Επιχειρησιακή σύγκριση και επάρκεια των ΕΔ ως προς τις στρατιωτικές απειλές για την περίοδο 2013-2023

Φάλαγγα τουρκικών στρατιωτικών οχημάτων στο Şirnex (kurdistancommentary.wordpress.com)

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής
Κυρίες και κύριοι, όλοι σας γνωρίζετε το περίφημη απόσπασμα του Θουκυδίδη στον διάλογο μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων: «τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδης, Ε’ 89). Τοποθετώντας την Ελλάδα και την Τουρκία στη ζυγαριά του Θουκυδίδη διαπιστώνεται ότι η Αθήνα μπορεί να προβάλλει τη νομική ορθότητα των δικαιωμάτων της, τα οποία απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, αλλά είναι η Τουρκία εκείνη που χρησιμοποιεί τις Ένοπλες Δυνάμεις της με όρους ισχύος, ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής.
Παρακαλώ προσέξτε αυτή τη δήλωση: «Το κόμμα ΑΚΡ ανέλαβε την αποστολή ενός νέου nizam-i alem και θα αναδείξει το ιερό έθνος μας σε μια παγκόσμια δύναμη. Μέχρι το 2023 θα ξανασμίξουμε με τα αδέλφια μας που βρίσκονται στα εδάφη που χάσαμε την περίοδο 1911-1923 και στα εδάφη από τα οποία αποχωρήσαμε. Αυτό αποτελεί ένα επιτακτικό ιστορικό καθήκον» (Αχμέτ Νταβούτογλου, υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας).
Στις 7 Απριλίου 2011 κατά τη διάρκεια ομιλίας του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών και θεμελιωτή του νέο-οθωμανικού οράματος, Αχμέτ Νταβούτογλου σε μέλη του κόμματος ΑΚΡ στο Ικόνιο της Μικράς Ασίας, αποκαλύφθηκε και αποδείχθηκε περίτρανα, τι σχεδιάζει η Τουρκία για το εγγύς μέλλον και τι επιφυλάσσει στους «γείτονες». Σε μια δήλωση που ξεχειλίζει από πρωτοφανή μεσσιανισμό και αλαζονεία, ο πολύς Αχμέτ έθεσε με απόλυτη σαφήνεια ότι απομένουν 10 περίπου χρόνια μέχρις ότου επιτευχθεί το «σμίξιμο» με τους αδελφούς Μουσουλμάνους και τα εδάφη που απωλέσθηκαν από το 1911, έτος κατά το οποίο ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Ιταλίας. Η φρασεολογία που χρησιμοποιεί ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών παραπέμπει ευθέως σε casus belli καθώς δεν προειδοποιεί απλά για επικείμενη δράση, αλλά οριοθετεί χρονικά το πέρας της τελικής φάσης αυτής που θα ολοκληρωθεί με προσαρτήσεις εδαφών. Ο Νταβούτογλου επίσης ενέπλεξε αρμονικά τον ισλαμισμό με την «θεία» αποστολή του τουρκικού έθνους, το οποίο προορίζεται να αναδειχθεί σε παγκόσμια δύναμη. Μάλιστα εμφανίζει την ανάδειξη της νέο-οθωμανικής Τουρκίας στο επίπεδο της παγκόσμιας δύναμης, περίπου ως ένα «θρησκευτικό τάμα», ενώ με μια προσεκτική παρατήρηση του τι ακριβώς εννοεί χρησιμοποιώντας ισλαμικούς θεολογικούς όρους, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι οι οραματισμοί του υπερβαίνουν τα γεωγραφικά όρια των τουρκο-αραβικών περιοχών, εντάσσοντας τους απανταχού Μουσουλμάνους στα μεγαλόπνοα σχέδια του νταβουτόγλειας έμπνευσης νέου Χαλιφάτου.

Σχεδιαστική πρόταση για το νέο μαχητικό της Τουρκικής Αεροπορίας όπως 

παρουσιάστηκε στο περίπτερο της ΤΑΙ. ΦΩΤΟ: Turkish Aerospace Industries.

Επανερχόμενοι στην κεντρική ιδέα που προβάλλει η νεοναζιστικο-οθωμανική ιδεολογική πρόταση περί υλοποίησης μιας παγκόσμιας θείας αποστολής, μέσω του ιερού τουρκικού έθνους, η οποία θέτει συγκεκριμένους στόχους απόρροια ενός επιτακτικού ιστορικού καθήκοντος, όπως προσδιορίζεται, δημιουργεί εύλογους προβληματισμούς. Αρχικά και σε εθνικό επίπεδο Ελλάδος-Κύπρου προκύπτει μια ευθεία απειλή που ήδη εκφράζεται με την άσκηση στρατιωτικής πίεσης, καθώς μέχρι το 2023 – ημερομηνία συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Κεμάλ – θα έχει επιτευχθεί το «όραμα» της επανασυγκόλλησης απολεσθέντων εδαφών και πληθυσμών. Συμπερασματικά η εξαγγελία Νταβούτογλου αποτελεί προάγγελο σοβαρών αναταράξεων που θα εκταθούν σε τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Ασία και Αφρική). Αναγνωρίζοντας τις σοβαρές και φιλότιμες προσπάθειες που υλοποιεί το καθεστώς του Ερντογάν για να αναδείξει μέσω των εξοπλισμών την Τουρκία σε περιφερειακή υπερδύναμη, δεν μας προκαλεί εντύπωση ο πόθος απόκτησης βαλλιστικών πυραύλων εμβέλειας 2.500 χλμ και η προοπτική κατοχής όπλων μαζικής καταστροφής ακόμη και πυρηνικών. Όμως για να μπορέσει η Τουρκία να υλοποιήσει το «θεόσταλτο σχέδιο» απαιτούνται πολλά περισσότερα από προθέσεις και λόγια. Η παρουσίαση που θα παρακολουθήσετε στοχεύει να αποκαλύψει όλες εκείνες τις παραμέτρους ισχύος – στο πλαίσιο των εξοπλισμών – μέσω των οποίων η νέο-οθωμανική Τουρκία υφαίνει το αναθεωρητικό της σχέδιο.
Η δεκαετία 2013-2023 είναι αποφασιστικής και θα λέγαμε στρατηγικής σημασίας καθώς κατά τη διάρκειά της θα έχουν υλοποιηθεί μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε διάστημα, ξηρά, θάλασσα και αέρα, γεγονός που θα επιφέρει ριζική ανατροπή του υπάρχοντος σήμερα ισοζυγίου ισχύος μεταξύ των δύο χωρών.
Το τουρκικό Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας υλοποιεί τέσσερα μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα – πυλώνες – με κοινό χαρακτηριστικό τη συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στους τομείς της συμπαραγωγής, καθώς και στην επιμέρους σχεδίαση και ανάπτυξη κρίσιμων υποσυστημάτων/οπλικών συστημάτων, μηχανών πρόωσης και αισθητήρων. Πρόκειται για:
α) το πρόγραμμα ΑΤΑΚ που θα αποδώσει 50+41 επιθετικά ελικόπτερα τύπου Τ129 (σε συνεργασία με την AgustaWestland) που θα κατασκευαστούν στην Τουρκία,
β) το πρόγραμμα ΑΝΚΑ που αφορά την εγχώρια ανάπτυξη από την ΤΑΙ (Turkish Aerospace Industries) τριών συστημάτων αποτελούμενα από 10 UAV (Unmanned Aerial Vehicle) μη επανδρωμένα αεροσκάφη, από το οποίο στη συνέχεια θα εξελιχθεί μια οπλισμένη έκδοση (UCAV – Unmanned Aerial Combat Vehicle) κωδικοποιημένη ως ANKA B,
γ) το πρόγραμμα ALTAY μέσω του οποίου θα κατασκευαστεί το νέο άρμα για τον Τουρκικό Στρατό (Διοίκηση Χερσαίων Δυνάμεων) και συγκεκριμένα 250 μονάδες, δ) το πρόγραμμα του εθνικού πλοίου MILGEM που αποτελεί τη βάση για τη ναυπήγηση οκτώ κορβετών και τεσσάρων φρεγατών για το Τουρκικό Ναυτικό (Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων).
Αυτά τα προγράμματα αποτελούν τους κύριους πυλώνες εθνικής ανάπτυξης της αμυντικής βιομηχανίας, χρηματοδοτούνται από εθνικά κεφάλαια και το κυριότερο προετοιμάζουν την ολοκλήρωση τουρκικής σχεδίασης συστημάτων. Στόχος η σταδιακή πλήρης απεξάρτηση από τις ξένες πηγές αγοράς και προμήθειας πολεμικού υλικού, ώστε να μην επιτραπεί στο μέλλον η άσκηση πολιτικο-διπλωματικής πίεσης μέσω επιβολής εμπάργκο, όπως συνέβη μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974 από εξωγενείς παράγοντες.

H παράδοση οκτώ ταχέων αρματαγωγών και η ένταξή τους στο 

Τουρκικό Ναυτικό δημιουργεί νέα επιχειρησιακά δεδομένα. ΦΩΤΟ : TDK.

Δορυφορικά προγράμματα τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η Τουρκία δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην απόκτηση μέσων συλλογής πληροφοριών από το διάστημα σε στρατηγικό και σε τακτικό επίπεδο. Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν δώσει μέγιστη βαρύτητα στην αξιοποίηση του διαστήματος, υλοποιώντας ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα τοποθέτησης σε τροχιά μέχρι το 2023 δορυφόρων διαφόρων κατηγοριών, όπως τους τηλεπικοινωνιακούς τύπου TURKSAT (3A, 4A, 5A), τους δορυφόρους παρατήρησης και επιτήρησης (RASAT, GOKTURK I, II, III). Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία ο GOKTURK I σχεδιάστηκε για να πραγματοποιεί το γύρο της γης 14 φορές την ημέρα, με συνέπεια να παρέχει εικόνες από το θέατρο επιχειρήσεων που εποπτεύει κάθε 1,5 ώρα. Στα μεσοπρόθεσμα σχέδια εντάσσεται η δημιουργία ενός κέντρου εκτόξευσης δορυφόρων, η σχεδίαση και ανάπτυξη σειράς εθνικών δορυφορικών συστημάτων για στρατιωτική χρήση, μέχρι και ενός σχηματισμού δορυφόρων (3-4) προσδιορισμού θέσης με στόχο την περιφερειακή απεξάρτηση από το αντίστοιχο αμερικανικό GPS.
Πρόγραμμα ανάπτυξης και κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων έως 2.500 χλμ. Οι δηλώσεις δια στόματος του πρωθυπουργού Ερντογάν στα ΜΜΕ δεν αφήνουν κανένα περιθώριο διάψευσης, καθώς αποκαλύφθηκε όχι μόνον η πρόθεση απόκτησης τέτοιων όπλων μακρού πλήγματος αλλά και προσδιορίστηκε η τελική εμβέλεια στα 2.500 χλμ! Ωστόσο παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις θα πρέπει να επισημανθεί και να καταγγελθεί σε όλα τα διπλωματικά φόρα ότι οι τουρκικές ενέργειες αποτελούν παραβίαση της συνθήκης για τη διασπορά της πυραυλικής τεχνολογίας (MTCR – Missile Technology Control Regime).
Μπορείτε να δείτε στην εικόνα τις υπάρχουσες εμβέλειες των τουρκικών πυραυλικών συστημάτων Yildirim I, II καθώς και των διαφόρων ΠΕΠ (Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυροβολικού) Kasirga, Toros, το σύνολο των οποίων βρίσκεται αναπτυγμένο στην ανατολική Θράκη και τη δυτική Μικρά Ασία. Γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ολόκληρη η Θράκη και μέρος της Αττικής βρίσκονται εντός της φονικής εμβέλειας των τουρκικών όπλων, τα οποία μπορούν να εξοπλιστούν εναλλακτικά με χημικές κεφαλές.
Η επόμενη εικόνα προέρχεται από το διαδίκτυο και αποτελεί μια σαφή προειδοποίηση για το εγγύς μέλλον, καθώς αποτυπώνονται οι εμβέλειες της νέας γενιάς πυραύλων Yildirim III (ή όπως αλλιώς κωδικοποιηθούν). Είναι σαφές ότι όλα πλέον τα κέντρα ελέγχου, επικοινωνιών, κύρια λιμάνια, αεροδρόμια, καθώς και τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας έχουν στοχοποιηθεί από το προηγμένο βλήμα που αναπτύχθηκε με τη βοήθεια ξένης τεχνογνωσίας (ασιατικής) και φέρεται να έχει εμβέλεια που ξεπερνά τα 800 χλμ.
Κυριαρχία στο φάσμα του ηλεκτρονικού πολέμου. Οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προχώρησαν στη δημιουργία Διεύθυνσης Άμυνας Κυβερνοχώρου (Siber Savunma Komutanlığı). Πέραν αυτής έχει προωθηθεί ένα σημαντικό πρόγραμμα ανάπτυξης σειράς συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου, κρυπτογραφικών συσκευών και για τα τρία όπλα, ενώ οι πλέον σημαντικές κυβερνητικές υπηρεσίες συνδέονται μεταξύ τους με προστατευμένο δίκτυο καθώς και με τα αρχηγεία των Ενόπλων Δυνάμεων. Αιχμή στην αλματώδη εξέλιξη που καταγράφεται στους τομείς σχεδίασης και ανάπτυξης συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου (κέντρα ακρόασης, αισθητήρες, παρεμβολείς κλπ) αποτελεί το Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και τεχνολογικών Ερευνών (TUBITAK) και τα υφιστάμενα επιστημονικά κέντρα που λειτουργούν υπό την αιγίδα του. Ένα από τα επιτεύγματα του TUBITAK είναι το στρατηγικού επιπέδου ψηφιακού δικτύου επικοινωνιών TAFICS (Ολοκληρωμένο Σύστημα Επικοινωνιών), ένας πολύ σημαντικός πολλαπλασιαστής ισχύος, μέσω του οποίου εξασφαλίζεται η συνεργασία των Κλάδων – μέχρι επιπέδου διοικήσεως μονάδας, πολεμικής μοίρας και ναυτικής βάσης – και η επικοινωνία με φωνητικά δεδομένα, αποστολή εγγράφων, εικόνων, φωτογραφιών, όλα υψηλής ποιότητας και ταχύτητας. Στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου το ελληνικό κράτος συρρικνώνει ή «συγχωνεύει» τα εναπομείναντα ερευνητικά κέντρα των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ ακόμη και σήμερα δεν έχουν υλοποιηθεί τα προ δεκαετίας εκπονηθέντα προγράμματα ηλεκτρονικού πολέμου του ΕΣ!
Αξίζει επίσης να αναφερθεί η ταχύτατη ανάπτυξης της ρομποτικής με έμφαση στις στρατιωτικές ανάγκες, η οποία οργανώνεται, εξελίσσεται και υποστηρίζεται από το TUBITAK.

Το υποστρατηγικό βλήμα cruise SOM αποτελεί επιτυχή 

προσπάθεια του TUBITAK SAGE. ΦΩΤΟ: Roketsan.

Μη επανδρωμένα αεροχήματα σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Όπως αναφέραμε το πρόγραμμα ANKA αποτελεί ίσως το πλέον σημαντικό πρόγραμμα του τομέα, αλλά θα πρέπει να υπογραμμιστεί η προτεραιότητα που έχει δοθεί στην υλοποίηση πολλών διαφορετικών προγραμμάτων σχεδίασης και ανάπτυξης UAV, UCAV, mini UAV καθώς και άλλων εκδόσεων. Ενδεικτικά αναφέρουμε το πρόγραμμα για το mini UAV Bayraktar της εταιρείας Kalekalip που έχει ήδη ενταχθεί επιχειρησιακά στο στράτευμα, τα UAV Turna και Gozcu της ΤΑΙ, το Caldiran της Baykar Makina.
Τουρκική Αεροπορία: πέραν των 100 F-35Α, σχεδίαση και ανάπτυξη εθνικού μαχητικού, ΑΣΕΠΕ. Η Διοίκηση Αεροπορικών Δυνάμεων αναμένει την ένταξη του πρώτου F-35A τα αμέσως επόμενα χρόνια, ενώ παράλληλα προωθεί και επιμέρους προγράμματα. Πρόσφατα κατά τη διάρκεια της διεθνούς αμυντικής έκθεσης IDEF 2013 παρουσιάστηκαν και ανακοινώθηκαν οι βασικές σχεδιαστικές προδιαγραφές του νέου εθνικού μαχητικού αεροσκάφους, το οποίο θα κατασκευαστεί εγχώρια μέσω της απόκτησης σχετικής τεχνογνωσίας από το εξωτερικό (διαφάνεια 17). Στην εικόνα (διαφάνεια 18) μπορείτε να δείτε την ψηφιακή αναπαράσταση του μελλοντικού τουρκικού αεροσκάφους έκτης γενιάς. Ωστόσο η Τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ) φροντίζει για το παρόν καθώς μετά από την ολοκλήρωση των παραδόσεων των νέων F-16 Block 50+ (Peace Onyx IV), (διαφάνεια 19) συνεχίζεται ο μαζικός εκσυγχρονισμός 165 μαχητικών (97 F-16 Block 40, 68 F-16 Block 50) σε επίπεδο Block 50+, μια εξέλιξη που θα ανατρέψει το ισοζύγιο δυνάμεων σε βάρος της ΠΑ.
Το πρόγραμμα προμήθειας 4 αεροσκαφών εναέριας έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου Β737 συνεχίζεται παρά τα τεχνικά προβλήματα και σύντομα θα καλύψει το υφιστάμενο επιχειρησιακό κενό. Στα προγράμματα που υλοποιούνται περιλαμβάνεται επίσης η προμήθεια τουλάχιστον 10 μεταφορικών τύπου Α400Μ, δύο αεροσκαφών διοίκησης και ελέγχου τύπου Gulfstream, η ανάπτυξη και κατασκευή αεροσκαφών βασικής εκπαίδευσης (Hurkus), καθώς και αρκετά προγράμματα εκσυγχρονισμού παλαιότερων τύπων μαχητικών και μεταφορικών.
Ας αλλάξουμε σελίδα παραμένοντας «στον αέρα». Επιθετικό ελικόπτερο ATAK (T129) και νέο μεταφορικό ελικόπτερο, βαρέα μεταφορικά ελικόπτερα (διαφάνεια 21). Η ένταξη των πρώτων τεσσάρων επιθετικών ελικοπτέρων Τ129Α (συνολικά θα παραληφθούν εννέα) τα οποία συναρμολογήθηκαν από την εγχώρια βιομηχανία ήδη πραγματοποιήθηκε. Ακολουθεί η παραλαβή 51 τύπου Τ129Β. η τουρκική ηγεσία αναγνώρισε την αναγκαιότητα ανανέωσης του στόλου των ελικοπτέρων γενικής χρήσης γι’ αυτό επέλεξε το T70 της Sikorsky στο πλαίσιο συμπαραγωγής η οποία θα αποδώσει 121 μονάδες για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις λοιπές κρατικές υπηρεσίες, την ΜΙΤ, την Στρατοχωροφυλακή κ.α. φορείς. Η επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων στον τομέα της αερομεταφοράς συντελείται με το πρόγραμμα προμήθεια οκτώ βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων CH-47F Chinook, το οποίο για πρώτη φορά εισάγεται στο τουρκικό οπλοστάσιο. Επίσης υλοποιείται πρόγραμμα προμήθειας 15 ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης για τις ανάγκες της Διοίκησης Ασφάλειας Ακτών.
Η επιστροφή του Καπουδάν Πασά, το αναγεννημένο Νεο-οθωμανικό Ναυτικό, υποβρύχια, φρεγάτες, κορβέτες, πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων, αεροπλανοφόρο, αποβατικά, ειδικά πλοία, πρόγραμμα MELTEM. Κυρίες και κύριοι το αναγεννημένο νέο-οθωμανικό ναυτικό βρίσκεται προ των πυλών, έτοιμο να εξυπηρετήσει τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ισλαμιστών. Κορμός του φιλόδοξου σχεδιασμού αποτελεί το πρόγραμμα MILGEM , αλλά αυτό δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου! Η απόφαση ναυπήγησης έξι υποβρυχίων Type 214 σε τουρκικές κλίνες συνεπικουρείται από την υλοποίηση σειράς προγραμμάτων όπως: α) η ναυπήγηση 16 περιπολικών τύπου P1200 , β) τεσσάρων σκαφών μεταφοράς ομάδων υποβρυχίων καταστροφών τύπου MRTP22U, γ) δύο αποβατικών πλοίων LST, δ) οκτώ ταχέων αποβατικών LCT τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να μετέχουν σε ασκήσεις, ε) ναυπήγηση ενός πλοίου διάσωσης υποβρυχίων και ενός βοηθητικού. Κορυφαία θέση κατέχει το πρόγραμμα ναυπήγησης ενός πλοίου αμφίβιας εφόδου LPD με δυνατότητα μεταφοράς ενός τάγματος πεζοναυτών, ελικοπτέρων, αεροστρώμνων και ικανού αριθμού ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ.
Η εικόνα που βλέπεται παρουσιάζει τμήμα της προσπάθειας ανάπτυξης τεχνολογιών υποβρύχιων οπλικών συστημάτων όπως το Ahtapot της Aselsan, το οποίο θα καλύψει απαιτήσεις στον τομέα αποστολών παράκτιας ασφάλειας και άλλες.
Το Τουρκικό Ναυτικό (TDK) έχει επίσης διακηρύξει την πρόθεσή του να εξετάσει σοβαρά την προοπτική προμήθειας ακόμη και ενός μικρού αεροπλανοφόρου εκτοπίσματος έως 40.000 τόνων από το οποίο θα μπορούν να προς-απονηώνονται αεροσκάφη VSTOL.
Η Άγκυρα αναγνωρίζει το «ιστορικό» της δικαίωμα να συγκροτήσει ισχυρή ναυτική δύναμη για τον έλεγχο των προσκείμενων σε αυτή θαλασσών, παράλληλα με την ανάδυση της ως περιφερειακής υπερδύναμης – επίκεντρο ενός εκτενούς τουρκο-ισλαμικού συμπλόκου το οποίο εκτείνεται σε τρεις ηπείρους.
Διοίκηση Ασφάλειας Ακτών με στόχο την ελληνο-κυπριακή ΑΟΖ, νέα πλοία, νέες επιχειρησιακές δυνατότητες, πρόγραμμα «Μακρύς Ορίζοντας». Απέναντι στην ισχνή ελληνική Ακτοφυλακή συγκροτείται μια αεροναυτική δύναμη με κορμό το πρόγραμμα προμήθεια αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας Meltem Ι/ΙΙ/ΙΙΙ. Σημαντική απειλή για την εθνική άμυνα συνιστά ο «Μακρύς Ορίζων», η ολοκλήρωση του οποίου θα επιτρέπει στο τουρκικό επιτελείο να έχει πλήρη και σαφή εικόνα σε πραγματικό χρόνο για την κατάσταση που επικρατεί πολύ πίσω από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Κανένα σκάφος ακόμη και σε επίπεδο λέμβου δεν θα μένει εκτός της προσοχής των αισθητήρων του προγράμματος. Η Τουρκική Ακτοφυλακή ενισχύεται με τέσσερις μονάδες κλάσης Dost καθώς και με νέες ναυπηγήσεις δεκάδων σκαφών διαφόρου εκτοπίσματος.
Ειδικοποιημένες σχεδιάσεις και ναυπηγήσεις, πλοίο ερευνών Barbaros. Εκτός των αμιγώς στρατιωτικών ναυπηγήσεων τα τουρκικά ναυπηγεία μετέχουν στη σχεδίαση ειδικοποιημένων ναυτικών μονάδων, όπως πλοία συλλογής πληροφοριών, πλοίων γενικής υποστήριξης, ωκεανογραφικών, εκπαιδευτικών και άλλων μικρότερων. Η αιχμή της λόγχης για την αμφισβήτηση των ελλαδο-κυπριακών δικαιωμάτων επί της ΑΟΖ είναι το προσφάτως αγορασθέν πλοίο ερευνών Barbaros. Ο πρωθυπουργός Ερντογάν επισκέφθηκε το Barbaros το οποίο φέρει πλέον τα τουρκικά χρώματα .
Τα «εθνικά» προγράμματα ανάπτυξης όπλων και αισθητήρων. Η τουρκική αμυντική βιομηχανία σε συνεργασία με το TUBITAK προχωρεί σε φιλόδοξες δράσεις σχεδίασης οπλικών συστημάτων όπως το βλήμα cruise SOM με εμβέλεια της τάξης των 150-200 km. Εδώ το βλέπεται αναρτημένο σε πυλώνα μαχητικού F-16. Η ανάπτυξη εγχώριας «αντιγραφής» της γνωστής συλλογής JDAM, διατρητικών βομβών, πυρομαχικών υψηλής καταστρεπτικότητας, βομβών bunker buster, η σχεδίαση εθνικής τορπίλης (ΑΚΥΑ), εθνικού αντιαεροπορικού βλήματος, τυφέκιου, όπλου ελεύθερου σκοπευτού, αποτελούν μερικά από τα πλέον σημαντικά δείγματα της δραστηριότητας των Τούρκων. Στην εικόνα βλέπεται από την πρόσφατη IDEF τα νέα αντιαρματικά βλήματα UMTAS με τα οποία θα εξοπλίζονται τα επιθετικά ελικόπτερα και άλλες πλατφόρμες όπλων. Παρατηρείστε το ειδικό βλήμα για UAV που έχει σχεδιαστεί από το TUBITAK .
Το πρόγραμμα ALTAY για το νέο άρμα, γέφυρες διάβασης βαθέων υδάτινων κωλυμάτων, α/κ οβιδοβόλα, ΠΕΠ, πυροβόλα και ρουκέτες. Περί τα 250 άρματα με πυροβόλο των 120 mm θα κατασκευαστούν στην Τουρκία σε συνεργασία με τη Νότιο Κορέα. Ήδη τα πρωτότυπα δοκιμάζονται από τον Στρατό . Ένα πρόγραμμα υψηλής επιχειρησιακής αξίας είναι εκείνο που αφορά την προμήθεια ειδικών πλωτών γεφυρών εφόδου Samur για την ταχεία διάβαση μεγάλων υδάτινων κωλυμάτων, τα οποία όπως αντιλαμβάνεστε δεν είναι ο Τίγρης και ο Ευφράτης αλλά ο Έβρος! Εκτός αυτών παραδόθηκαν ακτόδρομοι, 12 αμφίβια τεθωρακισμένα μηχανήματα μηχανικού AZMIM και υλοποιείται προμήθεια 36 γεφυρών Leguan.

Το Tulpar αποτελεί το τουρκικής σχεδίασης και ανάπτυξης Τεθωρακισμένο 

Όχημα Μάχης, που παρουσιάστηκε στην IDEF 2013. ΦΩΤΟ: IDEF/Otocar.

Το Tulpar αποτελεί το τουρκικής σχεδίασης και ανάπτυξης Τεθωρακισμένο
Όχημα Μάχης, που παρουσιάστηκε στην IDEF 2013. ΦΩΤΟ: IDEF/Otocar.
Το πυροβολικό αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα ισχυρά σημεία των Οθωμανών. Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα απεξάρτησης από ξένες πηγές, το οποίο απλώνεται σε όλα τα κύρια όπλα και συστήματα. Κλασικό παράδειγμα το αυτοκινούμενο οβιδοβόλο τύπου Firtina των 155 mm (370 μονάδες) και το ρυμουλκούμενο Panter (160 μονάδες) του ίδιου διαμετρήματος . Ο Τούρκος αρχηγός στοχεύει στην επιμήκυνση του ημερολογιακού ορίου εμπλοκής των δυνάμεών του, οι οποίες θα στηρίζονται στην κατανάλωση πυρομαχικών όχι σε εξωτερικές παραγγελίες αλλά στις δυνατότητες της εγχώριας βιομηχανίας.
Συνολικά 336 τακτικά τεθωρακισμένα τροχοφόρα οχήματα μαζί με 1.075 οχήματα φορείς όπλων και 2.720 τροχοφόρων οχημάτων, έρχονται να προστεθούν στο δυναμικό του Στρατού. Το όχημα PARS (8×8), το ARMA και το ΤΟΜΑ Tulpar που θα συνοδεύει τα άρματα ALTAY, το οποίο ενσωματώνει 100% τουρκικά όπλα αισθητήρες και συστήματα, σχεδίασης Otokar.
Αντιαεροπορικά όπλα και συστήματα. Ο τομέας της αντιαεροπορικής άμυνας επίσης τελεί υπό πλήρη αναβάθμιση καθώς η εγχώρια βιομηχανία μετέχει ενεργά στην «εθνικοποίηση» όπλων και συστημάτων. Αναμένεται η επιλογή του νέου α/α συστήματος μεγάλου βεληνεκούς καθώς και η προμήθεια τριών πυροβολαρχιών για μεσαία ύψη. Επίσης η προμήθεια 45 αντιαεροπορικών εκτοξευτών για χαμηλά ύψη με σκοπό την προστασία βάσεων και λιμανιών. Η κατασκευή 42 α/α συστημάτων αυτοκινούμενων πυροβόλων συν τα συστήματα ελέγχου.
Η ανάπτυξη ενός εθνικού διακλαδικού αντιαεροπορικού βλήματος συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον φιλόδοξων και δαπανηρών προγραμμάτων που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας το επιστημονικό προσωπικό του TUBITAK.
Ο άνθρωπος πίσω από την επιτυχία, είναι αναμφισβήτητα ο υφυπουργός Αμυντικής Βιομηχανίας Μουράτ Μπαγιάρ .
Επίλογος
Ο Νταβούτογλου ουδέποτε απέκρυψε τον θαυμασμό του για τις ιστορικές κατακτήσεις εδαφών επί των Οθωμανών σουλτάνων. Φέτος συμπληρώθηκαν 560 έτη από την άλωση της Κων/πολης, ένα ορόσημο το οποίο ανέκαθεν χρησιμοποιείτο από την εκάστοτε ηγεσία της Τουρκίας (κεμαλική ή ισλαμική) για να υπενθυμίζει την πτώση της Βασιλίδας των Πόλεων και ειδικά του προπυργίου του Χριστιανισμού. Επέλεξε την επέτειο συμπλήρωσης 532 ετών από τον θάνατο του σουλτάνου Μωάμεθ του Πορθητού, για να δώσει νέα δείγματα της γεωπολιτικής του Νέο-οθωμανισμού. Μιλώντας σε πλήθος ακροατών στο δήμο Γκέμπζε αποκάλυψε ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες:
«Ο Πορθητής αποτελεί μια κορυφαία προσωπικότητα ηγέτη στην πορεία δικαιοσύνης του αγίου έθνους μας, από την Μέση Ασία έως την Βιέννη. Εάν αντιληφτείτε αυτήν την προσωπικότητα, εάν αντιληφτείτε γιατί έζησε, γιατί κοπίασε και γιατί κήρυξε τζιχάντ, τότε θα αντιληφθείτε και την ψυχή αυτού του έθνους. Για αυτό η εκ μέρους μας κατανόηση του σουλτάνου Μωάμεθ του Πορθητή, αποτελεί ένα τρανό καθήκον, μια αποστολή που πρέπει συχνά να επαναλαμβάνουμε. Διότι αυτός είναι η κορυφαία προσωπικότητα της πολιτικής μας και του πολιτισμού μας».

ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 26 ΜΑΙΟΥ 2013 ΦΩΤΟ: Περί Αλός (Αρχείο Κ. Ε. Ιωαννίδου)

Σας ευχαριστώ που με παρακολουθήσατε σε αυτήν την εικοσάλεπτη συμπυκνωμένη συγκεντρωτική καταγραφή των τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων. Ολοκληρώνοντας την ομιλία θα ήθελα να κλείσω με μια φράση από τον Θουκυδίδη και συγκεκριμένα από τη σύσταση των Κορινθίων προς τον Αρχίδαμο, όσον αφορά τον τρόπο δράσης και ενέργειας των Αθηναίων. Σας προτείνω λοιπόν να είσαστε σε αυτούς τους χαλεπούς και δύσκολους καιρούς: «παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες!».


H παραπάνω ομιλία που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της ημερίδας «Η άμυνα
και η ασφάλεια της χώρας μας υπό το πρίσμα των εξωτερικών και
εσωτερικών εξελίξεων», από το Γραφείο Στρατιωτικών και Αμυντικών
Θεμάτων της Ακαδημίας Αθηνών και του Ελληνικού Ινστιτούτου
Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.), στις 24 Μάιου 2013, στην αίθουσα
τελετών της Ακαδημίας.
Πηγή κειμένου και φωτογραφιών: Περί Αλός