Το δύσκολο παζλ του φυσικού αερίου

Τα σενάρια που ήθελαν τη Gazprom να διασώζει τις κυπριακές τράπεζες με αντάλλαγμα τα δικαιώματα εκμετάλλευσης στο φυσικό αέριο της Κύπρου μπορεί να μην επαληθεύτηκαν από τις εξελίξεις, όμως το ερώτημα για το κατά πόσον ο ρωσικός κολοσσός ενδιαφέρεται για τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου, παραμένει. Λίγες ημέρες πριν ξεσπάσει η κρίση στην Κύπρο, η Gazprom υπέγραψε με την ισραηλινή εταιρία Delek μία κατ' αρχήν συμφωνία για την αξιοποίηση του Tamar, του μικρότερου από τα βεβαιωμενα κοιτάσματα του Ισραήλ στη λεκάνη του Λεβάθιαν. Η συμφωνία αφορά στην πώληση υγροποιμένου αερίου (LNG) και στη δημιουργία μίας πλωτής εξέδρας LNG. Αρκετοί υπόθεσαν ότι η επόμενη κίνηση του ρωσικού ομίλου θα ήταν στην Κύπρο. Όμως έκτοτε η κατάσταση άλλαξε δραματικά. Aνατροπή δεδομένων Το οικονομικό κράχ στο νησί ακολούθησε η πλήρης ανατροπή των γεωπολιτικών δεδομένων. Η επαναπροσέγγιση Τουρκίας - Ισραήλ με τη σφραγίδα της Ουάσινγκτον και η σκλήρυνση της στάσης της Αγκυρας, η οποία, εκμεταλλευόμενη την κρίση, διεκδικεί έντονα μερίδιο στο φυσικό αέριο της Κύπρου, δημιούργησαν μία νέα κατάσταση, ικανή να ανατρέψει τους μέχρι σήμερα σχεδιασμούς όχι μόνον στη συνεργασία Κύπρου - Iσραήλ, αλλά και Αθήνας - Τελ Αβίβ. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, Μόσχα και Βρυξέλλες ακολούθησαν μια στρατηγική υποτίμησης των ενεργειακών πόρων της Κύπρου, αφήνοντας να διαφανεί ότι είναι ακόμα πολύ πρώιμο να εκτιμηθούν τα ευρήματα υδρογονανθράκων στο νησί. Η Gazprom, με τη διπλή της ιδιότητα, του ισχυρού βραχίονα της εξωτερικής πολιτικής Πούτιν και του επιχειρηματικού ομίλου, προτίμησε τελικά να μείνει έξω από το παιχνίδι, τουλάχιστον στη φάση αυτή. Για πόσο καιρό, όμως; Όσο διαρκεί η αμφισβήτηση για τα offshore δικαιώματα της Κύπρου, οι προοπτικές των κοιτασμάτων του Ισραήλ γίνονται πιο ελκυστικές. Το κοίτασμα του Λεβάθιαν στα ισραηλινά χωρικά ύδατα εκτιμάται στα 425 δισ. κυβικά μέτρα και του Ταμάρ στα 250 δις κυβικά μέτρα, ενώ της Κύπρου σε περίπου 0,3 δισ. κ.μ., σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Noble, της αμερικανικής εταιρείας που διεξάγει τις έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ. Σοβαρές προοπτικές οffshore αερίου εξάλλου δείχνουν να έχουν ο Λίβανος και η Συρία, με πετρελαϊκούς αναλυτές να εκτιμούν τα αποθέματα της Λεκάνης του Λεβάθιαν, εξαιρουμένου του Ισραήλ, σε περίπου 125 δισ. κ.μ αερίου και γύρω στο 1,75 δισ. βαρελιών συμπυκνωμάτων πετρελαίου. Ομως το γεωπολιτικό ρίσκο της περιοχής είναι μεγάλο. Το παζλ συμπληρώνει η Αίγυπτος, με υψηλό δυναμικό αερίου, ενώ στο μέλλον παίκτης μπορεί να αναδειχθεί και η Ελλάδα αν επαληθευτούν οι μέχρι σήμερα ενδείξεις. Η Gazprom επενδύει τεράστια ποσά σε πρότζεκτ αγωγών και κοιτασμάτων με στόχο τη διατήρηση ενός μεγάλου πελάτη της Ευρώπης. Μετά το 2010 όμως, από τότε που η ζήτηση φυσικού αερίου στην Ευρώπη άρχισε να μειώνεται με γοργούς ρυθμούς, ο ρωσικός όμιλος έδωσε εξίσου βάρος στις επενδύσεις για πώληση αερίου στην Κίνα και την Ινδία. Η πολιτική αυτή επισφραγίστηκε πρόσφατα με τις συμφωνίες-μαμούθ, που υπέγραψε με το Πεκίνο. Οι τιμές του αερίου Τη νέα στρατηγική της Gazprom υπαγορεύει ένας ακόμα βασικός παράγων. Οι τιμές του αερίου, που έχουν υποχωρήσει σημαντικά, μετά την εισβολή του σχιστολιθικού αερίου (shale gas), που επέτρεψε την ανάδειξη των ΗΠΑ σε εξαγωγέα και κατέκλυσε την αγορά με άφθονες παραδόσεις LNG. Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας προβλέπει ότι οι διεθνείς τιμές του αερίου (εκτός ΗΠΑ) θα υποχωρήσουν 25% ως 35% ως το 2020. Αρκετοί αναλυτές εκτιμούν μάλιστα πιο ραγδαία πτώση, θεωρώντας ότι ως το τέλος του 2015 οι τιμές θα πέσουν 25% από τα σημερινά επίπεδα. Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να οδηγήσει σε ριζική αναθεώρηση των σχεδιασμών της Gazprom και του Κρεμλίνου. Αρκεί να σημειωθεί ότι ο συνδυασμός μειωμένων τιμών και χαμηλής ζήτησης στην Ευρώπη επέφερε σημαντική μείωση των κερδών της Gazprom το 2012. Εισαγωγές στην Ευρώπη Τη διετία 2010 - 2012 οι εισαγωγές LNG στην Ευρώπη αυξήθηκαν περίπου 50%. Oι παραδόσεις αερίου μέσω αγωγών, μιας αγοράς στην οποία κυριαρχούν η Gazprom, η νορβηγική Statoil και η αλγερινή Sonatrach, μειώθηκαν. Η κατανάλωση αερίου σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες έπεσε από 12% ως 20% τα τελευταία δύο χρόνια. Οσο συνεχίζονται τα προβλήματα στην Ευρωζώνη, τόσο η ύφεση θα περιορίζει τις πωλήσεις αερίου. Η τρέχουσα δεκαετία μοιάζει να έχει χαθεί, ενώ για μετά το 2020 προγραμματίζεται να λειτουργήσουν μια σειρά από πρότζεκτ, που θα φέρουν νέο αέριο στην περιοχή από το Αζερμπαϊτζάν και ενδεχομένως το Ιράκ και το Κουρδιστάν. Η Gazprom έχει απαντήσει με τον αγωγό South Stream, ο οποίος άρχισε πρόσφατα να κατασκευάζεται. Οι όροι του παιχνιδιού άλλαξαν δραματικά μετά το 2010. Η Gazprom το γνωρίζει καλά και επαναπροσδιορίζει την ευρωπαϊκή στρατηγική της, με βάση τόσο επιχειρηματικά κριτήρια, όσο και τις επιλογές του Κρεμλίνου. Ένας συνδυασμός που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την τελική της πολιτική στο ζήτημα του κυπριακού αερίου. ΠΗΓΗ:imerisia.gr

Το δεκαήμερο του κυπριακού εφιάλτη

Τίποτε δεν είναι πια το ίδιο. Η κυπριακή τραγωδία δηλητηρίασε το κλίμα στην Ευρώπη, αλλάζοντας τα δεδομένα στην Αθήνα όπου η διαπραγμάτευση με την τρόικα είναι ανοιχτή, ενώ επιβαρύνεται και η αριθμητική της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Τα γεγονότα του τελευταίου δεκαημέρου φανέρωσαν τις νέες ισορροπίες στην περιοχή μας, όπου οι Ρώσοι αποδείχθηκαν αμέτοχοι έναντι της Λευκωσίας και οι Ισραηλινοί τα ξαναβρήκαν με τους Τούρκους, οι οποίοι ζητούν διχοτόμηση της Κύπρου για το αέριο! Συμπέρασμα: το πολιτικοοικονομικό σενάριο του 2013 πρέπει να ξαναγραφεί. «Μίλα μου βρώμικα» για την οικονομία «Εγώ δεν έχω έναν Στουρνάρα. Εναν ... έχω». Τάδε έφη, σε μια στιγμιαία έκρηξη, ο Νίκος Αναστασιάδης σε κατ' ιδίαν κουβέντα με προκάτοχό του στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Αναστασιάδης έχει προφανή ανάγκη εκτόνωσης. Τόσο κακό ξεκίνημα στο τιμόνι μιας χώρας έχει να ζήσει ο Ελληνισμός από τον Κώστα Σημίτη των Ιμίων το 1996. Φυσικά, υπάρχει και η αισιόδοξη νότα: μετά τα Ιμια τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο άσχημα. Μπήκε η Ελλάδα στην ΟΝΕ και μερικά χρόνια αργότερα και οι Κύπριοι. Για να ξινίσει η οικονομική κατάσταση σε διάστημα μερικών ετών! Το πολιτικοοικονομικό παρασκήνιο των τελευταίων δέκα ημερών περιλαμβάνει βαριές κουβέντες. Το εντυπωσιακό, με δεδομένα όσα έχουν γίνει και έχουν ειπωθεί κατ' ιδίαν, είναι ότι έχουν τηρηθεί τα προσχήματα δημοσίως. Και μάλιστα με τρόπο υποδειγματικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι παραμονές του Συμβουλίου Κορυφής της ΕΕ, που έβαλε χέρι στις καταθέσεις των Κυπρίων, η Τράπεζα της Ελλάδος ήταν απολύτως αρνητική στο να περάσουν σε ελληνική ιδιοκτησία τα εν Ελλάδι υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών. Και αυτό γιατί υπήρχε ο φόβος - ας μην πούμε: η γνώση - ότι θα χαλούσε η αριθμητική της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών που εκκρεμεί εδώ και έναν χρόνο. Τελικώς, η Ελλάς τα πήρε τα υποκαταστήματα, και μάλιστα χωρίς τους αστερίσκους που έβαλε αρχικά ο Γιάννης Στουρνάρας. Οτι δηλαδή η αγορά δεν θα ήταν υποχρεωτική, ότι θα γινόταν έλεγχος ενεργητικού και παθητικού και ότι θα παίρναμε χρήματα. Το αρχικό 1,5 δισ., που υπό την πίεση του Αντώνη Σαμαρά υποσχέθηκε ο Νίκος Αναστασιάδης, έγινε μισό δισ. Το άλλο 1 δισ. το έβαλε η κυβέρνηση τελικά. Γιατί; Για να μη φανεί ότι δεν βοηθάει την Κύπρο. Κακά τα ψέματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε πόντους όταν η σκληρή διαπραγματευτική γραμμή του κυπριακού Κοινοβουλίου πήγε στον τοίχο. Αποδείχθηκε ότι τα περί σκληρής στάσης απέναντι στην Ευρώπη ήταν επιπόλαιες φαντασιώσεις. Ο δημόσιος καβγάς στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το ευρώ είναι η μία όψη των παρενεργειών της υπόθεσης αυτής για την Κουμουνδούρου. Η άλλη όψη είναι ότι η ντρίμπλα του ΣΥΡΙΖΑ, που έφτιαξε ανερυθρίαστα κλίμα ότι η Αθήνα - περίπου - πούλησε τη Λευκωσία, κόστισε στην Ελλάδα 1 δισ. Στην πραγματικότητα, τίποτε δεν είναι το ίδιο σε Ελλάδα και Κύπρο μετά τις τελευταίες δέκα ημέρες. Το σενάριο του 2013 πρέπει να ξαναγραφτεί - και όχι αναγκαστικά με φωτεινά χρώματα. Το υποδεικνύει η προσωπική συμμετοχή του Αντώνη Σαμαρά σε αλλεπάλληλες συσκέψεις του οικονομικού επιτελείου για επανεκτίμηση της κατάστασης. Ο Γιάννης Στουρνάρας επιμένει ότι η επιβάρυνση από την ύφεση της Κύπρου θα είναι 0,5% του ΑΕΠ στην Ελλάδα. Αρα δεν βλέπει σημαντικές παρενέργειες στην εγχώρια οικονομία, έστω και αν αυτή είναι μια θετική ανάγνωση των πραγμάτων. Αντιθέτως, ζορισμένα είναι τα πράγματα ενόψει της έλευσης της τρόικας την ερχόμενη εβδομάδα και αυτό είναι ένα θέμα που ο Σαμαράς συζήτησε αναλυτικά στο υπουργείο Οικονομικών. Δεν είναι μόνο ότι ο Πρωθυπουργός δεν αφήνει το τιμόνι από τα χέρια του και θέλει να έχει εικόνα και έλεγχο σε όλα. Είναι και η αίσθηση ότι το παιχνίδι με την τρόικα είναι ανοιχτό και ότι απαιτείται νέα αξιολόγηση της διαπραγμάτευσης με όρους «πολιτικού ρεαλισμού», όπως λέγεται. Οι συσκέψεις στη Νίκης είχαν και κάποιες στιγμές χαλάρωσης, όπως όταν ο Πρωθυπουργός μίλησε λίγο ιταλικά με μια σύμβουλο του υπουργού Οικονομικών που είναι μισή Ιταλίδα! Αλλά χαρακτηρίστηκαν και από μια προσπάθεια για ανάλυση εις βάθος της νέας κατάστασης που διαμορφώνεται μετά τα κυπριακά. Υπάρχει επίσης ιδιαίτερη προσοχή στο να μη γίνουν επικοινωνιακά λάθη. Είναι χαρακτηριστική η ευγενική σύσταση του Πρωθυπουργού προς τον υπουργό Εργασίας Βρούτση: «Γιάννη, πρόσεχε τι θα πεις έξω...». Το ταμπού που έσπασε από το κρύο Θεωρείται αθεράπευτα - έως και αρρωστημένα! - αισιόδοξος. Αλλά την περασμένη Κυριακή το βράδυ φοβήθηκε «σπάσιμο από νωρίς», έστω και αν η λογική έλεγε ότι δεν υπήρχε άλλο περιθώριο μεταξύ ΕΕ και Κύπρου εκτός από τη συμφωνία. Η επιφυλακτικότητα του Γιάννη Στουρνάρα έχει να κάνει με την αιφνίδια χειροτέρευση του ευρωπαϊκού κλίματος, την οποία έφερε η κόντρα της Λευκωσίας με το τρίγωνο Βρυξελλών, Φρανκφούρτης και Βερολίνου. Η αδιαλλαξία των Κυπρίων σκλήρυνε τη στάση των Γερμανών, ενώ η προσφυγή της Λευκωσίας στη Μόσχα ενόχλησε τους Βορείους της ευρωζώνης. «Τι είναι αυτά; Εμείς έχουμε ζήσει χρόνια κάτω από την μπότα των Ρώσων και το Κοινοβούλιό μας δεν θα ενέκρινε ποτέ λύσεις που να εμπλέκουν τη Μόσχα», είπε ευρωπαίος υπουργός στην ελληνική αντιπροσωπεία. Και αυτή είναι η δηλητηριώδης παρακαταθήκη της 25ης Μαρτίου 2013. Αν στην Αθήνα ήρθε η άνοιξη, στο Παρίσι την περασμένη εβδομάδα οι θερμοκρασίες ήταν κοντά στο μηδέν. Κορυφαίο στέλεχος τράπεζας επενδύσεων με πρότερο κυβερνητικό βίο εξηγούσε ότι «υπάρχει ένα πριν και ένα μετά την Κύπρο. Γερμανοί, Ολλανδοί και άλλοι Βόρειοι έχουν καταλήξει ότι οι φορολογούμενοι των χωρών τους δεν μπορούν να βάλουν άλλα χρήματα για τη διάσωση του Νότου. Το πρόβλημα με υπερχρεωμένες χώρες όπως η Κύπρος είναι ότι δεν υπήρχαν άλλοι πόροι πέραν των καταθέσεων. Αρα αξιοποιήθηκαν αυτές. Το δίδαγμα είναι πως ό,τι πλήρωσαν οι Βόρειοι πλήρωσαν! Εφεξής, αν ο Νότος θέλει να μείνει στο ευρώ θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με φόρους σε εισοδήματα ή ακίνητα, αφού έχει επέλθει κορεσμός σε αυτόν τον τομέα· αλλά και με τσιμπολόγημα των καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ, αφού αυτό είναι το όριο που εγγυάται η ΕΕ». Το κλίμα αυτό έχει φθάσει στο υπουργείο Οικονομικών. Μια Ελλάδα που έναν χρόνο τώρα αγωνίζεται να διασώσει τις τράπεζές της, να φέρει - λίγο με το καλό και λίγο με τη φοβέρα - πίσω τα λεφτά από το εξωτερικό και να αποκαταστήσει όρους εμπιστοσύνης, ήταν αναπόφευκτο να ζήσει με τρόπο εντελώς τραυματικό το δεκαήμερο της δεύτερης κυπριακής τραγωδίας μετά τον Αττίλα του 1974. Δηλώσεις για την εγγύηση των καταθέσεων εν Ελλάδι δεν έκανε μόνο ο Γιάννης Στουρνάρας ως υπουργός Οικονομικών. Αλλά εκ καθήκοντος και εξ ενστίκτου τα ίδια ακριβώς είπε και ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος έχει κρατήσει το χαρτοφυλάκιο αυτό το 2011-12. Η κυβέρνηση ξέρει ότι δεν μπορεί να αρχίσει ξανά η αιμορραγία των καταθέσεων που ξεκίνησε το 2009. Από την άλλη μεριά, το θέμα δεν είναι αν θα έχουμε πάλι εμβάσματα στο εξωτερικό. Διότι, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες από τραπεζικές πηγές, το μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεων που έχουν μείνει στις ελληνικές τράπεζες είναι λογαριασμοί κάτω των 20.000 ευρώ! Αυτά τα χρήματα μόνο κάτω από τα στρώματα μπορούν να ξαναπάνε. Αλλά πώς να το ανασχέσει αυτό η κυβέρνηση, με τους αλλεπάλληλους φετφάδες του νέου ολλανδού προέδρου του Eurogroup; Περιμένοντας την τρόικα Στην πραγματικότητα, η κρίσιμη ερώτηση της προηγούμενης αλλά και της ερχόμενης εβδομάδας είναι με τι προθέσεις επανέρχεται η τρόικα. Ο Αντώνης Σαμαράς είχε επιλέξει μια πιο σκληρή γραμμή την τελευταία φορά. Γιατί; Διότι η Ελλάδα είχε πάει καλά, είχε κάνει πολλές θυσίες και ήταν πια η ώρα να πάρει κάτι από τους δανειστές μας. Ηταν μια εξέλιξη που ο Πρωθυπουργός την είχε από καιρό ετοιμάσει, ενεργοποιούμενος στο διεθνές πεδίο: από την ομιλία στο δείπνο για το Νομπέλ με την έμφαση στην ανεργία πέρυσι το φθινόπωρο έως την επίσκεψη Ολάντ στην Αθήνα. Ωστόσο η Κύπρος τα έφερε όλα άνω-κάτω, ενώ επανήλθε το στερεότυπο των άσωτων Νοτίων που, όταν δεν φοροδιαφεύγουν, ξεπλένουν χρήμα. Ο Σαμαράς ήθελε να δώσει το στίγμα του με τολμηρές, αλλά θετικές κινήσεις. Δηλαδή με τις ιδιωτικοποιήσεις. Και όχι με νέες περικοπές. Αλλωστε στο πακέτο των 13,5 δισ. του περασμένου Οκτωβρίου η κυβέρνηση των τριών πέρασε - και με το παραπάνω - τις εξετάσεις της. Στις συσκέψεις στο υπουργείο Οικονομικών τις τελευταίες δύο ημέρες ο Πρωθυπουργός ήταν ιδιαίτερα προβληματισμένος. Εχει επίγνωση της ανάγκης να τηρηθούν οι στόχοι, αλλά αντιλαμβάνεται ότι «δεν μπορεί, αν επιβαρυνθεί άλλο ο κόσμος». Οι πληροφορίες της Αθήνας είναι ότι η τρόικα θα επανέλθει με άγριες διαθέσεις. Το κύριο σημείο τριβής είναι το χαράτσι μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ. «Αν καταργηθεί», εξηγεί κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας, «ανοίγει τεράστια τρύπα στα δημοσιονομικά, αφού ο φόρος αυτός έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικός». Κρίσιμο μέτωπο είναι και το Δημόσιο. Οι γνώστες επιμένουν ότι ο Αντώνης Μανιτάκης επιτελεί πολλούς ρόλους. Ο κυριότερος είναι ότι φυλάει Θερμοπύλες. Τυπικά είναι η ΔΗΜΑΡ, στην οποία ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ανήκει, και πίσω από αυτήν το ΠΑΣΟΚ - το οποίο τρέμει μήπως μείνει πίσω - που αρνείται να υποχωρήσει απέναντι στην τρόικα και αρνείται τις απολύσεις. Αλλά στο παρασκήνιο υπάρχει στήριξη και του Μαξίμου στο θέμα αυτό. Σημειωτέον ότι πλάι στον Μανιτάκη στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης είναι ο σαμαρικότερος μεταξύ των νεότερης ηλικίας σαμαρικών της κυβέρνησης: ο Μανούσος Βολουδάκης, ακροβολιστής στην πολιτική κοιτίδα της οικογένειας Μητσοτάκη, τα Χανιά, και με γερή θητεία στον ιδιωτικό τομέα. Διά του Βολουδάκη το Μαξίμου έχει απόλυτη εικόνα του τι συμβαίνει στο Δημόσιο. Αλλά ο Βολουδάκης έχει επίσης γραμμή να μην ενοχλεί τον Μανιτάκη. Και αυτό κάτι λέει. Πάντως, σύμφωνα με κυβερνητικές πληροφορίες, η τρόικα δεν είχε απαντήσει έως χθες στο νέο σχέδιο Μανιτάκη για το Δημόσιο που περιλαμβάνει και αποχωρήσεις. Το σχέδιο αυτό αξιολογείται θετικά από το υπουργείο Οικονομικών και το Μέγαρο Μαξίμου. Και αυτό επίσης κάτι λέει. Ενα τελεσίγραφο των τροϊκανών και μια κλειστή - «πιέζω - υποχωρείς» - διαπραγμάτευση για το Δημόσιο είναι αυτό που δεν θα ήθελε να ζήσει η κυβέρνηση των τριών σε αυτή τη φάση. Γι' αυτό και οι συσκέψεις Σαμαρά με το οικονομικό επιτελείο είχαν ως ζητούμενο να υπάρχει σχέδιο Β ή και σχέδιο Γ για τη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Οσο και αν στην Αθήνα υπάρχει η επίγνωση ότι η εξέλιξη των πραγμάτων σε διεθνές επίπεδο δεν είναι γραμμική. Και ότι η Κύπρος τα έχει αλλάξει όλα. Στην πολιτική μετράει και το ντύσιμο! Κορυφαίος υπουργός εκμυστηρεύεται κατ’ ιδίαν τις εντυπώσεις του από την επίσκεψη Σαμαρά στην Κωνσταντινούπολη για τη συνάντηση με τον Ερντογάν. «Λοιπόν, οι Τούρκοι έχουν βγάλει τα φτηνιάρικα κοστούμια σειράς που φόραγαν κι έχουν πάει στα στενά ιταλικά κομμάτια των χιλίων πεντακοσίων ευρώ και βάλε – για να μη σου πω για τα μυτερά παπούτσια». Η Τουρκία που συνάντησε το ελληνικό κυβερνητικό κλιμάκιο είναι μια εμφανώς πλούσια χώρα. Η κυβέρνηση της Αθήνας δεν είχε αυταπάτες για τα όρια του ρωσικού ανοίγματος του Αναστασιάδη – και πριν από αυτόν του Χριστόφια. Είναι, όπως χαιρεκακούν μεταξύ τους οι κυβερνητικοί, «ο Τσίπρας που θα πρέπει να ξαναδεί το θέμα του ταξιδιού του στη Μόσχα στη φάση αυτή». Η Αθήνα όμως σοκαρίστηκε διακριτικά από τη συγγνώμη του Μπίμπι Νετανιάχου προς τον Ταγίπ Ερντογάν για το θέμα του τουρκικού στολίσκου. Πόσω μάλλον που η συγγνώμη ήρθε στον απόηχο μιας επίσκεψης Ομπάμα. Το ισραηλινό άνοιγμα Λευκωσίας πρωτίστως και Αθήνας δευτερευόντως προς το Ισραήλ τις μετέτρεψε σε παρανυφάκια της ανανέωσης των γαμήλιων δεσμών Αγκυρας - Ιερουσαλήμ. Και μάλιστα μεσούσης της κυπριακής κρίσης. Ο Σαμαράς ετοιμάζεται πυρετωδώς για να πάει να δει τον Μπαράκ Ομπάμα στην Ουάσιγκτον την άνοιξη. Ηδη υπάρχουν επαφές σε πολλά επίπεδα με την Ουάσιγκτον. Παρ’ όλα αυτά, η Αθήνα αισθάνεται στρατηγικά ορφανή σε μια φάση που η Τουρκία, έχοντας λύσει προοπτικά και το Κουρδικό μετά τη δημόσια υποχώρηση του Αμπντουλάχ Οτζαλάν, μπορεί να μετατραπεί σε Βραζιλία της Ανατολικής Μεσογείου, με δεδομένη τη συμμετοχή της στο G-20. Bραζιλιάνες δεν έχει – αλλά αν το Κουρδικό φύγει από τη μέση, τότε η Τουρκία θα πάψει να λειτουργεί ως ημι-στρατιωτικό καθεστώς και θα αποκτήσει χαρακτηριστικά δημοκρατίας με όλες τις συνέπειες. Κι αυτό ενώ η Κύπρος όχι μόνο απέτυχε να αξιοποιήσει το ενεργειακό χαρτί στη διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες, αλλά αντιμετωπίζει ήδη την τουρκική επιθετικότητα με τις δηλώσεις Νταβούτογλου περί διχοτόμησης. ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Ολα αυτά επαναβεβαιώνουν την υπαγωγή μας στη γερμανική σφαίρα επιρροής. Ο Σαμαράς αποκατέστησε τη σχέση με τους Γερμανούς από πέρυσι τον Αύγουστο. Αλλά η Κύπρος αγρίεψε το Βερολίνο. Την ίδια ώρα η Αθήνα παρακολουθεί με συγκρατημένη ανησυχία τις φωνές – από το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ ώς τον Αρχιεπίσκοπο – στην Κύπρο που ζητούν έξοδο από την ευρωζώνη. Οπως και τα περί δημοψηφίσματος. Κι αυτό γιατί δημιουργούν προϋποθέσεις για ασάφεια – και αστάθεια – διαρκείας. ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ.gr

Δικαστικό χαστούκι στον Chobani

Νικηφόρος αποδείχθηκε ο δικαστικός αγώνας της ΦΑΓΕ εναντίον της εταιρείας Chobani με έδρα τη Νέα Υόρκη, που πουλούσε ως ελληνικό, γιαούρτι το οποίο παράγει στις ΗΠΑ. Η Chobani υποχρεώθηκε να αλλάξει τις συσκευασίες των προϊόντων της που κυκλοφορούν σε Βρετανία και Ουαλία, καθώς αυτές κρίθηκαν παραπλανητικές για το καταναλωτικό κοινό. Ανώτατος δικαστής στο Λονδίνο αποφάσισε ότι το κείμενο επάνω στα κεσεδάκια του γιαουρτιού της Chobani όπου αναφέρεται ότι το γιαούρτι παράγεται στις ΗΠΑ και όχι στην Ελλάδα, είναι δυσδιάκριτο και γι' αυτό έδωσε εντολή στην εταιρεία να τυπώνει κομμάτι αυτό που αναφέρεται στην προέλευση, με μεγαλύτερους, ευκρινέστερους χαρακτήρες για τα προϊόντα της που κυκλοφορούν στην Βρετανία. Στο αιτιολογικό της απόφασής του, ο δικαστής σημείωσε ότι πάνω από το 50% των καταναλωτών στην Βρετανία που αγοράζουν γιαούρτι Chobani πίστευαν «ότι κατασκευαζόταν στην Ελλάδα». «Τα πολύ μικρά γραμματάκια που ήταν τυπωμένα στα κεσεδάκια της Chobani στο πίσω μέρος και ανέφεραν ότι παρασκευάζεται στις ΗΠΑ, κάθε άλλο παρά ενημέρωναν τον κόσμο ότι το γιαούρτι δεν προέρχεται από την Ελλάδα». Ο δικαστής ανέφερε ότι η ΦΑΓΕ, που κινήθηκε εναντίον της Chobani νομικά, κατάφερε να την αποτρέψει από το να πλασάρει το αμερικανικό της γιαούρτι σε Αγγλία και Ουαλία, με την σήμανση «ελληνικό γιαούρτι». ΠΗΓΗ:Ethnos.gr

Ανεβάζει τους τόνους η Τουρκία

Την ώρα που η κυπριακή κυβέρνηση βρίσκεται στο μέσον σκληρών διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ για ένα πακέτο διάσωσης, η Τουρκία ανεβάζει τους τόνους αναφορικά με τα ενεργειακά κοιτάσματα του νησιού. Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση που βρίσκεται στην ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, η Τουρκία απειλεί την Κύπρο να μην χρησιμοποιεί ως collateral τους φυσικούς πόρους του νησιού, τονίζοντας ότι αυτό «μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα κρίση στην περιοχή». Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «η ιδέα της ελληνοκυπριακής διοίκησης να προσφέρει τους φυσικούς πόρους του νησιού ως εγγύηση (collateral) για ένα επενδυτικό ταμείο αλληλεγγύης ή για τη δημιουργία οποιουδήποτε άλλου σχήματος δανεισμού εξαιτίας της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, αγνοώντας τα εγγενή δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων οι οποίοι είναι συνιδιοκτήτες του νησιού, είναι μια επικίνδυνη εκδήλωση της ψευδαίσθησης ότι είναι οι μόνοι ιδιοκτήτες του νησιού, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα κρίση στην περιοχή». Η ανακοίνωση συνεχίζει υποστηρίζοντας ότι «η τουρκική πλευρά είναι δεσμευμένη να προστατεύει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της δικής της υφαλοκρηπίδας και να διατηρεί τη στήριξή της στην τουρκοκυπριακή πλευρά». Επίσης, επισημαίνουν ότι «η τουρκοκυπριακή πλευρά έχει κάνει δύο εκκλήσεις/προτάσεις για συνεργασία στην ελληνοκυπριακή πλευρά για μια δίκαιη κατανομή των φυσικών πόρων, στις 24 Σεπτεμβρίου 2011 και στις 29 Σεπτεμβρίου 2012. Η ελληνοκυπριακή πλευρά ωστόσο, δεν έχει απαντήσει θετικά σε αυτές τις εκκλήσεις μέχρι σήμερα. Δεν είναι αποδεκτό το ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά χρησιμοποιεί την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει, ως μια ευκαιρία για τη δημιουργία νέων τετελεσμένων». Στην ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τονίζει ότι «η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή πλευρά επιθυμούν μια διευθέτηση μέσω διαπραγμάτευσης στο νησί. Το όραμα της Τουρκίας για το νησί και την Ανατολική Μεσόγειο είναι αυτό της κοινής ευημερίας, της σταθερότητας και της ασφάλειας. Τα οικονομικά προβλήματα, όπως και οι πολιτικές διαμάχες, μπορούν να ξεπεραστούν δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα ειρήνης, συμφιλίωσης και συνεργασίας στο νησί. Οι δύο ιδρυτικοί λαοί του νησιού πρέπει να αποφασίσουν από κοινού τι είδους μέλλον θέλουν και με τη συμμετοχή των μητέρων πατρίδων τους πρέπει να καθιερώσουν μια νέα κατάσταση πραγμάτων. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο. Η τουρκική πλευρά αναμένει οι διαπραγματεύσεις να αρχίσουν αμέσως με ένα πνεύμα κοινής ευημερίας και ασφάλειας. Δεν είναι προτίμησή μας, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, ότι θα πρέπει να οδηγήσει σε μια κρίση. Πιστεύουμε ειλικρινά ότι θα πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία και μια νέα αρχή για την ειρήνη και την επίτευξη βιώσιμης λύσης. Οι Τουρκοκύπριοι δεν θα γίνουν ποτέ μειονότητα σε ένα ελληνικό κυπριακό κράτος, η Τουρκία δεν θα το επιτρέψει αυτό με οιονδήποτε τρόπο. Ωστόσο η Τουρκία θα σεβαστεί τις προτιμήσεις των δύο λαών στο νησί. Δεδομένου ότι αυτή η προτίμηση θα μπορούσε να αφορά τη δημιουργία μιας νέας εταιρικής σχέσης –της οποίας οι παράμετροι είναι γνωστές- εάν οι Ελληνοκύπριοι πρόκειται να δράσουν μονομερώς σε ό,τι αφορά τους φυσικούς πόρους στα νότια του νησιού και εάν δεν επιθυμούν μια συνεργασία με τους Τουρκοκυπρίους, θα μπορούσε επίσης να είναι για τη διαπραγμάτευση μιας λύσης δύο κρατών». Επισημαίνεται ακόμη ότι «ο μόνος τρόπος για την αξιοποίηση των φυσικών πόρων του νησιού πριν από κάθε διευθέτηση, προέρχεται μέσω μιας συμφωνίας σύμφωνα με τις προτάσεις που υπέβαλε η τουρκοκυπριακή πλευρά το 2011 και το 2012, υπό την αιγίδα του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ και ως εκ τούτου μέσω της σαφής συγκατάθεσης της τουρκοκυπριακής πλευράς αναφορικά με τον επιμερισμό αυτών των φυσικών πόρων. Με βάση αυτή την αντίληψη, η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι είναι έτοιμοι να εργαστούν με την Ελλάδα και τους Ελληνοκύπριους». Πηγή:www.capital.gr

Οι Ρώσοι έβαλαν στο παιχνίδι την Τουρκία

Μπορεί κατά πολλούς η διαπραγμάτευση της Κύπρου με την τρόικα να βρίσκεται ακόμη σε πλήρη εξέλιξη, όμως κατ’ ουσίαν η μαρτυρική μεγαλόνησος μετρά ήδη τις πληγές της. Οι συνέπειες του «μεγάλου ΟΧΙ» που προκάλεσε αισθήματα «εθνεγερσίας» και στη χώρα μας είναι δραματικές και δεν περιορίζονται μόνο στις σκηνές πανικού που μεταδίδουν τα κυπριακά τηλεοπτικά δίκτυα. Η σοβαρότερη απώλεια μοιάζει να είναι στο διπλωματικό πεδίο, με τους Ρώσους όχι μόνο να μην βοηθούν τελικά τους ομόδοξους Κυπρίους (υπάρχει και σχετική δήλωση του Μ. Σαρρή) αλλά να ανοίγουν την κερκόπορτα στην Τουρκία για διεκδικήσεις στο θέμα των υδρογονανθράκων. Οι λανθασμένοι χειρισμοί από πλευράς της Κυπριακής Ηγεσίας, δεν ξεκίνησαν με το προχθεσινό όχι του κοινοβουλίου. Η πτώση της Κύπρου διαφαίνονταν εδώ και μήνες αλλά η Κυβέρνηση Χριστόφια, έκρυβε το κεφάλι στην άμμο. Στις λίγες εβδομάδες της προεδρίας του ο Αναστασιάδης είτε δεν κατανόησε το μέγεθος του προβλήματος είτε θεώρησε ότι η πίεση του ευρωπαϊκού παράγοντα είναι μια μπλόφα σ’ ένα παιχνίδι διαπραγμάτευσης. Το αποτέλεσμα είναι ορατό. Η Κύπρος, απώλεσε το συγκριτικό πλεονέκτημα της ισχυρής οικονομίας και κυρίως δεν έχει πλέον χρόνο για διαπραγμάτευση και ελιγμούς. Σοβαρές συμφωνίες υπο το κράτος πανικού, φυσικά και δεν ολοκληρώνονται με επιτυχία. Απευθυνόμενη λοιπόν η Κυπριακή κυβέρνηση στους ρωσικούς ενεργειακούς κολοσσούς για βοήθεια, περίμενε αν μη τι άλλο μια λεκτική στήριξη για να συνεχίσει το σκληρό πόκερ με την τρόικα. Όμως έχοντας ήδη μια συμφωνία με τους ισραηλινούς, το λιγότερο που θα συζητούσαν οι Ρώσοι είναι μια συνολική συμφωνία που θα περιλάμβανε διάφορα ανταλλάγματα. Μια «σκέτη» επιχειρηματική συμφωνία στην παρούσα κατάσταση δεν είχε να τους προσφέρει κάτι. Ωστόσο στο διπλωματικό πεδίο, οι Ρώσοι βρήκαν την ευκαιρία να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία, αποδεχόμενοι τις διεκδικήσεις τους και δημιουργώντας de facto θέμα δικαιοδοσίας στα κοιτάσματα. Το ρωσικό πρακτορείο Itar-Tass σε δημοσίευμά του με το οποίο βάζει τέλος στις «διαπραγματεύσεις» των Κυπρίων με την Gazprom και την Roseneft αναφέρει ότι το πρόβλημα για την συνέχιση των συνομιλιών είναι «ότι η περιοχή αμφισβητείται από την Τουρκία». Η αμφισβήτηση ήταν γνωστή σε όσους παρακολουθούν το γεωπολιτικό χάος στη Μεσόγειο αλλά μετά το χθεσινό φιάσκο και τις ανακοινώσεις, η αμφισβήτηση γίνεται στην πράξη αποδεκτή και από τους Ρώσους. Για να καταστεί μάλιστα σαφές ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας Dmitry Medvedev επεσήμανε επίσης σε συνέντευξή του ότι, στη Ρωσία προσφέρθηκαν κυπριακά assets συμπεριλαμβανομένων υπεράκτιων αποθεμάτων φυσικού αερίου αλλά «τα κοιτάσματα αυτά αποτελούν μια περίπλοκη υπόθεση λόγω της εδαφικής διαφοράς με την Τουρκία και την πολυπλοκότητα που ενέχει ο υπολογισμός της συνολικής τους αξίας». Οι Τούρκοι φυσικά δεν θα άφηναν μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη. Πριν «ο αλέκτωρ λαλήσει τρις» Τούρκοι αξιωματούχοι έσπευσαν να δηλώσουν στο Reuters ότι η χώρα τους ενδέχεται να παρέμβει αν η Κύπρος αποφασίσει να επιταχύνει τις off shore έρευνες για υδρογονάνθρακες. «Αυτοί οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι ανήκουν και στις δύο κοινότητες και η μελλοντική εκμετάλλευσή τους δεν μπορεί να εξαρτάται μόνο από την Ελληνοκυπριακή πλευρά. Ίσως δράσουμε ενάντια σε τέτοια πρωτοβουλία αν κριθεί απαραίτητο» είπε στο πρακτορείο ένας από τους αξιωματούχους. Η Κύπρος μοιάζει ήδη να πληρώνει τους λεονταρισμούς της πολιτικής ηγεσίας της που θεώρησαν ότι παρά το οικονομικό πρόβλημα μπορούν να συνεχίσουν να διαπραγματεύονται με τσαμπουκά. Θεώρησαν ότι η στρατηγική θέση του νησιού θα τους ανοίξει κάθε πόρτα. Τουναντίον. Όταν κατανόησαν ότι δεν υπάρχει εύκολη διέξοδος, άρχισαν να κινούνται με πανικό. Οι γύπες της διεθνούς διπλωματίας το «μυρίστηκαν» και εκμεταλλεύτηκαν αμέσως την κατάσταση δημιουργώντας ένα νέο σκηνικό ερήμην τους. Πλέον η Κύπρος θα πρέπει να αναζητήσει ασφάλεια εντός των πλαισίων της Ε.Ε. και βεβαίως να ελπίζει στη διατήρηση της εύθραυστης ισορροπίας μεταξύ των Ισραηλινών συνεταίρων της και της Τουρκίας. Μια ακόμη επιπόλαιη απόφαση (που έρχεται να προστεθεί σε μια ιστορική σειρά λανθασμένων αποφάσεων) προσθέτει ένα ακόμη πρόβλημα στο δαιδαλώδες κυπριακό τοπίο... Πηγή:www.capital.gr

Περισσότεροι φόροι, περισσότερη κρίση

Προχθές η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοίνωσε την πρώτη εκτίμησή της για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν του 2012. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε προκύπτει ότι το ΑΕΠ μειώθηκε το 2012 σε σχέση με το 2011 κατά 7,1%. Σε ονομαστικούς όρους ανήλθε σε 193,7 δισ. ευρώ έναντι 208,5 δισ. ευρώ το 2011. Σ’ αυτό συνετέλεσε σημαντικά και η δραματική συρρίκνωση της οικοδομικής δραστηριότητας κατά το 2012. Η οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο κατά 29%, ενώ ο βιομηχανικός δείκτης υποχώρησε τον Ιανουάριο του 2013 κατά 4,8%. Μια πολύ κρίσιμη παράμετρος είναι ότι τα έσοδα από τη φορολογία μειώθηκαν, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, περίπου κατά 8% (φόροι επί των προϊόντων, της παραγωγής και των εισαγωγών). Αν ανατρέξουμε στα απολογιστικά στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών για το 2011 διαπιστώνουμε ότι η φορολογία φυσικών και νομικών προσώπων παρά την πρωτοφανή φοροκαταιγίδα απέδωσε μόλις 14 δισ. ευρώ, δηλαδή μόλις 7%. Το 2013 τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Τα έσοδα του κράτους από τη φορολογία θα παρουσιάσουν μεγάλη απόκλιση από τα προϋπολογισθέντα, όπως εμμέσως ή αμέσως καταλαβαίνει κανείς από τις δηλώσεις των διαφόρων κυβερνητικών αξιωματούχων. Ίσως υπάρξει μια αύξηση των εσόδων από τη φορολογική αφαίμαξη των ιδιοκτητών ακινήτων (έχουν προϋπολογισθεί 3,8 δισ. ευρώ), η οποία όμως ευθύνεται για την καθίζηση της οικοδομικής δραστηριότητας. Αλλά και γενικότερα η υπέρμετρη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας θα έχει συνολικά για την οικονομία καταστροφικά αποτελέσματα. Η μεγάλη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, σε συνδυασμό με τη μεγάλη και άδικη φορολογία εισοδήματος, οδηγεί σε απόγνωση μεγάλο αριθμό ιδιοκτητών και περισσότερο απ’ όλους τους πιο συνεπείς φορολογούμενους. Δεδομένου ότι η δυνατότητα ρευστοποίησης ακινήτων εξαιτίας της κατάρρευσης της αγοράς είναι εξαιρετικά δύσκολη και ότι στη συντριπτική πλειονότητα των φορολογουμένων δεν προκύπτει πλέον κανένα κέρδος από την εργασία τους, αυτοί θα αναγκαστούν να αποπληρώσουν τους φόρους από το πλεόνασμα του εισοδήματος προηγουμένων ετών. Να αποσύρουν δηλαδή αναγκαστικά τις τραπεζικές καταθέσεις τους. Για την οικονομία της συζήτησης ξεπερνώ το γεγονός ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο το κράτος φορολογεί το εισόδημα των συνεπών φορολογουμένων για πολλοστή φορά, αφού έχει προηγηθεί η κανονική φορολόγησή του, η περαίωση, η έκτακτη εισφορά, η εισφορά αλληλεγγύης κ.ο.κ. Το χειρότερο είναι ότι η απόσυρση των καταθέσεων για να πληρωθούν φόροι θα επιφέρει νέα μεγάλη μείωση στην παραγωγή και στο ΑΕΠ της χώρας, κυρίως διότι τα υπολείμματα των καταθέσεων (σήμερα ανέρχονται περίπου στα 165 δισ. ευρώ) χρησιμοποιούνται, κατά ένα μέρος, από το τραπεζικό σύστημα για τον δανεισμό των επιχειρήσεων, για να υπάρχει δηλαδή πραγματική οικονομία. Επιπροσθέτως, εάν αφαιρεθεί (στην καλύτερη περίπτωση) 1 με 1,5 δισ. ευρώ από τις τραπεζικές καταθέσεις, οι τράπεζες θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα διότι το ποσόν αυτό θα αναγκαστούν να το δανειστούν είτε από την ΕΚΤ είτε από τον μηχανισμό παροχής έκτακτης ενίσχυσης ρευστότητας (ELA) της Τράπεζας της Ελλάδος, με απαγορευτικά στην τελευταία περίπτωση επιτόκια. Η αποστέρηση αυτών των χρημάτων από την πραγματική οικονομία υπέρ της διατήρησης ενός παρασιτικού, υδροκέφαλου και πελατειακού κράτους (crowding out) θα οδηγήσει χιλιάδες επιχειρήσεις σε κλείσιμο και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Δυστυχώς η τρικομματική κυβέρνηση και οι οικονομικοί φωστήρες της αγνοούν εγκληματικά τα πορίσματα της οικονομικής επιστήμης, τα εμπειρικά και αναλυτικά δεδομένα και εμμένουν στον παραλογισμό της υψηλής φορολογίας, που οδηγεί την οικονομία σε ύφεση και ανεργία, τα δημόσια έσοδα σε δραματική υστέρηση και σε τελική ανάλυση σε αδυναμία εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους. Θα θυμίσω μια ιστορία που αποκάλυψε ο Τζουντ Βανίσκι, αρθρογράφος της Wall Street Journal1. Τον χειμώνα του 1974, ο Άρθουρ Λάφερ, καθηγητής τότε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, παραβρέθηκε σε δείπνο με τον Ντόναλντ Ράμσφελντ, υπεύθυνο του πολιτικού γραφείου του Προέδρου Φορντ, τον Ντικ Τσένι, αναπληρωτή του Ράμσφελντ, και τον Βανίσκι. Κατά τον Βανίσκι, ο Λάφερ σε μια χαρτοπετσέτα σχεδίασε την περίφημη «καμπύλη Λάφερ», αναπαριστώντας τη σχέση μεταξύ φορολογικών συντελεστών και φορολογικών εσόδων. Η θεωρία του Λάφερ εξηγεί ότι όταν το κράτος αυξάνει τους φορολογικούς συντελεστές του από κάποιο ποσοστό και πάνω δεν αποκομίζει αντίστοιχα έσοδα. Μερικοί φορολογούμενοι επιβραδύνουν τη δραστηριότητά τους, μερικοί μετακινούνται στη δικαιοδοσία κάποιου άλλου περισσότερο φιλικού κράτους και κάποιοι οδηγούνται στη φοροδιαφυγή. Αντιθέτως, η μείωση των φόρων ενισχύει τα κίνητρα των ατόμων να εντείνουν την επαγγελματική τους προσπάθεια, με αποτέλεσμα να αυξάνονται η παραγωγικότητα, το ΑΕΠ και τα δημόσια έσοδα2. Θυμίζω ότι ο μεγαλύτερος εταίρος αυτής της κυβέρνησης, η ΝΔ, είχε προεκλογικώς εξαγγείλει τη μείωση της φορολογίας. Με διάφορες προφάσεις η κυβερνητική ΝΔ μεταθέτει τη μείωση των φόρων στο απώτερο μέλλον. Στο μέλλον όμως που έχει στο μυαλό της η ΝΔ, η οικονομία μας μάλλον θα έχει αποβιώσει. Η κυβέρνηση στο σύνολό της πρέπει να αντιληφθεί ότι η δραστική μείωση των φόρων δεν θα έχει μόνο θετικό αντίκτυπο στην ελληνική οικονομία, το σημαντικότερο είναι ότι θα σηματοδοτήσει μια μεγάλη ανατροπή των σχέσεων ανάμεσα στο κράτος και την αγορά, ανάμεσα στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τον δημόσιο τομέα. Η μείωση των φόρων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της χώρας. ΠΗΓΗ:Capital.gr

Ελληνικό αυτοκίνητο υδρογόνου. Με ένα λίτρο κάνεις 500 χιλιόμετρα

Τι να πει κανείς για το λαό του, όταν εκείνος βάζει τα χέρια του και βγάζει τα μάτια του; Μια ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κατασκεύασε αυτοκίνητο υδρογόνου, που είναι μάλιστα έτοιμο να βγει στην αγορά, ενώ έχει ήδη λάβει διεθνείς διακρίσεις και αναγνώριση. Ωστόσο η ελληνική νομοθεσία εμποδίζει την εμπορική αξιοποίηση του εντός... συνόρων. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ, το Εco Racer, αυτοκίνητο 100% ελληνικής σύλληψης, σχεδίασης και κατασκευής, που "γεννήθηκε" στα εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης, κινείται με υδρογόνο και με εξαιρετικές επιδόσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας, αφού καταναλώνει ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα. "Πρόκειται για ένα όχημα που θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει στη μαζική παραγωγή με κάποιες τροποποιήσεις, ακόμη και με κόστος κάτω των 10.000 ευρώ, ώστε να κατασκευάζεται πλήρως στη χώρα μας και να εξάγεται όχι να εισάγεται!", αναφέρει ο ΣΚΑΙ. Το αμάξωμα του οχήματος είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα για να έχει χαμηλό βάρος, διαθέτει σασί αλουμινίου από ειδικά κράματα και κινείται από κυψέλες υδρογόνου, είναι αθόρυβο, και αυτό που παράγει ως αποτέλεσμα της κίνησης του είναι απλώς νερό, δηλαδή εκπέμπει μηδενικούς ρύπους. Το Eco Racer επιβραβεύθηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς με το 1ο βραβείο ασφάλειας και το 4ο εξοικονόμησης καύσιμου. Όμως, αυτή τη στιγμή λείπει το θεσμικό πλαίσιο ώστε να επιτρέπεται η μαζική παραγωγή αυτού του οχήματος. Ακόμη και αν εμφανιστεί δηλαδή ενδιαφερόμενος επενδύτης δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Εco Racer στην Ελλάδα γιατί ο νόμος δεν το επιτρέπει. "Ελπίζω η Ελλάδα να αλλάξει, να αλλάξουν οι νομοθεσίες να γίνει πιο ευέλικτη. Ιδέες όπως βλέπετε υπάρχουν και ελπίζουμε να υπάρξουν πρωτοβουλίες για να συνδεθεί η επιχειρηματικότητα με το Πολυτεχνείο", σχολίασε στο Eco News ο φοιτητής Παναγιώτης Μπάζιος. ΠΗΓΗ:ΕιδήσειςYahoo!

Α. Σαμαράς: Υπέρ ενός flat rate 15% για τις επιχειρήσεις

Μήνυμα προς την τρόικα για μείωση των φορολογικών συντελεστών προκειμένου να έρθουν επενδύσεις στη Ελλάδα έστειλε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στο πλαίσιο εκδήλωσης με θέμα "Αναπτυξιακή Στρατηγική «Ευρώπη 2020»: Προώθηση Επιχειρηματικών Συνεργασιών στην Ελλάδα", όπου τάχθηκε υπέρ της επιβολής ενός ενιαίου φορολογικού συντελεστή (flat rate) της τάξης του 15% για την επιχειρηματικότητα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος", παρουσία του αντιπροέδρου της Ε.Ε. Antonio Tajani, αρμόδιου για την Επιχειρηματικότητα και τη Βιομηχανία. Ο κ. Σαμαράς ανέφερε χαρακτηριστικά πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να προσελκύσει επενδύσεις όταν ανταγωνίστριες χώρες, όπως η Τουρκία, επιβάλλουν πολύ χαμηλότερους συντελεστές, ενώ η μείωση των συντελεστών θα δημιουργήσει και κίνητρα για τους φορολογούμενους και τις επιχειρήσεις να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Ο πρωθυπουργός πρόσθεσε πως αυτή τη στιγμή, εν μέσω κρίσης, δεν μπορεί να δεσμευτεί για ένα δίκαιο, καθαρό και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα, προτεραιότητα όμως της κυβέρνησης είναι να σταθεροποιηθούν υψηλά τα δημοσιονομικά πλεονάσματα για τον επόμενο χρόνο γιατί "όσο θα πιάνουμε τους στόχους θα κατεβαίνουν οι φορολογικοί συντελεστές". "Μόνο μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλια θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση", δήλωσε ο κ. Σαμαράς και έδωσε έμφαση στην ανάγκη απλοποίησης του θεσμικού πλαισιου των εξαγωγών. Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Antonio Tajani από την πλευρά του, ότι "οι Έλληνες πολίτες έχουν κάνει πολλές θυσίες, οι οποίες όμως θα καταστούν άχρηστες εάν δεν επιτευχθεί ανάπτυξη", τονίζοντας ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για την ανάπτυξη ιδαιίτερα σε τομείς όπως η τεχνολογία, οι κατασκευές και ο τουρισμός με έμφαση στη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Κ. Χατζηδάκης: "Η Ελλάδα γίνεται χώρα επενδυτικών ευκαιριών" Η Ελλάδα παίρνει την υψηλότερη βαθμολογία -δηλαδή 8,2 στα 10- ανάμεσα στις 20 χώρες της Ευρώπης στη νέα έκθεση του Lisbon Council και της Berenberg Bank, που αξιολογεί τις επιδόσεις των κρατών- μελών της Ευρωζώνης και τριών ακόμη, με βάση την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους, την εξωστρέφεια, το εργασιακό κόστος και τις μεταρρυθμίσεις. Αυτό υπογράμμισε στην ομιλία του στην ίδαι εκδήλωση ο υπουργός Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων Κ. Χατζηδάκης, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Πρόσθεσε ότι η Ελλάδα είναι πρώτη τόσο στη δημοσιονομική προσαρμογή όσο και στις διαρθρωτικές αλλαγές, όπου βάσει των στοιχείων του ΟΟΣΑ, έχει την άριστη κατάταξη (10 στα 10). Σε ό,τι αφορά την εξωστρέφεια, η πρόσφατη επίδοση της χώρας είναι πολύ καλή, βρίσκεται στην 5η θέση. «Συνολικά, αυτή η νέα έκθεση, είναι μια επιβεβαίωση πως προχωράμε στον σωστό δρόμο. Και κυρίως, στέλνει το μήνυμα προς τους επενδυτές ότι η Ελλάδα γίνεται χώρα επενδυτικών ευκαιριών, αν και ασφαλώς, πολλά μένουν ακόμη να γίνουν, όχι στο επίπεδο των μέτρων λιτότητας, αλλά στο μέτωπο των διαρθρωτικών αλλαγών» είπε ο υπουργός. Υπενθύμισε, μεταξύ των όσων προωθούνται από το υπουργείο, την παρουσίαση εντός του μηνός, του νομοσχεδίου για την απελευθέρωση των οδικών επιβατικών μεταφορών, ότι πολύ σύντομα, έρχεται προς ψήφιση το νέο νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς, που ακολουθεί τα ευρωπαϊκά πρότυπα, ότι ετοιμάζονται με τον ΟΟΣΑ ρυθμίσεις για την ενίσχυση των εξαγωγικών επιχειρήσεων και ότι έχουν αρχίσει και "τρέχουν" χρηματοδοτικά προγράμματα μέσω ΕΤΕΑΝ, ΕΤΕπ και σημείωσε τις προσπάθειες της κυβέρνησης για τη δημιουργία επενδυτικού Ταμείου. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι: «Η κατάσταση τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρη την Ευρωζώνη -ιδίως δε στον Νότο- είναι αναμφίβολα κρίσιμη. Τα στοιχεία για την απασχόληση και την ανάπτυξη παραμένουν ανησυχητικά. Οι πολίτες και οι επιχειρήσεις βρίσκονται στα όρια της αντοχής τους. Οφείλουμε, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να συνδυάσουμε τα υφιστάμενα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, με νέες πολιτικές ενίσχυσης της ρευστότητας και της κοινωνικής συνοχής». Το αργότερο έως την Τετάρτη η συνάντηση Α. Σαμαρά - τρόικας «Μέχρι την Τετάρτη το απόγευμα» θα συναντηθεί ο Αντώνης Σαμαράς με τους επικεφαλής της τρόικας. Αυτό ανακοίνωσε νωρίτερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, αν και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η συνάντηση θα γίνει το απόγευμα της Τρίτης. Υπενθυμίζεται ότι ο πρωθυπουργός επρόκειτο να δει τους εκπροσώπους των δανειστών την Κυριακή, ωστόσο η εμπλοκή που υπήρξε σε κρίσιμα θέματα, και κυρίως στις απολύσεις στο δημόσιο και τον αριθμό των δόσεων προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία, οδήγησε σε αναβολή. Σε κάθε περίπτωση, η εκκρεμότητα της τετ α τετ συζήτησης ανάμεσα στον πρωθυπουργό και στους επικεφαλής της τρόικας, δεν μπορεί να παραταθεί πέραν της Τετάρτης, καθώς την Πέμπτη ξεκινά η Σύνοδος Κορυφής, στην οποία η χώρα πρέπει να «συμμετέχει» με κλειστά τα θέματα. Πηγή:www.capital.gr

New York Times: Στην Ελλάδα γρήγορα για... φθηνά σπίτια!

«Τέλεια αγορά για υποψήφιους αγοραστές» χαρακτηρίζει η αμερικανική εφημερίδα New York Times την Ελλάδα, προτρέποντας τους αναγνώστες της να στρέψουν το βλέμμα τους προς το ελληνικό real estate. Επισημαίνει δε ότι οι τιμές των ακινήτων, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχουν γίνει ιδιαίτερα εκλυστικές. «Η βαθιά ύφεση σε συνδυασμό με την εθνική κρίση χρέους είχε σημαντικό αντίκτυπο στην ελληνική αγορά real estate», αναφέρει η εφημερίδα επικαλούμενη στοιχεία ενός μεσιτικού και ενός δικηγορικού γραφείου στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα οποία οι τιμές των ακινήτων έχουν πέσει κατά 35-50% από το 2008. Επιπλέον, όπως αναφέρεται στο άρθρο ενώ μεταξύ 2002 και 2008 πωλούνταν περίπου 150.000 κατοικίες κάθε χρόνο, «το 2011 πωλήθηκαν μόλις 11.000 κατοικίες» γεγονός που σημαίνει ότι η αγορά «συρρικνώθηκε κατά 95%». «Γι' αυτό το λόγο η Ελλάδα αποτελεί την τέλεια αγορά για τους αγοραστές, καθώς μπορεί πλέον κανείς να διαπραγματευτεί τις τιμές και 'όσοι πληρώνουν με μετρητά είναι βασιλιάδες'». Η ίδια κατάσταση περίπου, συνεχίζει το άρθρο, ισχύει και στα νησιά, αν και στα πιο δημοφιλή από αυτά, όπως είναι η Μύκονος, η Σαντορίνη και η Κρήτη, η πτώση στις τιμές δεν έχει ξεπεράσει το 20%. Αντίθετα σε νησιά όπως η Νάξος είναι δυνατόν να αγοράσει κανείς κατοικία έναντι $60.000, αναφέρει το άρθρο. «Οι περισσότεροι ξένοι αγοραστές στην Ελλάδα προέρχονται από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κα τη Βόρεια Αμερική», οι οποίοι έχουν κάποια σχέση με την Ελλάδα ή και ελληνική καταγωγή. Επίσης, υπάρχει ένα ενδιαφέρον Γάλλων και Γερμανοί αγοραστών για τα νησιά, ενώ η Κρήτη προσελκύει αγοραστές από τη Ρωσία και η Μύκονος από όλον τον κόσμο», αναφέρεται. Στη συνέχεια, ο συντάκτης δίνει οδηγίες σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο αγοράς ακινήτων στη χώρα μας αναφέροντας: «Δεν υπάρχουν περιορισμοί για τους αλλοδαπούς, εκτός από λίγες επιλεγμένες περιοχές κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία. Για τα σπίτια που κοστίζουν περισσότερο από $104.700, ο αγοραστής υποχρεούται να προσλάβει δικηγόρο, ο οποίος συνήθως κοστίζει 1 με 1,5% της τιμής πώλησης του ακινήτου». Τέλος συμβουλεύει τους υποψήφιους αγοραστές να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση από τις χώρες τους και όχι από την Ελλάδα, όπου οι τράπεζες γενικά δεν δανείζουν». ΠΗΓΗ:imerisia.gr

"Πλημμύρισε" με καινούργια αυτοκίνητα ο Πειραιάς

Εντονότατο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, που απεικονίζεται άλλωστε ήδη και στους όγκους του σταθμού μεταφόρτωσης οχημάτων, διαπιστώνει ο ΟΛΠ μετά και την έλευση του τραίνου στο Νέο Ικόνιο, στον προβλήτα που είναι γνωστός στο λιμάνι ως car terminal. Κολοσσοί του κλάδου διεθνών μεταφορών καινούργιων οχημάτων (επιβατηγών αυτοκινήτων και όχι μόνον) όπως το Grimaldi Group, η Nippon Yusen Kabushiki Kaisha, η Wallenius Wilhelmsen Logistics, η K Line America και η United European Car Carriers συμμετείχαν, διά τον εδώ πρακτόρων τους, σε συνάντηση που έγινε στον Πειραιά με σκοπό την διά της Ελλάδος εισαγωγή των αυτοκινήτων στις ευρωπαϊκές αγορές. Το ενδιαφέρον πηγάζει από την αυτονόητη σπουδή των αυτοκινητοβιομηχανιών να φτάσουν γρηγορότερα και φτηνότερα τα αυτοκίνητά τους στον τελικό αγοραστή. Με την σιδηροδρομική γραμμή πια μάχιμη μεγάλες ναυτιλιακές του κλάδου των ro-ro (από την φράση roll on, roll off που περιγράφει εν συντομία τι κάνουν τα πλοία αυτά) και μεγάλοι Ασιάτες κατασκευαστές συχνά και αμερικανικών ή ευρωπαϊκών συμφερόντων όπως η Chevrolet μπορούν να στείλουν οχήματα απευθείας στο κέντρο της Ευρώπης γλυτώνοντας περί τις 6 με 7 ημέρες ταξίδι (και το κόστος που συνεπάγεται σε καύσιμα και ναύλους) που σημαίνει ο περίπλους της Ευρώπης μέσω Γιβραλτάρ. Έτσι το car terminal μπαίνει πλέον πολύ δυνατά στο παιχνίδι των μεταφορών ενώ ήδη γνωρίζει δόξες και ως διαμετακομιστικό αφού ο Τομέας Διακίνησης Αυτοκινήτων του ΟΛΠ το 2012 παρουσίασε αύξηση 9,8% έναντι του 2011 και κατά 66% έναντι του 2009. Διακινήθηκαν το 2012 458.755 αυτοκίνητα έναντι 417.659 το 2011. Από τα μεγέθη αυτά τα 403.970 ήταν διερχόμενα (transhipment) αυτοκίνητα, τα οποία στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε άλλα λιμάνια της Μεσογείου και τα 54.785 εισήχθησαν στην εγχώρια αγορά αυτοκινήτων. Η μεταβολή της transhipment διακίνησης αυξήθηκε κατά +22,8%, ενώ της εγχώριας διακίνησης μειώθηκε κατά -38,2%. Τώρα η εισηγμένη σχεδιάζει να αναπτύξει ακόμα περισσότερο τις διαθέσιμες εκτάσεις για χρήση ενώ με το τρένο εκτιμάται ότι θα «αδειάζουν» οι χώροι πιο γρήγορα. Θα αξιοποιηθεί έτσι χώρος των όμορων 90.000 τ.μ. που διαθέτει ο ΟΛΠ (στον πρώην ΟΔΔΥ) και θα δημιουργηθεί Logistic Center Αυτοκινήτων. Επίσης ξεκινούν και οι εργασίες νέων λιμενικών έργων στον Προβλήτα Ηρακλέους για υποδομές Car Terminal. Όλοι οι παραπάνω λόγοι και εξελίξεις φέρανε λοιπόν χτες στα κεντρικά γραφεία του ΟΛΠ τις σημαντικότερες εταιρίες μεταφοράς transit αυτοκινήτων για να συνομιλήσουν με τις διοικήσεις του ΟΛΠ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ενώ αναμένεται και νέος γύρος επαφών με αυτούς αλλά και άλλους ενδιαφερομένους για τη διασύνδεση του εμπορικού λιμένα με το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο και τις δυνατότητες μεταφοράς αυτοκινήτων transit σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στις χώρες της βαλκανικής. Αποφασίσθηκε δε η συγκρότηση ομάδας εργασίας (ΟΛΠ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, εταιρείες) που θα συντονίσει θέματα που αφορούν σε δίκτυα, τροχαίο υλικό, χρονικά όρια μεταφορών, τελωνειακά θέματα και τιμολόγηση ενώ θα αναλάβει να προβάλει στη διεθνή αγορά μεταφοράς αυτοκινήτων τις νέες δυνατότητες του Πειραιά. Σύμφωνα με τη συμφωνία ΟΣΕ-ΟΛΠ (2006) αποκλειστικός διαχειριστής του επιλιμένιου σιδηροδρομικού σταθμού αυτοκινήτων για κάθε εργασία φόρτωσης, αποθήκευσης και μεταφόρτωσης θα είναι οι υπηρεσίες Logistics του ΟΛΠ Α.Ε. Το εν λόγω καθεστώς ενδέχεται όμως να μεταβληθεί ανάλογα με τις εξελίξεις που θα έχει η διαδικασία παραχωρήσεων και αξιοποίησης που προχωρά το ΤΑΙΠΕΔ. Υπενθυμίζεται το ενδιαφέρον της Cosco να αναλάβει όλο το λιμάνι αλλά και πιθανολογούμενη, στο λιμάνι, εμφάνιση υποψηφίων παραχωρησιούχων όπως το Grimaldi Group. Η Grimaldi Shipping που ειδικεύεται στις μεταφορές οχημάτων (RO-RO) καλύπτει ήδη Πειραιά με την υπηρεσία δρομολογίων Euromed στην οποία έχει δεσμεύσει πέντε πλοία μεταξύ των οποίων και το Grande Ellada. Πηγή:www.capital.gr