Κέρδισε η ΦΑΓΕ, έχασε η τουρκική Chobani

Απέρριψε, σήμερα, το αγγλικό Εφετείο την προσφυγή της Chobani για την υπόθεση «Greek yoghurt», σε όλα της τα σημεία, αρνούμενη να της επιτρέψει την τροποποίηση των αιτιών της προσφυγής της με την ενσωμάτωση νέων σημείων που αφορούν στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Αυτό αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση και υπενθυμίζεται ότι η Chobani είχε προσπαθήσει να πείσει το Εφετείο ότι πολλά από τα ευρήματα της πρωτόδικης απόφασης ήταν λανθασμένα. Το Εφετείο απέρριψε πάλι τα επιχειρήματα παρατηρώντας μάλιστα για αρκετά από εκείνα τα ευρήματα ότι ήταν πράγματι «ανεπίδεκτα προσβολής».
Το αποτέλεσμα είναι ότι:
- Το γιαούρτι που πωλείται ως «Greek yoghurt» στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να παρασκευάζεται σύμφωνα με μια διαδικασία στράγγισης η οποία αφαιρεί τον ορό γάλακτος, δεν πρέπει να περιέχει πρόσθετα και  πρέπει να παρασκευάζεται στην Ελλάδα.
- Παραμένουν σε ισχύ τα μόνιμα ασφαλιστικά μέτρα με διαταγή του δικαστηρίου που απαγορεύουν στην Chobani την πώληση στο Ηνωμένο Βασίλειο ως «Greek yoghurt», στραγγιστού γιαουρτιού που παρασκευάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
- H Chobani διατάχθηκε να πληρώσει για τα δικαστικά και νομικά έξοδα της ΦΑΓΕ για την έφεση, με ένα σημαντικό ποσό να είναι πληρωτέο άμεσα.
Το Εφετείο αρνήθηκε να δώσει άδεια στην Chobani να ασκήσει έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο με το σκεπτικό ότι το Εφετείο, για να αποφασίσει για το κύριο θέμα της παραπλανητικής παρουσίασης του «Greek yoghurt», είχε εφαρμόσει πάγιες αρχές.

ΠΗΓΗ: ANA-MPA

Reverse engineering μια “άγνωστη” έννοια για την ελληνική βιομηχανία

Reverse engineering ειναι η διαδικασία αποσυναρμολόγησης ενός συστήματος στα επιμέρους υποσυστήματα του με σκοπό την κατανόηση της σχεδίασης του, των λειτουργιών του και των τεχνολογικών άρχων του.
Με άπλα λόγια, παίρνουμε ένα σύστημα χωρίς να έχουμε τα σχέδια του και πληροφορίες για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του.. και το “σπάμε” στα τμήματα που το αποτελούν.. αρχίζουμε να μελετούμε ένα ένα τα κομμάτια και προσπαθούμε να καταλάβουμε πως δουλεύει και σε τι αρχές βασίζεται για να δουλέψει..
Στην πληροφορική η διαδικασία λέγεται decompilation.
Είναι η ακριβώς αντίστροφη διαδικασία του compilation..
Παίρνουμε ένα αρχείο με κώδικα μηχανής (ψηφία 0 και 1) και με ένα decompiler (hexadecimal dumper, disassembler κτλ) προσπαθούμε να πάρουμε τον πηγαίο κώδικα για να τον μελετήσουμε..
Το reverse engineering μειώνει το τεχνολογικό ρίσκο γιατί έχεις στα χέρια σου κάτι το οποίο αποδεδειγμένα δουλεύει..
Φυσικά εξοικονομεί χρόνο και χρήμα, όταν χώρες ξοδεύουν τεράστια ποσά σε μακροχρόνια R&D (research-development).
Είναι πολύ χρήσιμο για χώρες που έχουν να καλύψουν μεγάλα τεχνολογικά κενά σε σύντομο χρόνο, και πολλές φορές χωρίς να έχουν στη διάθεση τους τα μέσα.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του reverse engineering είναι ότι μπορείς να φτιάξεις ένα αντίγραφο (κλώνο) ενός έτοιμου συστήματος χωρίς να είναι πιστό αντίγραφο..
Δηλαδή μπορείς να κατασκευάσεις ένα φτηνότερο, απλούστερο και καλύτερο σύστημα που κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά!
Το reverse engineering μπορει να είναι ένα απλό εργαλείο ακαδημαϊκής μάθησης, ένα εργαλείο βιομηχανικής κατασκοπείας ή ένα τεχνολογικό εργαλείο για αντικατάσταση και επανασχεδιασμό παλαιότερων ολοκληρωμένων κυκλωμάτων.
Δυστυχώς στην Ελλάδα όχι μόνο η έννοια “reverse engineering” αλλα και η έννοια “βιομηχανία” είναι τελείως άγνωστες.
Έχουν αντικατασταθεί εδώ και χρόνια με τους όρους “μίζα, “υπερκοστολόγιση” και “λαμογιά”..

ΠΗΓΗ: limitofadvance.wordpress.com

Πάνε να κλείσουν την ΕΛΒΟ

Σε εκκαθάριση εν λειτουργία οδηγείται η ΕΛΒΟ με το μέλλον της πια να διαγράφεται αβέβαιο, αφού δεν υπάρχει η παραμικρή πληροφόρηση από την κυβέρνηση για το τι πρόκειται να συμβεί στην εταιρεία και στους εργαζομένους της. Η εταιρεία τα τελευταία χρόνια είχε προβεί σε διορθωτικές κινήσεις μειώνοντας τον αριθμό των εργαζομένων, ενώ το λειτουργικό και μισθολογικό κόστος της ΕΛΒΟ μειώθηκε κατά 40%. Παράλληλα η διοίκηση της εταιρείας το 2012-2013 είχε προχωρήσει σε μία δυναμική προσπάθεια εξαγωγών με θετικά αποτελέσματα, αφού χώρες όπως το Ιράκ, τη Σαουδική Αραβία, τη Μποτσουάνα και τη Λιβύη έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους για την αγορά προϊόντων της εταιρείας καθώς και για αναβαθμίσεις στρατιωτικών οχημάτων και ερπυστριοφόρων.
Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία επισημαίνουν ότι λόγω της καθυστέρησης του υπουργείου Οικονομικών να ανακοινώσει της προθέσεις του για την ΕΛΒΟ το περασμένο καλοκαίρι καταγγέλθηκε η σύμβαση προμήθειας φορτηγών αξίας 20 εκατομμύρια ευρώ, από το υπουργείο Άμυνας της Κύπρου, ενώ υπογραμμίζονται και οι επιπτώσεις της διακοπής λειτουργίας της εταιρείας στη μελλοντική προμήθεια ανταλλακτικών των οχημάτων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Αυτό που τονίζουν οι εργαζόμενοι είναι ότι η πρώτη έκθεση ειδικών συμβούλων το 2012 ήταν θετική για τις προοπτικές της εταιρείας, ενώ η δεύτερη μελέτη, βασίστηκε στα στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2013, που ήταν αρνητικά, λόγω των ανεκπλήρωτων υποχρεώσεων του δημοσίου προς την εταιρία. Ως συνέπεια η εικόνα για το μέλλον της ΕΛΒΟ ήταν αρνητική σφραγίζοντας όπως φαίνεται την μοίρα της εταιρείας. Έτσι τη Δευτέρα 27 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί η εκδίκαση της αίτησης του Δημοσίου για να τεθεί η εταιρεία σε ειδική εκκαθάριση.
Οι εργαζόμενοι της εταιρείας πάντως προσπαθούν με κάθε τρόπο τη διατήρηση της ΕΛΒΟ σε λειτουργία, αφού οι προοπτικές φαίνονται ευοίωνες ειδικότερα δε μετά την επίσκεψη του ιρακινού υπουργού Εξοπλισμών στις εγκαταστάσεις της ΕΛΒΟ το περασμένο καλοκαίρι και το ενδιαφέρον των ιρακινών να αναθέσουν στην ελληνική εταιρεία σειρά συμβολαίων. Πιο συγκεκριμένα ο Ιρακινός υπουργός άμυνας είχε ζητήσει την ανακατασκευή και τροποποίηση των οχημάτων Humvee του Ιρακινού Στρατού με βάση τις ειδικοποιημένες εκδόσεις που έχει αναπτύξει η ΕΛ.ΒΟ (ο Ιρακινός στρατός διαθέτει 12.000 Humvee). Τα συνολικά έσοδα για την ΕΛ.ΒΟ θα κυμαίνονταν περίπου στα 250 εκατ. ευρώ. Για την καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση της καταστάσεως το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η διοίκηση του σωματείου εργαζομένων της ΕΛΒΟ, έστειλαν επιστολή προς τον πρωθυπουργό, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και τους αρμοδίους υπουργούς όπου εκτίθενται τα επιχειρήματα των εργαζομένων και ζητείται συνάντηση, προκειμένου να συζητηθεί το μέλλον της εταιρείας. Επιπλέον οι εργαζόμενοι ζητούν να οριστεί διοίκηση στην εταιρεία η οποία αξίζει να σημειωθεί παραμένει "ακέφαλη" το τελευταίο εξάμηνο και να καταβληθούν τα δεδουλευμένα πέντε μηνών στους εργαζόμενους.
Αξίζει να σημειωθεί πως η οικονομική κατάσταση της εταιρείας είναι διαχειρίσιμη με το χρέος να κυμαίνεται στα μόλις 30 με 40 εκατομμύρια ευρώ. Οι ζημιές της εταιρείας του 2012 ήταν 19 εκατομμύρια ευρώ ενώ το 2011 ήταν 23,29 εκατομμύρια ευρώ. Οι συνολικές υποχρεώσεις της εταιρείας μειώθηκαν από 109 εκατομμύρια ευρώ το 2010 στα 54,7 εκατομμύρια ευρώ τον Μάρτιο του 2013. Για το 2013 έχει ανεκτέλεστο έργο 35 εκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, το Υπουργείο Άμυνας οφείλει στην ΕΛΒΟ 8 εκατομμύρια ευρώ ενώ το Υπουργείο Οικονομικών οφείλει στην εταιρεία 7,5 εκατομμύρια ευρώ από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου που δεν ολοκληρώθηκε. Επιπροσθέτως, τον Αύγουστο του 2013 η ελληνική εταιρεία ΜΕΤΚΑ κέρδισε από την KMW συμβόλαιο για την βιομηχανοποίηση του χαλύβδινου σκάφους και πύργου 62 αρμάτων μάχης Leopard 2 A7 συνολικής αξίας 56,5 εκατομμύριων ευρώ.
Επομένως, διερωτάται κανείς για ποιο λόγο δεν ελήφθει υπόψιν πως τα 62 άρματα θα μπορούσαν να κατασκευαστούν από την ΕΛΒΟ όπως είχε γίνει με τα ελληνικά Leopard 2 HEL. Αντί αυτού, τα άρματα θα φεύγουν από την Ελλάδα και θα πηγαίνουν στην Γερμανία όπου εκεί θα λαμβάνει χώρα η τελική κατασκευή και η ολοκλήρωση τους τη στιγμή που το ελληνικό εργοστάσιο της ΕΛΒΟ είναι 200 χιλιόμετρα από τον Βόλο.  

ΠΗΓΗ:defencenews.gr

Αμυντική βιομηχανία Ελλάδας-Τουρκίας: Ο ασφαλέστερος δείκτης του τι έρχεται...

H αμυντική βιομηχανική υποδομή μιας χώρας καθορίζει το επίπεδο της ασφάλειά της και την ισχύ των ενόπλων δυνάμεων της και αυτό είναι κάτι που είναι πανθομολογούμενο και ιστορικά επιβεβαιώνεται σε κάθε ένοπλη σύγκρουση.
Η τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες αντανακλά απόλυτα την κακή κατάσταση και την απόλυτα αρνητική δυναμική και προοπτική των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και αυτό μόνο αυτοί που έχουν συνηθίσει να αυτοϊκανοποιούνται με δημόσια διατυπωμένες πομφόλυγες περί "ετοιμότητας" παραβλέπουν την πραγματικότητα.
"Στην άλλη πλευρά του λόφου",  στην Τουρκία, έχει δημιουργηθεί η πλέον δυναμική, με την έννοια της αναπτυξιακής ορμής, αμυντική βιομηχανία του ΝΑΤΟ και η δεύτερη σε δυναμική σε όλη την Ευρώπη, μετά από αυτή της Ρωσίας.
Με ότι αυτό συνεπάγεται στην αύξηση της ισχύος των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας στην επόμενη πενταετία, όταν δηλαδή θα έχει αφομοιωθεί από αυτές η δυναμική από τις αμυντικές βιομηχανίες της χώρας.
Το πλέον χαρακτηριστικό αυτής της αλματώδους ανάπτυξης είναι η έκθεση της εταιρείας επιχειρηματικών συμβούλων Frost & Sullivan για την παρούσα κατάσταση και την προοπτική της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας εν όψει της εισόδου στο χρηματιστήριο των τουρκικών αμυντικών βιομηχανιών.  
Κατά την F&S, η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα που ανήκει στο δυτικό στρατόπεδο με αμυντική βιομηχανία που να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των επενδυτών της για υψηλή κερδοφορία.
Η οικονομία της Τουρκίας θεωρείται από την F&S εντυπωσιακά σταθερή σε σύγκριση με τις γειτονικές της στην Ευρωζώνη και τη Μέση Ανατολή, γεγονός σημαντικό για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Ας δούμε ορισμένα σημεία της έκθεσης, εξαιρετικά ενδιαφέροντα για την Ελλάδα και τον (όποιο, πλέον...) "ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό". Την έκθεση υπογραφει ο Φίλιπ Ρόιτερ, Γενικός Διευθυντής της F&S.
«Η Τουρκία δυνητικά θα καταστεί μείζων εξαγωγέας στις χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC) και της Ένωσης Εθνών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) και οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις θα παίξουν έναν αυξανόμενα ζωτικό στρατιωτικό ρόλο στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής, απαιτώντας τεχνολογίες νέας γενιάς.
Η χώρα είναι η 15η στις στρατιωτικές δαπάνες διεθνώς και 6η στην Ευρώπη, αντιπροσωπεύοντας το 1,1% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών το 2011. Η μοναδική γεωπολιτική κατάσταση της χώρας έχει ενθαρρύνει υψηλές στρατιωτικές δαπάνες, σε αντίθεση με τις διεθνείς τάσεις.
Επίσης, η Τουρκία ανήκει στα κράτη που επηρέασε λιγότερο η κρίση του 2008 και 2009, ενώ κατόρθωσε να αναπτύξει καλύτερες οικονομικές πολιτικές ρύθμισης του επενδυτικού και τραπεζικού περιβάλλοντος".
Ποιες εταιρείες περιγράφονται ως η ρακοκοκαλιά της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας:  Η τουρκική "ΕΑΒ" η TAI που μαζί με την Aselsan περιλαμβάνονται στις 100 κορυφαίες εταιρείες άμυνας διεθνώς, η Havelsan και η Roketsan.
Ένα από ισχυρά σημεία των τουρκικών αμυντικών βιομηχανιών είναι είναι οι υψηλές επενδύσεις Έρευνας και Ανάπτυξης (R&D) σε εγχώρια προϊόντα, όπως το αεροσκάφος βασικής εκπαίδευσης Hurkus και το Μη-επανδρωμένο Εναέριο Όχημα (UAV) Anka, η νέα γενιά πυραύλων εδάφους-εδάφους, το κολοσσιαίο ναυπηγικό πρόγραμμά τους κλπ.
Τα παραπάνω απλά σκιαγραφούν το μέλλον που έρχεται με χαρακτηριστικά ... οδοστρωτήρα από την στιγμή που διατηρείται η αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας.
Όσο η Ελλάδα παραμένει "δεμένη" στα δεσμά του Μνημονίου, που έχουν αποστραγγίσει κάθε ικμάδα των ΕΔ τόσο η κατάσταση θα βαίνει επιδεινούμενη και θα αποτελεί πηγή εθνικών κινδύνων.
Και μόνο η απαίτηση της τρόικα να κόψει επιπλέον 350 εκατομ. ευρώ από τον έτσι ή αλλιώς μειωμένο κατά 15% σε σχέση με το 2012, προϋπολογισμό του υπουργείου Εθνικής Άμυνας όπως αποκάλυψε ο ΥΕΘΑ, Δ.Αβραμόπουλος, τα λέει όλα.
Για την ελληνική αμυντική βιομηχανία δεν μπορούμε να γράψουμε κάτι, γιατί απλά δεν υπάρχει, πέρα από ελάχιστες ιδιωτικές εξαιρέσεις που επιβιώνουν λόγω εξαγωγών και προσωπικής ικανότητας των ιδιοκτητών τους.
Να επαναλάβουμε αυτό που σημειώσαμε στην αρχή: H αμυντική βιομηχανική υποδομή μιας χώρας καθορίζει το επίπεδο της ασφάλειά της και την ισχύ των ενόπλων δυνάμεων της.
Και η ολική αποδόμηση της αμυντικής βιομηχανίας σε συνάρτηση με τις εξαιρετικά χαμηλές διθεσιμότητες των μέσων (μας μεταδίδονται από τις μονάδες τραγικές καταστάσεις...) και την οικονομική εξαθλίωση που υφίσταται το εν ενεργεία και εν αποστρατεία προσωπικό τους, δημιουργούν μια εφιαλτική εικόνα ασφάλειας.
Η διαφυγή των τριών Αλβανών κακοποιών από ένα κλοιό χιλιάδων αστυνομικών και ανδρών των ειδικών δυνάμεων Λιμενικού και Στρατού, δείχνει το επίπεδο που βρίσκονται οι μηχανισμοι ασφάλειας της χώρας...
Δεν ξέρουμε πόσο πιστεύει η εγχώρια πολιτική ελίτ ότι θα  διασωθεί από τις ξένες δυτικές δυνάμεις που την στηρίζουν αν η κατάσταση μετακυλίσει σε εθνική ήττα (που από τα ελεγχόμενα συστημικά ΜΜΕ θα μεταφραστεί φυσικά ως "αναγκαίος συβιβασμός"), αλλά υπεύθυνοι για μια ήττα είναι πάντα πολιτική και στρατιωτική ηγεσία πρωθυπουργοί, υπουργοί Εθνικής Άμυνας και στρατιωτική ηγεσία (Αρχηγοί Γενικών Επιτελείων) των τελευταίων δέκα χρόνων.

ΠΗΓΗ:defencenet.gr

Προτάσεις για την ανάπτυξη της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας

Σε μια εποχή που όλοι μιλούν για περικοπές δαπανών βάζοντας πρώτα στο στόχαστρο τις αμυντικές δαπάνες είναι ουσιαστικά μια πρώτης τάξης ευκαιρία να μιλήσουμε όχι για μείωση αλλά για ουσιαστική μεταρρύθμιση της φιλοσοφίας αμυντικών αγορών με σκοπό να αποτελέσουν επένδυση για την ασφάλεια της πατρίδας μας και πηγή συναλάγματος για την οικονομία μας.
Παρουσιάζω τις θέσεις μου σχετικά με την αμυντική βιομηχανία δίνοντας τη γενική κατεύθυνση συνοδευόμενη από παραδείγματα της αντίστοιχης διεθνούς βιομηχανίας αλλά και την προσωπική μου εμπειρία ώστε να γίνουν εύκολα κατανοητές. Το παρακάτω κείμενο περιέχει κατευθυντήριες γραμμές, πολλά από τα μέτρα που προτείνονται θα μπορούσαν να εξειδικευτούν και να αναλυθούν λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα νομοθεσία και πιθανές παρεμβάσεις πάνω σε αυτή.
-                      Για να δημιουργήσουμε σοβαρή αμυντική βιομηχανία πρέπει πρώτα να το πιστέψουμε και να κάνουμε συμβιβασμούς. Όσο και αν δεν μας αρέσει η λέξη «συμβιβασμός», στη πραγματικότητα είναι το πρώτο στάδιο για την εξέλιξη της αμυντικής βιομηχανίας. Τόσο οι ΕΔ όσο και ο περιοδικός τύπος που σχετίζονται με την άμυνα διαμόρφωσαν τα τελευταία είκοσι χρόνια μια νοοτροπία που θέλει τις ΕΔ να κυνηγούν για προμήθεια το καλύτερο σύστημα που κυκλοφορεί στο κόσμο, κάθε φορά που διενεργούνταν ένας διαγωνισμός. Λειτουργούν όλα τα κράτη με τον ίδιο τρόπο; Ναι, τα υπανάπτυκτα που δίνουν πολλά χρήματα σε εξοπλισμούς. Τα σοβαρά, όχι. Τα σοβαρά κράτη δίνουν έμφαση στην ανάπτυξη των δικών τους μέσων, εν γνώση τους ότι το σύστημα που κατασκεύασαν μποεί να υστερεί σε κάποια χαρακτηριστικά σε σχέση με αυτά των αντιπάλων τους. Είναι αντικείμενο των στρατιωτικών μετά να αναπτύξουν τις τακτικές που θα αναδυκνύουν τα πλεονεκτίματα και θα εξουδετερώνουν τα μειονεκτήματα. Πολλές φορές βέβαια αυτή η στρατηγική έχει και κόστος.
           Παράδειγμα : Στον πρώτο πόλεμο του Περσικού Κόλπου, οι Βρετανοί συμμετείχαν στους βομβαρδισμούς με το αεροσκάφος Tornado χρησιμοποιόντας τον διασπορέα βομβών JP233 για καταστροφή αεροδρομίων. Το όπλο αποδείχθηκε ξεπερασμένο διότι τα αεροσκάφη έπρεπε να πετάνε πάνω από το στόχο (αεροδρόμια) εκτιθέμενα σε αντιαεροπορικά πυρά, σε αντίθεση με τα stand-off όπλα όπου το αεροσκάφος εκτοξεύει τον διασπορέα βομβών από απόσταση. Σε πείσμα της χρήσης των όπλων αυτών η RAF απόλεσε έξι αεροσκάφη από αντιαεροπορικά πυρά. Πιστεύει κανείς ότι η RAF δεν είχε τις οικονομικές δυνατότητες να αγοράσει το κατά τεκμήριο καλύτερο βομβαρδιστικό της εποχής, το F-15E Strike Eagle;  Δεν είχε τους πόρους να το συνδιάσει με το καλύτερο όπλο εκείνης της εποχής για καταστροφή αεροδρομίων όπως το Γαλλο-ισραηλινό Durandal με το οποίο εξοπλίζονταν τα αμερικανικά F-15 και F-111 που επιχειρήσουν στον ίδιο πόλεμο σε αντίστοιχες αποστολές; Όχι, απλά η RAF έμεινε πιστή στο να χρησιμοποιεί Βρετανικά όπλα.
-                      Η νοοτροπία αυτή του «έτοιμου» είναι κάτι που όποιος έχει ασχοληθεί με προμήθειες στις ΕΔ μπορεί να το δει ξεκάθαρα. Μήπως όμως έφτασε η ώρα παράλληλα με αυτό που «υπάρχει στο ράφι» να παρουσιάζουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε όπως εμείς το θέλουμε; Δηλαδή οι υπεύθυνοι για τις επιχειρήσεις να ζητούν το σύστημα όχι όπως υπάρχει στην αγορά αλλά όπως ακριβώς το φαντάζονται ότι θα ήθελαν να είναι. Χωρίς να θέλω να αδικήσω τις ΕΔ κάτι τέτοιο έχει συμβεί στο παρελθόν για διάφορα συστήματα π.χ. για το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος (τη δεκαετία του 1980) και για το νέο ΤΟΜΑ του ΕΣ (τέλη της δεκαετίας του 1990). Βέβαια το τι σχέση είχαν οι αρχικές απιτήσεις με το BMP-3 που τελικά επιλέχθηκε είναι άλλο θέμα για το οποίο θα επανέλθουμε παρακάτω. Η αλήθεια είναι ότι για ένα πολύπλοκο σύστημα όπως ένα αεροσκάφος, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, κάποια εταιρία είτε ελληνική είτε ξένη – να ανταποκριθεί και να αναπτύξει κάτι που να ταιριάζει στις ανάγκες μας. Μπορούμε όμως να ξεκινήσουμε από τα μικρά και τα εύκολα ελπίζοντας ότι σε λίγες δεκαετίες θα φτάσουμε στα μεγάλα και σύνθετα. Προσωπική εκτίμηση : Ναι μπορούμε να φτάσουμε ως εκεί.
Συνεπώς όσο  οι ΕΔ ζητούν με τις προμήθειές τους υλικά τα οποία στην ουσία φωτογραφίζουν έτοιμα προϊόντα άλλων χωρών, ανάπτυξη στην εγχώρια βιομηχανία δεν θα δούμε. Κανένας ιδιώτης δε θα μπει στη διαδικασία να αναπτύξει ένα σύστημα όταν ξέρει ότι ο πελάτης ζητάει ένα ήδη έτοιμο. Συνεπώς φτιάχνοντας με τέτοιο τρόπο τις απαιτήσεις ώστε

1. Να μην φωτογραφίζουν έτοιμο προϊόν
2. Να ανταποκρίνονται αποκλειστικά στις δικές μας ανάγκες

Έχουμε ελπίδες να αναπτύξουμε σοβαρή αμυντική βιομηχανία. Δεν είναι εύκολο, ούτε να περιμένουμε θεαματικά αποτελέσματα. Μπορούν όμως να γίνουν θαύματα σε βάθος χρόνου.
-                      Πως μπορούμε όμως να εξασφαλίσουμε ότι θα υπάρχουν οι επιχειρήσεις που θα ασχοληθούν με την ανάπτυξη προϊόντων; Η δική μου πρόταση είναι η εξής. Οι προμήθειες να έχουν στάδια. Σε πρώτο στάδιο ζητείται η εκδήλωση ενδιαφέροντος. Κάθε εταιρία που θα ανταποκριθεί καλείται να συντάξει μια τεχνική περιγραφή του προϊόντος που προτείνει και να καταθέσει αρχικά σχέδια. Σε αυτό το στάδιο όποιος συμμετέχει πληρώνει για τη συμμετοχή. Σε δεύτερο στάδιο επιλέγονται οι εταιρίες που θα προχωρήσουν παρακάτω. Αναλυτικότερα σχέδια, περιγραφή βιομηχανοποίησης και ίσως κατασκευή δείγματος ( ή αν είναι ακριβό κατασκευή ενός μοντέλου σε φυσικό μέγεθος ή σε κλίμακα αν αφορά κατι μεγάλο και ακριβό). Και σε αυτό το στάδιο όποιος συμμετέχει πληρώνει για τη συμμετοχή. Στο επόμενο στάδιο επιλέγονται δύο ή τρις εταιρίες για να κατασκευάσουν δείγμα για αξιολόγηση. Από αυτό το στάδιο είναι ο πελάτης που πληρώνει τις εταιρίες. Πλέον έχουν μείνει μόνο οι σοβαρές προτάσεις για τις οποίες η έρευνα αξίζει τον κόπο. Αν μείνει μόνο μια εταιρία τότε πριν την έναρξη της χρηματοδότησης οι αξιολογητές θέτουν κάποια κριτήρια και ο ανάδοχος δεν ανταγωνίζεται άλλη εταιρία αλλά προσπαθεί να πετύχει τις προδοαγεγραμμένες επιδόσεις.
                Κάποιοι θα πουν ότι αυτός ο τρόπος προμηθειών θα έχει πεταμένα λεφτά. Είναι το μόνο σίγουρο! Εξέλιξη όπλων όμως χωρίς χρήματα για ανάπτυξη δεν γίνεται πουθενά παγκοσμίως! Αν κανείς δει τα προγράμματα και τα κονδύλια που έχουν δώσει μεγάλα κράτη και δεν εξελίχθηκαν σε προϊόντα θα εκπλαγεί. Ας δούμε τα πρόσφατα και τρανταχτά.

1. Αναγνωριστικό ελικόπτερο Commanche. Κόστος ανάπτυξης μέχρι την ακύρωση 7 δις USD. (προσοχή! Είναι δις όχι εκ.)
2. Αυτοκινούμενο πυροβόλο Crusander για το οποίο ξοδεύτικαν τόσα χρήματα για την ανάπτυξή του που η τιμή μονάδας θα έφτανε τα 25 εκ USD όταν το ανταγωνιστικό Γερμανικό PzH2000 στοίχιζε 5 εκ USD η μονάδα!

Στο σημείο αυτό ερχόμαστε στο κομμάτι της έρευνας και ανάπτυξης και στις σχέσεις μεταξύ ΕΔ, βιομηχανίας και πανεπιστημίων. Η σημερινή κατάσταση μόνο τραγική θα μπορούσε να χαρακτήριστεί. Και θα δώσω ένα παράδειγμα, επανερχόμενος στην προμήθεια των ΤΟΜΑ του ΕΣ. Ενώ η ΕΛΒΟ ανέπτυξε το δικό της  ΤΟΜΑ με το όνομα «ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ» (καποια στιγμή πρότεινε και το αυστρικό ASCOD με το όνομα «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»), τελικά επιλέχθηκε το ρωσικής κατασκευής BMP-3 χωρίς να είναι βέβαιο ότι ικανοποιούσε πλήρως τις αρχικές απαιτήσεις του ΕΣ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ΓΕΣ απέρριψε ξεκάθαρα το ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ. Ψάχνοντες τις πιθάνες αιτιολογίες φαίνεται ότι οι κύριοι λόγοι ήταν οι παρακάτω:
-          Οι διαστάσεις του ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ πήραν τη τελικά μορφή λαμβάνοντας υπόψη τη δυνατότητα αερομεταφοράς με C-130. Φάνηκε ότι αυτό δεν αποτελεί βασικό κριτήριο για το ΓΕΣ.
-          Το πυροβόλο των 30 mm της Mauser, κατασκευής ΕΑΣ με τον οποίο ήταν εξοπλισμένος ο πύργος φαίνεται ότι δεν ικανοποιούσε το ΓΕΣ διότι το Mauser είναι ουσιαστικά αντιαεροπορικό πυροβόλο με έμφαση στη ταχυβολία και με μεγάλη διασπορά, ενώ το ΓΕΣ ενδιαφέρονταν για ακρίβεια και όχι για ταχυβολία.
-          Ο χώρος μεταφοράς των οπλιτών κρίθηκε ανεπαρκής τόσο για την άνεση όσο και για το πλήθος της μεταφερόμενης ομάδας.
Όλα είναι σωστά! Υπάρχει όμως ένα ερώτημα: «Γιατί όλες αυτές οι παρατηρήσεις δεν συζητήθηκαν με τους μηχανικούς;» Γιατί έπρεπε να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη για να κουβεντιάζουμε τεχνικές λεπτομέρειες; Ως μηχανικός που έχω εργαστεί τόσο στην πολεμική όσο και στην πολιτική βιομηχανία ( με σχεδιασμό και ανάπτυξη μηχανημάτων) δηλώνω ξεκάθαρα ότι δουλειά των μηχανικών είναι ακριβώς αυτή, να προσαρμόζει τα σχέδια στις απαιτήσεις του πελάτη και προφανώς αν η ανάπτυξη του ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ γινόταν με πιο στενή συνεργασία σε όλο το στάδιο της ανάπτυξης το όχημα θα έπερνε άλλη μορφή και το αποτέλεσμα δεν θα ήταν η εγκατάληψη του προγράμματος.
                Ας πούμε μερικές αλήθειες. Η ατμομηχανή των ΕΔ είναι τα στελέχη από το βαθμό του λοχαγού ως και του αντισυνταγματάρχη και οι αντίστοιχοι βαθμοί του ΠΝ και της ΠΑ. Αυτοί είναι υπέυθυνοι να «τρέξουν» τις ΕΔ, αυτοί έρχονται πρώτοι αντιμέτωποι με τα καθημερινά προβλήματα, αυτοί θα επιβλέψουν πρώτοι τη λειτουργία των συστημάτων. Αντίστοιχα στη βιομηχανία είναι οι μηχανικοί προϊστάμενοι των τμημάτων και σχεδιαστές, τα μεσαία στελέχη στην ιεραρχία των επιχειρήσεων συνήθως σε αντίστοιχες ηλικίες ή και μεγαλύτεροι που αναλαμβάνουν την υλοποίηση των προϊόντων. Αυτές τις δύο ομάδες πρέπει να τις φέρουμε όσο πιο κοντά μπορούμε. Από τη δική τους συνεργασία θα προκύψει το νέο.
                Ο ρόλος των πανεπιστημίων πρέπει να είναι επικουρικός και ευέλικτος. Οι μορφές συνεργασίας μπορεί να είναι πολλές, όμως κατά τεκμήριο στην ανάπτυξη νέων προϊόντων την κεντρική διαχείριση (project management) πρέπει να την έχει η βιομηχανία που ούτως ή άλλως έχει μεγαλύτερη εμπειρία στη διαχείριση και στα χρονοδιαγράμματα και τα πανεπιστήμια να αναλαμβάνουν διάφορες αποστολές.
Παράδειγμα : Έχοντας προσωπική εμπειρία από την συμπαραγωγή των αρμάτων μάχης Leopard II στην Ελλάδα συνεργάστηκα εκτεταμένα και σε καθημερινή βάση είτε στην Ελλάδα είτε στη Γερμανία με φυσική παρουσία είτε μέσω τηλεδιασκέψεων και τηλεφωνημάτων με γερμανό πανεπιστημιακό στον οποίο η KMW ανέθεσε μέρους του έργου «μεταφορά τεχνογνωσίας» στην Ελλάδα.
                Το Leopard II υπήρξε ένα project που άγχωσε πολλούς έλληνες μηχανικούς με το χρονοδιάγραμμά του. Αν θέλουμε όμως να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να βρούμε τη χρυσή τομή στους χρόνους παραδόσεων. Κανένα εργοστάσιο στην Ελλάδα δεν θα έχει μέλλον αν πρέπει να παραδόσει μεγάλη ποσότητα υλικού σε μικρό χρονικό διάστημα και απότομα να βρεθεί χωρίς αντικείμενο. Αυτό είναι ένα θέμα που αντιμετωπίζουν όλες οι εταιρίες αμυντικού υλικού παγκοσμίως και έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε το πως λειτουργούν οι εταιρίες σε κράτη ανάλογου με του δικού μας μεγέθους αλλά με αξιόλογη αμυντική βιομηχανία (Σουηδία, Ολλανδία, Τσεχία, Ελβετία, Τσεχία κ.α.). Στην Ελλάδα αν θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή τη γραμμή παραγωγής για την κατασκευή π.χ. των 300 ΤΟΜΑ θα πρέπει να υπολογίζουμε ότι οι παραδόσεις θα πρέπει να διαρκέσουν 8 με 10 χρόνια. Τα τελευταία μοντέλα παραγωγής θα ενσωματώνουν βελτιώσεις σε σχέση με τα πρώτα και βγαίνοντας το τελευταίο θα επανέλθουν τα πρώτα για να υποστούν αναβάθμιση (σημείωση: αυτή τη τακτική ακολουθεί η Τουρκία με το δικό της εργοστάσιο που συναρμολογεί τα αεροσκάφη F-16).
                Τα ελληνικής κατασκευής όπλα πρέπει να προβάλονται από τις ΕΔ στους συμμάχους. Φυσικά δεν εννοούμε να μετατραπούν σε διαφημιστές οι ΕΔ αλλά είναι προς το συμφέρον τους να υπάρχουν υγιείς και εύρωστες εταιρίες με εξαγωγές ώστε να εξελίσουν συνεχώς νέα συστήματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα κράτος επέλεξε ένα σύστημα επειδή οι αξιωματικοί του το γνώρισαν μέσα από συμμαχικές ασκήσεις ή επιχειρήσεις.
                Παράδειγμα: Όταν ο ΕΣ βρέθηκε στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου τη δεκαετία του 1990 αναγκάστηκε ξαφνικά να βρεθεί σε περιβάλλον πραγματικών επιχειρήσεων. Έπρεπε να εκτελεί εποχούμενες περιπόλους σε ένα περιβάλλον αστικό ή υπαίθρου όπου μπορούσε να υπάρξει εμπλοκή ανά πάσα λεπτό. Τα Μ-113 με τα οποία ήταν εφοδιασμένος δεν παρείχαν ευελιξία ενώ τα τζίπ Mercedes δεν παρείχαν προστασία. Η επαφή της Ελληνικής μονάδας με την αντίστοιχη γαλλική με την οποία επιχειρούσαν από κοινού οδήγησε σε προμήθεια με απευθείας ανάθεση με τη διαδικασία του κατεπίγοντος 13 τεθωρακισμένων οχημάτων VBL γαλλικής κατασκευής. Σήμερα πλέον τα VBL στον ΕΣ φτάνουν τα 240! Να πως ο γαλλικός στρατός χωρίς να το επιδιώξει διαφήμισε την αμυντική βιομηχανία της χώρας του.
                Ειδικά τα διδάγματα και οι εμπειρίες από πραγματικές επιχειρήσεις πέρα από την ανάλυση που επιδέχονται από τα επιτελεία θα έπρεπε να εξετάζονται ως σενάρια από κοινού με τα στελέχη των βιομηχανιών για την πιθανή ανάπτυξη ή εξέλιξη συστημάτων.
                Παράδειγμα: Λίγοι γνωρίζουν ότι ο ΕΣ έζησε μια εμπειρία ανάλογη της ταινίας “Black Hawk down”, δηλαδή τον εγκλωβισμό ενός μικρού κλιμακίου σε περιοχή εξεγερμένου όχλου σε ένα περιστατικό που απειλήθηκαν ζωές αλλά και η ίδια η ειρηνευτική αποστολή στην οποία συμμετείχε η Ελλάδα. Το περιστατικό συνέβει στο ελληνικό κλιμάκιο της KFOR στη Βοσνία που είχε αποστολή την επιβολή της παύσης των εχθροπραξιών μεταξύ αλβανών και σέρβων κοσσοβάρων, όταν ένα μικρό κλιμάκιο εγκλωβίστηκε, σε μια σερβική εκκλησία σε έδαφος αλβανόφωνων, από εξεγερμένο πλήθος. Στο περιστατικό ενεπλάκει μια ομάδα  του 525 Μ/Κ ΤΠΖ, η MNB-E (Διοίκηση της πολυεθνικής δύναμης) και το κέντρο επιχειρήσεων του ΥΕΘΑ.Είναι σίγουρο ότι οι επιτελείς του ΕΣ ανέλυσαν το περιστατικό σε βάθος. Όμως υπήρξε κάποιο συμπέρασμα σχετικά με τον εξοπλισμό που θα έπρεπε να έιχε το κλιμάκιο ή η αλυσίδα διοίκησης. Συζητήθηκε αυτό με τα στελέχη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας ώστε να καταθέσουν τις προτάσεις τους;
                Με δεδομένη την σημερινή δύκολη οικονομική κατάσταση είναι φανερό ότι τα πανάκριβα εξοπλιστικά συμβόλαια του παρελθόντος, παρόμοια με αυτά των Αραβικών χωρών που πληρώνουν με πετροδολλάρια είναι παρελθόν. Οι ΕΔ πρέπει να μείνουν ετοιμοπόλεμες συντηρώντας και αξιοποιώντας τον υπάρχοντα εξοπλισμό στο έπακρο, συμμετέχοντας σε διεθνείς ασκήσεις και ειρηνευτικές αποστολές και επενδύοντας σε Ελληνική αμυντική τεχνολογία. Εννοούμε βέβαια μια αμυντική βιομηχανία πλήρως ιδιωτικοποιημένη που δε θα είναι καταφύγιο κομματόσκυλων αλλά κοιτίδα νέων και ικανών επιστημόνων και μηχανικών. Τα πλεονεκτήματα πολλά, τόσο λόγω της ανάπτυξης της εγχώριας βιομηχανίας και της απασχόλησης σεβαστού εργατικού δυναμικού όσο και της ανακοπής της ακατάσχετης αιμορραγίας σε συνάλλαγμα που προκύπτει από τις εισαγωγές του μεγαλύτερου ποσοστού των υλικών που χρησιμοποιούν οι ΕΔ.
                Νομίζω ότι έφτασε η ώρα η πολιτική της Ελλάδας σχετικά με την αμυντική της βιομηχανία να δημιουργηθεί ξανά!

Συγγραφέας Θάνος Παπαδημητρίου

Εκθεση - σοκ: Πώς τα μνημόνια κατέστρεψαν την Ελλάδα

Mε τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα η ετήσια επισκόπηση σχετικά με "τις εξελίξεις στην απασχόληση και τις κοινωνικές προκλήσεις στην Ευρώπη", που παρουσίασε χθες η Κομισιόν.
Η έκθεση, 504 σελίδων, συνιστά κυνική ομολογία ότι η εσωτερική υποτίμηση (συγκράτηση μισθών και τιμών) στην οποία υποχρεώθηκαν οι χώρες τους ευρώ λόγω της αδυναμίας τους για νομισματική υποτίμηση οδήγησε σε κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας και της κοινωνικής ένδειας, όπως παραδέχεται επισήμως η Κομισιόν.
Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναποτελεσματικές αποδεικνύονται οι κοινωνικές παροχές στην Ελλάδα, καθώς μειώνουν τη φτώχεια πολύ λιγότερο από ότι σε άλλες χώρες στην Ευρώπη. Η Ρουμανία, η Ελλάδα και η Βουλγαρία χαρακτηρίζονται από πολύ μικρή αποτελεσματικότητα των κοινωνικών παροχών, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τη χρόνια φτώχεια, σημειώνει η Επιτροπή.
Παράλληλα, η Ελλάδα υπέστη τη μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ μεταξύ 2008-2013 από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ενώ παρά το γεγονός ότι το μοναδιαίο κόστος εργασίας μειώθηκε αισθητά στη χώρα μας, ελάχιστα ενισχύθηκε η ανταγωνιστικότητα, καταμετρημένη ως εξαγωγές.
Η Ελλάδα έχει ακόμη τη μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας στην ΕΕ μεταξύ 2008-2012 και η παραγωγικότητα ενισχύθηκε κυρίως λόγω της μείωσης της απασχόλησης, και όχι λόγω της αύξησης της παραγωγής.
Την περίοδο 2008-2012 η Ελλάδα είχε το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης των πολιτών που δεν συμμετέχουν σε προγράμματα εκπαίδευσης, απασχόλησης και κατάρτισης στην Ευρώπη.
Επίσης, μεταξύ 2009-2011 η μετανάστευση υπηκόων τρίτων χωρών προς την Ελλάδα, μειώθηκε κατά 14%, ενώ η μετανάστευση από την Ελλάδα προς άλλες χώρες της ΕΕ αυξήθηκε κατά 170%.
Οπως επισημαίνεται στην έκθεση, η Ελλάδα εμφανίζει το τέταρτο μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων στην ΕΕ που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού (35% του πληθυσμού), μετά από τη Βουλγαρία ,τη Ρουμανία και τη Λετονία.
Η Επιτροπή σημειώνει ότι στην Ελλάδα τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης είναι οι γυναίκες και στη χώρα μας παρατηρείται το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού που δηλώνει ότι αγόρασαν χωρίς απόδειξη αγαθά και υπηρεσίες τον προηγούμενο χρόνο (30%), ενώ ακολουθεί η Ολλανδία με 29%.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης η Ελλάδα εμφανίζει το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης των εργαζομένων (10%) που πληρώνονται το μισθό τους σε μετρητά και όχι μέσω τράπεζας, ενώ κατά μέσο όρο παρατηρείται μείωση στην ΕΕ.
Εξάλλου, όπως υπογραμμίζει η Κομισιόν, η μείωση του εμπορικού ελλείμματος στην Ελλάδα, οφείλεται στη δραματική μείωση των εισαγωγών και δεν ήταν αρκετή για να ανακόψει την κατακόρυφη πτώση του ΑΕΠ.
Τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα η αύξηση του εισοδήματος του φτωχότερου 10% του πληθυσμού είναι σχεδόν διπλάσια από την αύξηση του εισοδήματος του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού. Κάτι που καθιστά την Ελλάδα εξαίρεση στην ΕΕ. Η μέση ετήσια αύξηση ήταν 1,8% στους πλούσιους και 3,4% στους φτωχούς. Το 2012 το 34,6% του πληθυσμού στην Ελλάδα απειλείται με φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, καταλήγει η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

ΠΗΓΗ: imerisia.gr

Ευρωκοινοβούλιο: «Απορρόφηση» της τρόικας από την ΕΕ

Η τρόικα πρέπει να υπόκειται σε δημοκρατικό έλεγχο και σε καταλογισμό ευθυνών, να είναι πιο ευαίσθητη στις κοινωνικές επιπτώσεις και να διορθώνει τις προτάσεις της όταν αποδεικνύονται λανθασμένες.
Αυτά είναι ορισμένα από τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην συζήτηση που είχαν για το προσχέδιο της έκθεσης σχετικά με το έργο της τρόικας.
Σημειώνεται πως αυτή την εβδομάδα μέλη της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχαν συναντήσεις με παράγοντες της τρόικας και έλαβαν απαντήσεις σε ερωτήσεις που έστειλαν σε θεσμούς της τρόικας και στις αρχές των χωρών που εφαρμόζουν προγράμματα προσαρμογής. Επιπλέον, τα μέλη της Επιτροπής πραγματοποίησαν επισκέψεις στη Λισαβόνα και στην Λευκωσία, ενώ την Πέμπτη θα επισκεφτούν το Δουβλίνο και στα τέλη του μήνα την Αθήνα.
Το Ευρωκοινοβούλιο θα εγκρίνει τα ευρήματα της Επιτροπής σε ψηφοφορία που θα διεξαχθεί τον Απρίλιο.

Ενίσχυση της συμμετοχής ESM και ΕΚ

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Κοινοβουλίου, ο επικεφαλής της Επιτροπής Othmar Karas τόνισε κατά την έναρξη της συζήτησης την ανάγκη να ληφθεί υπόψη ότι η Ε.Ε. βρέθηκε απροετοίμαστη όταν ξέσπασε η κρίση, χωρίς να διαθέτει τα κατάλληλα εργαλεία και την εμπειρία για να διαχειριστεί τη διάσωση κρατών. Ο ίδιος υπογράμμισε πως εκείνη τη στιγμή ίσως να μην υπήρχε εναλλακτική στην τρόικα, αλλά επισήμανε ότι “τώρα διαθέτουμε τους πόρους και τα συστήματα για τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών, οπότε πρέπει να εντάξουμε τα συστήματα αυτά στις καθιερωμένες διαδικασίες της Ε.Ε.”.
Ποιά είναι λοιπόν η εναλλακτική λύση; Ο Αυστριακός αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου πιστεύει ότι θα χρειαστεί ένα διαφορετικό «διάδοχο μοντέλο» για την Τρόικα, και βλέπει τρεις διαφορετικές εναλλακτικές λύσεις: «Είτε θα αναλάβει μόνο του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είτε θα αναλάβει μόνη της η Κομισιόν, είτε ο μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο» τόνισε ο κ. Karas, επισημαίνοντας ότι σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη σήμερα είναι πιο καλά προετοιμασμένη και θωρακισμένη για να αντιμετωπίσει την κρίση.
Τη λύση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας φαίνεται να υποστηρίζει και ο Γάλλος Hoang Ngoc, ζητώντας όμως παράλληλα μεγαλύτερη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και των κοινωνικών εταίρων στις αποφάσεις. “Οι διαφωνίες μεταξύ της Κομισιόν και του ΔΝΤ για το αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί η λύση της λιτότητας ή της υποτίμησης οδήγησε στην εφαρμογή και των δύο, προκαλώντας μεγάλη ζημιά” σημείωσε.
Ανέφερε μάλιστα το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου είχε επέλθει συμφωνία για κατώτατο μισθό 500 ευρώ, την οποία σύμφωνα με τον Γάλλο ευρωβουλευτή ακύρωσε η τρόικα, ώστε να μην υποχωρήσει η ανταγωνιστικότητα της πορτογαλικής οικονομίας. Ο Hoang Ngoc παρέθεσε μαρτυρία του πρώην πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Socrates, σύμφωνα με την οποία ο σημερινός πρόεδρος της Κομισιόν (και επίσης πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας) J.M.Barroso παρενέβη προσωπικά, ασκώντας πιέσεις για πιο αυστηρή δημοσιονομική πολιτική.
Τις απόψεις αυτές εξέφρασαν και άλλοι Ευρωβουλευτές, με τον Βέλγο Philippe Lamberts να υποστηρίζει πως το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να απορρίπτει μια συμφωνία διάσωσης.

Καταλογισμός ευθυνών

Οι Ευρωβουλευτές επέκριναν το γεγονός πως κανένας από την τρόικα δεν είναι υπόλογος για τα προγράμματα διάσωσης. “Είναι απογοητευτικό πως κανείς δεν μπορεί να πει «mea culpa» για όλα αυτά” ανέφερε ο Σουηδός Olle Schmidt. Άλλοι βουλευτές επισήμαναν πως μια δημοκρατική δομή πρέπει πάντοτε να δίνει τη δυνατότητα να εντοπίζεται ο υπεύθυνος.
Παράλληλα, μερίδα βουλευτών επέκριναν την τρόικα γιατί κράτησε πιο ευνοϊκή στάση απέναντι στις επιχειρήσεις και τις αγορές από ότι στις κυβερνήσεις.

Λάθη

Οι βουλευτές κατηγόρησαν την τρόικα λιγότερο για τα λάθη που έκανε και περισσότερο γιατί απέτυχε να διορθώσει τις προτάσεις της όταν αποδείχθηκαν λανθασμένες. Τόνισαν ακόμα πως πρέπει να εφαρμοστούν πολιτικές που δεν θα βασίζονται μόνο στη λιτότητα, αλλά θα λαμβάνουν υπόψη και κοινωνικούς παράγοντες.
Η βουλευτής της Πορτογαλίας Marisa Matias σημείωσε πως πρέπει να αλλάξει η πολιτική που μεταφέρει όλο το βάρος της προσαρμογής στους αδύναμους πολίτες.
ΠΗΓΗ :euro2day.gr

Μία πρόταση για το μέλλον της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας (Συνεργατικός Σχηματισμός Αμυντικών Βιομηχανιών)

Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα συνεργατικής προσπάθειας στην Ελλάδα στον τομέα της ανάπτυξης νέων τεχνολογιών, συμπλήρωσε πριν από μερικές ημέρες δύο χρόνια συνεχόμενης επιτυχημένης λειτουργίας. Πρόκειται για το υπερσύγχρονο κέντρο καινοτομίας Patras InnoHub, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί το 2011 και έκτοτε κατάφερε να προσελκύσει κέντρα ερευνών και ανάπτυξης διεθνών κολοσσών της τεχνολογίας όπως η Samsung και η Citrix, παρέχοντας την ίδια στιγμή τις κατάλληλες υποδομές για την υποστήριξη και ανάπτυξη νέων ελληνικών επιχειρήσεων, στις οποίες εργάζονται δεκάδες νέοι Έλληνες επιστήμονες.
Γράφει ο Γιώργος Τσιμπούκης (στρατιωτικός συντάκτης- δημοσιογράφος)
Και ενώ το Patras InnoHub μαζί με τα τρία τεχνολογικά cluster που λειτουργούν ή πρόκειται να λειτουργήσουν στην Αθήνα (Συνεργατικοί Σχηματισμοί, Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών (si-Cluster), Νανο/Μικροηλεκτρονικής (mi-Cluster) και Τεχνολογίες Παιγνίων και Δημιουργικού Περιεχομένου (gi-Cluster)) αποτελούν την απόδειξη ότι τα υγιή στοιχεία της αληθινής οικονομίας της Ελλάδας αναπτύσσουν νέα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, ο έτερος τομέας της υψηλής τεχνολογίας της Ελλάδας, η αμυντική βιομηχανία μαραζώνει για λόγους που έχουν να κάνουν με τις λανθασμένες πολιτικές που ακολούθησαν διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και λόγω των δομικών και λειτουργικών προβλημάτων τους.
Τα διαχρονικά προβλήματα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας
Εξαρτημένη από το ελληνικό Δημόσιο, λόγω της φύσης του αντικειμένου της, η ελληνική αμυντική βιομηχανία υπέστη τις συνέπειες της ελληνικής γραφειοκρατίας, της έλλειψης του μακροχρόνιου εξοπλιστικού σχεδιασμού και μίας στοχευμένης βιομηχανικής στρατηγικής, του κομματισμού, των αλλοπρόσαλλων αποφάσεων για εξοπλιστικά προγράμματα με πολιτική και μόνο απόχρωση, της πλήρους αδιαφορίας των υπουργών Άμυνας για το επιχειρηματικό μέλλον της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας και φυσικά της ξενομανίας και της έλλειψης εθνικής βιομηχανικής συνείδησης.
Στα παραπάνω προβλήματα, θα πρέπει να προστεθούν τα δομικά και λειτουργικά προβλήματα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, όπως το μικρό της μέγεθος, που δεν επιτρέπει την έρευνα,  ανάπτυξη και παραγωγή νέων προϊόντων υψηλού κόστους, την αδυναμία προώθησης των προϊόντων της στο εξωτερικό, λόγω του ανταγωνισμού από εταιρείες οι οποίες υποστηρίζονται συστηματικά από τις κυβερνήσεις των χωρών τους, καθώς και της αδυναμίας των ελληνικών εταιρειών να συνεργαστούν μεταξύ τους, αφού δεν υπάρχει κάποιος θεσμικός φορέας συντονισμού των αναπτυξιακών δραστηριοτήτων τους.
Όσο και αν ακούγεται παράξενο στην εποχή του διαδικτύου, της πληροφορίας, οι ελληνικές εταιρείες αμυντικού υλικού δεν διαθέτουν ένα μηχανισμό ανταλλαγής πληροφοριών για την ανάπτυξη και παραγωγή νέων προϊόντων και την εμπορική προώθηση τους στο εξωτερικό. Έτσι μία εταιρεία μπορεί να αναγκαστεί να εισάγει ένα υποσύστημα που απαιτείται για την ολοκλήρωση ενός οπλικού συστήματος της από το εξωτερικό, τη στιγμή που το συγκεκριμένο υποσύστημα παράγεται ήδη στην Ελλάδα, αυξάνοντας έτσι το κόστος του τελικού προϊόντος και την εξάρτηση από τους ξένους προμηθευτές
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε το γεγονός ότι η ελληνική αμυντική βιομηχανία λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό είτε ως κατασκευαστής υποσυστημάτων οπλικών συστημάτων ξένων εταιρειών, είτε ως ανάδοχος των ΑΩ που οφείλουν οι ξένοι προμηθευτές στην Ελλάδα, τότε αντιλαμβάνεται κανείς την πλήρη εξάρτηση της βιομηχανίας μας, από τις αποφάσεις και τις επιλογές των ξένων αμυντικών βιομηχανιών.

Ακόμη μια περίπτωση που επιβεβαιώνει την εξάρτηση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας από τις ξένες εταιρείες αμυντικού υλικού, είναι οι περιορισμοί και οι δεσμεύσεις που επιβάλουν οι εταιρείες αυτές, όταν μία ελληνική βιομηχανία προσπαθήσει να εγκαταστήσει ένα υποσύστημα της σε ένα οπλικό σύστημα αλλοδαπής εταιρείας.  Εάν σε αυτούς τους παράγοντες προσθέσουμε την προσπάθεια της Ε.Ε να στηρίξει πρωτίστως τις μεγάλες ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες, εις βάρος των μικρομεσαίων περιφερειακών βιομηχανιών και την προκλητική αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας να βοηθήσει με στοχευμένες κινήσεις την ελληνική αμυντική βιομηχανία, είναι πραγματικά θαύμα πως υπάρχουν ακόμα στη χώρα μας βιομηχανίες που παράγουν και εξάγουν στρατιωτικό υλικό αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.    
Η συνεργατική έρευνα και ανάπτυξη νέων εξαγωγικών προϊόντων δείχνει το δρόμο για το μέλλον
Παρά όμως τα προαναφερθέντα προβλήματα, τόσο οι κρατικές, όσο και οι ιδιωτικές αμυντικές βιομηχανίες έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ένα ικανοποιητικό τεχνολογικό επίπεδο και ακόμα και σήμερα που η εικόνα της Ελλάδας έχει πληγεί διεθνώς, οι εγχώριες εταιρείες αμυντικού υλικού μπορούν και κερδίζουν με το σπαθί τους συμβόλαια στο εξωτερικό διατηρώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας. Και ενώ τα προβλήματα με την Δημόσια Διοίκηση απαιτούν υπομονή και επιμονή για να λυθούν, άλλου είδους κινήσεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν την δοκιμαζόμενη ελληνική αμυντική βιομηχανία. Το παράδειγμα των συνεργατικών σχηματισμών που αναφέρθηκαν νωρίτερα και του Patras InnoHub το οποίο απασχολεί 130 νέους επιστήμονες και υπαλλήλους, αποτελούν την απόδειξη ότι στην Ελλάδα οι εταιρείες μπορούν και καταφέρνουν να συνεργαστούν δημιουργώντας πυρήνες ανάπτυξης υψηλής τεχνολογίας, η οποία διαχέεται στην βιομηχανία προς όφελος όλων. Τα συνεργατικά αυτά σχήματα απέδειξαν ότι σε μία παγκοσμιοποιημένη οικονομία, δεν γίνεται στην Ελλάδα η κάθε εταιρεία αμυντικού υλικού να λειτουργεί μέσα σε ένα περιβάλλον με στεγανά, αποκομμένη από τις υπόλοιπες.
Η συνεργασία των ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών για την ανάπτυξη νέων προϊόντων κάτω από ένα συνεργατικό σχήμα είναι πλέον μονόδρομος για την επιβίωση τους. Για να γίνει όμως πραγματικότητα το όραμα της δημιουργίας ενός συνεργατικού σχήματος αμυντικών βιομηχανιών θα πρέπει να υπάρξει πρώτα από όλα ο κατάλληλος φορέας διαχείρισης του και φυσικά η χρηματοδότηση του.
Για το πρώτο ζήτημα, η λύση που θα μπορούσε να υιοθετηθεί, είναι ο σχηματισμός ενός φορέα υπό την αιγίδα του Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με τη συνεργασία του ΕΕΛΕΑΑ και του ΣΕΚΠΥ. Όσον αφορά την χρηματοδότηση του ερευνητικού έργου, ο φορέας του συνεργατικού σχηματισμού θα μπορούσε να αξιοποιήσει μέρος των χρημάτων των Εγγυητικών Επιστολών των μη υλοποιημένων ΑΩ που αυτή τη στιγμή είναι αναξιοποίητα..
Η συγκεκριμένη πρόταση κατατέθηκε από τον Γεωρ. Τρουλλινό, πρόεδρο της ΕΕΛΕΑΑ και Δ.Σ της INTRACOM Defense Electronics, τον περασμένο Απρίλιο στo Συνέδριο «EXPOSEC-DEFENSEWORLD» και σύμφωνα με αυτή, το υπουργείο θα μπορούσε να αντικαταστήσει τις ποινικές ρήτρες των μερικώς ή μη υλοποιημένων συμβάσεων ΑΩ, με την ισόποση καταβολή των χρημάτων σε ειδικό λογαριασμό του ΥΠΕΘΑ σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 87 του Νόμου 3883/2010 και των οδηγιών της Υπουργικής Απόφασης η οποία όμως δεν έχει υπογραφεί. Με την υλοποίηση αυτής της πρότασης, επιλύεται το ζήτημα της χρηματοδότησης των ερευνητικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, η οποία αν και προβλέπεται από τον νόμο Ν.2919/2001 (Άρθρο 7.5) είναι σχεδόν μηδενική.
Η χρηματοδότηση ενός συνεργατικού σχήματος αμυντικών βιομηχανιών από το ΥΠΕΘΑ, θα επέτρεπε στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία να αντιμετωπίσει σημαντικό μέρος των προβλημάτων της, όπως την έλλειψη ρευστότητας, την μείωση του τεχνολογικού ρίσκου και των περιττών δαπανών, αφού θα αξιοποιείται η εξειδίκευση της κάθε εταιρείας σε διαφορετικούς τομείς. Επιπλέον μέσα από την τεχνολογική αλληλοκάλυψη των εταιρειών, θα μπορούν να αναπτυχθούν ολοκληρωμένα ελληνικά οπλικά συστήματα, διευρύνοντας τους τομείς επιχειρηματικής δράσης των εταιρειών καθιστώντας έτσι την ελληνική αμυντική βιομηχανία αυτόνομη από τις ξένες εταιρείες.
Τί πράττουν οι Τούρκοι και οι Σέρβοι με τη δική τους βιομηχανία
Την ίδια στιγμή οι γείτονες μας Τούρκοι ετοιμάζουν υπό την αιγίδα του Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) δύο τεχνολογικά πάρκα στην Κωνσταντινούπολη (TeknoPark) και στην Άγκυρα, τα οποία θα φιλοξενήσουν εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται στους τομείς της αεροδιαστημικής, της αμυντικής βιομηχανίας, της ναυπηγικής βιομηχανίας, των ηλεκτρονικών, της νανοτεχνολογίας, του λογισμικού και των προηγμένων υλικών. Στόχος των Τούρκων είναι η συνολική δομημένη έκταση του TeknoPark να φτάσει τα 650.000 τετραγωνικά μέτρα, να φιλοξενεί 1.000 εταιρείες με 30.000 επιστήμονες και να έχει κύκλο εργασιών 5-7 δισ δολάρια το χρόνο.
Από την άλλη πλευρά στα βόρεια σύνορα μας, η σερβική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να δαπανήσει 160 εκατ. ευρώ τα επόμενα τρία χρόνια, εκ των οποίων τα 75 εκατ. ευρώ εντός του 2013,  για τον εκσυγχρονισμό της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας και για την πραγματοποίηση ερευνητικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, ενώ ακόμα 150 εκατ. ευρώ θα δαπανηθούν από τα ΗΑΕ για τον ίδιο σκοπό, στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ Σερβίας-ΗΑΕ στην έκθεση IDEX-2013.

Συμπέρασματα
Δυστυχώς, η προσπάθεια αποβιομηχανοποίησης της χώρας συνεχίζεται ακόμα και σήμερα από ομάδα στελεχών του ΥΠΟΙΚ, που επιδιώκουν ουσιαστικά την διάλυση των κρατικών αμυντικών βιομηχανιών, προς δόξα ενός οικονομικού μοντέλου που βασίζεται κυρίως στον τομέα των υπηρεσιών και έφερε την χώρα σε αυτό το χάλι. Το πρόβλημα με αυτή την επιλογή, όπως αποδείχτηκε, είναι ότι όταν ένας λαός εγκαταλείπει τον τόρνο και την παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, το επόμενο βήμα είναι να ανοίξει τα χέρια του και να ζητά δανεικά για να ζήσει. Επομένως ποια λογική κρύβεται πίσω από την επιμονή για τη διατήρηση αυτού του οικονομικού μοντέλου;
ΠΗΓΗ: defencenews.gr

What it means to Be Greek!

Αυτό είναι το εθνικό πλοίο της Ελλάδας

Als®Class 100 Multi-Purpose Corvette

(ΚορβέταΠολλαπλώνΡόλων)

Γενικά

Η Κορβέτα ‘Als®Class100’, είναι μια Μονάδα Κρούσης Επιφανείας 
πολλαπλών ρόλων / αποστολών, κατάλληλα εξοπλισμένη για την 
επιβολή ισχυρού πλήγματος στον αντίπαλο για την απόκτηση και 
διατήρηση του θαλάσσιου ελέγχου στις περιοχές των Ναυτικών 
Επιχειρήσεων.Είναι εξοπλισμένη με τα πλέον σύγχρονα οπλικά 
συστήματα και συσκευέςηλεκτρονικού πολέμου, χαρακτηρίζεται 
δε από ισχυρά χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας 
(τεχνολογία stealth), με μειωμένη ακουστική, θερμική και 
μαγνητική υπογραφή.Το σκάφος διαθέτει επιχειρησιακές ικανότητες 
σε όλες τις μορφές πολέμου και είναι κατάλληλα εξοπλισμένο 
για επιχειρήσεις σε κορεσμένο και μικτό επιχειρησιακό περιβάλλον 
όπως το Αιγαίο.Η Κορβέτα ‘Als®Class100’ είναι σχεδιασμένη 
να επιχειρεί σε ανοικτές και κλειστέςθάλασσες, κάτω από δυσμενείς
καιρικές συνθήκες με ασφάλεια, διαθέτοντας παράλληλα μεγάλη 
ικανότητα αυτοπροστασίας έναντι κάθε απειλής.Το σκάφος διαθέτει 
ιδιαίτερα ανεπτυγμένες δυνατότητεςανθυποβρυχιακής δράσης, οι

οποίες και ενισχύονται και με την παρουσία και δυνατότητα επιχειρησιακής 
εκμετάλλευσης οργανικού ελικοπτέρου τύπου Seahawk.

Τα οπλικά συστήματα που διαθέτει το σκάφος επιτρέπουν τον εντοπισμό, 
παρακολούθηση και ταυτόχρονη προσβολή πολλών διαφορετικής 
μορφής στόχων.Η Κορβέτα ‘Als®Class100’ διαθέτει ικανοποιητικό εκτόπισμα, 
μεγάλη ακτίνα ενεργείας και αυτονομία, ταχύτητα και ευελιξία και είναι 
εξοπλισμένη με ένα υπερσύγχρονο και ευέλικτο σύστημα πρόωσης 
(CODAG-συνδυασμός αεριοστρόβιλου και μηχανών ντίζελ).

Σε θέματα απόδοσης και επιχειρησιακής ικανότητας, η Κορβέτα Als®Class100,

κατατάσσεται στην πρώτη γραμμή από άποψη ανταγωνιστικότητας 
με όλες τις γνωστές κορβέτες, και ιδιαίτερα με την νέα υπό κατασκευή 
Τουρκική κορβέτα

(AdaClass).

Κύρια χαρακτηριστικά

Βασικές διαστάσεις:

Ολικό μήκος: 105.58 m

Πλάτος: 15.48 m

Βύθισμα: 4.25 m

Ακτίνα ενεργείας με οικονομική ταχύτητα 15 knots: 4,450 nm

Εκτόπισμα σε κατάσταση πλήρους φόρτου: 2,825 t

Ηλεκτρική εγκατάσταση:

Ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη: 4 x800 kW

Αυτοματισμός: IPMS + IBS

Ελικόπτερο:Κατάστρωμα ελικοπτέρου +

Υπόστεγο ελικοπτέρου για Aegean Seahawk ή NH90

Σύστημα πρόωσης:

Κύρια πρόωση: CODAG2 x MTU diesel engines

1 x GE LM 2500 gas turbine

Έλικες: 2 x Rolls-Royce five blades CPP

Μειωτήρεςστροφών: 3 x RENK gears

Πηδάλια: 2 x Rotary Vane

Σύστημα πρόωσης

Η κορβέτα είναι εξοπλισμένη με ένα

ευέλικτο σύστημα πρόωσης (

CODAG-συνδυασμός αεριοστρόβιλου και μηχανών ντίζελ).

Η ταχύτητα των κινητήρων ντίζελ για λειτουργία με ή χωρίς αεριοστρόβιλο

ρυθμίζεται από δύο κύριους μειωτήρες στροφών πολλαπλών εισόδων.
Ένας μειωτήρας στροφών (cross-connectgear) συνδέεται με τους κύριους μειωτήρες

στροφών και μεταδίδει την ισχύ του αεριοστρόβιλου σε ίσα μέρη στις έλικες.

Ειδικότερα και οι δύο έλικες μπορούν να λειτουργούν με ένα ή και δύο κινητήρες ντίζελ.

Ηχομονωτική κάψουλα κύριων μηχανών

Υπολογισμός ταχυτήτων

(δύο μηχανές ντίζελ MTU και ένα αεροστρόβιλο LM2500):

Οικονομική ταχύτητα με μία ή δύο μηχανές ντίζελ: 15 knots(με ένα ή δύο άξονες)

Μέγιστη συνεχής ταχύτητα με όλους τους κινητήρες: 28.5 knots(στο 85% MCR)

Μέγιστη ταχύτητα με όλους τους κινητήρες: 29.7 knots(στο MCR)

Ηλεκτρική εγκατάσταση

Η παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας θα παρέχεται σύμφωνα με τους κανόνες

και τους κανονισμούς του Γερμανικού Νηογνώμονα. Η διανομή της ηλεκτρικής 
ενέργειας θα είναι σύμφωνα με τη STANAG1008, Edition8.

Η ηλεκτρική εγκατάσταση αποτελείται από τέσσερα (4) ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη.

Δύο ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη είναι εγκατεστημένα στο διαμέρισμα ηλεκτρομηχανών 
και δύο είναι εγκατεστημένα στο διαμέρισμα του αεριοστρόβιλου

Ο σχεδιασμός βασίζεται στη φιλοσοφία ότι δύο ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη

θα είναι ικανά να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις του μέγιστου φορτίου του σκάφους.

Προβλέπονται δύο κύριοι πίνακες, ο καθένας εγκατεστημένος σε άμεση

γειτνίαση με τα ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη. Και οι δύο κύριοι πίνακες διασυνδέονται

και μπορούν να λειτουργούν υπό συνθήκες NBC.

Για μείωση των επιπέδων θορύβου και κραδασμών, τα ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη 

είναι τοποθετημένα σε ηχομονωτικές κάψουλες με αντικραδασμική έδραση.

Ηλεκτρομαγνητική υπογραφή

Η ηλεκτρομαγνητική υπογραφή του σκάφους θα μειωθεί με την εφαρμογή των 

ακολούθων κατασκευαστικών διατάξεων:

-Τεχνολογία Stealth

–Εφαρμογή της αρχής της εκτροπής για την γάστρα και την υπερκατασκευή

 (Διάθλαση / εκτροπή κυμάτων). Κλίση 120 προς τα μέσα / έξω των

πλευρών του σκάφους για μείωσης του ίχνους της ηλεκτρομαγνητικής υπογραφής.

-Αποφυγή δημιουργίας τριέδρων γωνιών.

-Εγκατάσταση των μηχανισμών πρόσδεσης , αγκυροβολίας, καθέτων

εκτοξευτήρων και συρόμενου σόναρ εσωτερικά του σκάφους

-Επιλογή όπλων τεχνολογίας stealth

-Κλειστή υπερκατασκευή, κλειστά παραπέτα

-Τα παράθυρα της γέφυρας θα είναι αντανακλαστικού τύπου

-Κρυφά ανοίγματα και χρήση πλεγμάτων RCS

-Εγκατάσταση ολοκληρωμένου ιστού

Συμπεριφορά στη Θάλασσα

Το σκάφος είναι κατάλληλο να επιχειρεί σε κλειστές και ανοικτές θάλασσες

κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες.Όλα τα προβλεπόμενα από την

STANAG 4154 κριτήρια λαμβάνονται υπόψη για τις διάφορες ταχύτητες.

Προβλέπεται η εγκατάσταση ενός ζεύγους σταθερών πτερυγίων

σταθεροποίησης (non-retractable fin stabilizers).

Ευστάθεια

Η Κορβέτα, έχει σχεδιαστεί για να ικανοποιεί τα κριτήρια σε άθικτη και μετά

από βλάβη κατάσταση καθώς επίσης τα κριτήρια για εφεδρική άντωση,

όπως αυτά ορίζονται στο NAVSEA Design Data Sheet (DDS)0791for

 "OceanUnlimited"operation, ή ισοδύναμα κριτήρια που

καθορίζονται από τους κανονισμούς για την ευστάθειαπολεμικών πλοίων.

Το σκάφος υποδιαιρείται σε 11 στεγανά διαμερίσματα με τα 10 στεγανά

 διαφράγματα να εκτίνονται τουλάχιστον μέχρι το κατάστρωμα του

ελικοπτέρου.Σε συνθήκες βλάβης το σκάφος μπορεί να επιβιώνει

ακόμα και σε περίπτωση κατάκλισης δύο συνεχών στεγανών διαμερισμάτων.

Το σύστημα αερισμού κλιματισμού είναι σχεδιασμένο με τέσσερις

ανεξάρτητες ζώνες πυροπροστασίας.

Κανόνες και κανονισμοί

Το πλοίο θα σχεδιαστεί, κατασκευαστεί και ελεγχθεί σύμφωνα με τις

απαιτήσεις και τους κανονισμούς που ισχύουν για πολεμικά πλοία.

Γενικά οι ακόλουθοι κανόνες και κανονισμοί θα ακολουθηθούν κατά περίπτωση:

-NATO Naval standards, e.g. STANAG’s

-Navy standards, e.g. US

-Mill

-Spec

-ISO standards

-Rules of International Regulatory bodies (IMO, SOLAS, MARPOL, etc.)

Βοηθητικά συστήματα

HVAC

–Θέρμανση, αερισμός και κλιματισμός

Περιβαλλοντικές συνθήκες:

Εξωτερική θερμοκρασία: -10 ° C-+ 45° Cmax,

Θερμοκρασία θαλάσσης: + 5 °C-+ 35 ° Cmax,

Μέγιστη σχετική υγρασία: 70 –100 % max,

Θερμοχωρητικότητα αέρα: 105 kJ/ kg

Προβλέπεται η εγκατάσταση ενός συστήματος κλιματισμού αποτελούμενο

από δύο πλήρως αυτοματοποιημένες ψυκτικές μονάδες, ικανότητας περίπου

700 kW έκαστη.

Χώροι οι οποίοι δεν ανήκουν στο σύστημα κλιματισμού θα αερίζονται.

Για να μπορεί το σκάφος να λειτουργεί αποτελεσματικά και με ασφάλεια

για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κατάσταση πυρηνικής και βιοχημικής

απειλής (NBC Warfare), το προσωπικό και ο εξοπλισμός απομονώνονται 

και προστατεύονται από τις εξωτερικές συνθήκες από ένα κλωβό (NBCD Citadel).

Ο κλωβόςθα ευρίσκεται συνεχώς σε υπερπίεση σε σχέση με το εξωτερικό 

περιβάλλον και τα όριά του θα είναι αεροστεγή.Το σκάφος έχει χωριστεί σε

τέσσερις (4) ανεξάρτητες κλιματιστικές ζώνες.Σύστημα έρματος

Το σκάφος θα είναι εξοπλισμένο με ένα σύστημα έρματος για την ρύθμιση 

της διαγωγής και της ευστάθειας του πλοίου με την πλήρωση, μετάγγιση και

άδειασμα των δεξαμενών έρματος.Σύστημα πυρκαγιάς και πλύσης καταστρώματος

Το σκάφος θα είναι εξοπλισμένο με ένα σύστημα κατάσβεσης 

πυρκαγιάς τύπου βρόχου, το οποίο θα αποτελείται από τέσσερις (4) 

κύριες ηλεκτροκίνητες αντλίες πυρκαγιάς

Σύστημα ψεκασμού εξωτερικών επιφανειώνΗ πλύση / ψύξη των εξωτερικών 

επιφανειών του σκάφους σε κατάσταση πυρηνικής ή βιοχημικής απειλής 

(NBC Warfare), θα πραγματοποιείται από ένα σύστημα ψεκασμού θαλασσινού νερού

μέσω καταλλήλων ακροφυσίων. Συστήματα πεπιεσμένου αέρα 

Τα συστήματα πεπιεσμένου αέρα εκκίνησης και χειρισμών έχει σχεδιαστεί βάσει των

απαιτήσεων των κινητήρων ντίζελ και των οπλικών συστημάτων.

Το πλοίο είναι εξοπλισμένο με ένα σύστημα υψηλής πίεσης και ένα σύστημα χαμηλής πίεσης.

Σύστημα αποστράγγισης (σεντινών)

Θα εγκατασταθεί ένα σύστημα αποστράγγισης ελαιωδών καταλοίπων σύμφωνα

με τις απαιτήσεις και κανονισμούς της IMO/MARPOL.

Ψυκτική εγκατάσταση τροφίμων Στο πλοίο προβλέπεται μία ψυκτική 

εγκατάσταση τροφίμων με ικανότητα να ψύχει τους ψυκτικούς θαλάμους τροφίμων.

Οι ψυκτικοί θάλαμοι τροφίμων θα έχουν την απαιτούμενη χωρητικότητα 

για προμήθειες για 25 ημέρες και 124 άτομα. Σύστημα πόσιμου νερού

Προβλέπεται η εγκατάσταση ενός συστήματος ποσίμου νερού με δεξαμενές 

αποθήκευσης χωρητικότητας μέχρι 40 t, συμπεριλαμβανομένων δύο μονάδων 

αφαλάτωσης αντίστροφης όσμωσης με 100% αυτονομία έκαστη. Σύστημα καυσίμου

πετρελαίου Προβλέπεται η εγκατάσταση ενός συστήματος καυσίμου με

αποθηκευτική ικανότητα άνω των 350 τόνων.Οι δεξαμενές αποθήκευσης 

διαθέτουν επαρκή χωρητικότητα για την κάλυψη των αναγκών των κινητήρων του

προωστηρίου συστήματος και των ηλεκτροπαραγωγών ζευγών. 

Τα καύσιμο μεταφέρεται στις δώδεκα (12) δεξαμενές αποθήκευσης 

πετρελαίου μέσω δύο Σύστημα επεξεργασίας λυμάτων 

Το πλοίο θα είναι εξοπλισμένο με ένα συνδυασμένο σύστημα αποτελούμενο 

από μονάδα κενού τουαλετών και μονάδα επεξεργασίας λυμάτων, 

κατάλληλο για την εξυπηρέτηση τουλάχιστον 124 ατόμων.

Σύστημα κατάσβεσης πυρκαγιάς με ψεκασμό Οι ακόλουθοι χώροι θα 

καλύπτονται από ένα σύστημα κατάσβεσης πυρκαγιάς με ψεκασμό (σύστημα ομίχλης):

-Ενδιαιτήσεις

-Ηλεκτροστάσιο

-Διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων

-Κύριο μηχανοστάσιο

-Διαμέρισμα αεριοστρόβιλου

Ειδικές Δυνάμεις

Η Κορβέτα θα είναι εξοπλισμένη με δυο ταχύπλοα φουσκωτά σκάφη (RIB’s).

Η αποθήκευση και καθαίρεση των φουσκωτών σκαφών θα πραγματοποιείται

με την βοήθεια δύο τηλεσκοπικών γερανών.Παρέχονται ενδιαιτήσεις για

15 άτομα των ειδικών δυνάμεων

Οργανικό ελικόπτερο

Η Κορβέτα είναι σχεδιασμένη για την αποθήκευση και λειτουργία ενός ε

λικοπτέρου των δέκα τόνων (SikorskyS-70B Aegean Seahawk ή NH90).

Το σκάφος διαθέτει καταλλήλων διαστάσεων ελικοδρόμιο και υπόστεγο (Hangar).

Μηχανισμοί πηδαλίων

Η Κορβέτα είναι εξοπλισμένη με δύο ήλεκτρο-υδραυλικούς μηχανισμούς

πηδαλίων (naval rotaryvane steer inggear systems).

Το σύστημα περιλαμβάνει δύο ήλεκτρο-υδραυλικά πηδάλια τα οποία θα είναι σε

θέση να κινούν, σταματώντας και κρατώντας τα πηδάλια σε κάθε 

γωνία μέχρι τις 37° εκατέρωθεν του άξονα του πλοίου όταν αυτό κινείται 

με την μέγιστη ταχύτητα μπροστά ή ανάποδα. Σταθεροποιητές

Το πλοίο θα είναι εξοπλισμένο με ένα ζεύγος σταθερών πτερυγίων 

σταθεροποίησης (Non-Retractable Fin Stabilizer), καθένα  αποτελούμενο.
Πρωραίος προωθητήρας Για την ενίσχυση της ικανότητας ελιγμών του πλοίου 
προβλέπεται η εγκατάσταση ενός 

πρωραίου προωθητήρα με ισχύ περίπου 450 kW.

Ανεφοδιασμός εν πλω

Η Κορβέτα θα είναι εξοπλισμένη με δύο σταθμούς ανεφοδιασμού εν πλω 

(RAS stations) ένα αριστερά και ένα δεξιά.

Η εγκατάσταση θα είναι σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική του ΝΑΤΟ.

Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Πλατφόρμας (IPMS)

Η Als®Class100 Κορβέτα

είναι εξοπλισμένη με ένα ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Πλατφόρμας

(IPMS-UniMACS4000)το οποίο προσφέρει στον χειριστή την δυνατότητα

έλεγχου όλων των κυρίων και βοηθητικών μηχανημάτων καθώς επίσης τη

διαχείριση συντήρησης, διαχείριση της ασφάλειας, της διοίκησης και 

άλλες λειτουργίες που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία του πλοίου.

Ολοκληρωμένο Σύστημα Γέφυρας (IBS)

Το ολοκληρωμένο σύστημα Διαχείρισης Γέφυρας (IBS-UniMACS4000) 

θα αποτελείται από θέσεις εργασίας πολλαπλών λειτουργιών, servers και

αισθητήρες, που ενσωματώνονται σε ένα σύστημα αυτοματισμού πλοήγησης.

Ενδιαιτήσεις

Η Κορβέτα είναι εξοπλισμένη με χώρους ενδιαίτησης του πληρώματος για τη

διαμονή τουλάχιστον 124 ατόμων συνολικά –25% των οποίων θα είναι

γυναίκες.Διαμονή πληρώματος με υψηλό βαθμό άνεσης σύμφωνα με τις

απαιτήσεις του NATO ANEP -24 and ANEP-26:

Μελέτη Πλοίου

Για τη μείωση της αντίστασης του πλοίου προβλέπεται η ενσωμάτωση

ενός πρωραίου βολβού.

Η μορφή της γάστρας έχει σχεδιαστεί με βάση τις απαιτήσεις του 

προωστηρίου συστήματος, της ευστάθειας και της καλής συμπεριφοράς του σκάφους

στη θάλασσαΙδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στο σχεδιασμό των πρυμναίων

γραμμών του σκάφους για την επίτευξη ομαλής ροής στις έλικες, 

μείωση των κραδασμών και της βελτιστοποίησης της απόδοσης της πρόωσης.

3D hull form view

Αποστολές

Οι αποστολές τις οποίες θα εκτελεί η Als®Class100 Κορβέταθα έχουν ως εξής:

Αποστολές Ακτοφυλακής

Η Κορβέτα θα παρέχει τη δυνατότητα για περιπολία και εφαρμογή 

της οικείας νομοθεσίας στη θάλασσα και να ανταποκρίνεται 

στις εικαζόμενες παράνομες δραστηριότητες που λαμβάνουν

 χώρα εντός των εθνικών ΑΟΖ και στην ανοικτή θάλασσα:

-Περιπολία και επιτήρηση

-Επιβολή του νόμου

-Επιβίβαση σε σκάφη

-Έλεγχος σκαφών στη θάλασσα

-Καθήκοντα συνοδείας Αποστολές Έρευνας και Διάσωσης

Το πλοίο θα είναι σε θέση να εκτελέσει αποστολές Έρευνας και Διάσωσης:

-Ναυτική έρευνα και διάσωση

-Επιχειρήσεις ανακούφισης καταστροφών

-Επιχειρήσεις εκκένωσης

-Ιατρικές αποστολές

Αποστολές Προστασίας Αλιείας

-Περιβαλλοντική και αστυνόμευση αλιείας

Αποστολές Υποστήριξης

-Παρουσία σε περιόδους κρίσης

-Επίδειξη σημαίας

-Παροχή υποστήριξης

-Μεταφορές εφοδίων

-Συλλογή περιβαλλοντικών στοιχείων σε καταστάσεις καταστροφών

-Εκπαίδευση

Πολεμικές επιχειρήσεις

Η Als®Class100 Κορβέτα, θα είναι σε θέση να διεξάγει τις παρακάτω

πολεμικές αποστολές / επιχειρήσεις:

-Επιχειρήσεις έναντι ασύμμετρων απειλών

-Αντιαεροπορικές επιχειρήσεις (AAW)

-Επιχειρήσεις εναντίον στόχων επιφανείας (ASuW)

-Επιχειρήσεις ναυτικής υποστήριξης πυροβολικού

-Ηλεκτρονικές επιχειρήσεις

-ηλεκτρονικός πόλεμος (EW)

-Ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις (ASW)

Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Μάχης

Η Κορβέτα είναι εξοπλισμένη με ένα σύγχρονο και Ολοκληρωμένο 

Σύστημα Διαχείρισης μάχης (CMS), αποτελούμενο από όπλα, 

αισθητήρες, συσκευές επεξεργασίας δεδομένων, συστήματα πλοήγησης, 

επικοινωνίας και διοίκησης.

Κέντρο Πληροφοριών Μάχης (CIC)

Το κέντρο Πληροφοριών Μάχης (ΚΠΜ) θα περιέχει όλο τον απαραίτητο

εξοπλισμό για τη λειτουργία του πλοίου, δηλαδή τη διοίκηση, την επικοινωνία,

τον έλεγχο της περιοχής, την ανίχνευση, εντοπισμό, παρακολούθηση και

ταυτόχρονη προσβολήστόχων αέρα, επιφανείας και υποθαλασσίων,

 εκτέλεση βολών πυροβολικού, εμπλοκή όπλων μικρής εμβέλειας, πυραύλων

και χρήση αντιμέτρων.

Όπλα

Η Κορβέτα θα είναι εξοπλισμένη με ένα οπλικό σύστημα που αποτελείται από:

Κύριο πυροβόλο: 1 x 76 / 62 mm Super Rapid gun with STRALES kit

Δευτερεύον πυροβόλο: 2 x MARLIN 30 mm or2 x Rheinmetall27 mm or

2 x 20 mm Naval Guns

Πρυμναίο όπλο(CIWS): 1 x 35 mm MILLENNIUM gun or

1 x (PDMS) RAM 21 cells or 1 x SEARAM 11 cells

Όπλα για Ασύμμετρες απειλές: 2 x 12.7 mm HITROLE Automatic Machine guns

Πύραυλοι επιφανείας-επιφανείας: 2 x 4 SSM EXOCET MM40 Block3 or

2 x 4 SAAB RBS 15 Mk3 or2 x 4 SSM Harpoon Block 2

Κάθετα βλήματα Επιφανείας-αέρος: 1 x Mk 41 Vertical Launching System

(Mk 41VLS-8 cells) or1 x MBDA VLS SYLVER A-50 (8 cells)

Τορπίλες: 2 x 324 mm MK-32 Triple Launchers for MK-46 or2 x MU90 torpedo

Ηλεκτρονικά αντίμετρα (ECM): 2 x Scorpion2

Αντίμετρα: 2 x MASS decoy launchers + 2 x WASS C310 Anti –

Torpedo Counter Measures

Ελικόπτερο: Flight deck + Hangar for Sikorsky S-70B-6 Aegean Seahawk10 t helicopter

Αισθητήρες

Η Κορβέτα θα είναι εξοπλισμένη με τους παρακάτω αισθητήρες:

−Ένα Ολοκληρωμένο Ιστό (I-

Mast 400 –Phased Array PAI) ο οποίος θα ενσωματώνει την πλειονότητα 

των αισθητήρων και των συστημάτων επικοινωνίας. Ο Ολοκληρωμένος Ιστός θα

επιτρέπει τα συστήματα αυτά να έχουν την καλύτερη δυνατή οπτική επαφή

και τις ελάχιστες παρεμβολές.

−Σταθερό σόναρ

-Hull mounted sonar (KINGKLIP)

−Συρόμενο σόναρ

-Towed Array VD Sonar (CAPTAS NANO)

−Υποσυστήματα ραντάρ πλοήγησης

−Υποσυστήματα ελέγχου πυρός

-Εσωτερικές και εξωτερικές επικοινωνίες

ΠΗΓΗ: http://defencenews.gr