Κανάρια Νησιά, ενισχύοντας έτσι, ακόμα περισσότερο την επιρροή του στον Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη και η κατασκευή τέρμιναλ της Aegean ΗΑΕ, μια επένδυση ύψους 150 εκατ. δολ.
Τέλος, ανέλαβε προσωπικά τις διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία σταθμού ναυτιλιακών καυσίμων στον Παναμά, κομβικό σημείο της παγκόσμιας ναυτιλίας, που συνδέει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Μια ακόμη συμφωνία που πιστώνεται στον επίμονο και τολμηρό επιχειρηματία είναι και η επέκτασή του στο Μαρόκο, όπου εξασφάλισε την αποκλειστική χρήση του σταθμού στο λιμάνι της Ταγγέρης για τα επόμενα 25 χρόνια, σε ένα λιμάνι με κίνηση 10.000 πλοίων ως το 2010.
Στον ελληνικό «χάρτη»
Στην εσωτερική αγορά καυσίμων ο «Τίγρης» μπήκε αγοράζοντας σε πλειστηριασμό τις εγκαταστάσεις και μερικά πρατήρια της ΕΒΡΟΙΛ στον Έβρο, ενώ σήμερα η εταιρεία της Aegean Oil έχει ένα δίκτυο 600 πρατηρίων και μερίδιο αγοράς 11%, ούσα τέταρτη πίσω από κολοσσούς, όπως η Shell και η BP.
Πριν από μια τετραετία, αγοράστηκαν οι εγκαταστάσεις από την αμερικανική πολυεθνική Chevron-Texaco στον Ασπρόπυργο, οι οποίες διαθέτουν 21 δεξαμενές αποθήκευσης, υπόγειο αγωγό που συνδέει απευθείας την εγκατάσταση με τα διυλιστήρια των ΕΛ. ΠΕ και πρόσβαση στη θάλασσα με μια προβλήτα με δυνατότητα εξυπηρέτησης δύο δεξαμενόπλοιων, βήμα που δίνει ώθηση στα σχέδια για δραστηριοποίηση στην Αττική, την Πελοπόννησο και τη νησιωτική Ελλάδα. Μια κίνηση του Δημήτρη Μελισσανίδη, που αποδείχτηκε προφητική είναι η αγορά 100 στρεμμάτων στην Αλεξανδρούπολη, για να επεκτείνει το σταθμό που λειτουργεί στο λιμάνι της περιοχής. Στόχος του είναι να παίξει σημαντικό ρόλο στον ανεφοδιασμό των νησιών του Βορείου Αιγαίου και των πλοίων, που διέρχονται τα Δαρδανέλια και έχουν προορισμό τη Μαύρη Θάλασσα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει στην εγχώρια αγορά και η δραστηριοποίησή του με την Aegean Power στον κλάδο της εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας. Η εν λόγω εταιρεία μπήκε δυναμικά στο χώρο από το 2008, υπό την διοίκηση του Βασίλη Μηλιώνη, στενού φίλου του Δημήτρη Μελισσανίδη, και φιλοδοξεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη λιανική αγορά ηλεκτρισμού τόσο της χώρας μας, όσο και σε άλλες χώρες της ΝΑ Ευρώπης, προσελκύοντας και οικιακούς καταναλωτές με φθηνά και ανταγωνιστικά τιμολόγια, έναντι των άλλων παικτών. Ήδη, η εταιρεία έχει εξασφαλίσει ένα σημαντικό πελατολόγιο ορισμένων εκ των μεγαλυτέρων εμπορικών επιχειρήσεων και έχει επεκταθεί στις αγορές της Βουλγαρίας και της Ιταλίας. Η νέα δραστηριότητά του αυτή, που στοχεύει στο να καταστεί κυρίαρχος και στον τομέα των φωτοβολταϊκών συστημάτων, ενώ διεκδικεί και άδεια προμηθευτή φυσικού αερίου, έχει «ενοχλήσει» πολλούς ανταγωνιστές, που δεν βλέπουν με καλό μάτι την εισβολή Μελισσανίδη.
ΤΟ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
«Ελντοράντο» κερδών και στο real estate
Η Aegean Petroleum χτίζει έναν κολοσσό ανεφοδιασμού τάνκερ, όμως, ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν παύει ποτέ να ασχολείται και με μια ακόμη «αγαπημένη» του επένδυση, τις αγορές ακινήτων.
Το μέγεθος της επιτυχίας του μεταφράζεται σε σημαντικές αποδόσεις υπεραξιών τα τελευταία χρόνια. Όταν την περασμένη δεκαετία άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στην τοποθέτηση κεφαλαίων στην αγορά γης στα Βαλκάνια και ιδίως στη Βουλγαρία, ελάχιστοι φαντάζονταν το «μπουμ» που θα ακολουθούσε στη βαλκανική αγορά ακινήτων. Προ τριών ετών που πολλοί συνάδελφοί του αρχίζουν να διαβλέπουν ευκαιρίες στα Βαλκάνια, εκείνος κατοχυρώνει τα κέρδη του, πουλώντας στην επόμενη γενιά επενδυτών, που ήθελαν ακίνητα. Πρόσφατα, προχώρησε στην εκχώρηση μιας τέτοιας έκτασης με τελική τιμή πώλησης αρκετές χιλιάδες φορές πάνω από την αξία αγοράς.
Το σήμα εξόδου από τη συγκεκριμένη αγορά και μάλιστα με υπερκέρδη, είχε δοθεί. Το επόμενο άλλωστε Ελντοράντο είχε βρεθεί. Από τον Οκτώβριο του 2008, ο εφοπλιστής έχει αρχίσει να τοποθετείται και πάλι με αγορές μεγάλων εκτάσεων γης στην Κούβα και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Αλλά και επί ελληνικού εδάφους πολλά ακούστηκαν κι ακόμη περισσότερα γράφτηκαν για την προσπάθειά του να πείσει την Ντόντα Βορίδη Γουλανδρή να αγοράσει την «παραμυθένια» έπαυλή της στο Πόρτο Ράφτη προσφέροντάς της 15 εκατ. ευρώ. Γνωστός για το πείσμα και την επιμονή του, τα κατάφερε.
Η ΣΧΕΣΗ ΠΑΤΕΡΑ και γιου και η ζωη τους
Ο διάδοχος Γιώργος στο τιμόνι της Aegean Shipping
Όταν ρωτούν τον Δημήτρη Μελισσανίδη ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του, εκείνος απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη «η οικογένειά μου, η σύζυγός μου Τζένη και ο γιος μας, Γιώργος».
Βαδίζοντας στα χνάρια του πατέρα του, ο 31χρονος Γιώργος Μελισσανίδης, παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει αναλάβει σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις του ναυτιλιακού ομίλου Aegean. Βρίσκεται στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας της Aegean Shipping, θυγατρική του ομίλου, μια ναυτιλιακή εταιρεία με σημαντική, αν μη τι άλλο, παρουσία στην αγορά των τάνκερ και διαθέτει ένα στόλο 12 δεξαμενόπλοιων
Προτιμά κι εκείνος να παίζει επιθετικά μέσα στην κρίση και αναζητά ευκαιρίες στην αγορά των μεταχειρισμένων πλοίων, όταν οι τιμές είναι χαμηλές, ενισχύοντας τη δυναμικότητα του στόλου της εταιρείας.
Είναι εκείνος, ο οποίος ανέλαβε και έφερε σε πέρας τις διαπραγματεύσεις με τα ναυπηγεία της Ιαπωνίας για την παραλαβή του δεξαμενόπλοιου Fairway Express, χωρητικότητας 45.737 τόνων προ διετίας, πλοίο που αγοράστηκε έναντι 25,5 εκατ. δολαρίων. Το «καμάρι» όμως της Aegean Shipping είναι το τάνκερ, στο οποίο έχει δώσει ο Γιώργος Μελισσανίδης το όνομα της μητέρας του, το «Jenny». Όσοι γνωρίζουν τον υιό Μελισσανίδη λένε ότι μοιάζει στον πατέρα του ως προς την προνοητικότητα και τον επαγγελματισμό, αλλά περισσότερο στον παππού του που έγραψε τη δική του ιστορία στον Πόντο.
Ο Γιώργος Μελισσανίδης αγαπά την κοσμική ζωή, αλλά έχει πάρα πολλά στοιχεία από τον πατέρα του. Ο Δημήτρης είναι απλός, φιλικός, δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους στου έχοντες και μη έχοντες. Μιλάει με όλους, τιμάει τις φιλίες του και το φιλανθρωπικό του έργο (όπως και η βοήθεια που προσφέρει στην Εκκλησία) μπορεί να μην είναι γνωστό, αλλά είναι μεγάλο. Όσα κι αν ακούγονται για την ΑΕΚ σήμερα θεωρείται δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες όσο κι αν το θέλει ο γιος του να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.
Περήφανος για την ποντιακή καταγωγή της οικογένειάς του, που ξεκίνησε από τον Καύκασο, σήμερα ο Δημήτρης Μελισσανίδης «δραπετεύει» όταν του το επιτρέπουν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις και τα ταξίδια στο εξωτερικό, πότε στην Αράχοβα (διαθέτει στο σαλέ του πλούσια κάβα με συλλεκτικά κρασιά) και πότε με το σκάφος του, το «Toy A» ιδιαίτερα το καλοκαίρι.


ΠΗΓΗ: ΣΑΪΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

"Ελληνικό" Fast track ή πατατράκ;

Γιατί βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος; ΠΗΓΗ:
Γιατί τρέχουμε στο Κατάρ για να φέρουμε επενδύσεις, όταν αυτές μπορούν να έρθουν από "μόνες" τους στην πόρτα μας;
Αν το μεγάλο ζητούμενο σήμερα στη χώρα μας είναι η ανάπτυξη και μέσω αυτής η υγιής υπέρβαση της κρίσης χρέους, που ταλανίζει την Ελλάδα, γιατί δεν δίνουμε έμφαση στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, ή εν τέλει σε όσα μας απέμειναν;
Αν υπάρχει ένας τομέας οικονομικής δραστηριότητας για τον οποίο μπορούμε ακόμη να υπερηφανευόμαστε στην Ελλάδα, αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η ναυτιλία.
Οι Έλληνες εφοπλιστές εξακολουθούν να είναι μια κραταιά δύναμη παγκοσμίως και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της αναπτυξιακής τροχιάς στην οποία βρίσκεται ολόκληρη η υφήλιος, πλην της Ελλάδας.
Την ίδια ώρα, τομείς που εξακολουθούν να παράγουν κέρδη στη χώρα μας είναι ο τουρισμός, η δραστηριότητα του οποίου αντιστοιχεί σε περίπου 16% - 18% του ΑΕΠ, και βεβαίως ο κλάδος των υπηρεσιών, με αιχμή του δόρατος τις ελληνικές τράπεζες.

Γιατί δεν συνδυάζουμε αυτά τα "μαγικά" συστατικά για να παραγάγουμε κέρδη και να τονώσουμε την απασχόληση;
Η υπόθεση της αξιοποίησης της έκτασης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό θα μπορούσε να αποτελέσει μια θαυμάσια ευκαιρία για το πάντρεμα αυτών των δραστηριοτήτων και την αποκόμιση όχι μόνο 5 δισ. ευρώ εφάπαξ, αλλά τζίρου που θα μπορούσε να φθάσει σε μυθώδη επίπεδα, και μάλιστα σε ετήσια βάση.
Η δημιουργία ενός "φορολογικού παραδείσου", με ιδιαίτερα χαμηλούς συντελεστές, στην καρδιά της Αττικής, θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για την επάνοδο εφοπλιστικών κεφαλαίων στην Ελλάδα και την ανάδειξη του Ελληνικού σε ένα νέο "Σίτι", όπως αυτό του Λονδίνου.
Τράπεζες, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και ναυτιλιακές εταιρίες θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε ένα ιδανικό περιβάλλον, καθιστώντας την Ελλάδα οικονομικό και ναυτιλιακό κέντρο διεθνούς κλίμακας.
Και όλα αυτά μέσα σε ένα πελώριο πάρκο πρασίνου, στις ελληνικές ακτές, που θα μπορούσε ταυτόχρονα να καταστεί και κέντρο του παγκόσμιου "γιότινγκ", με τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση της μαρίνας που ήδη υπάρχει.
Αρκεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Απουσία γραφειοκρατίας, δυνατότητα δημιουργίας off-shore εταιριών, χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές, άρτιες υποδομές και, φυσικά, τηλεπικοινωνίες.
Τα υπόλοιπα θα έρθουν σχεδόν μόνα τους.
Επενδύσεις, τόνωση της απασχόλησης, αγοραστικό ενδιαφέρον στην αγορά ακινήτων και ευρύτερα θα μπορούσαν να αποτελέσουν την απαρχή μιας αναπτυξιακής διαδικασίας και αντιστροφής του κλίματος που χαρακτηρίζει σήμερα την επιχειρηματική κοινότητα στη χώρα μας.
Γιατί χρειάζεται να τρέχουμε στο Κατάρ όταν οι λύσεις είναι μπροστά μας;

ΠΗΓΗ:Ν.Γ.ΔΡΟΣΟΣ EURO2DAY

Ηρθε η ώρα του "Plan B"

Την αγωνία τους για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα εκφράζουν οι "Financial Times", με δύο άρθρα τους, ένα στη γνωστή στήλη LEX και ένα στο editorial της εφημερίδας.

Οι "F.T." κάνουν λόγο για το "μαρτύριο του Σίσυφου" της Ελλάδας. Αναφέρουν το ενδεχόμενο για ελεγχόμενη αναδιάρθρωση των κρατικών χρεών της χώρας αλλά και για πρόωρες εκλογές, τις οποίες όμως, σχολιάζουν, αξίζει να κερδίσει ο κ. Γ. Παπανδρέου. Παράλληλα, καλούν την Ε.Ε. να γίνει "πιο γενναιόδωρη" στις συμφωνίες στήριξης των χωρών-μελών".

Η στήλη LEX επισημαίνει:

Ποτέ δεν πίστεψε κανείς ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε Γερμανία μέσα σε διάστημα τριών ετών. Και βεβαίως αυτό αποδεικνύεται, καθώς η Αθήνα εφαρμόζει το πρόγραμμα δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων που συμφωνήθηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο πλαίσιο του πακέτου στήριξης των 110 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα καταγράφει πρόοδο: οι μισθοί στον δημόσιο τομέα συγκρατήθηκαν και τα ελλείμματα μειώνονται.
Οι προσπάθειες της Ελλάδας μοιάζουν, όμως, με το μαρτύριο του Σίσυφου. Όσο περισσότερο μειώνει η κυβέρνηση τις δαπάνες για να ανταποκριθεί στους στόχους, τόσο περισσότερο απομακρύνονται οι στόχοι. Το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 4,5% το 2010, σε γενικές γραμμές όπως αναμενόταν. Η εγχώρια ζήτηση, παρ' όλα αυτά, είναι ετοιμοθάνατη, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη βρίσκεται στο ναδίρ, οι εξαγωγές είναι αδύναμες και η φοροδιαφυγή παραμένει ισχυρή.Η Ε.Ε. προβλέπει πως η χώρα θα επιστρέψει σε οικονομική ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του έτους, καθώς ανακτά τη χαμένη ανταγωνιστικότητα. Η ανεργία, όμως, ίσως αγγίξει το 15% τον επόμενο χρόνο και το ΑΕΠ αναμένεται το 2014 να σημειώσει άνοδο μόλις 2%.

Το δανειακό βάρος της κυβέρνησης είναι ολύμπιο αφού εκτιμάται ότι θα κορυφωθεί στο 150% του ΑΕΠ. Η Αθήνα αντιμετωπίζει δυσθεώρητες ανάγκες χρηματοδότησης μετά το πέρας του τρέχοντος προγράμματος μεταρρυθμίσεων: 57 δισ. ευρώ το 2013, 81 δισ. ευρώ το 2014 και 73 δισ. ευρώ το 2015, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Ε.
Επί τάπητος έχει τεθεί πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, με στόχο την άντληση 50 δισ. ευρώ, το οποίο θα μπορούσε να μειώσει τον λόγο χρέους ίσως κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες. Το ερώτημα, όμως, είναι εάν οι επενδυτές θα θελήσουν να τοποθετηθούν σε μία χώρα με τόσα προβλήματα όπως η Ελλάδα.
Η δοκιμασία που περνά η Ελλάδα έχει δυσάρεστες επιπτώσεις και για άλλες συμφωνίες στήριξης της ευρωζώνης, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν πιο γενναιόδωρες. Το πακέτο στήριξης της Ελλάδας δεν απευθύνεται στο βασικό ερώτημα πώς θα αντιμετωπιστεί το βάρος χρεών της χώρας. Καθώς, λοιπόν, η αναδιάρθρωση του ελληνικού κρατικού χρέους μοιάζει όλο και πιο αναγκαία, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα πρέπει να εξετάσουν το Σχέδιο Β.
Το editorial των "F.T." σχολιάζει:
Τα επεισόδια που έγιναν στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα ανάμεσα στην αστυνομία και τους διαδηλωτές αποτελούν υπενθύμιση των σημαντικών αλλαγών που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην εφαρμογή των όρων του πακέτου στήριξης των 110 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αν και το λαϊκό αίσθημα φαίνεται πως κλίνει περισσότερο στην αγωνία και στον φόβο για το μέλλον, παρά στην οργή, ίσως επιδεινωθεί περισσότερο αφού περισσότεροι Έλληνες θα μείνουν εκτός αγοράς εργασίας με την προγραμματισμένη διακοπή λειτουργίας των αναποτελεσματικών κρατικών μονάδων.
Η ανεργία έχει ήδη βρεθεί σε υψηλό 7 ετών και αγγίζει σχεδόν το 14%, ενώ για τους νέους ανέρχεται στο 35%. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το προσάναμμα είναι αρκετό για να διατηρηθεί η φωτιά της αγανάκτησης ανάμεσα στα μέλη του κυβερνώντος κόμματος ΠΑΣΟΚ, ως προς το εύρος των μέτρων λιτότητας που απαιτούνται από το πρόγραμμα της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Είναι πολύ νωρίς, πάντως, για να καταλήξουν οι χρηματαγορές στο ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης αποτυγχάνουν. Σωστά η Ε.Ε. σχεδιάζει μία διαδικασία ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών, αλλά σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εξεταστεί περισσότερο η επιβολή περισσότερων ζημιών για τους κατόχους ελληνικών κρατικών ομολόγων.
Η επιτακτική ανάγκη να διατηρηθεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα στα 17 μέλη της ευρωζώνης είναι ισχυρός λόγος για να διατηρηθεί ο έλεγχος. Το ίδιο ισχύει και για την πρόοδο της Ελλάδας στο ξερίζωμα της δημοσιονομικής απειθαρχίας, της οικονομικής κακοδιαχείρισης και της σοβαρής αδυναμίας στη δημόσια διοίκηση, παράγοντες που συνέβαλαν εξαρχής στη δημιουργία της κρίσης.
Η βασική επιτυχία της κυβέρνησης είναι η μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες τον προηγούμενο χρόνο, στο 9,4% του ΑΕΠ. Βεβαίως, χρειάζεται να γίνουν περισσότερα για να αυξηθούν τα έσοδα από τη φορολογία. Τα αποτελέσματα προς το παρόν είναι ενθαρρυντικά. Μακροπρόθεσμα, αυτό που έχει σημασία είναι να δημιουργηθεί μία νοοτροπία ανταγωνισμού, που μπορεί να δημιουργήσει οικονομική ανάπτυξη και να σπάσει τα κεκτημένα των προνομιούχων ομάδων συμφερόντων, όπως είναι οι οδηγοί φορτηγών, οι φαρμακοποιοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Στις διαδηλώσεις της προηγούμενης εβδομάδας, η παρουσία τέτοιων αντιμεταρρυθμιστικών ομάδων ήταν αξιοσημείωτα εμφανής.
Η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφορών στην Ελλάδα ως προς το κράτος είναι καθήκον που θα διαρκέσει για μία ολόκληρη γενιά, ξεπερνώντας τα όρια της πολιτικής ζωής του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Δικό του καθήκον είναι να πείσει τη σιωπηλή πλειονότητα των Ελλήνων, που δεν επωφελείται από τα προνόμια των λίγων, ότι τελικά θα ευνοηθεί από τις αλλαγές. Θα πρέπει επίσης να συγκρατήσει τη δυσαρέσκεια των υπουργών του, οι οποίοι ανησυχούν μήπως απειλείται η πολιτική τους καριέρα επειδή οι μεταρρυθμίσεις περιορίζουν τις ικανότητές τους για πατρονάρισμα.
Για να ξεκαθαρίσει το κλίμα, ο κ. Παπανδρέου ενδεχομένως να νιώσει αναγκασμένος να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Με όσα έχει κάνει μέχρι στιγμής, αξίζει να τις κερδίσει.

ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.

Ατιμωρησία πολιτικών...

Η κυβέρνηση γνωρίζει πως το Σύνταγμα προβλέπει το σύντομο χρόνο παραγραφής ενδεχόμενων ποινικών αδικημάτων πολιτικών προσώπων.

Και το γνωρίζει καλά, αφού πρωτοκλασάτα στελέχη της και πολλοί από τους σημερινούς βουλευτές της την εποχή της αναθεώρησης είχαν ψηφίσει τη σχετική διάταξη του Συντάγματος. Η κυβέρνηση επίσης γνωρίζει πολύ καλά πως η πλειονότητα της κοινωνίας είναι αρνητικά φορτισμένη με το γενικευμένο καθεστώς ατιμωρησίας πολιτικών προσώπων που έχουν βάλει το δάχτυλο στο μέλι. Και στο πλαίσιο αυτό, αναζητεί τρόπους εκτόνωσης της οργής που διακατέχει την κοινωνία.

Ωστόσο, δύσκολα θα ισχυριστεί κάποιος πως οι τρόποι που έχει εφεύρει μέχρι τώρα ήταν και οι καλύτεροι δυνατοί. Πρώτο παράδειγμα, το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ολοι οι συνταγματολόγοι είχαν επισημάνει πως όταν το πόρισμα της Βουλής με τις ευθύνες πολιτικών προσώπων φτάσει στο Δικαστικό Συμβούλιο, αυτό θα κρίνει πως τα αδικήματα έχουν παραγραφεί. Οπως και έγινε άλλωστε. Το ίδιο φοβούνται πολλοί πως θα συμβεί και με το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικά σκάνδαλο χρηματισμού, αυτό της Siemens.

Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο επιχειρεί η κυβέρνηση την εκτόνωση της κοινωνίας είναι το εφεύρημα του υπουργείου Δικαιοσύνης Ο νέος νόμος -που εγκρίθηκε και από το υπουργικό συμβούλιο προχθές- που αφορά την ποινική μεταχείριση των πολιτικών προσώπων

ΠΗΓΗ:Εnet.gr

Ήγγικεν η ώρα για τους Έλληνες της... Eλβετίας

Στην υπογραφή διμερούς συμφωνίας με τις ελβετικές αρχές φέρεται να προσανατολίζεται η Αθήνα με σκοπό να ελεγχθούν οι καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό. Καλά ενημερωμένη πηγή σημείωνε πως «σύμφωνα με τη μέχρι τώρα επικρατέστερη πρόταση εξετάζεται να ζητηθεί η συνδρομή της Βέρνης και της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας (SNB) για να φορολογηθούν στην πηγή τα κεφάλαια των καταθετών».
Πράγματι, με σχετικό ερώτημα του κ. Νίκου Χουντή -ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ- προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητούνται πληροφορίες για τα βασικά χαρακτηριστικά των φορολογικών συμφωνιών, που έχουν υπογράψει άλλα κράτη-μέλη της Eυρωπαϊκής Ένωσης με τις ελβετικές αρχές.
Όμως, η ίδια πηγή συντείνει στη λογική της επερώτησης του ευρωβουλευτή, με ανοιχτό το ενδεχόμενο υπογραφής διμερούς συμφωνίας, βάσει της οποίας τα κεφάλαια θα φορολογούνται από τα πιστωτικά ιδρύματα της Ελβετίας, πιθανότητα που κρύβει έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο:
Πρακτικά, τα ελβετικά πιστωτικά ιδρύματα θα φορολογούν και θα αποδίδουν στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών αναλογούντες φόρους, με αντάλλαγμα τη διατήρηση της ανωνυμίας των καταθετών τους. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, στην Αθήνα δεν θα γίνονται γνωστά ούτε το πραγματικό ύψος των καταθέσεων, ούτε το όνομα του καταθέτη, ούτε η προέλευσή τους.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίπτωση του Μ. Χριστοφοράκου:
Η τάδε ελβετική τράπεζα αποδίδει στην ελληνική πλευρά αναλογούντα φόρο του κωδικού δείνα ΚΑΙ τίποτα περισσότερο. Αυτομάτως, η ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ θα μπορεί να ζητήσει περισσότερα διευκρινιστικά στοιχεία ΟΥΤΕ για την ταυτότητα του πελάτη, ΟΥΤΕ για τη συνολική οικονομική θέση του. Κατά την εκτίμηση της πηγής, με αυτόν τον τρόπο υπάρχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να περάσει το συγκεκριμένο θέμα όταν σε εύθετο χρόνο θα έχουν κοπάσει οι εντυπώσεις...
--- Τα «χαμένα» δισ.
Γι’ αυτό από την ελληνική κυβέρνηση ζητείται να απαιτήσει από τις ελβετικές αρχές να δοθεί στην Ελλάδα ο κατάλογος των καταθετών κατόχων ελληνικών διαβατηρίων, ώστε να γίνει διασταύρωση στοιχείων.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, το 2010 βγήκαν από τη χώρα περίπου 29,1 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων υπολογίζεται πως έχει κατευθυνθεί στην Κύπρο και λιγότερο στις χώρες Ελβετία, Αγγλία, Λουξεμβούργο και Μάλτα. Ωστόσο, κύκλοι της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών υπολογίζουν τα κεφάλαια που εκταμιεύτηκαν από τους εγχώριους ομίλους στα 40 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τον διοικητή της ΤτΕ, Γ. Προβόπουλο, το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών καταθέσεων κατευθύνθηκε προς τις κυπριακές τράπεζες και δευτερευόντως σε ελβετικές.
Να σημειωθεί πως αντίθετη ροή κεφαλαίων από ξένα πιστωτικά ιδρύματα προς την Ελλάδα είχε παρατηρηθεί προ τριετίας, όταν ξέσπασαν στις διεθνείς αγορές τα σκάνδαλα τύπου Madoff και πτώχευαν επενδυτικές πυραμίδες και προϊόντα τύπου Lehman. Ήταν η κρίσιμη περίοδος, υποστηρίζουν τραπεζικοί κύκλοι, όπου η Αθήνα έχασε μια χρυσή ευκαιρία για να κρατήσει ένα μέρος του εφοπλιστικού κεφαλαίου στην ελληνική αγορά και να προσελκύσει άμεσες επενδύσεις από Έλληνες μεγιστάνες του Citi και της UBS.
Οι γερμανικές υπερβολές (του «Der Spiegel») περί ελληνικών καταθέσεων... 600 δισ. ευρώ θα πρέπει να εντάσσονται μέσα στο γενικότερο κλίμα που επικρατεί στο Βερολίνο και στην κοινωνία, αφού, σύμφωνα με υπολογισμούς της SNB, το σύνολο των κεφαλαίων από ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκουν καταφύγιο στη χώρα των Άλπεων δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 800 δισ. ευρώ.
Επίσης, σε πρόσφατη συνέντευξη του Martin Jansen (καθηγητή οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης) στη γερμανική εφημερίδα «Tages Antzeiger» (στις 26/10), το... μαύρο αδήλωτο χρήμα σε ελβετικές τράπεζες από την Ελλάδα υπολογίζεται σε 24 δισ. ελβετικά φράγκα από τα συνολικά 726 δισ. που εκτιμώνται, σύμφωνα με έρευνα του επενδυτικού οίκου Helvea. Στον ίδιο πίνακα (του Jansen), εκτός από τις ελληνικές καταθέσεις, αναφέρονται με 193,4 δισ. ελβετικά φράγκα η Γερμανία, η Ιταλία με 128,2 δισ., η Γαλλία με 91,7 δισ. ελβετικά φράγκα κ.ά.
--- Οι πιέσεις
Ωστόσο, τον τελευταίο έναν - ενάμιση χρόνο, η Βέρνη δείχνει πρόθυμη να «καθαρίσει» τη φήμη της με... αφορμή αιχμηρά δημοσιεύματα αμερικανικών ΜΜΕ (κυρίως του «Newsweek»), που αποκαλούσαν την Ελβετία καταφύγιο για το «μαύρο χρήμα».
Είχε καταγγελθεί από τα ξένα ΜΜΕ πως σε ελβετικές τράπεζες είχαν καταφύγει ηγεμόνες όπως ο Marcos των Φιλιππίνων, ο Mobutu του Ζαΐρ και ο Abacha της Νιγηρίας. Ωστόσο, πρόσφατα οι Αρχές της χώρας δήμευσαν τα περιουσιακά στοιχεία του πρώην ηγέτη της Τυνησίας, Zine al Abidine Ben Ali, και του κυνηγημένου Προέδρου της Ακτής Ελεφαντοστού, Laurent Ghagbo.
Η αλλαγή στάσης των Ελβετών αποδίδεται και στην πίεση που άσκησαν οι ΗΠΑ μετά τη συμφωνία που υπέγραψαν στις 31/3/2010 για στενότερη συνεργασία στον τομέα της φοροδιαφυγής. Η αρχή είχε γίνει με την παραχώρηση στοιχείων της ελβετικής UBS για 4.450 μυστικούς λογαριασμούς Αμερικανών φορολογουμένων.
Ανάλογες συμβάσεις με την Ελβετία έχουν υπογράψει πολλά ευρωπαϊκά κράτη-μέλη της ΕΕ., με στόχο την παροχή τραπεζικών πληροφοριών για περιπτώσεις φοροδιαφυγής. Σημειωτέον πως στη UBS φέρεται να είχαν καταθέσει σημαντικά κεφάλαια ορισμένα από τα πλέον ηχηρά ονόματα του ελληνικού εφοπλισμού.
ΠΗΓΗ:euro2day

Σκληρή "σέντρα" από Alpha σε ΕΤΕ-κυβέρνηση

Τυχόν συγχώνευση της Alpha Bank με μία τράπεζα όπως η Εθνική, της οποίας η διοίκηση διορίζεται από την κυβέρνηση, κάτι που συμβαίνει σχεδόν ανελλιπώς μετά από εθνικές εκλογές, εκτιμάται ότι θα οδηγούσε σε οιονεί κρατικοποίηση μιας από τις χρηματοοικονομικά πιο ισχυρές τράπεζες του ιδιωτικού τομέα αναφέρει η τράπεζα στο Εβδομαδιαίο Δελτίο της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών (24/02).
Στο ίδιο κείμενο, που κυκλοφορεί σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη και φορτισμένη συγκυρία, το τμήμα μελετών ασκεί σκληρή κριτική και στην κυβέρνηση σχολιάζοντας ότι μέσω των Ταμείων ασκείται έλεγχος τραπεζών, μπλοκάροντας τις εξελίξεις αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος, ενώ σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι η "τυχόν συγχώνευση της Alpha Bank με την ΕΤΕ "δεν θα μπορούσε να υποκαταστήσει την σκληρή δουλειά που πρέπει να γίνει για την εξυγίανση των κρατικών τραπεζών".
Σε μια πρώτη επαφή του euro2day με υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου οικονομικών, τόνισαν ότι δεν θέλουν να σχολιάσουν, προς το παρόν, την ανωτέρω εξέλιξη.

Παρότι η συγκυρία στην οποία δημοσιοποιείται το δελτίο, παραπέμπει ευθέως σε έμμεση συμπληρωματική απάντηση στην πρόσφατη πρόταση της Εθνικής, τυπικά τουλάχιστον γεννάται το ερώτημα αν απηχεί όντως τις απόψεις του Διοικητικού Συμβουλίου της τράπεζας ή αποτελεί αποτέλεσμα πρωτοβουλίας σε κατώτερο ιεραρχικά επίπεδο.
Ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η τράπεζα θα καθιστούσε αυτό το ενδεχόμενο (ένα τόσο λεπτό θέμα να προσεγγιστεί με αυτό τον τρόπο χωρίς γνώση της διοίκησης) εξαιρετικά παράδοξο.
Αναλυτικά αναφέρει το κείμενο, "η πρόσφατη αυτόκλητη πρόταση της Εθνικής Τραπέζης για συγχώνευσή της με την Alpha Bank κατέστη τελικώς ατελέσφορη, καθώς εκρίθη ασύμφορη για τους μετόχους από την διοίκηση της Alpha Bank.
Όπως αναφέρει η Alpha εκφράστηκαν αμφιβολίες γιατί, ενώ η πρόταση θα δημιουργούσε μία μεγάλη ελληνική τράπεζα, αυτή θα αντιμετώπιζε αντίξοες συνθήκες και μεγάλες αβεβαιότητες λόγω της κρίσης δημοσίου χρέους και της στενότητας ρευστότητας που παρατηρείται
Πέραν αυτού, όμως, τυχόν συγχώνευση της Alpha Bank με μία τράπεζα όπως η Εθνική της οποίας η διοίκηση διορίζεται από την κυβέρνηση, κάτι που συμβαίνει σχεδόν ανελλιπώς μετά από εθνικές εκλογές, εκτιμάται ότι θα οδηγούσε σε οιονεί κρατικοποίηση μιας από τις χρηματοοικονομικά πιο ισχυρές τράπεζες του ιδιωτικού τομέα και, συνεπώς, σε απώλεια ενός ανεκτιμήτου αξίας συγκριτικού πλεονεκτήματος, δηλαδή της διαχρονικής σταθερότητος μιας διοίκησης που απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των μετόχων, των πελατών, και του προσωπικού της.
Ο συνεχιζόμενος κρατικός έλεγχος τραπεζών μέσω ασφαλιστικών ταμείων δυσχεραίνει την ευόδωση επιχειρηματικών μετασχηματισμών στον βαθμό που οποιαδήποτε πρόταση για συγχώνευση της Εθνικής με κάποια άλλη τράπεζα εκλαμβάνεται ως οιονεί κρατικοποίηση της άλλης μονάδας.
Και κατά δεύτερο λόγο, με τον τρόπο αυτό, τα ταμεία υποχρεώνονται να διατηρούν την περιουσία τους σε μετοχές υπό κρατικό έλεγχο τραπεζών, ανεξαρτήτως πορείας των μετοχών και των εν γένει προοπτικών τους. Η Κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει σε ρυθμίσεις που θα εξασφάλιζαν την ανεξάρτητη διαχείριση των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων οργανισμών, έτσι ώστε να μην αποτελούν αυτά τα διαθέσιμα μηχανισμό ελέγχου μεγάλων τραπεζών από το κράτος.
Μόνο έτσι θα μπορούσε να προκύψει η αναγκαία αναδιάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Η ανάγκη να προχωρήσει αποφασιστικά η αναδιάρθρωση και εκλογίκευση των λειτουργιών των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων, και ιδιαίτερα των κρατικών, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την κρίση, είναι δεδομένη. Μέχρι σήμερα, όμως, παρατηρούνται σημαντικές καθυστερήσεις, παρά την διαθεσιμότητα των € 10 δισ. του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος.
Το τελευταίο έχει συσταθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου για να προστατευθεί η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών από τις επιπτώσεις της μεγάλης ύφεσης. Μια τυχόν συγχώνευση, λοιπόν, της Alpha Bank με την Εθνική Τράπεζα, δεν θα μπορούσε να υποκαταστήσει την σκληρή δουλειά που πρέπει να γίνει για την εξυγίανση των κρατικών τραπεζών.
Δεν υπάρχουν σύντομοι δρόμοι ούτε μαγικές λύσεις για να φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα που είναι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας"
ΠΗΓΗ:euro2day

Δεν ξέρουμε τι έχουμε αλλά... θέλουμε να το αξιοποιήσουμε

Το «Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών Ανδρέας Παπανδρέου», το γνωστό μας ΙΣΤΑΜΕ, είναι το επίσημο think tank του κυβερνώντος κόμματος. Με πρόεδρο τον προσωπικό φίλο του πρωθυπουργού, βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και καθηγητή Πολιτικής της Υγείας στο LSE Ηλία Μόσιαλο, αντιπρόεδρο τον Νίκο Παπανδρέου και μέλη του ΔΣ στελέχη και επιστήμονες του κόμματος, φιλοδοξεί να παράξει έργο στο χώρο του πολιτικού προβληματισμού και της επιστημονικής έρευνας.
Μόλις τον Δεκέμβριο που μας πέρασε δημοσιοποίησε μελέτη για την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, επιχειρώντας να φωτίσει το ακανθώδες θέμα της αξιοποίησής της, το οποίο είχε αναδείξει πολύ νωρίτερα ο επικεφαλής του ΙΟΒΕ Γιάννης Στουρνάρας και ο αρχηγός της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς.
Θα τολμούσε να πει κανείς ότι αυτή η μελέτη... δεν έφτασε στο Μαξίμου ή έφτασε αλλά δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη. Διότι από το περιεχόμενό της προκύπτει ότι το κράτος δεν έχει ιδέα όχι πώς μπορεί να αξιοποιήσει την περιουσία του αλλά ποια είναι η περιουσία του. Το μόνο που ξέρει είναι ότι σχεδόν τα μισά περιουσιακά στοιχεία, με προσέγγιση των συνολικών, είναι καταπατημένα από ιδιώτες (δεύτερης και τρίτης γενιάς, πια) ενώ για ένα άλλο μεγάλο ποσοστό τους, περίπου 22%, δεν μπορεί να υπολογίσει ούτε την αξία τους.
Παραδοχή που επιτείνει τις απορίες όλων... τι πουλάμε και τι αξιοποιούμε αφού δεν ξέρουμε καν τι έχουμε...
Ιδού κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα της μελέτης:
«Καταγραφή: Το ελληνικό Κράτος σήμερα δεν γνωρίζει στην κυριολεξία τι έχει, καθώς δεν υφίσταται ενιαίο μητρώο καταγραφής στο οποίο να αποτυπώνεται η δημόσια ακίνητη περιουσία συνολικά του Κράτους (Ο.Τ.Α., Υπουργεία, Ν.Π.Δ.Δ. κ.τ.λ.). Μάλιστα, στις υπάρχουσες βάσεις δεδομένων, όπου αυτές υφίστανται, τα διαφορετικά μοντέλα καταγραφής δεν επιτρέπουν την ενοποίηση των δεδομένων. Το πρόβλημα επιτείνεται από την έλλειψη σαφών και επικαιροποιημένων γεωγραφικών δεδομένων (τοπογραφικών χαρτών) για σημαντικό μέρος της ακίνητης περιουσίας και από την πολυδιάσπαση του Μητρώου Ακινήτων σε δεκάδες φορείς και Υπουργεία, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε σήμερα το πραγματικό μέγεθος της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει κεντρικός έλεγχος της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και καταπατώνται χιλιάδες στρέμματα γης κάθε χρόνο. Τα παραπάνω μας οδηγούν ήδη στο απλό συμπέρασμα πως σήμερα δεν υφίσταται μια ενιαία πολιτική για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. Έτσι, πολλοί φορείς και ιδιώτες εκμεταλλεύονται τη πολυδιάσπαση και αποσπούν τμήματα της δημόσιας περιουσίας, πολλά από τα οποία παραμένουν άλλωστε ανεκμετάλλευτα.
Ιδιοκτησία: Μεγάλος αριθμός φορέων όπως Υπουργεία, ΔΕΚΟ, Ταμεία, διαχειρίζονται τμήματα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας.
Συνεπώς δεν υπάρχει ενιαία καταγραφή και κεντρικά σχεδιασμένη πολιτική αξιοποίησης».
Τα καταπατημένα
«Το 22,75% της καταγεγραμμένης ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών είναι άγνωστη, δηλαδή υπάρχουν ελλιπή στοιχεία που δεν τεκμηριώνουν την ακριβή θέση και το μέγεθος του ακινήτου. Ένα μικρό ποσοστό, 2,39%, είναι αμφίβολο, δηλαδή δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να το καθιστούν δημόσιο ακίνητο, ενώ ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, 40,04%, είναι καταπατημένο.
Ωστόσο, πρέπει να λάβουμε υπόψη και το ποιοτικό μέγεθος του προβλήματος. Το γεγονός ότι μόλις το 13,47% των καταγεγραμμένων ακινήτων είναι ελεύθερο προς αξιοποίηση δεν μας παρέχει καμία πληροφορία για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εν λόγω ακινήτων.
Εάν για παράδειγμα τα ακίνητα βρίσκονται σε μια άγονη ορεινή περιοχή χωρίς τη δυνατότητα εμπορικής, τουριστικής ή άλλης αξιοποίησης ή εάν είναι παραθαλάσσια ή εμπορικά ακίνητα με μεγάλες προοπτικές αξιοποίησης. Συνήθως, τα καταπατημένα ή παραχωρημένα ή ήδη μισθωμένα ακίνητα είναι αυτά με την υψηλότερη αξία χρήσης και τα ελεύθερα τα ακίνητα χαμηλού ενδιαφέροντος, χωρίς η παραπάνω παρατήρηση να μας οδηγήσει στο λανθασμένο συμπέρασμα πως σήμερα δεν υφίστανται πραγματικές δυνατότητες αποδοτικής αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας ή πως δεν υπάρχουν πλέον στο χαρτοφυλάκιο του δημοσίου ακίνητα υψηλής αξίας».
Τα 598 νησιά
«Σε ό,τι αφορά τα 598 νησιά πλήρους κυριότητας του Ελληνικού δημοσίου που φέρονται καταγεγραμμένα στις αρμόδιες Κτηματικές Υπηρεσίες, η αποσπασματική και χωρίς μακρόπνοο σχεδιασμό πολιτική αξιοποίησης που ακολουθήθηκε κατά καιρούς δεν απέφερε κανένα επενδυτικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης αγοράς ακινήτων και τις δυσκολίες που αυτές επιφέρουν στην εξεύρεση κατάλληλων επενδυτών, η όποια προσπάθεια αξιοποίησης πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένο, ειδικό, επιχειρησιακό σχέδιο που θα καταγράφει και αξιολογεί τις επιπτώσεις μιας τέτοιας αξιοποίησης στο ευρύτερο ελληνικό τουριστικό προϊόν».
Αυτό δηλαδή που υποτίθεται ότι θα γινόταν τώρα...
Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Το κράτος δεν ξέρει τί πληρώνει για ενοίκια

Το δημόσιο θα λάβει φέτος από ενοίκια μόνο 19 εκατ. ευρώ, αλλά έδωσε το 2010 πάνω από 186 εκατ. ευρώ για να πληρώσει την στέγαση υπηρεσιών του, πολλές εκ των οποίων δεν υπάρχουν πλέον...
Η δημόσια δαπάνη στέγασης για το 2011 δεν είναι ακόμη γνωστή. Το ποσό φημολογείται ότι είναι πολύ μεγαλύτερο, αν συνυπολογιστεί πλήθος ακινήτων που ενοικιάζονται στεγάζοντας υπηρεσίες ΔΕΚΟ, φορέων του ευρύτερου δημοσίου αλλά και υπηρεσίες «φαντάσματα» που έχουν καταργηθεί.
Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2011 τα έσοδα από την μίσθωση ακινήτων του δημοσίου είναι 19 εκατ. ευρώ, από 17 εκατ. ευρώ το 2010 και 14,8 εκατ. ευρώ το 2009. Το πολύ μικρό αυτό ποσό προκύπτει από την ενοικίαση ακινήτων που σύμφωνα με το ΙΣΤΑΜΕ έχουν αξία 2,2 δισ. ευρώ και αποτελούν το 1% της ακίνητης περιουσίας που έχει στην κατοχή της η ΚΕΔ.
Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος: η υποαξιοποίηση των ακινήτων για να βρεθούν κρατικά έσοδα. Η άλλη είναι η αχρηστία στην οποία βρίσκονται πολλά ακίνητα του δημοσίου.
Πρόκειται όχι μόνο για εκτάσεις, αλλά και για κτήρια που πάλι σύμφωνα με το ΙΣΤΑΜΕ συνιστούν το 18,1% του συνόλου των ακινήτων μόνο της ΚΕΔ (όχι δηλαδή για παράδειγμα των ολυμπιακών εγκαταστάσεων ή κτιρίων ταμείων και τραπεζών). Έχουν αξία 49,4 δισ. ευρώ και χαρακτηρίζονται «ελεύθερα».
Το πρόβλημα με το ελληνικό δημόσιο δεν είναι όμως μόνο ότι δεν αξιοποιεί τα ακίνητά του για να βρει έσοδα. Είναι ότι πληρώνει και από πάνω μεγάλα ποσά για να στεγάσει τις δημόσιες υπηρεσίες.
Σύμφωνα με περυσινές εκτιμήσεις για τον προϋπολογισμό του 2010 το κράτος πλήρωσε 186 εκατ. ευρώ για να στεγάσει τον δαίδαλο των κατακερματισμένων κρατικών υπηρεσιών. Αρμόδια στελέχη που επιχειρούν να βρουν άκρη στο... κουβάρι, αναφέρουν ότι το ποσό είναι απλά ενδεικτικό, αφού πολλές δαπάνες καλύπτονται από άλλους κωδικούς εξόδων του προϋπολογισμού.
Με βάση τα στοιχεία του 2010 που είναι διαθέσιμα στις κρατικές αρχές, το υψηλότερο ποσό για ενοίκια πληρώνουν τα Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη (35,2 εκατ. ευρώ), Οικονομικών (21,439 εκατ. ευρώ) και Δικαιοσύνης (9,6 εκατ. ευρώ) λόγω κυρίως των πολλών διάσπαρτων ανά την Ελλάδα υπηρεσιών.
Το 2011 το συνολικό κονδύλιο δεν είναι εύκολο να βρεθεί, αφού κάθε υπουργείο κάνει τον δικό του προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες, προωθεί τη σύσταση ομάδας δράσης σε επίπεδο πρωθυπουργού, με στόχο την καταγραφή των υπηρεσιών και των μισθωμάτων.
Παράλληλα εξετάζεται, στο πλαίσιο της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, σχέδιο μετακόμισης σε ιδιόκτητα κτήρια τα οποία είτε είναι «έτοιμα» είτε μπορούν να ανακαινισθούν μέσω ΣΔΙΤ να δημιουργηθούν με τα υπό αξιοποίηση ακίνητα (π।χ. Ελληνικό).
ΠΗΓΗ:CAPITAL

Πηγή:www.capital.gr

Sony Ericsson Ετοιμο το νέο κινητό τηλέφωνο με Playstation

Τον Απρίλιο προγραμματίζεται να φτάσει στην αμερικανική αγορά το Xperia Play, το πρώτο smartphone της Sony Ericsson που ενσωματώνει φορητή κονσόλα PlayStation Portable. «Είμαι ενθουσιασμένος που παρουσιάζω το Xperia Play ως την πρώτη συσκευή με πιστοπο ίηση PlayStation» δήλωσε ο Καζούο Χιράι της Sony, παρουσιάζοντας το κινητό στο Mobile World Congress της ΒαρκελώνηςΌπως αναφέρει από την έκθεση το AFP, το νέο Xperia τρέχει λογισμικό Gingerbread, την τελευταία έκδοση του λειτουργικού συστήματος Android ειδικά για κινητά.
Εκτός από την οθόνη αφής των 4 ιντσών και την κάμερα των 5 Mpixel, η τελευταία πρόταση της Sony διαθέτει επίσης συρόμενο, πλήρες χειριστήριο.
H συσκευή θα αναμετρηθεί στην αγορά με τα κινητά Windows Phone 7, τα οποία μπορούν ήδη να παίζουν παιχνίδια του Xbox 360 της Microsoft.
Με το νέο Xperia, οι χρήστες θα μπορούν να κατεβάζουν παιχνίδια από το κατάστημα εφαρμογών Android Markeplace σε τιμές από 5 έως 10 ευρώ, ανακοίνωσε η Sony. Η λίστα περιλαμβάνει γνωστούς τίτλους όπως το Need for Speed, το Sims 3, η έκδοση του FIFA με υποστήριξη για πολλούς παίκτες, το Assassin's Creed και το Splinter Cell.
Η τιμή του ίδιου του τηλεφώνου αναμένεται να κυμανθεί γύρω στα 600 ευρώ χωρίς επιδότηση, εκτιμά το AFP.
Η πλατφόρμα PlayStation παραμένει σημαντική πηγή κερδοφορίας για τη Sony, η οποία πλήττεται τα τελευταία χρόνια από την υψηλή τιμή του γεν και τις φθίνουσες τιμές των τηλεοράσεων LCD.
Το τελευταίο διάστημα, όμως, οι πωλήσεις του PlayStation Portable εμφάνιζαν κάμψη -από τα 4,2 εκατομμύρια μονάδες το 2009 στις 3,6 εκατομμύρια πέρυσι.
Το τελευταίο τρίμηνο του 2010, τα κέρδη της εταιρείας σημείωσαν πτώση 8,6% σε ετήσια βάση και έπεσαν έτσι στα 72,3 δισ γεν (642 εκατ. ευρώ).

ΠΗΓΗ:ΤΟ ΒΗΜΑ

Συμμαχία της Nokia με τη Microsoft

Μόλις δύο ημέρες μετά τη διαρροή ενός υπομνήματος στο oποίο η Nokia παραδέχεται ότι χάνει το τρένο των smartphone, η φινλανδική εταιρεία ανακοίνωσε συμμαχία με τη Microsoft: στο εξής, η βασική πλατφόρμα για τα «έξυπνα» κινητά της δεν θα είναι το Symbian αλλά τα Windows Phone 7.
«Στην κούρα τρέχουν πλέον τρία άλογα» δήλωσε ο Στίβεν Έλοπ, ο οποίος άφησε τη θέση του στη Microsoft πέρυσι το Σεπτέμβριο για να αναλάβει τα ηνία της Nokia. Τα δύο άλλα «άλογα» της κούρσας είναι η Apple και η Google, η οποία έχει πλέον τη μερίδα του λέοντος στην αγορά των smartphone με το λειτουργικό σύστημα Android.
Η ανακοίνωση της Nokia δεν έπεισε την αγορά, και η μετοχή της εταιρείας έκανε βουτιά σχεδόν κατά 10% τις πρώτες ώρες των συναλλαγών στο Ελσίνκι.
Η νέα «ευρεία στρατηγική συνεργασία» της Nokia με τη Microsoft ανακοινώθηκε μόλις τρεις μέρες μετά τη διαρροή ενός σχεδόν σοκαριστικού email που έστειλε ο Έλοπ στους εργαζόμενους της εταιρείας του.
«To πρώτο iPhone παραδόθηκε το 2007, και εμείς ακόμα δεν έχουμε ένα προϊόν που να πλησιάζει τη δική τους εμπειρία» έγραφε το νέο αφεντικό της Nokia στο υπόμνημα.
«To Android εμφανίστηκε μόλις πριν από δύο χρόνια, και αυτή την εβδομάδα μάς πήρε την ηγετική θέση όσον αφορά τους όγκους πωλήσεων smartphone. Απίστευτο» γράφει ο Έλοπ.
Το λειτουργικό σύστημα Symbian της Nokia έχει περιοριστεί για πρώτη φορά στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας αγοράς, με τρίτο το iOS των iPhone.
Αναλυτές εκτιμούν πάντως ότι η υιοθέτηση των Windows Phone 7 από τη Nokia ενδέχεται να αποθαρρύνει άλλους κατασκευαστές από το να χρησιμοποιήσουν στα κινητά τους το λογισμικό της Microsoft.
«Η LG, η Samsung και η HTC δεν βλέπω να συνεχίζουν με τα Windows Phone 7» σχολίασε στο Reuters η Καρολίνα Μιλανέζι, αναλύτρια της Gartner.
H Microsoft θα μπορούσε παρόλα αυτά να βγει κερδισμένη, καθώς η Nokia ανακοίνωσε ότι τα κινητά της θα χρησιμοποιούν στο εξής τη μηχανή αναζήτησης Bing, που ανταγωνίζεται τη Google.
Ο Στίβεν Έλοπ ανακοίνωσε ακόμα ότι η διετία 2011-2020 θα είναι «μεταβατική περίοδος» που θα φέρει απολύσεις και μείωση των επενδύσεων σε έρευνα και τεχνολογία.
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ

Η μεγάλη φυγή του εθνικού μας πλούτου

Πτυχίο, μεταπτυχιακό, ενίοτε και διδακτορικό Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη ξένη γλώσσα. Υπολογιστές, διπλώματα, πιστοποιητικά, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις επί παντός επιστητού. Και η ανεργία στο 12%. Ξυπνάς μια μέρα, εκεί προς το τέλος της τρίτης δεκαετίας της ζωής σου, και σου λένε –οι ειλικρινείς– ότι δεν μπορούν να σε απορροφήσουν, εκτός εάν δε σε πειράζει να αμειφθείς σαν να τελείωσες μόλις το Λύκειο και –οι υπόλοιποι– ότι συγχαρητήρια, είσαι ο άνθρωπος που έψαχναν, ξεκινάς αύριο και βλέπουμε, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά κάτι θα κάνουμε.
Ξαναξυπνάς δυο χρόνια αργότερα, και ο λογαριασμός στην τράπεζα έχει μέσα 800 ευρώ Όχι επειδή έφαγες τα υπόλοιπα, αλλά επειδή αυτά είναι όλα. Και να λες κι ευχαριστώ, σου υπενθυμίζουν οι πάντες με την πρώτη ευκαιρία, γιατί άλλοι παίρνουν 500€, άλλοι δουλεύουν απλήρωτοι κι άλλοι είναι χρόνια άνεργοι. Τα μαζεύεις να φύγεις, ή δεν τα μαζεύεις;
Πού πας με τόσα πτυχία;
«Ήθελα να βρω μια δουλειά με καλό μισθό και νορμάλ ωράρια, κάπου όπου θα αναγνωρίζονταν οι γνώσεις μου και όχι το πολιτικό μέσο» λέει η Ζωή, 26 ετών (φωτό, αριστερά) που εργάζεται εδώ και δύο χρόνια ως lobbyist και μεταφράστρια στις Βρυξέλλες. Αν διαβάζοντας αυτές τις δύο γραμμές σκεφτήκατε ότι η Ζωή ζητούσε πολλά, συγχαρητήρια, έχετε καταφέρει να αποδεχτείτε την ελληνική εργασιακή πραγματικότητα ως μη αναστρέψιμη παγκόσμια συνθήκη. Δεν είναι. «Ο ελληνικός τρόπος ζωής, ο υπερκαταναλωτισμός, οι φρενήρεις ρυθμοί, ο εξευτελισμός του πολιτικού συστήματος, η υποτίμηση της νοημοσύνης μας, η αναξιοκρατία ήταν επίσης από τους βασικούς λόγους για τους οποίους αποφάσισα να φύγω» προσθέτει η Ζωή.
«Όταν ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Τμήμα Επιστημών της Θάλασσας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, αποφάσισα πως ήθελα ξεκινήσω το διδακτορικό μου» λέει η Ιωάννα, 26 ετών, που ζει εδώ και τρία χρόνια στο Ελσίνκι της Φιλανδίας «Έφυγα από την Ελλάδα γιατί δεν είχα τη δυνατότητα να ασχοληθώ με το αντικείμενο που επιθυμούσα, τις γεωφυσικές σπουδές σε θάλασσες με παγοκάλυψη. Ακόμη, όμως, και αν έβρισκα μία θέση διδακτορικού σε ένα διαφορετικό αντικείμενο στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσα να την υποστηρίξω οικονομικά χωρίς παράλληλη εξωπανεπιστημιακή εργασία», προσθέτει, δηλώνοντας πολύ ικανοποιημένη από τον μισθό που της εξασφαλίζει η υποτροφία του διδακτορικού της.
Η Ράνια, 28 ετών (φωτό, δεξιά) που δούλεψε για τρία χρόνια στο Παρίσι, συμφωνεί ότι ο βασικότερος λόγος για να αναζητήσει δουλειά στο εξωτερικό, ήταν για εκείνη η επιθυμία να κάνει καριέρα σε μια χώρα ανεπτυγμένη στον τομέα που την ενδιέφερε: τις πολιτικές επιστήμες, το marketing και τη διαχείριση μη κυβερνητικών οργανισμών. Ο Αρτέμης, 28 ετών, που έζησε πέντε χρόνια στην Νέα Υόρκη, και τώρα ετοιμάζει βαλίτσες για Στρασβούργο, για να συμμετέχει στα πειράματα του CERN, εξηγεί ότι «λόγω της φύσης των σπουδών μου (Πειραματική Φυσική) επιθυμούσα να λάβω μέρος στη παγκόσμια κοινότητα ερευνητών», χωρίς να προσθέτει ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό αν έμενε στην Ελλάδα Εννοείται, μάλλον.
Κάθε αρχή και εύκολη
Ως γνήσιοι εκπρόσωποι μιας γενιάς που πρωτοσυζήτησε για ανεργία πολύ πριν αρθρώσει τη λέξη «πτυχίο», εκπλαγήκαμε πρωτίστως με το γεγονός ότι εννέα στους δέκα συμμετέχοντες στην έρευνά μας δεν χρειάστηκε να ψάξουν περισσότερο από ένα μήνα για να βρει δουλειά
Κάποιοι, μάλιστα, δεν έψαξαν καν: «Παρακολουθούσα ένα master δημοσιογραφίας και παράλληλα κάναμε πρακτική σε ραδιόφωνο, τηλεόραση και εφημερίδα. Αν και ήμουν ο μοναδικός ξένος απ’ όλο μου το τμήμα, μου πρότειναν να εργασθώ μαζί τους μετά το πέρας του master» αναφέρει ο Νίκος, 27 ετών (φωτό, αριστερά) που έμεινε επτά χρόνια στη Ρώμη, εκ των οποίων τα τέσσερα τελευταία εργαζόταν ως δημοσιογράφος. «Η πρακτική άσκηση ήταν υποχρεωτική για το μεταπτυχιακό τμήμα που παρακολουθούσα. Μετά το πέρας του εξαμήνου, απλά άλλαξε όνομα: εξελίχθηκε σε εργασία» λέει η Ράνια. Τόσο απλά. Η Ελίνα, 32 ετών, που εργάζεται ως δικηγόρος στο Λονδίνο, βρέθηκε, όπως λέει, εκεί πριν από έξι χρόνια, «με υποτροφία από το Βρετανικό Συμβούλιο για νέους δικηγόρους, η οποία περιλάμβανε και άσκηση σε κάποια δικηγορική εταιρεία»
Η Ζωή αναζήτησε δουλειά στις Βρυξέλλες χωρίς να φύγει από την Ελλάδα, και τη βρήκε, όπως σημειώνει, «πολύ εύκολα. Έψαξα σε ευρωπαϊκές ιστοσελίδες που επικεντρώνονται μόνο στην αγορά εργασίας των Βρυξελλών (π.χ. EurActiv, Public Affairs Links), καθώς και στις ίδιες τις ιστοσελίδες εταιρειών lobbying, ΜΚΟ και φυσικά της ΕΕ (EPSO). Συμμετείχα, επίσης, σε virtual job fairs: εκθέσεις εύρεσης εργασίας στο διαδίκτυο, όπου περνάς συνεντεύξεις από το σπίτι σου μέσω chat με τις εταιρείες που έχουν εικονικό πάγκο και που σε ενδιαφέρουν. Το διαδίκτυο είναι ο πιο εύκολος τρόπος. Από το ένα link στο άλλο και τελικά κάτι βρίσκεις» καταλήγει. Ο Αρτέμης, η Ιωάννα και η Εύα, η οποία δούλευε ως data analyst στο Λονδίνο όταν ήταν μόλις 24 ετών, βρήκαν επίσης τη δουλειά των ονείρων τους ψάχνοντας στο internet «Είναι πολύ σύνηθες να πηγαίνεις σε κάποιον agent ή recruiting office να σου βρει δουλειά, αλλά γενικά οι αγγελίες στο internet είναι πολλές για πρώτη φάση. Ήμουν τυχερή και βρήκα στην δεύτερη συνέντευξη που πήγα» εξηγεί η Εύα.
Ο μόνος που έψαχνε επί έξι μήνες –που και πάλι φαίνεται ελάχιστο, αν συγκριθεί με τα χρόνια αναζήτησης της ελληνικής πραγματικότητας– είναι ο Ανδρέας, 31 ετών (φωτό, δεξιά) που ζει και εργάζεται τα τελευταία επτά χρόνια στο Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ. «Βρήκα δουλειά δύσκολα, ψάχνοντας μέσω διαδικτύου, αγγελιών, γραφείων εύρεσης εργασίας, μετά από αναζήτηση 6 μηνών και εργασίας part-time» εξηγεί ο ίδιος, δηλώνοντας πολύ ικανοποιημένος από την ζωή και τον μισθό του στο Χονγκ Κονγκ. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
ΠΗΓΗ:Ηρώς Κουνάδη in2life.gr

Τί λένε οι Αμερικάνοι για το πετρέλαιο στην Κρήτη

Σε έναν από τους ανθρώπους που έχει στα χέρια του τις δύο σημαντικές μελέτες του επίσημου συμβούλου της αμερικανικής κυβέρνησης για γεωλογικά θέματα, του USGS, απευθύνθηκε το Capital.gr με αφορμή τις εξελίξεις γύρω από τους υδρογονάνθρακες στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.
Ο λόγος για τον εμπειρογνώμονα και πρώην γενικό διευθυντή έρευνας και παραγωγής υδρογοναθράκων των Ελληνικών Πετρελαίων Ηλία Κονοφάγο, ο οποίος αποκαλύπτει τις εκτιμήσεις των αμερικανών όπως αυτές αποτυπώνονται σε 6 χιλιάδες σελίδες μελετών για τα αποθέματα υδρογονανθράκων στις λεκάνες του Ισραήλ, της Κύπρου, της Αιγύπτου και της Κρήτης.
Οι δύο επίσημες μελέτες του USGS που στηρίζονται σε μελέτη στοιχείων από 1000 offshore γεωτρήσεις που έχουν διενεργηθεί στα ανοιχτά της Αιγύπτου καθώς επίσης και από σεισμικές καταγραφές σε έκταση 30 χιλιάδων χιλιομέτρων είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσες.
Οι αμερικανοί θεωρούν ότι στις συγκεκριμένες περιοχές υπάρχουν στοιχεία και ενδείξεις για την ύπαρξη από 54 έως 170 δις βαρελιών. Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης αρκεί να αναφερθεί ότι αυτή τη στιγμή τα εναπομείναντα απολήψιμα αποθέματα της Σαουδικής Αραβίας υπολογίζονται σε 250 δις βαρέλια, ενώ η χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο η Βενεζουέλα μετράει 275 δις βαρέλια.
Οι δύο μελέτες του USGS αφορούν στις λεκάνες του Λεβαντινίου στην περιοχή στα ανοιχτά του Ισραήλ , ανατολικά και νοτίως της Κύπρου και του ευρέως Δέλτα του Νείλου που εκτείνεται από την Αίγυπτο μέχρι την Κρήτη και νοτιοδυτικά της Κύπρου.
Με τη μέθοδο των αμερικανών υπάρχουν τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις, το ελάχιστο, το μέσο και το μέγιστο πιθανό απόθεμα, με συγκεκριμένες πιθανότητες επαλήθευσης.
Για την Ανατολική Μεσόγειο λοιπόν οι δύο μελέτες λένε ότι:
• Το ελάχιστο απόθεμα, με υψηλότατη πιθανότητα επαλήθευσης της τάξης του 95% υπολογίζεται στα 34 δις βαρέλια, στα οποία θα πρέπει να προστεθούν ακόμη 20 δις βαρέλια που έχουν ήδη ανακαλυφθεί. Το «συντηρητικό» σενάριο λοιπόν θεωρεί ότι στις συγκεκριμένες λεκάνες βρίσκονται 54 δις βαρέλια
• Το μέσο απόθεμα, με πιθανότητα επαλήθευσης της τάξηςτου 50% υπολογίζεται στα 70 δις βαρέλια, συν τα 20 δις που έχουν ήδη εντοπιστεί, 90 δις βαρέλια συνολικά.
• Τέλος το μέγιστο απόθεμα, με πιθανότητα επαλήθευσης της τάξης του 5% υπολογίζεται στα 150 δις βαρέλια, που μαζί με τα ήδη εντοπισμένα 20 δις φτάνει τα 170 δις βαρέλια.
Ο κ. Κονοφάγος , υπογραμμίζει ότι με τις μοντέρνες καταγραφές νέας τεχνολογίας, ο βαθμός βεβαιότητας είναι πολύ υψηλός και ειδικά το φυσικό αέριο εντοπίζεται χωρίς να απαιτούνται γεωτρήσεις, οι οποίες απαιτούνται στη συνέχεια προκειμένου να «βαθμονομηθεί» το κοίτασμα.
Ο έλληνας εμπειρογνώμονας θεωρεί ότι τα νούμερα που αναφέρουν οι μελέτες είναι έγκυρα και αξιόπιστα. Υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις της και μάλιστα άμεσα, χωρίς να περιμένει τις γεωτρήσεις, καθώς ελοχεύει ο κίνδυνος η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων να γίνει από άλλες χώρες. «Η γεωπολιτική γίνεται πριν τις γεωτρήσεις» λέει χαρακτηριστικά.
Καταλήγοντας αποκαλύπτει ότι οι μελέτες του USGS έχουν λάβει υπόψη σεισμικές καταγραφές που έχουν γίνει σε μήκος 1500 χιλιομέτρων στη λεγόμενη λεκάνη του Ηροδότου, δηλαδή στη λεκάνη νοτίως της Κρήτης
ΠΗΓΗ: CAPITAL

Πηγή:www.capital.gr

Τι δεν πάει καλά στην Ελλάδα; Ρωτήστε έναν επιχειρηματία - NY Times

What’s Broken in Greece? Ask an Entrepreneur

DEMETRI POLITOPOULOS says he has suffered countless indignities in his 12-year battle to build a microbrewery and wrest a sliver of the Greek beer market from the Dutch colossus, Heineken।

His tires have been slashed and his products vandalized by unknown parties, he says, and his brewery has received threatening phone calls. And he says he has had to endure regular taunts — you left Manhattan to start up a beer factory in northern Greece? — not to mention the pain of losing 5.3 million euros.

Bad as all that has been, nothing prepared him for this reality: He would be breaking the law if he tried to fulfill his latest — and, he thinks, greatest — entrepreneurial dream. It is to have his brewery produce and export bottles of a Snapple-like beverage made from herbal tea, which he is cultivating in the mountains that surround this lush pocket of the country.

An obscure edict requires that brewers in Greece produce beer — and nothing else. Mr. Politopoulos has spent the better part of the last year trying fruitlessly to persuade the Greek government to strike it. “It’s probably a law that goes back to King Otto,” said Mr. Politopoulos with a grim chuckle, referring to the Bavarian-born king of Greece who introduced beer to the country around 1850.

Sitting in his office, Mr. Politopoulos took a long pull from a glass of his premium Vergina wheat beer and said it was absurd that he had to lobby Greek politicians to repeal a 19th-century law so that he could deliver the exports that Greece urgently needed. And, he said, his predicament was even worse than that: it was emblematic of the web of restrictions, monopolies and other distortions that have made many Greek companies uncompetitive, and pushed the country close to bankruptcy.

“Why do you think no one is willing to invest in Greece?“ he asked. Greek leaders say they welcome business, he said, adding: “Yes, they are trying — but they have to back it up.”

For decades, Greece has been a wonderful place to be a lawyer, a pharmacist, an architect, a university president or even a truck driver— all occupations protected by an array of laws that have shielded them from local and foreign competitors. Greek pharmacists are guaranteed a minimum profit on their sales and charge some of the highest prices in Europe. And because they have fixed minimum fees, the 40,000 or so lawyers in Greece receive more for their time than their peers in many other European countries.

It has been very profitable to be a brewer in Greece, too — if you control 72 percent of the beer market, as Heineken now does.

The Greek economy is riddled with distortions — the number of trucking licenses has remained unchanged in Greece since 1971, for example, and the country is among the world’s leaders in lawyers per capita. It has one lawyer for every 250 people, compared with about one for 272 in the United States.

The effect on Greek competitiveness could not be more pernicious.

The cost of labor in Greece from 2005 to 2010 has been, on average, 25 percent higher than in Germany, according to a recent analysis by Variant Perception, a research firm based in London. (Ireland, Portugal and Spain also have relatively high labor costs.) Quite simply, Greece has had trouble producing goods and services that people want to buy — a result being a persistently high trade deficit that even now, amid the deepest of recessions, has hardly budged.

This pricing distortion helps explain why Greece required a 110 billion euro ($150 billion) bailout last spring in order to keep it from defaulting on its debts. The problem kick-started the financial crisis that is still shaking the euro zone. Seeking to restore competitiveness, Greece, because it is in the euro, cannot devalue its currency and, like other nation’s on the zone’s periphery, has instead had to impose what economists call an “internal devaluation.”

Instead, the difference in labor costs between countries like Greece and Germany is to be closed by sharply reducing public-sector wages — a move that is a hallmark of the Greek government’s reform effort But improving competitiveness by cutting salaries is not only politically painful, it is also time-consuming.

ΠΗΓΗ:ΙΣΟΤΙΜΙΑ