every year..... at the last day ...i love it

Merry Christmas

"Έφυγε" η κορυφαία τραγουδίστρια, Cesaria Evora

CÉZÁRIA ÉVORA - SAUDADE από schama21
Η Cesaria στις εμφανίσεις της δεν φορούσε ποτέ παπούτσια, καθώς έτσι είχε συνηθίσει από τη φτωχή παιδική ηλικία της.
Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1941 στην πόλη Μιντέλο του νησιού Σάο Βισέντε, στο Πράσινο Ακρωτήριο.
Έχασε τον πατέρα της σε ηλικία μόλις εφτά ετών και η μητέρα της έδωσε μάχη για να την μεγαλώσει με τα πενιχρά εισοδήματά της από τη δουλειά της ως μαγείρισσα.
Στο τέλος την άφησε σε ορφανοτροφείο, στη χορωδία του οποίου, η Cesaria, έμαθε να τραγουδά.
Τα παραδοσιακά τραγούδια που ερμήνευε με την ψυχή της η ξυπόλυτη ντίβα, ονομάζονται coladeiras και mornas.
Η Cesaria ξεκίνησε να τραγουδά σε τοπικά μπαρ και ξενοδοχεία. Με τη βοήθεια τοπικών μουσικών, θα επεδείκνυε τις ικανότητές της και αργότερα θα ανακηρυσσόταν "Βασίλισσα των Μόρνας" από τους θαυμαστές της. Την εποχή εκείνη ήταν διάσημη στο νησί της, σχετικά άγνωστη όμως διεθνώς.
Επί δέκα χρόνια η τραγουδίστρια απείχε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα επειδή η δυσχερής οικονομική και πολιτική κατάσταση στη νησιωτική της χώρα, σε συνδυασμό με τα προσωπικά και οικονομικά της προβλήματα δεν της επέτρεπαν να υποστηρίζει οικονομικά την οικογένειά της.
Η ίδια περιγράφει την περίοδο αυτή σαν "σκοτεινά χρόνια" καθώς πάλεψε και με τον αλκοολισμό.
Επανήλθε στο τραγούδι έπειτα από ενθάρρυνση ενός εξόριστου μουσικού και προστάτη των Τεχνών από το Πράσινο Ακρωτήριο, ο οποίος ζούσε στην Πορτογαλία.
Ο Μπάνα προσκάλεσε τη Cesaria να τραγουδήσει σε συναυλίες σε πορτογαλικό έδαφος, με τη χρηματοδότηση μιας τοπικής οργάνωσης γυναικών.
Ο Ζοζέ ντα Σίλβα, ένας Γάλλος με καταγωγή από το Πράσινο Ακρωτήριο την έπεισε να μεταβεί στο Παρίσι, όπου ηχογράφησε το άλμπουμ La Diva Aux Pieds Nus (Η Ξυπόλυτη Ντίβα) το 1988.
Το τραγούδι "Sodade" ήταν η πρώτη της διεθνής επιτυχία και η πρώτη της επιτυχία στη Γαλλία.
Τον Σεπτέμβριο του 2011 ανακοίνωσε πως θέτει τέλος στη μουσική της καριέρα, ακυρώνοντας τις προγραμματισμένες συναυλίες της, καθώς βρισκόταν "σε κατάσταση μεγάλης εξάντλησης".
Η Evora είχε υποβληθεί το 2010 σε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς, στο Παρίσι, έπειτα από σοβαρά προβλήματα που παρουσίασε στην στεφανιαία αορτή.
Tο πρωί της Παρασκευής αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με τους γιατρούς είχε πάθει πνευμονικό οίδημα και σήμερα το πρωί άφησε την τελευταία της πνοή.
ΠΗΓΗ:cosmo.gr

Γιατί εγκαταλείπουν το Λονδίνο Έλληνες εφοπλιστές

Σε μαζική έξοδο μετατρέπονται οι αποχωρήσεις των τελευταίων ετών Ελλήνων εφοπλιστών από το Λονδίνο, δημιουργώντας μια μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα να προσελκύσει ναυτιλιακές επιχειρήσεις, η οποία όμως μένει ανεκμετάλλευτη.
Η υψηλή κατ’ αποκοπή φορολογία που είχε εισαγάγει για τους μη μόνιμους κατοίκους η κυβέρνηση των εργατικών, η έλλειψη βάθους του λονδρέζικου χρηματιστηρίου για ναυτιλιακές και η στροφή της βιομηχανίας προς την Ασία έχουν οδηγήσει σε φυγή δεκάδες γραφεία. Όμως ενώ η Αθήνα θα μπορούσε να αδράξει την ευκαιρία συγκεντρώνοντας την πλειοψηφία των παραγωγών αυτών ξένου συναλλάγματος, αναλώνεται εδώ και χρόνια σε ατέρμονες συζητήσεις για το εάν θα επανιδρυθεί το υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας που κατήργησε ο Γιώργος Παπανδρέου και αδυνατεί να παρουσιάσει ικανοποιητικό θεσμικό πλαίσιο για την ναυτική εκπαίδευση (λείπουν εκπαιδευμένοι ναυτικοί) και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής σημαίας.
Θεατές στο ίδιο έργο όσοι ασχολούνται με τον κλάδο, που άμεσα και έμμεσα συντηρεί -ακόμα και τώρα που η κρίση στις ναυλαγορές κορυφώνεται- περισσότερες από 200.000 θέσεις εργασίας στην ελληνική οικονομία, παρακολουθούν παράλληλα και την μεταφορά μεγάλου μέρους των δραστηριοτήτων της ναυτιλίας που μέχρι τώρα είχαν εδώ την έδρα τους στην Σιγκαπούρη, το Χόνγκ Κονγκ και την Κίνα.
Την ίδια ώρα στη Βρετανία η κυβέρνηση Κάμερον εξαγγέλλει ελάφρυνση των φορολογικών μέτρων για τους μη μόνιμους κατοίκους (μέτρα που επιβληθήκαν κυρίως για να φορολογηθούν αρχικά οι χιλιάδες Ρώσοι επιχειρηματίες που πλημμύρισαν το Λονδίνο).
Όμως τα προβλήματα του Λονδίνου είναι βαθύτερα. Όσες ελληνικές ναυτιλιακές επέλεξαν την εισαγωγή τους στο London Stock Exchange ή την εναλλακτική αγορά ΑΙΜ διαπίστωσαν ότι η επενδυτική βιομηχανία αδυνατεί να παρακολουθήσει τον, δύσκολο ομολογουμένως, κλάδο με αποτέλεσμα την έλλειψη επαρκούς κάλυψης των μετοχών και την δυσκολία άντλησης κεφαλαίων μέσω placements ή πώλησης μετοχών.
Έτσι έμειναν το 2010 μόνο τρεις μεγάλες εισηγμένες στο Λονδίνο. Η GoldenPort συμφερόντων του Πάρη Δράγνη, η Hellenic Carriers της Φωτεινής Καραμανλή και η Globus Maritime συμφερόντων των Φειδάκη-Καραγεωργίου.
H τελευταία τα περασμένα Χριστούγεννα αποφάσισε και υλοποίησε την έξοδο της από το AIM και την μετακόμισή της στη Νέα Υόρκη όπου εισήχθη στο Nasdaq. H ναυτιλιακή στην οποία ο Γεώργιος Φειδάκης έλεγχε τότε το 62% του μετοχικού κεφαλαίου, ο Καραγεωργίου το 3,5% και ο Ιωάννης Παναγιωτόπουλος το 5,92% αποδείχθηκε ορθή στην απόφασή της αφού άντλησε τον Ιούνιο 22 εκατομμύρια δολάρια από την πώληση περεταίρω ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου της.
Η κ. Φωτεινή Καραμανλή έχει από την άνοιξη αναφερθεί στο ενδεχόμενο να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο επισημαίνοντας όμως πως κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει όταν οι συνθήκες στις αγορές είναι κατάλληλες και η εισηγμένη στο ΑΙΜ, Hellenic Carriers, την οποία ελέγχει αποκτήσει μεγαλύτερο εκτόπισμα. Η τελευταία, η GoldenPort του επιχειρηματία Πάρη Δράγνη, είναι εισηγμένη στο LSE και πληροφορίες αναφέρουν πως έχει επίσης προβληματιστεί από την εικόνα της Βρετανικής κεφαλαιαγοράς.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στο μεγαλύτερο εκτός Ελλάδος κέντρο του ελληνικού εφοπλισμού, στην Αθήνα αδυνατούμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας και αναζητούμε φαίνεται επενδυτές άλλου είδους. Διότι σε διαφορετική περίπτωση έπρεπε να έχει αξιοποιηθεί η ευκαιρία για να επαναπατριστούν επιχειρηματίες που θα μπορούσαν να δώσουν δουλειές σε κάποιες χιλιάδες εργαζόμενους και μισθώματα στα άδεια ακίνητα που έχουν αρχίσει να γεμίζουν την πόλη.
Υπολογίζεται πως περισσότεροι από 2 στους 10 πλοιοκτήτες που είχαν έδρα στο Λονδίνο έχουν φύγει τα τελευταία λίγα χρόνια αλλά δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα. Η Νέα Υόρκη, με μια Wall Street που σπεύδει να καλύψει κάθε εισηγμένη, μπορεί να εξασφαλίσει πρόσβαση σε φτηνά κεφάλαια -τουλάχιστον όταν οι συνθήκες είναι καλύτερες από ότι σήμερα- και στέλνει εκατοντάδες στελέχη της στα ναυτιλιακά συνέδρια που γίνονται ακόμα και τόσο μακριά όσο είναι για τους Αμερικανούς η Ελλάδα προσκειμένου να κλείσουν δουλειές, φαίνεται να είναι ο ένας κερδισμένος ενώ παράλληλα η Ασία αναδεικνύεται πλέον ο δεύτερος καθώς προσελκύει ακόμα και τους πιο διστακτικούς επιχειρηματίες.
Ούτε συζήτηση ασφαλώς για εισαγωγή ναυτιλιακών στο ΧΑ, αφού πλέον το χαρτί αυτό κάηκε από την συγκυρία. Όμως όταν η ναυτιλία διένυε τα χρυσά χρόνια της, έβγαιναν δισεκατομμύρια από τις ναυλαγορές και η ελληνική οικονομία είχε γίνει η μεσογειακή τίγρης, ακόμα και τότε όλοι φοβήθηκαν να ανοίξουν τις πύλες της κεφαλαιαγοράς γιατί ο κλάδος έχει εν γένει δυσκολίες που δύσκολα μπορούν, πράγματι, να παρακολουθήσουν οι μικρομέτοχοι. Τα ξένα κεφάλια όμως και οι investment bankers μπορεί να είχαν κάνει τότε απόβαση στον Πειραιά. Το Όσλο όμως που δεν φοβήθηκε είναι σήμερα το δεύτερο μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό κέντρο της ναυτιλίας.
Αμφίβολο αν η Ελλάδα θα έχει εντός αυτής της γενιάς μια δεύτερη ευκαιρία. Στο μεταξύ όμως είναι κρίμα να μην γίνουν όσα είναι δυνατά για να αρχίσει και πάλι να υψώνεται η ελληνική σημαία και να δοθούν δουλειές σε χιλιάδες νέους.

Πηγή:www.capital.gr

Το βασίλειο της μίζας και της αρπαχτής

Ούτε διυπουργικές επιτροπές, όπως αυτή που συνεδρίασε χθες με αντικείμενο την πάταξη της φοροδιαφυγής, ούτε κατεπείγουσες έρευνες, όπως αυτή που ζήτησε, επίσης χθες, ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγ. Βενιζέλος αναφορικά με τις καταγγελίες Σπινέλλη, ούτε φυσικά και το μέτρο του αυτοφώρου, που αποδείχθηκε ένα ακόμη φιάσκο, μπορούν να μας σώσουν από την υπ’ αριθμόν ένα πηγή κοινωνικής αδικίας στη χώρα μας.
Δεν μπορούν να μας σώσουν διότι «το κακό», η φοροδιαφυγή, είναι βαθιά ριζωμένο μέσα στο ίδιο το «σύστημα» και αποτελεί μέρος του τρόπου λειτουργίας τόσο του υποτιθέμενου φοροελεγκτικού μηχανισμού όσο και χιλιάδων πολιτών αυτής της χώρας.
Ολόκληρες γενιές Ελλήνων έχουν εκπαιδευτεί επί χρόνια, συστηματικά και μεθοδικά, σε αυτήν την υψηλή... τέχνη, αφενός μέσω των αλλεπάλληλων μαζικών... μαθημάτων που τους έδινε κατά καιρούς η Πολιτεία, προωθώντας το μέτρο της περαίωσης και της άφεσης φορολογικών αμαρτιών, και αφετέρου μέσω των... ιδιαίτερων φροντιστηριακών μαθημάτων που δίνουν καθημερινά επίορκοι εφοριακοί.
Εάν δεν ήταν έτσι τα πράγματα, η χώρα μας δεν θα κατακτούσε την τραγική μαύρη πρωτιά που κατέχει σήμερα στις λίστες του ΟΟΣΑ για τη φοροδιαφυγή και η «γκρίζα» οικονομία της δεν θα αντιστοιχούσε σε ποσοστό 25% - 28% του ετήσιου ΑΕΠ.
Η φοροδιαφυγή στη χώρα μας αντιστοιχεί, σύμφωνα με όσα λέχθηκαν σε εκδήλωση που διοργάνωσε πρόσφατα το ΕΛΙΑΜΕΠ, σε διαφυγόντα έσοδα ύψους 13 δισ. ευρώ ετησίως ή σε ποσοστό 5% - 6% του πλούτου που παράγεται στη χώρα αυτήν, ενώ συνολικά αφορά σε περίπου 20% των προσδοκώμενων εσόδων του προϋπολογισμού, τα οποία φυσικά διαφεύγουν…
Εάν δεν υπήρχε η φοροδιαφυγή, δεν θα υπήρχε ανάγκη ούτε για το τέλος επί των ακινήτων, ούτε για την έκτακτη εισφορά, ούτε για κανένα από τα άλλα χαράτσια που επιβάλλει σήμερα το κράτος, ώστε να καλύψει τη μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού.
Τα χρήματα που δίνουμε σήμερα για τα χαράτσια θα μπορούσαν είτε να διοχετευτούν για τη στήριξη του βιοτικού μας επιπέδου, τονώνοντας συνάμα την κατανάλωση και κατά προέκταση την παραγωγική διαδικασία, είτε να αποταμιευτούν, ενισχύοντας τη χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων μέσω του τραπεζικού συστήματος.
Εάν δεν υπήρχε η φοροδιαφυγή, ο συνεπής επιχειρηματίας, έμπορος, βιοτέχνης ή παραγωγός θα ανταγωνιζόταν με ίσους όρους εκείνον που σήμερα φοροδιαφεύγει και ίσως να μην έβαζε λουκέτο λόγω της ύφεσης.
Όταν όμως βασιλεύει ο κανόνας του 4-4-2, που περιέγραψε ο πρώην γενικός γραμματέας πληροφοριακών συστημάτων Διομήδης Σπινέλλης, ήτοι 40% «έκπτωση» για τον φορολογούμενο, 40% για την «τσέπη» του εφοριακού και μόνο 20% για το κράτος, τότε τίποτε δεν μας γλιτώνει…
Αν η ελληνική πολιτεία ήθελε πράγματι να πατάξει το τέρας της φοροδιαφυγής, θα έκανε πέρα αυτόν τον σαθρό φοροελεγκτικό και φοροεισπρακτικό μηχανισμό, που σήμερα διατηρεί, και θα προσέτρεχε σε κάθε πρόσφορη και δόκιμη λύση, ώστε να κάνει τη δουλειά της.
Όπως έχουμε επανειλημμένως υποστηρίξει, πρώτα από όλα θα φρόντιζε το βιβλίο των κανόνων να ήταν δίκαιο για όλους, με συντελεστές ανεκτούς και όχι εξοντωτικούς, όπως σήμερα, και βεβαίως θα φρόντιζε αυτοί οι κανόνες να μην είναι ανοιχτοί σε ερμηνείες, κατά το δοκούν, από εφορία σε εφορία.
Δεύτερον, θα επιστράτευε τον φυσικό της σύμμαχο στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, ήτοι τις ελεγκτικές εταιρίες, και θα εναπόθετε σε αυτές το βάρος του ελέγχου και της διακρίβωσης της ορθότητας των βιβλίων και στοιχείων των επιχειρήσεων σε κάθε κλάδο της οικονομίας.
Απλά πράγματα, μέσω μειοδοτικού διαγωνισμού και προμηθειών επί της ελεγκτέας ύλης.
Κάθε ελεγκτική εταιρία και ένας κλάδος με προτεραιότητα τους πλέον «ύποπτους»….
Τέλος, θα φρόντιζε τα πάντα να διεκπεραιώνονται ηλεκτρονικά με τις εφορίες, ώστε να ελαχιστοποιήσει τη δυνατότητα απευθείας επαφών με το «σύστημα».
Τώρα, αν φρόντιζε να αλλάξει και αυτό το γελοίο σύστημα, βάσει του οποίου η φοροδιαφυγή είναι άλλοτε πλημμέλημα, άλλοτε κακούργημα κι άλλοτε τίποτε, χρήσιμο θα ήταν…
Τρόποι υπάρχουν πολλοί. Θέληση πρέπει να υπάρχει…
ΠΗΓΗ:Εuro2day.gr

Οι "τεμπέληδες" Έλληνες δουλεύουν περισσότερο απ' όλους

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της εταιρείας "Office for National Statistics" οι Έλληνες τελικά δεν είναι και τόσο τεμπέληδες. Τα ποσοστά θέλουν τους Έλληνες εργαζομένους να έχουν τις περισσότερες εργατοώρες συγκριτικά με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Τα δεδομένα θέλουν την Ελλάδα να βρίσκεται στην πρώτη θέση μαζί με την Αυστρία στις δεδουλευμένες ώρες σε εργασία πλήρους απασχόλησης, ενώ συνολικά η χώρα μας συγκεντρώνει το ποσοστό του 42,2% που την φέρνει στην πρώτη θέση.

Την Ελλάδα ακολουθεί η Τσεχία με ποσοστό 41.2% και η Πολωνία με 40.6%. Οι "ισχυρές" χώρες κατατάσσονται σε χαμηλότερες θέσεις, με την Γερμανία να βρίσκεται στο 35.6% και η Γαλλία στο 38%.


Σε δημοσίευμα του Guardian, επισημαίνεται ότι μια διαφορετική εικόνα μπορεί να προκύψει από τον δείκτη παραγωγικότητας.
Η εφημερίδα τονίζει ότι, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, η Βρετανία βρίσκεται κάπου στη μέση της λίστας και η Ελλάδα ακόμα πιο χαμηλά (χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ο δείκτης παραγωγικότητας στην Ελλάδα είναι 76,3, ενώ στη Γερμανία 123,7).
Όπως αναφέρει ακόμη, με το μέλλον του κοινού νομίσματος να είναι αβέβαιο, είναι εύκολο να καταφεύγει κανείς σε στερεότυπα.
Καταλήγοντας, ο συντάκτης του άρθρου σημειώνει, ότι τα στοιχεία αυτά εξηγούν γιατί οι Έλληνες πολίτες αισθάνονται πως δεν φταίνε για την κρίση
ΠΗΓΗ:NEWS247.GR

Έκθεση κόλαφος ΟΟΣΑ για τη γραφειοκρατία στην Ελλάδα

Έκθεση κόλαφο για την γραφειοκρατεία στην Ελλάδα και την ικανότητα της χώρας να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις έδωσε στη δημοσιότητα από τον Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη, σύμφωνα με ξένα μέσα ενημέρωσης.
Με τον ήπιο τίτλο “Ελλάδα: Επιθεώρηση της Κεντρικής Διοίκησης”, η έκθεση των 127 σελίδων μπορεί εύκολα να περιγραφεί με το εξής συμπέρασμα: Η κρατική μηχανή της Αθήνας δεν μπορεί στην ουσία να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις.
“Δεν είναι σαφές το πως θα μπορέσουν τα παλιά και νέα μέλη της κυβέρνησης θα συνεργαστούν με σκοπό να διασφαλίσουν την απαραίτητη ηγεσία για τις μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων όπως το απαραίτητο στρατηγικό όραμα, η υπευθυνότητα, ο στρατηγικός σχεδιασμός, η συνοχή της πολιτικής και η συλλογική δέσμευση και η επικοινωνία”, αναφέρεται στην έκθεση.
Μία τέτοια μεταρρύθμιση, ωστόσο, είναι επειγόντως απαραίτητη. Η χώρα παραμένει εξαρτημένη από τη βοήθεια των Βρυξελλών για να κρατήσει το κεφάλι της πάνω από το νερό. Εάν επιθυμεί να αποκτήσει και πάλι την ανεξαρτησία της και την ικανότητα δανεισμού από τις αγορές σε λογικές τιμές, οι προσαρμογές πρέπει να είναι τεράστιες επηρεάζοντας όλες της πτυχές της δημόσιας ζωής. Ωστόσο όσες μεταρρυθμίσεις και αν ενέκρινε η ελληνική κυβέρνηση η εφαρμογή ήταν αποσπασματική, αναφέρει η έκθεση του ΟΟΣΑ.
«Για πρώτη φορά, θέλαμε να δείξουμε – συστημικά και με απόδειξη – τι δεν δουλεύει σε διοικητικό επίπεδο και τι εμποδίζει την Ελλάδα στη σημείωση προόδου στις δομικές μεταρρυθμίσεις,» δήλωσε μία εκ τους συγγραφείς της έκθεσης, Caroline Varley, στη γερμανική εφημερίδα Die Welt. «Έως τώρα ο μηχανισμός της κυβέρνηση της Ελλάδας δεν έχει ούτε την ικανότητα ούτε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει μεγάλες μεταρρυθμίσεις.»
Σύμφωνα με την έκθεση η επικοινωνία μεταξύ των 14 υπουργείων είναι σοκαριστικά ασήμαντη. Επιπλέον, ο μεγάλος αριθμός τμημάτων εντός των υπουργείων, εκ των οποίων πολλά αποτελούνται μόνο από τον επικεφαλής, έχει ως αποτέλεσμα μία διευρυμένη αναποτελεσματικότητα και την έλλειψη επόπτευσης.
«Η διοικητική εργασία είναι οριοθετημένη και τμηματοποιημένη στα υπουργεία,» σημειώνεται στην έκθεση. «Τα υπουργεία δεν μπορούν να ιεραρχήσουν και πλήττονται από προβλήματα συντονισμού. Σε περιπτώσεις που υπάρχει συντονισμός, είναι ad hoc, και βασίζεται σε προσωπικές πρωτοβουλίες και γνώσεις και δεν στηρίζεται στις δομές.»
Όπου υπάρχει τέτοιος συντονισμός, επισημαίνεται στην έκθεση, οι διοικητές δεν έχουν την απαραίτητη πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων ενώ σε πολλές περιπτώσεις αυτές απουσιάζουν εντελώς.
«Η διοίκηση δεν έχει τη συνήθεια διατήρησης αρχείων ή την ικανότητα εξαγωγής δεδομένων από δεδομένα,» τονίζεται στην έκθεση.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ τα προβλήματα στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα πελατειακών σχέσεων επί δεκαετίες και του μεγάλου όγκου νόμων και ρυθμίσεων που διέπουν τις λειτουργίες των υπουργείων. Όπως αναφέρεται στην έκθεση υπάρχουν τουλάχιστον 17.000 τέτοιοι νόμοι και διατάγματα.
Ο ΟΟΣΑ τέλος προτείνει μία μαζική διοικητική αναδιάρθρωση η οποία πρέπει να συμβεί γρήγορα. «Η Ελλάδα έχει μόνο έναν μικρό παράθυρο για να αλλάξει και να μεταρρυθμίσει τον εαυτό της,» δήλωσε η Varley στην Die Welt. «Και αυτό μικραίνει.»

Πηγή:www.capital.gr

Βασίλειος Μαρκεζίνης

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Ιουλίου 1944 και είναι γιος του πολιτικού Σπύρου Μαρκεζίνη. Έλαβε από τη Νομική Αθηνών το πρώτο του πτυχίο με βαθμό 10 και το πρώτο του διδακτορικό με άριστα. Είναι τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν. Διετέλεσε τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου ίδρυσε και διεύθυνε από το 2001 έως το 2007 το Ινστιτούτο Παγκοσμίου Δικαίου, όπως επίσης και του Πανεπιστήμιου του Λάïντεν (Ολλανδίας) και του Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ίδρυσε και διηύθυνε από το 1995 ως το 2001 το Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού και Συγκριτικού Δικαίου. Επιπλέον, έχει διδάξει σε είκοσι πέντε Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, έχει συγγράψει τριάντα τρία βιβλία και πάνω από εκατόν τριάντα νομικά άρθρα, τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε νομικά περιοδικά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα έργα του έχουν μεταφρασθεί στα γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, πορτογαλικά και κινεζικά. Είναι Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, αντεπιστέλλον Μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και της Ακαδημίας Αθηνών, ξένος Εταίρος της Βελγικής, της Ολλανδικής και της Ιταλικής Ακαδημίας (Academia dei Lincei), όπως επίσης και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Δικαίου. Από το 1997 φέρει τον τίτλο του Επίτιμου Συμβούλου της Βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας (Queen's Counsel), ενώ από το 2000 είναι Ειδικός Επιστημονικός Σύμβουλος του Πρώτου Προέδρου του Γαλλικού Ακυρωτικού (Cour de Cassation). Από το 2007 είναι Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης».
Έχει τιμηθεί με υψηλότατες διακρίσεις, όπως είναι ο Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής από την ελληνική πολιτεία (2000), ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Τιμής από την Ιταλία (2002), Tαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας, 2004, ο Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Aξίας από την Γαλλία (2006), καθώς και ο Aνώτερος Ταξιάρχης μετά Ταινίας και Αστέρος από την Γερμανία (2005). Το 2005 έλαβε τον τίτλο του Ιππότη από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β' για τις εξαίρετες υπηρεσίες που έχει προσφέρει στις διεθνείς νομικές σχέσεις, έτσι λοιπόν στη Βρετανία φέρει τον τίτλο Sir.
ΠΗΓΗ:ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

2011 Year in 60 seconds

Τα λάθη και ο κίνδυνος χρεοκοπίας για την Ελλάδα

Τα εγκληματικά λάθη της ελληνικής ομάδας που διαπραγματεύθηκε για το PSI και ο θανάσιμος κίνδυνος για την ελληνική οικονομία. Πώς τα ψιλά γράμματα μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή
Ο οικονομικός αναλυτής Ανδρέας Κούτρας* γράφει στο NEWS 247 για το πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να χρεοκοπήσει σε περίπτωση που έχει προχωρήσει σε απευθείας διαπραγμάτευση με τους κατόχους ελληνικών ομολόγων.
Πίσω στον Ιούλιο του 2011, η υποτιθέμενη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδας, έκανε ένα θεμελιώδες λάθος όταν διαπραγματεύτηκε το πρώτο PSI. Πήγαν στις συνομιλίες απροετοίμαστοι και ανέτοιμοι. Το αποτέλεσμα ήταν μια συμφωνία, που στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε και ανακηρύχθηκε νεκρή, απλώς για να αντικατασταθεί με ένα νέο PSI που επίσης μοιάζει νεκρό.
Οι Έλληνες έκαναν ακόμα ένα λάθος, που απλώς προδίδει ανικανότητα να διαχειριστούν το συγκεκριμένο ζήτημα. Υπέγραψαν έναν όρο που επιτρέπει σε χώρες (Φινλανδία) να ζητούν εγγυήσεις από την Ελλάδα, ως προϋπόθεση για την οικονομική στήριξη που παρέχουν.
Γιατί αυτό ήταν λάθος; Γιατί υπάρχουν ελληνικά ομόλογα σε ισχύ, που απαγορεύουν στην Ελλάδα να προσφέρει εγγύηση, εκτός αν το κάνει για όλους. Αν δεν δοθούν εγγυήσεις σε όλους, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί παραβίαση των όρων του ομολόγου και πιθανότατα "πιστωτικό γεγονός".
Η διαπραγματευτική ομάδα, θα μπορούσε να έχει πει στην ομάδα της Φινλανδίας, ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να δώσει αυτές τις εγγυήσεις, καθώς θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε σε πιστωτικό γεγονός, το οποίο πρέπει να αποφευχθεί και το θέμα θα είχε κλείσει εκεί.
Αυτό φυσικά θα είχε γίνει, αν κάποιος από την ομάδα, είχε κάνει τον κόπο να διαβάσει τα νομικά έγγραφα που ήδη η Ελληνική Πολιτεία είχε υπογράψει. Το γεγονός ότι δεν αντέδρασαν στις απαιτήσεις της φινλανδίας δείχνει ότι δεν πήγαν διαβασμένοι σε μια συνάντηση που επρόκειτο να κρίνει το μέλον της χώρας.
Παρεμπιπτόντως, για τους ειδικούς των ομολόγων, ο συγκεκριμένος όρος ονομάζεται "Negative Pledge" (Πρόβλεψη σε συμβόλαιο που απαγορεύει σε κάποιο από τα συμβαλλόμενα μέρη να προσφέρει εγγυήσεις σχετικά με περιουσιακό στοιχείο που αναφέρεται στη συμφωνία)
"Όσο η Συμφωνία παραμένει εκκρεμής, κανένα κράτος δεν μπορεί να δημιουργήσει ή να επιτρέψει τη δημιουργία οποιασδήποτε υποθήκης, ενέχυρου, προνομίου ή επιβάρυνσης πάνω σε οποιαδήποτε από τα τρέχοντα ή μελλοντικά έσοδα, ή περιουσιακά στοιχεία για να διασφαλίσει κάποιο εξωτερικό χρέος, μέχρι η ίδια η συμφωνία να εξασφαλιστεί από οποιαδήποτε υποθήκη, ενέχυρο, προνόμιο ή επιβάρυνση ίση και ανάλογη με αυτή του εξωτερικού χρέους ή από οποιαδήποτε άλλη εγγύηση που μπορεί να εγκριθεί από τα συμβαλλόμενα μέρη" (Όπως περιγράφεται στον όρο 10)
Έτσι, απλώς διαβάζοντας τους όρους των ομολόγων θα μπορούσαν να αποφύγουν όλους αυτούς τους μπελάδες για τη χώρα και παράλληλα να δημιουργήσουν έναν μηχανισμό για να χειριστούν το θέμα των εγγυήσεων. Παραδόξως, η ελληνική πλευρά μοιάζει να επαναλαμβάνει τα λάθη της (Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού).
Πιστωτικό γεγονός, η απευθείας διαπραγμάτευση
Σύμφωνα με πολλά δημοσιεύματα, η Ελλάδα έχει αρχίσει απευθείας διαπραγματεύσεις με τους κατόχους ομολόγων, ώστε να οριστικοποιήσει το "κούρεμα" και την αναδιάρθρωση χρέους. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε διαβάστε το "Events of Default" από το ελληνικό ομόλογο ISIN FR00489676.
"(Ι) Χρεοστάσιο
Ένα γενικό χρεοστάσιο δηλώνεται από τον εγγυητή σε σχέση με το εξωτερικό χρέος του ή ο εγγυητής ανακοινώνει την αδυναμία του να πληρώσει το εξωτερικό χρέος του ή ο εγγυητής αρχίζει διαφορετικά διαπραγματεύσεις με έναν ή περισσότερους από τους πιστωτές του με σκοπό τη γενική αναπροσαρμογή ή αναδιάταξη του χρέους"
Ο εγγυητής, σε αυτή την περίπτωση είναι η Ελληνική Πολιτεία και το ομόλογο εκδόθηκε από τους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους.
Το ενδιαφέρον είναι ότι εκτός από τους Έλληνες δικηγόρους (θα μπορούσαν να ισχυριστούν άγνοια), οι ξένοι δικηγόροι με τους οποίους συνεργάζεται η Ελλάδα, θα έπρεπε να εντωπίσουν αυτό το απίστευτο λάθος στους όρους.
Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί, ότι ήταν το IIF που έκανε τις διαπραγματεύσεις και όχι η Ελλάδα απευθείας. Αλλά αν ισχύει ότι η Ελλάδα διαπραγματεύεται απευθείας την "εθελοντική" αναδιάρθρωση και το κούρεμα, τότε δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθος ερμηνείες.
Το μόνο που έχει να κάνει κάποιος, είναι να αγοράσει μερικές χιλιάδες από αυτό το ομόλογο με ημερομηνία λήξης τις 13 Σεπτεμβρίου 2012 και να πάει σε ένα Αγγλικό δικαστήριο, διακηρύσσοντας ότι η Ελλάδα έχει παραβιάσει τους όρους και επομένως έχει χρεοκοπήσει.
Προφανώς είναι τόσο εύκολο. Αναρωτιέμαι πόσο καιρό θα χρειαστεί μέχρι κάποιος ιδιώτης ή κάποιο hedge fund προβεί σε μια τέτοια ενέργεια.

*Ο Ανδρέας Κούτρας εργάζεται στο Λονδίνο ως αναλυτής του Ευρωπαϊκού χρέους και τραπεζικών προϊόντων. Ως φυσικός ειδικεύεται στην Γενική θεωρία της Σχετικότητας και την Κοσμολογία.

ΠΗΓΗ:news247.gr

Ελλάδα και Ιταλία οι πιο "διεφθαρμένες" χώρες της Ε.Ε.

Στις δύο τελευταίες θέσεις της Ευρώπης κατατάσσονται η Ιταλία και η Ελλάδα σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις τους σε επίπεδο διαφθοράς, λόγω της αδυναμίας τους να καταπολεμήσουν φαινόμενα δωροδοκίας και φοροδιαφυγής, σύμφωνα με έρευνα της Transparency International, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το πρακτορείο Bloomberg.
Στη συνολική κατάταξη των 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 80η θέση, από την 78η στην οποία είχε βρεθεί κατά την προηγούμενη αντίστοιχη έρευνα του 2010.
«Οι χώρες της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη κρίση χρέους, εν μέρει λόγω της αποτυχίας των αρχών να καταπολεμήσουν φαινόμενα δωροδοκίας και φοροδιαφυγής, βρίσκονται μεταξύ των χωρών με τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση» σχολιάζει μεταξύ άλλων η Transparency International.


Πηγή:www.capital.gr