Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Τουρκία: Οι διάλογοι στο YouTube που καίνε την κυβέρνηση Ερντογάν για την προβοκάτσια στη Συρία

Αποκαλυπτικούς διάλογους απίστευτης επιπολαιότητας, πέραν από κάθε διπλωματική διακριτικότητα, με στόχο το «στήσιμο» πολεμικής προβοκάτσιας εις βάρος της Συρίας, γεγονός που θα μπορούσε να ανάψει τη φωτιά του πολέμου σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή κρύβουν τα βίντεο που αναρτήθηκαν στο YouTube και οδήγησαν την κυβέρνηση Ερντογάν να απαγορεύσει υπό το κράτος πανικού τη δημοφιλή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης.

Η απομαγνητοφώνιση του πρώτου video στα αγγλικά

Στα δύο επίμαχα βίντεο ακούγεται ο διάλογος μεταξύ του υπαρχηγού του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Γιασάρ Γκιουλέρ, του υπουργου Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, του υφυπουργού Εξωτερικών, Φεριντούν Σινιρλίογλου, και του αρχηγού της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν.

Προβοκάτσιες και παιχνίδια πολέμου

Το θέμα της συζήτησης αφορούσε σχέδια είτε για τη δημιουργία επεισοδίου από Τούρκους πράκτορες στη μεθόριο με πυραυλική επίθεση κατά της Τουρκίας από συριακό έδαφος, είτε το «στήσιμο» επίθεσης κατά του τουρκικού θύλακα εντός της Συρίας, όπου βρίσκεται ο τάφος του πατριάρχη της Οθωμανικής Δυναστείας, Σουλειϊμάν Σάχ, και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο θεωρείται τουρκικό έδαφος. Στόχος η δημιουργία τετελεσμένου που θα έδινε το άλλοθι στην Τουρκία να παρέμβει στρατιωτικά εντός της Συρίας.

Σε μία αποστροφή του λόγου του ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών φέρεται να λέει στους συνομιλητές του ότι η συγκυρία προσφέρει ευκαιρίες προς εκμετάλλευση, εννοώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι θα μπορούσε ένα τέτοιο επεισόδιο με τη Συρία να χρησιμοποιηθεί εν όψει των εκλογών στην Τουρκία. Σε κάποιο άλλο μάλιστα σημείο του διαλόγου επανέρχεται, λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν του διεμήνυσε ότι μία τέτοια ενέργεια κατά του τάφου του Σουλεϊμάν Σάχ στη Συρία θα πρέπει να αξιολογηθεί ως ευκαιρία στην παρούσα συγκυρία.

Από την πλευρά του, ο αρχηγός της ΜΙΤ εμφανίστηκε πρόθυμος να στείλει πράκτορες για να αναλάβουν ανάλογη δράση στη Συρία. Εξέφρασε όμως επιφυλάξεις για το άλλοθι που θα προσέφερε μία επίθεση κατά του τουρκικού θύλακα στη Συρία, έκτασης μερικών δεκάδων  εκταρίων, τη στιγμή που είναι ανοικτά σε κάθε είδους επιθετική ενέργεια τα εκατοντάδες χιλιόμετρα της συρο-τουρκικής μεθορίου και οι οικισμοί που βρίσκονται κατά μήκος της. Αντ’ αυτού επέμενε στο να στείλει τέσσερις πράκτορες στη Συρία και να εκτοξεύσουν οκτώ πυραύλους προς ακατοίκητες περιοχές της Τουρκίας.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών εμφανίζεται αρχικά ελαφρώς συγκρατημένος επικαλούμενος θέματα νομικής τεκμηρίωσης μιας τέτοιας δράσης. Σε αντίθεση με τον Χακάν Φιντάν της ΜΙΤ και κατόπιν κάποιων επιφυλάξεων κλίνει -εάν ληφθεί απόφαση υπέρ της ανάληψης δράσης- υπέρ της σκηνοθετημένης επίθεσης κατά του τουρκικού θύλακα. Όπως αναφέρει μάλιστα η επίθεση θα γίνει κατά των ακραίων ισλαμιστών ανταρτών της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Δαμασκού», γεγονός που θα προσφέρει στην Τουρκία νομιμοποιητική βάση σε διεθνές επίπεδο και επιπλέον το άλλοθι ότι υπεραμύνεται πάτριου εδάφους. Στην αναφορά αυτή του κ. Σινιρλίογλου ο αρχηγός της ΜΙΤ διαβεβαιώνει ότι μπορεί να προσφέρει επιπλέον προβοκατόρικες υπηρεσίες με τοποθέτηση βομβών και εντός της Τουρκίας.

Διπλωμάτης δύσκολων αποστολών


Εκτίμηση του Τούρκου υφυπουργού είναι ότι παρατηρούνται σημαντικές μετατοπίσεις στην περιφερειακές  και παγκόσμιες γεωστρατηγικές δομές και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την γειτνίαση της χώρας του με περιοχές που ελέγχουν οργανώσεις σαν το «Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και της Δαμασκού», καθώς –όπως λέει- οι οργανώσεις αυτές είναι ευάλωτες στη χειραγώγηση.

Για την πληροφορία, ο Φεριντούν Σινιρλίογλου είναι ο άνθρωπος των «δύσκολων αποστολών» της τουρκικής διπλωματίας και έχει εμπλακεί σε πολλές φάσεις στο πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακόυ.

Ο υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου, τέλος, διαβεβαιώνει ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα ανταπεξέλθουν μίας τέτοιας αποστολής ως απάντηση στην παρατήρηση του Νταβούτογλου ότι ο ίδιος μπορεί να εγγυηθεί για το συντονισμό μόνο της διπλωματίας όχι όμως και του στρατού.

Στρατηγός Γκιουλέρ: Τουρκικά όπλα στη Συρία μέσω Κατάρ

Σύντομα ο Τούρκος στρατηγός γίνεται ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για το πώς ορισμένα κέντρα αποφάσεων αντιμετωπίζουν την κρίση στη Συρία: Ζητά να μεταφερθούν όπλα και κυρίως πολεμοφόδια στους Σύρους αντικαθεστωτικούς. Υπενθυμίζει ότι η τουρκική βιομηχανία όπλων ΜΚΕ βρίσκεται υπό έλεγχο του υπουργού Αμυνας και πως το Κατάρ βρίσκεται στις διεθνείς αγορές προς αναζήτηση πολεμοφοδίων για τους αντάρτες. «Ας πληρώσουν μετρητοίς και να παράγει (η ΜΚΕ) όπλα» είναι η πρότασή του. Όπως λέει, «εάν δημιουργήσουμε εκεί έναν στρατό 1.000 ανδρών, αυτοί θα πρέπει να έχουν επαρκή πολεμοφόδια για έξι μήνες».  Αλλιώς, όπως υποστηρίζει, «εάν ρίξουμε στη μάχη αυτούς τους ανθρώπους χωρίς να αποθηκεύσουμε επαρκή όπλα σε δύο μήνες θα μας έλθουν πίσω»...

Στο σημείο αυτό Ναβούτογλου του υπενθυμίζει ότι ορισμένοι έχουν ήδη επιστρέψει για να εισπράξει την επιβεβαίωση του στρατηγού.

Ο στρατηγός Γκιουλέρ εισηγείται ακόμη η τελική απόφαση να ληφθεί από ένα μικρό κυβερνητικό σχήμα με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών, Αμυνας, Εσωτερικών και του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου.

Ο τούρκος στρατηγός εκφράζει ακόμη την ανησυχία του επειδή όλο το βάρος της τουρκικής δράσης στη Συρία επωμίζεται ο αρχηγός της ΜΙΤ, ο οποίος σε κάποια αποστροφή του λόγου του ενημερώνει ότι έχουν σταλεί στη Συρία 2.000 νταλίκες με «υλικό».

Ασθμαίνει ο κρατικός μηχανισμός

Ίσως εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα είναι η κοινή εκτίμηση όλων των συμμετεχόντων στην σύσκεψη ότι ο κρατικός μηχανισμός της Τουρκίας παρουσιάζει αδυναμία συντονισμού, εξαιτίας της πολιτικής κρίσης που διέρχεται η χώρα.

Ο κ. Σινιρλίογλου παρατηρεί πως είναι η πρώτη φορά που τα θέματα εθνικής ασφαλείας γίνονται αντικείμενο «φτηνής εκμετάλλευσης στην εσωτερική πολιτική». Με την άποψή του συμφωνεί και ο στρατηγός και προς το τέλος του αποκαλυπτικού διαλόγου ομολογεί ότι παρατηρείται αδυναμία στην εφαρμογή των αποφάσεων που λαμβάνονται. «Τα όργανα του κράτους δεν λειτουργούν αυτή τη στιγμή» σχολιάζει.

Την «τάξη» έρχεται να επιβάλει ο ίδιος ο κ. Νταβούτογλου, λέγοντας ότι η δική του αντίληψη περί μκράτους επιβάλλει να κάνει το καθήκον που του αναλογεί και ζητά από τους παρισταμένους να πράξουν το ίδιο με αποφασιστικότητα, παραδεχόμενος ωστόσο ότι το κράτος λειτουργεί αυτή τη στιγμή στηριζόμενο σε λίγα όργανα και σε λίγους ανθρώπους που έχουν την ικανότητα να λάβουν σωστές αποφάσεις.




 ΠΗΓΗ:tovima.gr

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Νέες «παγίδες» στήνει η ελληνική γραφειοκρατία

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Η ελληνική γραφειοκρατία δίνει τις τελευταίες της μάχες - όχι χωρίς κάποιες επιτυχίες. Μέχρι στιγμής, σε όλη την διάρκεια της οικονομικής κρίσεως, έχει καταφέρει να μπλοκάρει πολλές μεταρρυθμιστικές αποφάσεις και, κυρίως, πέτυχε να αποτρέψει ουσιαστικές απολύσεις από το Δημόσιο. Επίσης, για να έχει και πολιτική στήριξη, ένα μέρος της έχει προσφύγει στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι με την ελπίδα ότι αυτός ο πολιτικός σχηματισμός κάποτε θα κυβερνήσει αλλά ότι θα μπορέσει να αποτελέσει ανάχωμα σε οποιαδήποτε πιθανή αλλαγή στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιείται ως μοχλός πιέσεως για την μη πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων ή για την μεγαλύτερη δυνατή καθυστέρηση όσων από αυτές είναι αναπόφευκτες.
Μια άλλη τακτική της γραφειοκρατίας είναι αυτή της καταρτίσεως νομοθετημάτων τα οποία εκ των υστέρων θα ενισχύσουν τις εξουσίες της και θα ανοίξουν νέους δρόμους διαπλοκής. Χαρακτηριστική, από την άποψη αυτή, είναι η περίπτωση του νομοσχεδίου που καταργεί τις εξ αρχής αδειοδοτήσεις για έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητος. Ως γνωστόν, το νομοσχέδιο αυτό ναι μεν δείχνει να διευκολύνει το ξεκίνημα μίας επιχειρηματικής δραστηριότητος, ωστόσο μία προσεκτική ανάγνωσή του μάς οδηγεί στην διαπίστωση ότι οι περιπέτειες για τον επιχειρηματία που θα αποφασίσει να δοκιμάσει την τύχη του στο επιχειρείν αρχίζουν μετά. Και ιδού συνοπτικά το γιατί.
Σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του νομοσχεδίου για εκ των υστέρων ελέγχους των επιχειρήσεων που αποφάσισαν να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις, οι εντεταλμένοι υπάλληλοι της εκάστοτε αρμοδίας αρχής θα έχουν τα ακόλουθα δικαιώματα:
- Να μπορούν να ελέγχουν, πέραν των βιβλίων της επιχειρήσεως, την ηλεκτρονική της αλληλογραφία, τόσο στο επίπεδο των επιχειρηματιών και των ανωτάτων στελεχών όσο και σε αυτό του απλού προσωπικού. Οι δε έλεγχοι θα μπορούν να γίνονται ανεξαρτήτως της αποθηκεύσεως που έχουν τα ζητούμενα στοιχεία.
- Να έχουν κάθε δυνατότητα να κάνουν κατάσχεση και σε κάθε φορητή ηλεκτρονική συσκευή που κρίνουν ότι παρέχει στοιχεία για την ελεγχόμενη επιχείρηση.
- Να κάνουν κατάσχεση στα βιβλία, στα έγγραφα που θεωρούν χρήσιμα και στα κομπιούτερ, για να τα ψάξουν καλύτερα στην υπηρεσία τους...
- Να κάνουν... φύλλο και φτερό τα γραφεία, τις αποθήκες, τα αυτοκίνητα μεταφορών και κάθε χώρο του εργοστασίου ή του εργοταξίου, αν το κρίνουν αναγκαίο.
- Να ψάχνουν μέχρι και τα σπίτια των επιχειρηματιών, των στελεχών, αλλά και των υπαλλήλων της επιχείρησης για να βρουν στοιχεία πρόσβασης.
- Να σφραγίζουν κάθε εγκατάσταση που θεωρούν ύποπτη.
- Να παίρνουν μέχρι και ένορκες καταθέσεις και να ζητούν από κάθε στέλεχος ή υπάλληλο να τους δώσει ό,τι έγγραφο είναι χρήσιμο για την έρευνα.
- Να επιβάλλουν πρόστιμα από 1.000 έως 500.000 ευρώ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, αν κανείς αναλύσει σε βάθος το περί της καταργήσεως των αδειοδοτήσεων νομοσχέδιο, θα δει ότι αποτελεί μία καλοστημένη παγίδα για αφελείς επιχειρηματίες. Διότι, από τη στιγμή που ο επιχειρηματίας θα έχει προχωρήσει σε επενδύσεις και θα έχει δεσμευθεί με υποχρεώσεις, το πιθανότερο είναι με τους ελέγχους να εμπλακεί σε «περιπέτειες για αγρίους», οι οποίες σίγουρα θα του κοστίσουν πολύ περισσότερο απ' ό,τι θα τού κόστιζε η ταλαιπωρία της αδειοδοτήσεως.
Εξάλλου, η ταλαιπωρία της αδειοδοτήσεως οδήγησε τα τελευταία χρόνια αμέτρητους επιχειρηματίες στην εγκατάλειψη της προσπάθειάς τους και στην εξ αυτού του λόγου εξοικονόμηση πολύτιμων κεφαλαίων. Με τον νέο νόμο, οι παγιδευμένοι επιχειρηματίες θα είναι πλέον υποχρεωμένοι να ενδώσουν στις πιο παράλογες απαιτήσεις των ελεγκτών, χωρίς να μπορούν να έχουν καμία απολύτως έξοδο διαφυγής. Με τον τρόπο αυτόν, το διεφθαρμένο κράτος θα γίνεται εταίρος του επιχειρηματία παρά τη θέληση του τελευταίου, ο οποίος δεν θα ξέρει πλέον από πού να φυλαχτεί.
Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε -και το λέμε μετά λόγου γνώσεως- ότι στο παιχνίδι αυτό θα εμπλακούν σίγουρα και γνωστά για τη διαφθορά τους συμφέροντα του επικοινωνιακού χώρου, τα οποία θα στηρίζουν τις όποιες εκβιαστικές απαιτήσεις των «ελεγκτών» και των συν αυτώ. Έτσι, ο κίνδυνος να βρεθεί μία επιχείρηση σε ένα εφιαλτικό περιβάλλον θα είναι η πιθανότερη εκδοχή στην όποια επενδυτική πρωτοβουλία της.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι: τι μπορεί να γίνει για να αποφευχθούν τα παρατράγουδα που περιγράφουμε; Απλώς, θα πρέπει, παράλληλα με τους ελέγχους στις επιχειρήσεις, να επιβληθούν και αυστηρές κυρώσεις για τους ελεγκτές σε περιπτώσεις καταχρήσεως της θέσεώς τους. Ίσως, η αυστηρότερη κύρωση να ήταν η κατάργηση της δημοσιοϋπαλληλικής τους ιδιότητος και η αποπομπή τους από την υπηρεσία. Ο δε ρόλος ελέγχου των ελεγκτών θα μπορούσε να ανατεθεί στον Συνήγορο του Πολίτη, όπως συμβαίνει και σε άλλες ευνομούμενες δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης.

*Ο κ. Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος είναι δημοσιογράφος, επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Πρόεδρος του European Business Review (EBR). Μπορείτε να διαβάζετε τα άρθρα του στο www.europeanbusiness.gr και στο εβδομαδιαίο newsletter "EBR Confidential".

ΠΗΓΗ: euro2day.gr

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

LAMDA DEVELOPMENT Πρόταση - έκπληξη 915 εκατ. ευρώ για το Ελληνικό

Πρόταση - έκπληξη 915 εκατ. ευρώ για το Ελληνικό
Ρελάνς για το Ελληνικό με μια βελτιωμένη πρόταση - μαμούθ ύψους 915 εκατ. ευρώ, έκανε χθες ο όμιλος Λάτση. Η προσφορά είναι αυξημένη κατά 25% σε σχέση με την αρχική και υπερκαλύπτει την αποτίμηση του ανεξάρτητου εκτιμητή.
Το ποσό αυτό θεωρείται ότι ανοίγει το δρόμο για την ολοκλήρωση του διαγωνισμού με νικητή την κοινοπραξία της Lamda Development με Κινέζους και Αραβες επενδυτές. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 33% του ποσού θα δοθεί αμέσως, δηλαδή πάνω από 300 εκατ. ευρώ θα βάλει το κράτος στα ταμεία του με την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Επίσης η κοινοπραξία αναλαμβάνει έργα 1,25 δισ. ευρώ για τις υποδομές που απαιτούνται. Η ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ έχει ως εξής:
Το ΤΑΙΠΕΔ ανακοινώνει ότι η Lamda Development ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Διοικητικού του Συμβουλίου για βελτίωση της αρχικής της προσφοράς και κατέθεσε σήμερα βελτιωμένη προσφορά ύψους 915 εκ. ευρώ για την απόκτηση του 100% των μετοχών της Ελληνικό Α.Ε..
Το 33% του ποσού αυτού θα καταβληθεί άμεσα με την ολοκλήρωση της συμφωνίας και το υπόλοιπο εντός 10 ετών, σύμφωνα με τους όρους της σχετικής σύμβασης. Η εταιρεία κατέθεσε τίμημα σαφώς βελτιωμένο, κατά ποσοστό υψηλότερο του 25% σε σχέση με την αρχική της προσφορά, και υπερβαίνει την αποτίμηση του ανεξάρτητου εκτιμητή (American Appraisal).
Επιπλέον του τιμήματος, η εταιρία αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου κόστος ύψους 1,25 δισ. ευρώ, που απαιτείται για την υλοποίηση των αναγκαίων υποδομών και του Ενιαίου Μητροπολιτικού Πάρκου.
Η προσφορά δεσμεύει την εταιρεία με εγγυητικές επιστολές για την καταβολή του τιμήματος και ποινικές ρήτρες για την υλοποίηση επένδυσης, ύψους τουλάχιστον 5,7 δισ. ευρώ. Σημειώνεται ότι στο τίμημα δεν περιλαμβάνεται συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου με ποσοστό 30% στα μελλοντικά κέρδη του επενδυτή, εφόσον η σωρευτική αποδοτικότητα της επένδυσης (IRR) ξεπεράσει το 15%.
Ως επόμενο βήμα και σύμφωνα με τη διαδικασία, οι Χρηματοοικονομικοί Σύμβουλοι (Citigroup, Piraeus Bank) με τη συνδρομή του εξειδικευμένου συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ, Happold Consulting, θα προχωρήσουνστην αξιολόγηση του δικαίου και ευλόγου της τελικής δεσμευτικής οικονομικής προσφοράς (fairness opinion) της Lamda Development, με βάση διεθνώς αποδεκτές διαδικασίες και πρότυπα αξιολόγησης.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ αφού λάβει υπόψη του τα ανωτέρω, καθώς και την εισήγηση του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, θα αποφασίσει σε επόμενη συνεδρίασή του εντός των επόμενων ημερών για την ανακήρυξη ή μη Προτιμητέου Επενδυτή.
Μετά το τέλος της διαδικασίας, θα πραγματοποιηθεί συνέντευξη τύπου.
Τα οφέλη της επένδυσης
Αναπτυξιακά οφέλη
  • Εκτός από το τίμημα, θα υλοποιηθούν επενδύσεις με σημαντικά πολλαπλασιαστικά αναπτυξιακά οφέλη για την οικονομία της Αθήνας και της χώρας. Υπολογίζεται ότι καθ' όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης του ακινήτου, η περιοχή του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά, βάση της πρότασης Φόστερ, αναμένεται να προσελκύσει επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας άνω των €7 δισ.. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού, της εκτέλεσης και της λειτουργίας της ανάπτυξης του ακινήτου, θα δημιουργηθεί ένας υψηλός αριθμός νέων θέσεων εργασίας, περίπου 50.000. Παράλληλα, πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ έδειξε ότι μέσα στην επόμενη 10ετία αναμένεται να αυξηθεί το ΑΕΠ κατά 1,2%.
  • Θα επαναπροσδιοριστεί η Αθήνα ως πόλη τουριστικού προορισμού, επιχειρηματικού κέντρου και χώρου αναψυχής στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Στην ουσία, το Ελληνικό αποτελεί το πιο φιλόδοξο και σύνθετο έργο αστικής ανάπλασης στην Ευρώπη και η αξιοποίησή του Ελληνικού θα στείλει ένα ισχυρό μήνυμα στη διεθνή κοινότητα (ξένα ΜΜΕ, εταίροι μας στην ΕΕ, διεθνείς αγορές) ότι η Ελλάδα αλλάζει ριζικά και αποτελεί πλέον έναν ελκυστικό επενδυτικό προορισμό.

Χρήσεις
  • Θα συνδυάζεται ένα ευρύ φάσμα χρήσεων και λειτουργιών που περιλαμβάνουν τουρισμό, αναψυχή, κατοικία, κέντρα και θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων, εμπορικές λειτουργίες, διοίκηση και γραφεία, πολιτισμό και αθλητισμό, καθώς και περιβαλλοντικές υποδομές.
  • Θα υπάρχουν συνολικά περί τα 1.500 περίπου στρέμματα κοινοχρήστων χώρων (κοινόχρηστο πράσινο, πλατείες, δρόμοι, πεζόδρομοι, οδοί ήπιας κυκλοφορίας, παιδικές χαρές) και κοινωφελών χρήσεων/εγκαταστάσεων (σχολεία, αθλητικές εγκαταστάσεις, χώροι κοινωνικών υποδομών, πολιτιστικά κτίρια κ.λπ.).
  • Η προτεινόμενη, με βάση την τεχνική πρόταση, κάλυψη θα είναι αρκετά μικρότερη από 35%, που προβλέπεται στον ν. 4062/2012. Πιο συγκεκριμένα, θα υπάρχει συνολική κάλυψη περίπου 700.000 τ.μ. έναντι 2.100.000 τ.μ επιτρεπόμενης κάλυψης.
  • Η δόμηση θα είναι πολύ πιο ήπια σε σύγκριση με τους γειτονικούς Δήμους. Οι μέσοι συντελεστές δόμησης σε όλους τους παραπάνω Δήμους είναι σχεδόν διπλάσιοι.

Χώροι πρασίνου - πάρκα
  • Συνολικά τα 2/3 της συνολικής έκτασης (4.300 στρέμματα σε σύνολο 6.000) θα καλύπτονται από χώρους πρασίνου και ελεύθερους γενικώς χώρους. Πιο συγκεκριμένα, το ενιαίο Μητροπολιτικό Πάρκο των 2000 στρεμμάτων συνδυάζεται λειτουργικά και αρμονικά με τα 1000 στρέμματα των κοινόχρηστων χώρων που προκύπτουν από τις πολεοδομούμενες ζώνες και με τα 1300 στρέμματα των ακαλύπτων χώρων των δομήσιμων γηπέδων. Στην ουσία δημιουργείται το μεγαλύτερο αστικό παράκτιο πάρκο της Ευρώπης με έκταση διπλάσια από αυτήν του Πριγκιπάτου του Μονακό (1960στρ.). Συγκριτικά με άλλα πάρκα, η έκταση του νέου πάρκου θα ισούται με περίπου ενάμιση Hyde Park Λονδίνου ή με ενάμιση Central Park Νέας Υόρκης. Εννοείται ότι το πάρκο αυτό θα είναι προσβάσιμο και ανοικτό σε όλους τους πολίτες.
  • Αναφορικά με τις προτάσεις για τη δημιουργία ενός Μητροπολιτικού Πάρκου, που ακούγονται από τους γύρω Δήμους και κάποιους άλλους φορείς, στην πρόταση προβλέπεται ούτως ή άλλως η δημιουργία ενιαίου Μητροπολιτικού Πάρκου Πρασίνου & Αναψυχής, έκτασης περίπου 2.000 στρεμμάτων, με 9 διακριτές θεματικές ενότητες στις οποίες αναπτύσσονται διαφορετικές λειτουργίες αστικού πάρκου: κέντρο φύσης, κέντρο γλυπτικής, εκθεσιακοί-μουσειακοί χώροι, αθλητικός πόλος στον οποίο δημιουργείται χώρος εγκαταστάσεων Ολυμπιακής μνήμης, πόλος πρότυπων μεσογειακών καλλιεργειών, πόλος Αττικής βλάστησης. Όλοι οι παραπάνω χώροι θα είναι ανοιχτοί για όλους τους πολίτες και κοινωνικές ομάδες.
  • Κάποιοι προτείνουν να δημιουργηθεί ένα μη βιώσιμο πάρκο, το οποίο από τη μια θα δημιουργούσε από τη μια ελάχιστες θέσεις εργασίας, και από την άλλη ένα τεράστιο κόστος λειτουργίας και συντήρησης. Αυτό το κόστος κατά πάσα πιθανότητα θα κληθεί να πληρώνει συστηματικά το κράτος και τελικά ο φορολογούμενος. Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι με την πρόταση, η Αθήνα θα έχει μεγαλύτερο σε έκταση πάρκο από πόλεις όπως το Λονδίνο ή Νέα Υόρκη.

Παράκτιο μέτωπο
  • Ένας από τους στόχους της αξιοποίησης ήταν να ανοίξει η πόλη προς τη θάλασσα. Στην ουσία δημιουργείται ένα μήκους 3χλμ. παράκτιο μέτωπο της έκτασης του Ελληνικού, ένας μοναδικός προορισμός όχι μόνο για τους κατοίκους των όμορων περιοχών αλλά και για ολόκληρο το Λεκανοπέδιο, με ελεύθερη πρόσβαση για όλους ανεξαιρέτως. Στο μέτωπο αυτό θα περιλαμβάνονται και νέες δημόσιες πλαζ κολύμβησης στην παραλία του Αγίου Κοσμά, οι οποίες επαναλαμβάνουμε ότι θα είναι ανοιχτές σε όλους.

Αξιοποίηση Ολυμπιακής περιουσίας
  • Για πρώτη φορά στη μεταολυμπιακή Ελλάδα υπάρχει ένα ολοκληρωμένο πλάνο αξιοποίησης της ολυμπιακών εγκαταστάσεων και της μετατροπής τους σε πόλους έλξης για τους επισκέπτες. Σύμφωνα με την πρόταση, τα ολυμπιακά έργα όχι μόνο θα διατηρηθούν, αλλά θα μετεξελιχθούν έτσι ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητά τους μέσα στο νέο Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού. Θα διαμορφωθεί, με δαπάνες του επενδυτή, μια νέα θεματική ενότητα "Ολυμπιακής Μνήμης", όπως άλλωστε συνέβη και σε άλλες μεγαλουπόλεις που φιλοξένησαν Ολυμπιακούς Αγώνες (π.χ. Βαρκελώνη, Σύδνεϋ, Λονδίνο κτλ), όπου υπήρξε μέριμνα μετά-Ολυμπιακής βιωσιμότητας των εγκαταστάσεων των Αγώνων.

Επενδύσεις σε περιβαλλοντικές υποδομές
  • Σύμφωνα με την πρόταση του επενδυτή, θα προωθηθεί η χρήση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών, μεθόδων και τεχνολογιών, και ειδικότερα η εφαρμογή τεχνικών εξοικονόμησης ενέργειας και νερού και η εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πιο συγκεκριμένα, ο επενδυτής θα αναλάβει να δημιουργήσει μονάδα επεξεργασίας στερεών αποβλήτων, ένα ολοκληρωμένο σύστημα ανακύκλωσης, ενώ θα αναλάβει και την αποκατάσταση των ρεμάτων. Παράλληλα, θα διασφαλίζεται η επάρκεια νερού χωρίς να υπάρχει επιβάρυνση στα αποθέματα της ΕΥΔΑΠ.

Φορολογικό καθεστώς
  • Ο επενδυτής θα αναλάβει να αποδώσει στο Ελληνικό Δημόσιο το σύνολο των φόρων που προβλέπονται από τη νομοθεσία. Η έκταση στο Ελληνικό δεν απολαμβάνει κάποιων ιδιαίτερων φορολογικών πλεονεκτημάτων, έναντι άλλων περιοχών της Ελλάδος, καθώς αυτό αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία.
Διαγωνιστική διαδικασία – Γιατί υπήρξε μόνο μία προσφορά
  • Το γιατί υποβλήθηκε τελικά μια μόνο προσφορά σχετίζεται κυρίως με το ιδιαίτερα υψηλό ρίσκο της συγκεκριμένης επένδυσης και όχι με τον ανταγωνισμό που προηγήθηκε, ο οποίος μάλιστα ήταν έντονος. Δυστυχώς δεν υπάρχουν επιτυχημένα προηγούμενα αντιστοίχου επιπέδου επενδύσεων στη χώρα μας και αυτό πράγματι αποτελεί πρόβλημα. Άλλωστε, για την περίπτωση του Ελληνικού είναι γνωστό ότι τα τελευταία 15 χρόνια περίπου έχουν αποτύχει όλες οι προσπάθειες αξιοποίησής του και τελικά δεν είχε προκριθεί κανένα σχέδιο ανάπτυξης από την Πολιτεία, παρά το γεγονός ότι έχουν εκπονηθεί 6 μελέτες για την αξιοποίησή του, από τη μελέτη του Πολυτεχνείου και του ΟΡΣΑ έως την μελέτη Ασεμπίγιο.
  • Σε ότι αφορά τη συγκεκριμένη διαγωνιστική διαδικασία, οι υπόλοιποι υποψήφιοι αποχώρησαν για λόγους που δεν σχετίζονται με το διαγωνισμό. Όλοι συμμετείχαν σε αυτή έως σχεδόν το τέλος της και ο κάθε υποψήφιος δεν κατέθεσε τελικά δεσμευτική προσφορά για λόγους που σχετίζονται είτε με τη διάθεσή του να αναλάβει το ρίσκο αυτής της επένδυσης, είτε με την ικανότητά του να βρει και να δεσμεύσει τους πολύ σημαντικούς πόρους που απαιτεί αυτό το έργο. Κατά συνέπεια, τίποτα δεν θα διασφάλιζε ότι η προκήρυξη νέου διαγωνισμού θα οδηγούσε σε μια ή περισσότερες δεσμευτικές προσφορές.

Αποτίμηση

  • Για το Ελληνικό, η αποτίμηση είναι μια σύνθετη υπόθεση, διότι σήμερα το Ελληνικό είναι μια έκταση εκτός σχεδίου πόλης χωρίς υποδομές αστικής ανάπτυξης, όπου όμως σύμφωνα με το Ν.4062 επιτρέπονται στο μέλλον να αναπτυχθούν δεκάδες χρήσεις γης. Επιπλέον, το Ελληνικό είναι ένα παλαιό αεροδρόμιο και απαιτεί σημαντικές δαπάνες για την αποκατάστασή του ως «οικοπέδου» προς ανάπτυξη. Ενδεικτικά, σημειώνεται ότι το κόστος αποξήλωσης των αεροδιαδρόμων, ανακύκλωσης της τεράστιας ποσότητας υλικών που θα εξαχθούν και της αναγέννησης του εδάφους που έχει μολυνθεί από την κηροζίνη των αεροπλάνων επί δεκαετίες, ξεπερνά τα 200 εκ. ευρώ.

  • Λόγω του τεράστιου μεγέθους της μελλοντικής ανάπτυξης του Ελληνικού κρίσιμο μέγεθος για την αξία του είναι τόσο οι υποδομές, το κόστος των οποίων είναι πολύ υψηλό και θα αναληφθεί εξ ολοκλήρου από τον επενδυτή, όσο και ο χρόνος στον οποίο μπορούν να απορροφηθούν από την αγορά οι προσφερόμενες αναπτύξεις, αφενός για να είναι ρεαλιστικό το σχέδιο ανάπτυξης, αφετέρου για να μην καταβαραθρωθούν οι αξίες γης από μια ξαφνική υπερπροσφορά ακινήτων στην περιοχή.

  • Ο ανεξάρτητος αποτιμητής λειτουργεί ως υποψήφιος επενδυτής και κατασκευάζει ένα μοντέλο επιχειρηματικού σχεδίου για την ανάπτυξη της έκτασης. Το ποσό που προκύπτει τελικά ως αποτίμηση της γης αντιστοιχεί πρακτικά στο καθαρό κέρδος που θα είχε ένας επενδυτής αν υλοποιούσε αυτό το σχέδιο ανάπτυξης, που μεγιστοποιεί την αξία του ακινήτου, έχοντας πληρώσει το κόστος της επένδυσης και το χρηματοοικονομικό του κόστος, δηλαδή το κόστος των ιδίων και δανειακών κεφαλαίων, που θα απαιτηθούν για την υλοποίηση της επένδυσης.

  • Τονίζεται, ότι στην αποτίμηση του Ελληνικού δεν έχει ληφθεί υπόψη το μέρισμα 30% από τα μελλοντικά κέρδη του επενδυτή. Συνεπώς, εφόσον η επένδυση στο Ελληνικό υλοποιηθεί και επιτευχθεί σωρευτική απόδοση άνω του 15% για τον επενδυτή, θα προκύψουν και άλλα πολύ σημαντικά έσοδα για το Δημόσιο. Επίσης, δεν έχουν υπολογιστεί οι φόροι που θα προκύψουν για το Δημόσιο και οι οποίοι αναμένεται να ξεπεράσουν τα 2 δις ευρώ σε ετήσια βάση και σε πλήρη ανάπτυξη του έργου.

  • το ποσό, λοιπόν, που πρέπει να διαιρέσουμε θα πρέπει να είναι το άθροισμα του κόστους των υποδομών, του κόστους του μητροπολιτικού πάρκου και του τιμήματος που θα καταβάλλει ο επενδυτής για την αγορά των μετοχών της Ελληνικό ΑΕ. Το ποσό αυτό είναι της τάξης των 2,2 δισ. ευρώ. Επίσης, με δεδομένο ότι βάσει του Ν.4062 και του σχεδίου ανάπτυξης του Ελληνικού θα αναπτυχθούν στην έκταση (α) ενιαίο μητροπολιτικό πάρκο 2.000 στρεμμάτων, (β) κοινόχρηστοι χώροι 1.450 στρεμμάτων για επιπλέον πράσινο, πλατείες, πεζόδρομοι, παιδικές χαρές, αθλητικές χρήσεις κλπ., ενώ (γ) 250 στρέμματα είναι αιγιαλός και εξαιρούνται της ανάπτυξης, η πραγματική έκταση που θα αξιοποιηθεί είναι περίπου 2.500 στρέμματα (6.200 - 2.000 – 1.450 – 250), εκ των οποίων θα καλυφθούν με κτίσματα λιγότερα από 900 στρέμματα.

  • Αν διαιρέσουμε το ελάχιστο ποσό των 2,2 δισ. ευρώ με τα 2.500 στρέμματα της ανάπτυξης προκύπτει ότι η τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο θα είναι υψηλότερη από 850 ευρώ ανά μέτρο, ενώ διαιρέσουμε το ίδιο ποσό με τα στρέμματα γης που θα καλυφθούν με δόμηση προκύπτει ότι η τιμή αυτή θα είναι υψηλότερη 2.200 ευρώ ανά μέτρο. Συνεπώς, έχουμε ένα εύρος τιμών από 800 έως πάνω από 2.200 ευρώ ανά τμ.

    ΠΗΓΗ: imerisia.gr

Υπερφορολόγηση για καταπολέμηση της διαφθοράς (και άλλα παραμύθια...)

Του Άγη Βερούτη

  Πριν αρκετό καιρό συμμετείχα σε μια διαδικτυακή συζήτηση όπου οι συνομιλητές μου έλεγαν ούτε λίγο ούτε πολύ πως η υπερφορολόγηση της ακίνητης ιδιοκτησίας ήταν η επιλεγμένη μέθοδος για να βάλει χέρι το κράτος στα αποθέματα του μαύρου χρήματος που μετατράπηκε σε ακίνητα.

Δηλαδή, έλεγε το σκεπτικό, όσοι πήραν μαύρο χρήμα από μίζες ή φακελάκια ή φοροδιαφυγή, έβαλαν τα χρήματα αυτά σε ακίνητα, και κάνοντας την κατοχή όλων των ακινήτων ασύμφορη στην Ελλάδα θα τιμωρούσε το κράτος τους απατεώνες.

Αυτό είναι ως να λέμε ότι όποιος φοράει μαύρο κοστούμι είναι νεκροθάφτης, ή ότι όποια φοράει ακριβό ρολόι είναι κλέφτρα κοσμηματοπωλείου, και άρα πρέπει να τη συλλάβει η αστυνομία και να την τιμωρήσει το δικαστήριο.

Ακόμα χειρότερα, η ακίνητη ιδιοκτησία είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στη χώρα μας για ιδιοκατοίκηση, και άρα οι παράλογοι νόμοι υπερφορολόγησης του διαμερίσματος του καθενός πολίτη υποβιβάζουν το βιοτικό επίπεδο όλων των πολιτών της χώρας.

Ακόμα ένα έγκλημα απόδοσης συλλογικής ευθύνης εναντίον ολόκληρου του ελληνικού Λαού συντελέστηκε δήθεν στο όνομα της απόδοσης δικαιοσύνης.

Η διαφθορά είναι πραγματικά το μεγαλύτερο πρόβλημα που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Είμαστε οι χειρότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση στη διαφθορά, και τα φαινόμενα  πάμπλουτων δημοσίων λειτουργών που δεν έχουν όμως ποτέ τους εργαστεί τα γνωρίζουν όλοι εκτός από τη δικαιοσύνη και τον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης.

Η διαφθορά εξειδικεύεται, δεν είναι τυχαία ούτε διάχυτη. Αν ήταν διάχυτη, τα αποτελέσματα της υποβάθμισης της οικονομικής ζωής της χώρας κάπως θα αλληλοαναιρούνταν. Όμως δεν συμβαίνει αυτό.

Η διαφθορά επικεντρώνεται σε εκείνους τους κρατικούς υπαλλήλους που η πολυνομία και η υπερβολική ελευθερία ερμηνείας του νόμου και ελευθερία επιβολής κυρώσεων στον πολίτη τους δίνει τη δυνατότητα να ανταλλάσσουν την ευνοϊκή μεταχείριση από πλευράς τους προς τον πολίτη με χρηματικό αντάλλαγμα.

Αν κάποιος πραγματικά ήθελε να καταπολεμήσει τη διαφθορά και να τιμωρήσει τα φαινόμενα συγκέντρωσης μαύρου χρήματος, σήμερα στον έβδομο χρόνο της μεγαλύτερης ύφεσης που έχει βιώσει ποτέ οικονομία, θα είχε συστήσει ειδικό τμήμα εσωτερικών ελεγκτών που θα ξετίναζε όποιον βρέθηκε ποτέ σε θέση συναλλαγής και εκβίασης πολίτη, λόγω δικαιοδοσίας και πεδίου ευθύνης.

Αντί αυτού, οριζόντια μέτρα υπερφορολόγησης. Η φορολογία των ακινήτων ως ποσοστό επί της αξίας τους και επί των συναλλαγών ήταν από τις μεγαλύτερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ (η φορολογία μέχρι τον Δεκέμβριο).

Συλλέγαμε λιγότερους φόρους συνολικά ως ποσοστό του συνόλου της φορολογίας, αλλά αυτό οφείλεται στην έλλειψη ελέγχων που ανέφερα πιο πάνω.

Έχουμε κακής ποιότητας και αναξιόπιστα φορολογικά δεδομένα στην Ελλάδα είναι η αλήθεια. Όμως δεν είναι λύση η εξοντωτική φορολόγηση επί δικαίων και αδίκων όπως εφαρμόζεται σήμερα, που έχει οδηγήσει χιλιάδες σε ατομική χρεοκοπία και σε απόγνωση.

Δεν είναι σοβαρό ένα κράτος που φορολογεί υποθετικό πλούτο, όπως κάνει σήμερα με τα ακίνητα, με την φορολόγηση αν κάποιου του λείπουν αποδείξεις, με τα τεκμήρια, και με τα υπόλοιπα. Το ότι κάποιοι φοροδιαφεύγουν δεν σημαίνει ότι μπορούν να θεωρούνται όλοι ένοχοι, ούτε μειώνεται η διαφθορά με κανένα τρόπο παίρνοντας από πολλούς περισσότερα από όσα αντέχουν ή έχουν για να δώσουν.

Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι οι αντοχές των πολιτών δεν δύνανται να υπολογίζονται εκ των προτέρων, εκ των υστέρων είναι φανερό ότι οι πολίτες δεν αντέχουν πλέον.

Δεν χρωστάει κανείς επειδή του κάνει ευχαρίστηση. Ο Στουρνάρας το ξέρει, και γι΄ αυτό και έχει υπολογίσει στον νόμο για τον φόρο ακινήτων απώλειες 20%.

Η διαφθορά εξειδικεύεται και δεν καταπολεμάται με οριζόντια μέτρα που εξαθλιώνουν τους πολλούς. Γιατί π.χ. δεν κάνουν πόθεν έσχες σε όλους τους εφοριακούς και πολεοδόμους, αλλά πάνε να ξηλώνουν την ιδιοκτησία από εκείνους που έχουν χτυπηθεί πιο βαριά από την κρίση, δηλαδή τους ανέργους και όσους κατακρημνίστηκε το εισόδημά τους από την ύφεση;

Οι πολιτικές φορολόγησης που ακολουθούνται και οι φορολογικοί νόμοι είναι εγκληματικοί για τον πολύ κόσμο. Κυρίως προστατεύουν τους διεφθαρμένους και τη διαφθορά τα οριζόντια μέτρα αντί των ελέγχων των πιθανότερων να είναι διεφθαρμένοι.

 Όταν συνυπολογιστεί και το αμόκ κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών και ακίνητης ιδιοκτησίας φοροφειλετών στις τελευταίες βδομάδες, σε συνδυασμό και της βεβιασμένης έναρξης λειτουργίας του ΚΕΑΟ που εξαπολύθηκε εναντίον των 450.000 ανασφάλιστων του ΟΑΕΕ και των υπόλοιπων ταμείων αυτασφάλισης, η μεγάλη εικόνα συμπληρώνεται.

Το Ελληνικό κομματοκρατούμενο κράτος, με τη συμπαράσταση της Τρόικας, δεν θέλει την πάταξη της διαφθοράς και του μαύρου χρήματος. Απλά παίζει το τελευταίο του χαρτί για τη διατήρησή του για λίγες ακόμη εβδομάδες.

Σκοπός της εξουσίας, έγραψε κάποιος άγνωστος στην "Ελληνική Νομαρχία, ήτοι λόγος περί Ελευθερίας" πριν δυο αιώνες (το 1806), δεν είναι το χρήμα. Σκοπός της εξουσίας είναι η αυτοδιατήρησή της, καθώς οι εξουσιάζοντες φοβούνται ότι αν χάσουν την εξουσία, εκείνοι που θα την πάρουν θα τους κάνουν όσα εκείνοι έκαναν στους υπόλοιπους όταν εξουσίαζαν.

Αν άλλωστε υπήρχε καμία πρόθεση από την Τρόικα να καμφθεί η ακραία διαφθορά που μαστίζει τη χώρα μας, θα είχε επιμείνει στην υλοποίηση τόσο της άρσης του ακαταδίωκτου και μη-ευθύνης υπουργών, όσο και τη σύσταση λειτουργικής υπηρεσίας δίωξης της διαφθοράς στο δημόσιο και ελέγχου πόθεν έσχες τόσο των δημοσίων υπαλλήλων σε θέσεις εκβίασης του πολίτη, όσο και όλων των εξουσιαζόντων από το 1974 ως σήμερα, που κάθε λίγο και λιγάκι μετατίθεται κατά 6 μήνες στο μέλλον από κάποια τροπολογία που ψηφίζεται βράδυ χωρίς φεγγάρι.

Κάποια μέρα ελπίζω να τιμωρηθούν όλοι αυτοί που έχουν πάρει αυτές τις εγκληματικές αποφάσεις των τελευταίων ετών ενάντια στον ελληνικό Λαό, στους νοικοκύρηδες, τους μικρομεσαίους, τους άνεργους, τους φτωχοποιημένους.

Οι Χρυσαυγίτες υπόσχονται κρεμάλες και γι΄ αυτό άλλωστε και είναι στη φυλακή, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επαγγέλλεται δικαστήρια.

Εγώ ελπίζω  απλά η δικαιοσύνη να αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια του Λαού.



Πηγή:www.capital.gr


Πηγή:www.capital.gr

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

"Συμμορία" υπαλλήλων του ΥΠΑΝ εκβίαζε υποψήφιους επενδυτές

Μια μικρή ομάδα υπαλλήλων του Υπουργείου Ανάπτυξης είχε στήσει "παραμάγαζο" στο υπουργείο, εκβιάζοντας υποψηφίους επενδυτές που αιτούντο χρηματοδοτήσεων, μέσω ενός πλέγματος παράτυπων διαδικασιών.

Υπενθυμίζεται ότι τον Μάρτιο του 2012 τέσσερις υπάλληλοι της συγκεκριμένης Διεύθυνσης είχαν συλληφθεί επ΄ αυτοφώρω να χρηματίζονται από υποψήφιους επενδυτές προκειμένου να προωθήσουν μία κοινοτική επιδότηση που εκκρεμούσε από το 2009. Παρότι οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου είχαν κατά καιρούς λάβει αυστηρά μέτρα, απομακρύνοντας προσωπικό από τη συγκεκριμένη υπηρεσία, η πάταξη του κυκλώματος αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Έθνος", το πόρισμα που δημοσιοποιεί είναι απόρροια εκείνων των συλλήψεων, με αφορμή τις οποίες, ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής είχε διατάξει έρευνα. Ακολούθησε έλεγχος από πέντε επιθεωρητές, οι οποίοι εξέτασαν τις διαδικασίες με τις οποίες δίνονταν επιχορηγήσεις ύψους 500.000 έως και 30 εκατ. ευρώ την επταετία 2005 - 2012.

Η έρευνα αποκάλυψε ένα περιβάλλον ασυδοσίας στο οποίο υποψήφιοι επενδυτές καταντούσαν έρμαια των προθέσεων των συγκεκριμένων υπαλλήλων, αναγκαζόμενοι να υποκύπτουν ακόμα και στον χρηματισμό προκειμένου να λαμβάνουν τις επιχορηγήσεις που δικαιούνταν.

Σύμφωνα με το πόρισμα, το κύκκλωμα της διαφθοράς είχε τα εξής τέσσερα χαρακτηριστικά:

1. Συστηματική καταστρατήγηση των προθεσμιών έγκρισης που προέβλεπε ο νόμος. Αντί για τέσσερις μήνες που θα έπρεπε να μεσολαβήσουν από την κατάθεση της αίτησης μέχρι και την απόφαση υπαγωγής στο επενδυτικό πρόγραμμα, στις περισσότερες περιπτώσεις οι αποφάσεις λαμβάνονταν ακόμα και ύστερα από 2,5 χρόνια. Από το σύνολο 3.478 προγραμμάτων μόνο το 22% ολοκληρωνόταν το πρώτο εξάμηνο και το υπόλοιπο 88% ολοκλήρωνε τη διαδικασία από 6 έως και 54 μήνες. Οπως καταγράφουν οι επιθεωρητές, η απόκλιση στους χρόνους είχε γίνει μόνιμη κατάσταση και δεν αποδίδεται σε φόρτο εργασίας, ενώ γίνονταν δεκτές αιτήσεις χωρίς να έχουν όλα τα δικαιολογητικά.

2. Μη τήρηση της σειράς προτεραιότητας των αιτήσεων που οδηγούνταν στις γνωμοδοτικές επιτροπές για τη λήψη της επιχορήγησης, γεγονός που καταδεικνύει επιλεκτική προώθηση ποιων προτάσεων θα εγκρίνονταν και ποιων όχι.

3. Το 50% των υπό εξέταση επενδυτικών προγραμμάτων είχε αναλάβει -και μάλιστα υπό τη διπλή ιδιότητα ελεγκτή και αξιολογητή- ένας κλειστός πυρήνας 30-40 υπαλλήλων, τη στιγμή που στη συγκεκριμένη Διεύθυνση του ΥΠΑΝ απασχολούνταν 322 υπάλληλοι. Η μεγάλη πλειονότητα των αξιολογητών ήλεγχε από ένα έως και 50 προγράμματα, ενώ οι «εκλεκτοί» είχαν αναλάβει πάνω από 100 προγράμματα ο καθένας.

4 Οι έλεγχοι των ιδίων κεφαλαίων των επενδυτών, όπως και της νομιμότητας των εγγυητικών επιστολών, ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι, ενώ μετά την έγκριση των προγραμμάτων οι έλεγχοι υλοποίησης των δράσεων περιορίζονταν ακόμα και σε επιχειρήσεις όπου η χρηματότησή τους συνδεόταν άμεσα με τη δημιουργία και τη διατήρηση θέσεων εργασίας.

Ερευνώνται 62 υπάλληλοι

Βάσει του Έθνους, συνολικά 62 υπάλληλοι της υπηρεσίας έχουν τεθεί κάτω από το μικροσκόπιο των αρχών και ελέγχονται οι δηλώσεις της περιουσιακής τους κατάστασης. Από τον έλεγχο έχει προκύψει ότι 9 υπάλληλοι της συγκεκριμένης διεύθυνσης δεν έχουν υποβάλει δηλώσεις πόθεν έσχες ενώ για δύο υπαλλήλους έχει διαπιστωθεί ότι οι δηλώσεις τους είναι ανακριβείς με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν από τον οικονομικό έλεγχο.

Παράλληλα το ΣΔΟΕ πραγματοποιεί ελέγχους πόθεν έσχες για 14 πρώην υπαλλήλους της υπηρεσίας που έχουν συνταξιοδοτηθεί και είχαν σημαντική εμπλοκή στην αξιολόγηση και στον έλεγχο των επενδυτικών προγραμμάτων προερχόμενοι από διάφορους τομείς, όπως για παράδειγμα τη ΜΟΔ.

Σύμφωνα με επιμέρους πορίσματα των σωμάτων ελέγχου έχουν καταγραφεί μία περίπτωση πλαστής εγγυητικής επιστολής από εταιρεία η οποία έγινε αποδεκτή προκειμένου να χορηγηθεί προκαταβολή, παράνομη καταβολή ποσού επιχορήγησης 724.828 ευρώ σε εταιρεία, ενώ έχει εντοπιστεί υπάλληλος της υπηρεσίας που είχε συνεργαστεί ως εξωτερικός συνεργάτης περισσοτέρων από 50 ΔΕΥΑ, «πουλώντας» τις γνώσεις του επί των προγραμμάτων αφού ήταν προϊστάμενος στην Ειδική Υπηρεσία του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος του υπουργείου.

Παρά το γεγονός ότι η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, στο πόρισμα των ελεγκτών αφήνονται υπόνοιες ότι η υπηρεσία δεν ενδιαφέρθηκε να ενισχύσει το νομικό τμήμα της διεύθυνσης το οποίο αποτελούνταν από έναν υπάλληλο με επιστημονικό υπόβαθρο όχι αυστηρά νομικό όπως αναφέρεται, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση νομικών θεμάτων.

 Πηγή:www.capital.gr


Πηγή:www.capital.gr

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία: Κάντο όπως...το Εκουαδόρ!

Στο μακρυνό Εκουαδόρ ήθελαν να αλλάξουν μπαταρίες στα υποβρύχιά τους. Όπως και στην Ελλάδα, όπως θα θυμάστε. Και στις δύο περιπτώσεις την αντικατάσταση των μπαταριών την πήρε η ίδια ελληνική εταιρεία. Μόνο που στο μακρυνό Εκουαδόρ χρειάστηκαν…ένα μήνα για να αποφασίσουν ποια εταιρεία θα επιλέξουν! Στην Ελλάδα πάλι χρειάστηκαν κοντά…οκτώ χρόνια!

Είναι μία από τις πολλές άκρως ενδιαφέρουσες και μάλλον διασκεδαστικές ιστορίες που ακούστηκαν στην συνέντευξη Τύπου του Συνδέσμου Ελληνικών Κατασκευαστών Πολεμικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ). Διασκεδαστικές βέβαια δεν είναι γιατί όπως προέκυψε απ΄ όσα είπαν εκπρόσωποι πολλών ελληνικών εταιρειών που κερδίζουν με το σπαθί τους συμβόλαια στο εξωτερικό η Ελλάδα όχι μόνο δεν βοηθά τους Έλληνες κατασκευαστές αλλά τους πολεμά με κάθε τρόπο! Δεν έχει περάσει δα και τόσος καιρός από την εποχή που ιδιαιτέρα γραμματέας ΥΕΘΑ - πρώην πλέον- απαντούσε στα τηλεφωνήματα κατασκευαστών που ζητούσαν ραντεβού για να θέσουν τα προβλήματα λέγοντας: “ Ο κ.υπουργός δεν συναντά επιχειρηματίες”! Λες και οι επιχειρηματίες είναι…εγκληματίες!

Σ΄ αυτό φταίμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι που στην κατηγορία… “οπλάδες” έχουμε βάλει και τους υγιείς Έλληνες επιχειρηματίες που παλεύουν να επιβιώσουν πλέον. Όπως εύστοχα είπε μεταξύ πολλών άλλων ο πρόεδρος του ΣΕΚΠΥ Τάσος Ροζολής “μας λένε οπλάδες. Δηλαδή όσους ασχολούνται με το φάρμακο πρέπει να τους λέμε εμπόρους ναρκωτικών;”.
Στη συνέντευξη τύπου, που έγινε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Κατασκευαστών Πολεμικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ), Τάσος Ροζολής, παρουσίασε στους εκπροσώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τις προτάσεις του Συνδέσμου για την ανάπτυξη της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ) και την ουσιαστική συμβολή που μπορεί να έχει για την ανάπτυξη της Εθνικής Άμυνας και της Εθνικής Οικονομίας.
Σύμφωνα με τον ΣΕΚΠΥ, η ΕΑΒΙ παρά τα όποια προβλήματα και τη σκληρή κριτική που δέχθηκε στο παρελθόν,  μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της χώρας. Έτσι οΣΕΚΠΥ δηλώνει παρόν και προτείνει λύσεις εξωστρέφειας και ανάπτυξης, μέσω της της αξιοποίηση των κονδυλίων που υπάρχουν απο τα  προγράμματα Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων, τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και μέσω μιας επικοδομητικής συνεργασίας με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με σκοπό να ενδυναμώσει την ΕΑΒΙ.

Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος του ΣΕΚΠΥ κ. Ροζολής, «Με την αξιοποίηση των παγωμένων κονδυλίων απο τα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα που υπερβαίνουν τα 300-400 εκατομμύρια Ευρώ, με την ενεργοποίηση των 100 και πλέον παραγωγικών εταιρειών του χώρου που απασχολούν πάνω απο 10.000 υψηλά καταρτισμένους εργαζομένους, καθώς με τη συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, θα καταφέρουμε να μετατρέψουμε την ΕΑΒΙ σε έναν ‘πολλαπλασιαστή ισχύος’ για την Εθνική Άμυνα και την Οικονομία». 
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο ΣΕΚΠΥ ενημέρωσε αναλυτικά για τις Ελληνικές εταιρείες που παράγουν και εξάγουν προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και παρέθεσε σειρά παραδειγμάτων. Ενδεικτικά αναφέρθηκαν  τα υποβρύχια της Γερμανίας και άλλων 15 χωρών μαζί με τα πυρηνικά υποβρύχια της Γαλλίας τα οποία  χρησιμοποιούν μπαταρίες που κατασκευάζονται στην Ελλάδα, τις  Ένοπλες Δυνάμεις χωρών όπως η Σουηδία που αγοράζουν οπτικά απο τις Ελληνικές εταιρείες, το Πολεμικό Ναυτικό ξένων χωρών που χρησιμοποιεί συστήματα Ελληνικών εταιρειών, τα αεροσκάφη 4ης γενιάς που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά συστήματα κατασκευασμένα στη χώρα μας και ο στρατός των ΗΠΑ που προμηθεύεται πυρομαχικά απο Ελληνική εταιρεία.
Στη συνέντευξη τύπου συμμετείχαν και οι Διευθυντές εταιρειών της αμυντικής βιομηχανίας και μέλη του ΣΕΚΠΥ συμπεριλαμβανομένων της ΕΑΒ, ΕΑΣ, ΑΚΜΩΝ, ΑΛΤΕΚ, ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ, GLASSART, THEON, ISI, VIPPON.
ΠΗΓΗ:onalert.gr

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

Μεσσηνία: Η μεταμόρφωση σε προορισμό πολυτελείας

Στη νέα άνοιξη του ελληνικού τουρισμού η Μεσσηνία εξελίσσεται σε έναν από τους ισχυρότερους επενδυτικούς μαγνήτες της χώρας και σε έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους προορισμούς της Μεσογείου. Κι αν η Μύκονος και η Σαντορίνη καθιερώθηκαν ως τα δύο ισχυρότερα διεθνή brand του ελληνικού τουρισμού, η Πύλος μεταμορφώνεται αλματωδώς σε boutique βιτρίνα νέου τύπου της τουριστικής Ελλάδας και σε σύγχρονη κοσμοπολίτικη μητρόπολη της Μεσογείου.
Boutique ξενοδοχεία, spa και πολυτελείς επαύλεις για εύπορους πελάτες, γήπεδα γκολφ που συγκαταλέγονται, ήδη, στα καλύτερα της Ευρώπης κι έβαλαν τη Μεσσηνία στην ατζέντα των παικτών όλου του κόσμου, μαρίνες, υποδομές φιλοξενίας κρουαζιερόπλοιων και καταδυτικά πάρκα που προσελκύουν τα βλέμματα του διεθνούς καταδυτικού τουρισμού.
Αθόρυβα, η Μεσσηνία μετατρέπεται σήμερα σε ένα πρότυπο εργαστήρι δοκιμών του νέου αναπτυξιακού μοντέλου του ελληνικού τουρισμού. Ενός μοντέλου που βασίζεται σε εντελώς νέο θεσμικό πλαίσιο για τις τουριστικές επενδύσεις και θα επιχειρήσει να αποδείξει πως μπορούν να συνδυαστούν οι επενδύσεις, ιδιαίτερα σε νέες μορφές τουρισμού, με την ανάδειξη και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Η αλματώδης ανάπτυξη της Μεσσηνίας αποτυπώνεται στο ξενοδοχειακό δυναμικό της περιοχής αλλά και στην εκρηκτική άνοδο της επιβατικής κίνησης στο διεθνές αεροδρόμιο «Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος» της Καλαμάτας.
Ο νομός καταγράφεται, ήδη, ως δεύτερος μεγαλύτερος ξενοδοχειακός πόλος της Πελοποννήσου (144 μονάδες, 10.170 κλίνες) πίσω από την Αργολίδα. Ταυτόχρονα, διαθέτει ήδη σχεδόν όσες κλίνες πολυτελείας φιλοξενεί και η Ηλεία και πλησιάζει την Αργολίδα.
Το σημαντικότερο για τη Μεσσηνία είναι πως η νέα φάση τουριστικής ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής βασίζεται κυρίως σε μονάδες υψηλών προδιαγραφών που συγκροτούν έναν ισχυρό πόλο υποδομών πολυτελείας και απευθύνονται σε πελάτες ισχυρού εισοδηματικού προφίλ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 2013 το Costa Navarino φιλοξένησε 50.000 επισκέπτες.
Τα δύο γήπεδα γκολφ σχεδιάστηκαν από κορυφαία ονόματα του χώρου και, ήδη, θεωρούνται από τα καλύτερα της Ευρώπης και κατατάσσουν τη Μεσσηνία στους ραγδαία ανερχόμενους προορισμούς γκολφ της Μεσογείου.
Για το Costa Navarino, μάλιστα, αναμένεται πως τα αμέσως επόμενα χρόνια το 20% των εσόδων του θα προέρχεται από τον τουρισμό γκολφ.
Οι μονάδες πολλών αστέρων, οι διεθνείς ξενοδοχειακές αλυσίδες που τα διαχειρίζονται και τα γήπεδα γκολφ είχαν ως αποτέλεσμα να αναβαθμιστεί σημαντικά το brand της περιοχής διεθνώς. Αυτό με τη σειρά του ανατροφοδοτεί την περαιτέρω αύξηση της ζήτησης για ταξίδια προς την περιοχή κι αυτό δρομολογεί νέες επενδύσεις.

Νέες επενδύσεις πολλών αστέρων

Πριν από λίγες μέρες ο όμιλος Libra της οικογένειας Λογοθέτη, ανακοίνωσε τα σχέδιά του να δημιουργήσει μονάδα υψηλών προδιαγραφών λίγο έξω από την Καλαμάτα. Η επένδυση θα υλοποιηθεί μέσω της αλυσίδας Grace Hotels που αποτελεί τον ξενοδοχειακό βραχίονα του ομίλου Libra ο οποίος δραστηριοποιείται, παράλληλα, στους τομείς της ναυτιλίας, των μεταφορών, του real estate και της ενέργειας. Πρόσφατα επένδυσε και στην Coco-Mat.
Ενδεικτικό του προφίλ των επενδύσεων που προσελκύει, πλέον, η Μεσσηνία είναι το γεγονός πως θα αποτελέσει την τρίτη μονάδα πολυτελείας που θα λειτουργήσει ο όμιλος Libra στην Ελλάδα, μετά τη Μύκονο και τη Σαντορίνη.
Η επένδυση Grace Kalamata θα αναπτυχθεί 20 χλμ. δυτικά της Καλαμάτας στην παραλία Βελίκα. Θα διαθέτει boutique ξενοδοχειακή μονάδα πέντε αστέρων, δυναμικότητας 125 δωματίων και σουιτών, ενώ θα κατασκευαστούν έως 40 πολυτελείς επαύλεις οι οποίες θα είναι διαθέσιμες προς πώληση. Το συγκρότημα θα διαθέτει πολυτελές κέντρο θαλασσοθεραπείας (spa), συνεδριακούς χώρους, εγκαταστάσεις για θαλασσινά σπορ και παιδότοπο.
Την επόμενη φάση ανάπτυξης των έργων της Costa Navarino ανακοίνωσε, εξάλλου, η εταιρεία ΤΕΜΕΣ Α.Ε., συμφερόντων της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου. Το ύψος της νέας επένδυσης θα ανέλθει σε 100 εκατ. ευρώ και θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία γκολφ κλαμπ (οι εργασίες αρχίζουν εντός του 2014), την ολοκλήρωση του σχεδιασμού της τρίτης ξενοδοχειακής μονάδας του συγκροτήματος καθώς και τη δημιουργία 120-150 επαύλεων σε βάθος πενταετίας.

Τουριστική «εισβολή» από... αέρος

Η αλματώδης ανάπτυξη του τουριστικού πόλου της Μεσσηνίας αποτυπώνεται στα στοιχεία της επιβατικής κίνησης του αεροδρομίου της Καλαμάτας. Το 2013 οι επιβάτες από το εξωτερικό έφθασαν τις 57.967 έναντι 35.948 το 2012 καταγράφοντας τη μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ όλων των αεροδρομίων της χώρας (10,79% η αύξηση στο σύνολο των αεροδρομίων της χώρας).
Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι η επιβατική κίνηση στο αεροδρόμιο της Μυκόνου ήταν αυξημένη 26,69% και στη Σαντορίνη 22,05%. Στην Καλαμάτα, μάλιστα, η αύξηση έφθασε το 737% τον Απρίλιο, το 1.004% τον Οκτώβριο και το 1.560% τον Μάρτιο. Στοιχεία που αντανακλούν περισσότερο τη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου στην περιοχή αλλά και τη ζήτηση για ταξίδια την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Η αναβάθμιση της διεθνούς εικόνας της περιοχής, οι νέες μονάδες πολυτελείας και τα γήπεδα γκολφ είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέες αεροπορικές γραμμές που συνδέουν απευθείας τη Μεσσηνία με σημαντικές ευρωπαϊκές αγορές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Καλαμάτα συνδέεται σήμερα απευθείας με το Μόναχο (τα δρομολόγια φέτος ξεκίνησαν από τις 23 Φεβρουαρίου) και το Ντίσελντορφ της Γερμανίας, τη Βιέννη, τις Βρυξέλλες, το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Στοκχόλμη αλλά και με προορισμούς της Ρωσίας.
Τον δρόμο της αεροπορικής σύνδεσης της Μεσσηνίας με το εξωτερικό άνοιξε η Aegean Airlines (μέτοχός της είναι ο επικεφαλής της ΤΕΜΕΣ Α.Ε. Αχ. Κωνσταντακόπουλος).
Η αύξηση της ζήτησης για ταξίδια στην περιοχή, ωστόσο, προσέλκυσε κι άλλες αεροπορικές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των εταιρειών χαμηλού κόστους Ryanair και Air Berlin που συνδέουν, πλέον, την Καλαμάτα με ευρωπαϊκούς προορισμούς.

Κρουαζιέρες και Καταδυτικά Πάρκα

Με βάση το νέο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού που έχει τεθεί σε διαβούλευση, η Μεσσηνία εντάσσεται και επίσημα στον χάρτη και του τουρισμού κρουαζιέρας. Πιο συγκεκριμένα, η Πύλος χαρακτηρίζεται μαζί με το Κατάκωλο, το Γύθειο και το Ναύπλιο ενδιάμεσος σταθμός κρουαζιέρας κ.ά. Αυτές οι περιοχές θα συμπεριληφθούν στις ειδικές δράσεις που θα αναληφθούν από το υπουργείο Τουρισμού για την ανάπτυξη της κρουαζιέρας στη χώρα μας.
Αυτό σημαίνει πρακτικά πως η Πύλος θα ενταχθεί σύντομα στα προγράμματα των μεγάλων εταιρειών της κρουαζιέρας. Γεγονός που θα οδηγήσει σε νέα αύξηση της τουριστικής κίνησης προς τον νομό και θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη διεθνή εικόνα της Μεσσηνίας.
Η ένταξη της Πύλου στη ρότα των κρουαζιερόπλοιων συνδέεται άμεσα με τον διαγωνισμό για την παραχώρηση της μαρίνας και τμήματος του εμπορικού λιμένα της.
Τα καταδυτικά πάρκα είναι ένα επιπλέον «εργαλείο» που αξιοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, εμπλουτίζοντας ακόμα περισσότερο το τουριστικό προϊόν της Μεσσηνίας. Με τα συγκεκριμένα προϊόντα, η Μεσσηνία γίνεται η πρώτη περιοχή της Ελλάδας που θα επιχειρήσει να απευθυνθεί στην πολλά υποσχόμενη διεθνή αγορά καταδυτικού τουρισμού.
Τα δύο πρώτα καταδυτικά πάρκα αφορούν ισάριθμους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους του Δήμου Πύλου. Το πρώτο από τα πάρκα οριοθετείται στον ενάλιο αρχαιολογικό χώρο της Μεθώνης. Στο συγκεκριμένο χώρο βρίσκονται, σε μικρό βάθος, τα ρωμαϊκά ναυάγια με τους κίονες από το περιστύλιο του ναού του Ηρώδη και τις γλυπτές σαρκοφάγους της Τροίας από τιτανιούχο λίθο.
Το δεύτερο καταδυτικό πάρκο βρίσκεται στον όρμο του Ναυαρίνου και περιλαμβάνει το σύγχρονο ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου «Irene Serenade» που βυθίσθηκε σε βάθος 50 μέτρων το 1978 και το κατάστρωμά του βρίσκεται σε βάθος 25 μέτρων. Με μήκος 282 μέτρα θεωρείται το δεύτερο μεγαλύτερο επισκέψιμο ναυάγιο στον κόσμο και προκαλεί, ήδη, ζωηρό ενδιαφέρον στους κόλπους της παγκόσμιας καταδυτικής κοινότητας.
ΠΗΓΗ: euro2day.gr

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

"Αυτή είναι η καλύτερη λύση για το ελληνικό χρέος”

Η απόφαση των Ευρωπαίων να μεταθέσουν τις τελικές αποφάσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους για μετά το καλοκαίρι, θέλοντας να αποφύγουν τις “τριβές” με τους ψηφοφόρους ενόψει των ευρωεκλογών, είναι λυπηρή, καθώς το μόνο που καταφέρνει είναι να αναβάλλει το αναπόφευκτο και να αναγκάζει την Τρόικα να καλύψει με κάποιο... μαγικό τρόπο το χρηματοδοτικό κενό της ελληνικής κυβέρνησης.

Αυτό αναφέρουν σε άρθρο τους στην ιστοσελίδα VOX, οι οικονομολόγοι Barry Eichengreen, Peter Allen και Gary Evan. Το Capital.gr επικοινώνησε με τον καθηγητή του Berkeley και διάσημο οικονομολόγο Barry Eichengreen, ο οποίος έδωσε απαντήσεις σε σημαντικά ζητήματα.

Σύμφωνα με τους τρεις οικονομολόγους, η πρόταση που βρίσκεται στο τραπέζι και προβλέπει την επιμήκυνση των δανείων και τη μείωση των επιτοκίων δεν θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στο δημόσιο χρέος. Γιατί μία τέτοια λύση δεν επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, δεν δίνει κίνητρα για άμεσες ξένες επενδύσεις αλλά ούτε δίνει ώθηση στην ανάπτυξη.

Το πρόβλημα είναι ότι οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει να βασιστούν στον αποπληθωρισμό και όχι στην υποτίμηση του νομίσματος για την αναπροσαρμογή μισθών και τιμών, η οποία δεν αποτελεί επιλογή για τη χώρα. Όμως ο πληθωρισμός αποτελεί “ανάθεμα” για την εμπιστοσύνη των μακροπρόθεσμων επενδυτών...

Η πρόταση των Barry Eichengreen, Peter Allen και Gary Evan αφορά στην υιοθέτηση μίας λύσης που θα περιλαμβάνει την ανταλλαγή ελληνικού χρέους με μερίδια σε αποκρατικοποιήσεις (debt-for-equity swaps). Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) και η Ε.Ε. θα πρέπει να διαθέσουν ένα μέρος των δανείων και των ελληνικών κρατικών ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους σε ένα μηχανισμό ανταλλαγής.

Στη συνέχεια, οι ιδιώτες επενδυτές που ενδιαφέρονται να αγοράσουν τους κρατικούς τίτλους της Ελλάδας θα έχουν τη δυνατότητα να το πράξουν σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο από την ονομαστική τους αξία., π.χ. στο 50%. Από την πλευρά του, το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να δεχθεί τους εν λόγω τίτλους ως μέσο πληρωμής, κατά την πώληση ενός περιουσιακού του στοιχείου. Η αξία στην οποία θα δεχθεί τους τίλους θα είναι μικρότερη από την ονομαστική αλλά μεγαλύτερη από αυτήν που πουλήθηκαν στους ιδιώτες, π.χ. στο 75%.

Οι εμπνευστές της πρότασης εκτιμούν ότι σε ένα τέτοιο σενάριο, το ελληνικό δημόσιο ωφελείται γιατί σβήνει στην ουσία χρέος με discount το οποίο εξαρτάται από την τιμή στην οποία δέχτηκε τους τίτλους κατά την αγοραπωλησία. Οι ιδιώτες επενδυτές θα πρέπει να είναι και αυτοί ευχαριστημένοι γιατί στην ουσία πληρώνουν λιγότερα για τα ελληνικά assets που αγοράζουν. Όμως και η ΕΚΤ θα είναι ικανοποιημένη αφού έχει αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα με πολύ μεγάλο discount και κατά συνέπεια περιορίζει σημαντικά τις απώλειες από μία τέτοια συναλλαγή, ενώ μπορεί πλέον να πραγματοποιήσει πρόωρη έξοδο από το ελληνικό χρέος.

Ο παγκοσμίου φήμης καθηγητής Barry Eichengreen εξηγεί γιατί η συγκεκριμένη επιλογή μπορεί να αμβλύνει τις υφιστάμενες αντιδράσεις και να γίνει αποδεκτή από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.

“Μία λύση που θα περιλαμβάνει τη χρήση debt-for-equity swaps είναι καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη. Προσφέρει στους επενδυτές της Βόρειας Ευρώπης μία ελκυστική ευκαιρία καταγραφής κέρδους”, σημειώνει ο Αμερικανός οικονομολόγος. Παράλληλα, προσθέτει ο ίδιος, δίνει κίνητρα στην Ελλάδα να προχωρήσει σε αποκρατικοποιήσεις, φέρνει τις απαραίτητες για τη χώρα ξένες επενδύσεις, οδηγεί σε μείωση του χρέους και προσφέρει μία “αναίμακτη” στρατηγική εξόδου για τον επίσημο τομέα.

Ο κ. Eichengreen εκτιμά ότι το μεγάλο βάρος του ελληνικού χρέους, το οποίο κατέχει κατά κύριο λόγο ο επίσημος τομέας, συνεχίζει να αποτελεί “τροχοπέδη” για τις επενδύσεις και κατά συνέπεια την ανάπτυξη. “Η ανάγκη για επενδύσεις και ανάπτυξη είναι επιτακτική. Το ίδιο επιτακτική είναι η ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους”, υπογραμμίζει.

Τέλος, ο ίδιος σχολιάζει τις προθέσεις των Ευρωπαίων να προχωρήσουν σε μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση των δανείων. “Με αυτή την κίνηση δείχνουν ότι δεν αποκλείεται εντελώς η συμμετοχή του επίσημου τομέα στη μείωση του χρέους. Όμως ο επίσημος τομέας θα πρέπει να σκεφτεί κάτι πιο δημιουργικό”.

Η πρακτική “debt-for-equity-swaps” έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν στις περιπτώσεις της Χιλής, των Φιλιππίνων και του Εκουαδόρ. Το 1987 η Χιλή χρηματοδότησε επενδύσεις στη δασοκομία μέσω των συγκεκριμένων εργαλείων. Το 1988 η WWF αγόρασε χρέος των Φιλιππίνων αξίας 400 χιλ. δολαρίων στα 51 σεντς στο δολάριο με αντάλλαγμα την πραγματοποίηση έργων αποκατάστασης της βιοποικιλότητας, αντίστοιχης αξίας, από την κυβέρνηση. Το 1992 η κυβέρνηση του Εκουαδόρ αντάλλαξε μέρος του χρέους της προς τον τραπεζικό τομέα  με το Χάρβαρντ για χρήση σε μελέτες χρηματοδότησης στη χώρα από φοιτητές του πανεπιστημίου.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Barry Eichengreen στο Capital.gr:

Κύριε Eichengreen, γιατί πιστεύετε ότι η πρόταση της υιοθέτησης του μοντέλου “debt-for-equity” θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης; (υπενθυμίζεται ότι το Νοέμβριο του 2012 είχαν συμφωνήσει να επιστρέψουν στην Ελλάδα μέρος των κερδών τους από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα όμως σήμερα αρνούνται να το συζητήσουν).

Μία λύση με βάση την εφαρμογή συμφωνιών ανταλλαγής χρέους με μερίδια σε ιδιωτικοποιήσεις είναι καλύτερη για όλους, όπως εξηγούμε αναλυτικά στο άρθρο μας στην ιστοσελίδα VOX. Προσφέρει στους επενδυτές της Βόρειας Ευρώπης μία ελκυστική ευκαιρία κέρδους. Προσφέρει επίσης στην Ελλάδα περαιτέρω κίνητρα για αποκρατικοποιήσεις, ενώ παράλληλα φέρνει και τις εισροές ξένων επενδύσεων που χρειάζεται η χώρα, καθώς και τη μείωση του χρέους της. Τέλος, προσφέρει στον “επίσημο τομέα” τη δυνατότητα μίας ομαλής εξόδου από την Ελλάδα.

Πόσο πιθανό είναι να έχουμε πρόοδο αναφορικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σε μία περίοδο έντονης αντιπαράθεσης στην Ευρωζώνη ενόψει της τραπεζικής ενοποίησης και των ευρωεκλογών;

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι δεν επιθυμούν να “ερεθίσουν” τους ψηφοφόρους της Βόρειας Ευρώπης λίγο καιρό πριν τις ευρωεκλογές και γι΄ αυτό το λόγο το θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα πρέπει να μετατεθεί για μετά τη διεξαγωγή των εκλογών.

Πόσο επείγει, κατά τη γνώμη σας, η ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους; Πιστεύετε ότι η συμμετοχή του επίσημου τομέα έχει αποκλειστεί;

Το μεγάλο βάρος του χρέους, το οποίο βρίσκεται κυρίως στον επίσημο τομέα, συνεχίζει να αποτελεί τροχοπέδη για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Η ανάγκη για επενδύσεις και ανάπτυξη είναι επιτακτική, συνεπώς και η ανάγκη για αναδιάρθρωση του χρέους είναι επιτακτική. Όμως αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, αφού η ανάγκη είναι επιτακτική εδώ και αρκετό καιρό. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι θα γίνουν περαιτέρω μειώσεις επιτοκίων και επιμήκυνση του χρέους. Αυτό δεν μου φαίνεται σαν να έχει αποκλειστεί εντελώς η συμμετοχή του επίσημου τομέα στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Όμως ο επίσημος τομέας πρέπει να σκεφτεί πιο δημιουργικές λύσεις για το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Πως μπορεί η ελληνική οικονομία να ξεφύγει από την παρατεταμένη λιτότητα που την κρατάει παγιδευμένη στο θανάσιμο σπιράλ της ύφεσης; Πιστεύετε ότι οι Ευρωπαίοι είναι έτοιμοι να δώσουν ξεκάθαρη λύση;

Συνεχίζω να ελπίζω – και εγώ και οι άλλοι συγγραφείς του άρθρου – ότι η Ελλάδα χρειάζεται μία στρατηγική με πολλαπλά στοιχεία. Για να ενισχυθεί η ζήτηση και να γίνει αναδιάρθρωση χρέους που θα επιτρέψει στις δημόσιες δαπάνες να κατευθυνθούν προς ελληνικά προϊόντα. Για να ενισχυθεί η προσφορά, σε συνέχεια της ατζέντας που περιλαμβάνει διαρθρωτικές αλλαγές και ιδιωτικοποιήσεις. Αυτές δεν είναι εναλλακτικές αλλά συμπληρωματικές πολιτικές.

Το Νοέμβριο του 2012, σε συνέντευξή σας στο Κεφάλαιο είχατε επισημάνει ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να αυξήσει προσωρινά το στόχο του πληθωρισμού και να προχωρήσει με έναν συνδυασμό “forward guidance” και ποσοτικής χαλάρωσης.

Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος του αποπληθωρισμού έχουν καθυστερήσει. Η μείωση των επιτοκίων αναφοράς και οι αγορές τιτλοποιημένων “πακέτων” τραπεζικών δανείων είναι τα προφανή βήματα που πρέπει να γίνουν σε πρώτη φάση.

Πηγή:www.capital.gr


Πηγή:www.capital.gr

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Zach Galifinakis interview with Barack Obama


Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

Πέντε μικρές αλήθειες, ένα μεγάλο ψέμα

Ακούγοντας τους ηγέτες μας, στην ΕΕ και στην Αθήνα, να μιλούν για την ελληνική οικονομία, είναι εύκολο να παρασυρθεί κανείς (ιδίως αν δεν ζει στην Ελλάδα) στην πλάνη ότι έχει επέλθει η σταθεροποίηση και, όπου να ’ναι, έρχεται η πολυπόθητη ανάκαμψη. Κάθε μεγάλο ψέμα στηρίζεται, όπως έλεγε και ο πρώτος διδάξας, ο Γιόζεφ Γκέμπελς, σε πολλές μικρές αλήθειες. Σε μυθεύματα τα οποία όμως στον πυρήνα τους κρύβουν πραγματικά στοιχεία. Πέντε από αυτά τα μυθεύματα, τα οποία θεμελιώνουν το Μέγα Ψέμα των Ημερών, βασίζονται στα εξής σωστά στοιχεία:
(1) Η Ελλάδα έπαψε να αγοράζει από το εξωτερικό αγαθά και υπηρεσίες μεγαλύτερης αξίας από εκείνη των αγαθών και υπηρεσιών που πουλάει στο εξωτερικό (δηλαδή, η χώρα μετέτρεψε το έλλειμμα που είχε στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε πλεόνασμα).
(2) Όπου να ’ναι, το κράτος θα γίνει κι αυτό πλεονασματικό, δαπανώντας λιγότερα από τα φορολογικά του έσοδα, αν εξαιρέσουμε τις αποπληρωμές των δανείων του (δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα).
(3) Κάποια στιγμή «θα βγούμε στις αγορές» (δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο θα αρχίσει να δανείζεται και πάλι από τους ιδιώτες κι όχι πλέον αποκλειστικά από την τρόικα).
(4) Αν και θα υπάρξουν νέα τροϊκανά δάνεια, θα είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα προηγούμενα.
(5) Η ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση φαίνεται να συμφωνείται, ίσως και επί ελληνικής προεδρίας.
Ας δούμε τώρα πως το καθένα από τα πιο πάνω πέντε δεδομένα (τα οποία δεν αμφισβητώ) στοιχειοθετούν το αντίθετο συμπέρασμα εκείνου που προσπαθούν να περάσουν Βρυξέλλες-Φραγκφούρτη-Βερολίνο-Αθήνα. Για την ακρίβεια, πρόκειται για πέντε δεδομένα που συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα βυθίζεται ακόμα πιο πολύ στο τέλμα της κρίσης. Ας τα πάρουμε ένα-ένα:
1. Πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.
Πρωτόγνωρη επιτυχία ή επισφράγιση της ολοκληρωτικής κατάρρευσης;Αν το πλεόνασμα αυτό προερχόταν από αύξηση των εξαγωγών, που να αντανακλά έναν νέο δυναμισμό, επενδύσεις, προσλήψεις κλπ., θα ήταν θεόπεμπτο. Η πραγματικότητα όμως άλλα μαρτυρά. Το πλεόνασμα αυτό προέκυψε για έναν βασικά λόγο: Μείωση των εισαγωγών κατά 12%, από τα ήδη πολύ χαμηλά επίπεδα του 2012. Όσο για τις εξαγωγές, είναι στάσιμες σε σχέση με πέρσι και χαμηλότερες από το 2011!
Θα μου πείτε: Καλό δεν είναι να μειώνονται οι εισαγωγές; Καλό είναι να στρέφεται ο καταναλωτής από εισαγόμενα σε εγχώρια προϊόντα. Δεν συνέβη όμως αυτό. Απλώς ο καταναλωτής δεν καταναλώνει λόγω ανέχειας. Με απλά λόγια, το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αντανακλά την κατάρρευση της οικονομίας. Μόνο ανόητοι γιορτάζουν και χαίρονται με αυτό το δεδομένο, έτσι όπως προέκυψε.
Για να εμπεδώσουμε καλύτερα ότι πρόκειται για κάκιστο μαντάτο, αξίζει να σας θυμίσω ποια ήταν η τελευταία χρονιά που η Ελλάδα κατέγραψε πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: Το 1943. Ουδέν σχόλιο περαιτέρω...
2. Το πρωτογενές πλεόνασμα οδηγεί τη χώρα στη σταθεροποίηση.
Βασικοί κανόνες οικονομικής καταδεικνύουν πως μια οικονομία που τελεί υπό ύφεση και στην οποία η τραπεζική πίστη έχει εξαφανιστεί απαιτεί από το κράτος να έχει πρωτογενές έλλειμμα, ώστε ο δημόσιος τομέας να υποστηρίζει τον ιδιωτικό με δημόσιες επενδύσεις, ωσότου ο τελευταίος ανακάμψει. Με το να ξεζουμίζει το κράτος τον ιδιωτικό τομέα (αυτό σημαίνει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα) εν μέσω κρίσης, ενισχύει την ύφεση.
Θα μου πείτε (πολύ σωστά): Δεδομένου όμως ότι το κράτος δεν έχει πρόσβαση σε πόρους (λόγω της συμμετοχής στην ευρωζώνη), δεν θα πρέπει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του; Έτσι είναι. Δεν έχει επιλογή η κυβέρνηση των Αθηνών, αντιμέτωπη με μια αδυσώπητη τρόικα, από το να τον ισοσκελίσει και να προσπαθήσει να παράξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Για ποιο λόγο όμως, δεδομένου ότι από αυτό το πλεόνασμα είναι αδύνατο να αποπληρώσει τα δάνειά του;
Ο λόγος που έχει σημασία να παραχθεί το πρωτογενές πλεόνασμα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, είναι για να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί σε μια σκληρή κόντρα με την τρόικα – με την Αθήνα να στέλνει την τρόικα σπίτι της ωσότου αρχίσει η ουσιαστική διαπραγμάτευση για το βαθύ κούρεμα του χρέους και την αλλαγή του καθεστώτος που διέπουν τις τράπεζες. Όμως αυτό καθαυτό το πρωτογενές πλεόνασμα σε μια φθίνουσα οικονομία όχι μόνο δεν σταθεροποιεί την οικονομία, αλλά την στέλνει με μεγαλύτερη ταχύτητα προς τον βυθό.
3. Η έξοδος στις αγορές θα είναι επιτυχία και θα σηματοδοτήσει την ανάκαμψη.
Όσο το δημόσιο είναι πτωχευμένο, δεν πρέπει να δανειστεί ούτε μια δεκάρα! Από κανέναν! Η κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει το πρωτογενές πλεόνασμα ώστε να αντισταθεί σε κάθε πίεση για νέο δανεισμό ωσότου το δημόσιο χρέος καταστεί βιώσιμο – κάτι που απαιτεί κάποια μορφή βαθιού κουρέματος.
Η έξοδος στις αγορές σημαίνει νέο δανεισμό. Αν αυτό γίνει πριν το κούρεμα του χρέους και την άρση των υφεσιακών πολιτικών, ο νέος δανεισμός από τις αγορές θα πρέπει να σημάνει εθνικό πένθος – αντί για τυμπανοκρουσίες και γιορτές.
4. Το επόμενο μνημόνιο θα προβλέπει πολύ μικρό νέο δανεισμό, κάτι που επιβεβαιώνει ότι βρισκόμαστε στον δρόμο τον καλό.
Σε καμία περίπτωση. Το γερμανικό σχέδιο για το επόμενο μνημόνιο (το οποίο θα ονομάσουν, για λόγους μάρκετινγκ, κάπως αλλιώς) είναι να χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα από ιδιώτες (από τις αγορές ομολόγων) υπό την εγγύηση-απειλή της ΕΚΤ προς τους ιδιώτες ότι, αν τα επιτόκια ξεπεράσουν ένα συγκεκριμένο όριο (περί το 4% με 5%), η ΕΚΤ θα παρέμβει. Κάτι τέτοιο θα συνεχίσει το καταστροφικό έργο των πρώτων δύο μνημονίων.
Όπως έγραφα στο (3) πιο πάνω, δεν έχει σημασία από ποιον δανειζόμαστε (αγορές ή τρόικα), ούτε με πόσο επιτόκιο, εφόσον το χρέος μας παραμένει μη βιώσιμο, η οικονομία υφεσιακή και η τραπεζική πίστη ανύπαρκτη. Σκεφτείτε το διαφορετικά: Αν τα δανεικά του μνημονίου 2, τα 160 δισ. ευρώ, τα είχαμε δανειστεί από ιδιώτες (με τη διαμεσολάβηση της ΕΚΤ), θα είχε καμία διαφορά; Καμία απολύτως.
Αυτό που μετρά είναι η βιωσιμότητα του προγράμματος. Δυστυχώς, αν δεν διαπραγματευτούμε υπό την απειλή της μη συμμόρφωσης, το μνημόνιο 3 θα είναι το ίδιο παράλογο με τα μνημόνια 1 & 2. Κι ας χρηματοδοτηθεί από τις αγορές (υπό την υψηλή επίβλεψη της ΕΚΤ).
5. Η συμφωνία της τραπεζικής ευρωπαϊκής ενοποίησης θα σημάνει το τέλος του κινδύνου για τις καταθέσεις και θα θωρακίσει τις τράπεζες.
Το αντίθετο. Μια σωστή και πραγματική τραπεζική ενοποίηση θα ήταν ό,τι καλύτερο. Θα έκοβε τον ομφάλιο λώρο της αλληλεξάρτησης πτωχευμένων κρατών της ευρωζώνης και πτωχευμένων τραπεζών που λειτουργούν στην επικράτειά τους. Δυστυχώς, η λεγόμενη τραπεζική ενοποίηση που συμφώνησαν οι ηγέτες μας επιτυγχάνει ακριβώς το αντίθετο: Ενισχύει την εξάρτηση των πτωχευμένων τραπεζών από το πτωχευμένο κράτος. Ουσιαστικά πρόκειται για περαιτέρω εθνικοποίηση των τραπεζικών συστημάτων υπό κοινούς κανόνες για το τι θα γίνει σε περίπτωση τραπεζικών καταρρεύσεων.
Πιο συγκεκριμένα, έστω ότι (όπως αυτή την εβδομάδα στην Ελλάδα με τις ανακοινώσεις της Blackrock για Εθνική και Eurobank) οι ελεγκτές της ΕΚΤ βρίσκουν πως μια τράπεζα στην Ελλάδα έχει νέα μαύρη τρύπα, π.χ. 10 δισ. ευρώ. Τι προβλέπει το σύμφωνο της δήθεν τραπεζικής ευρωπαϊκής ενοποίησης; Εν πολλοίς, προβλέπει εφαρμογή του κυπριακού μοντέλου: Το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να καλύψει τη μαύρη τρύπα.
Αν δεν έχει (που δεν θα έχει), θα πρέπει να συνεισφέρει περί τα 2 δισ. στην εν λόγω τράπεζα (αφού τα δανειστεί από την Ευρώπη) και, κατόπιν, τα υπόλοιπα 18 δισ. θα βρεθούν από τον αφανισμό των μικρομετόχων της τράπεζας και, κατόπιν, το κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100 χιλιάδων. Πιστεύεις, αγαπητέ αναγνώστη, ότι πρόκειται για μια συμφωνία που βοηθά στο ξεπέρασμα της τραπεζικής κρίσης της χώρας; Μια συμφωνία που ο κ. Στουρνάρας πρέπει να υπερψηφίσει στο πλαίσιο της ΕΕ; Ή είναι μια συμφωνία-κόλαφος που θα βαθύνει την κρίση και την ανασφάλεια των καταθετών της περιφέρειας;
του Γιάννη Βαρουφάκη
ΠΗΓΗ:koutipandoras.gr