Μόλις τον Δεκέμβριο που μας πέρασε δημοσιοποίησε μελέτη για την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, επιχειρώντας να φωτίσει το ακανθώδες θέμα της αξιοποίησής της, το οποίο είχε αναδείξει πολύ νωρίτερα ο επικεφαλής του ΙΟΒΕ Γιάννης Στουρνάρας και ο αρχηγός της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς.
Θα τολμούσε να πει κανείς ότι αυτή η μελέτη... δεν έφτασε στο Μαξίμου ή έφτασε αλλά δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη. Διότι από το περιεχόμενό της προκύπτει ότι το κράτος δεν έχει ιδέα όχι πώς μπορεί να αξιοποιήσει την περιουσία του αλλά ποια είναι η περιουσία του. Το μόνο που ξέρει είναι ότι σχεδόν τα μισά περιουσιακά στοιχεία, με προσέγγιση των συνολικών, είναι καταπατημένα από ιδιώτες (δεύτερης και τρίτης γενιάς, πια) ενώ για ένα άλλο μεγάλο ποσοστό τους, περίπου 22%, δεν μπορεί να υπολογίσει ούτε την αξία τους.
Παραδοχή που επιτείνει τις απορίες όλων... τι πουλάμε και τι αξιοποιούμε αφού δεν ξέρουμε καν τι έχουμε...
Ιδού κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα της μελέτης:
«Καταγραφή: Το ελληνικό Κράτος σήμερα δεν γνωρίζει στην κυριολεξία τι έχει, καθώς δεν υφίσταται ενιαίο μητρώο καταγραφής στο οποίο να αποτυπώνεται η δημόσια ακίνητη περιουσία συνολικά του Κράτους (Ο.Τ.Α., Υπουργεία, Ν.Π.Δ.Δ. κ.τ.λ.). Μάλιστα, στις υπάρχουσες βάσεις δεδομένων, όπου αυτές υφίστανται, τα διαφορετικά μοντέλα καταγραφής δεν επιτρέπουν την ενοποίηση των δεδομένων. Το πρόβλημα επιτείνεται από την έλλειψη σαφών και επικαιροποιημένων γεωγραφικών δεδομένων (τοπογραφικών χαρτών) για σημαντικό μέρος της ακίνητης περιουσίας και από την πολυδιάσπαση του Μητρώου Ακινήτων σε δεκάδες φορείς και Υπουργεία, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε σήμερα το πραγματικό μέγεθος της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει κεντρικός έλεγχος της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και καταπατώνται χιλιάδες στρέμματα γης κάθε χρόνο. Τα παραπάνω μας οδηγούν ήδη στο απλό συμπέρασμα πως σήμερα δεν υφίσταται μια ενιαία πολιτική για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. Έτσι, πολλοί φορείς και ιδιώτες εκμεταλλεύονται τη πολυδιάσπαση και αποσπούν τμήματα της δημόσιας περιουσίας, πολλά από τα οποία παραμένουν άλλωστε ανεκμετάλλευτα.
Ιδιοκτησία: Μεγάλος αριθμός φορέων όπως Υπουργεία, ΔΕΚΟ, Ταμεία, διαχειρίζονται τμήματα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας.
Συνεπώς δεν υπάρχει ενιαία καταγραφή και κεντρικά σχεδιασμένη πολιτική αξιοποίησης».
Τα καταπατημένα
«Το 22,75% της καταγεγραμμένης ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών είναι άγνωστη, δηλαδή υπάρχουν ελλιπή στοιχεία που δεν τεκμηριώνουν την ακριβή θέση και το μέγεθος του ακινήτου. Ένα μικρό ποσοστό, 2,39%, είναι αμφίβολο, δηλαδή δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να το καθιστούν δημόσιο ακίνητο, ενώ ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, 40,04%, είναι καταπατημένο.
Ωστόσο, πρέπει να λάβουμε υπόψη και το ποιοτικό μέγεθος του προβλήματος. Το γεγονός ότι μόλις το 13,47% των καταγεγραμμένων ακινήτων είναι ελεύθερο προς αξιοποίηση δεν μας παρέχει καμία πληροφορία για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εν λόγω ακινήτων.
Εάν για παράδειγμα τα ακίνητα βρίσκονται σε μια άγονη ορεινή περιοχή χωρίς τη δυνατότητα εμπορικής, τουριστικής ή άλλης αξιοποίησης ή εάν είναι παραθαλάσσια ή εμπορικά ακίνητα με μεγάλες προοπτικές αξιοποίησης. Συνήθως, τα καταπατημένα ή παραχωρημένα ή ήδη μισθωμένα ακίνητα είναι αυτά με την υψηλότερη αξία χρήσης και τα ελεύθερα τα ακίνητα χαμηλού ενδιαφέροντος, χωρίς η παραπάνω παρατήρηση να μας οδηγήσει στο λανθασμένο συμπέρασμα πως σήμερα δεν υφίστανται πραγματικές δυνατότητες αποδοτικής αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας ή πως δεν υπάρχουν πλέον στο χαρτοφυλάκιο του δημοσίου ακίνητα υψηλής αξίας».
Τα 598 νησιά
«Σε ό,τι αφορά τα 598 νησιά πλήρους κυριότητας του Ελληνικού δημοσίου που φέρονται καταγεγραμμένα στις αρμόδιες Κτηματικές Υπηρεσίες, η αποσπασματική και χωρίς μακρόπνοο σχεδιασμό πολιτική αξιοποίησης που ακολουθήθηκε κατά καιρούς δεν απέφερε κανένα επενδυτικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης αγοράς ακινήτων και τις δυσκολίες που αυτές επιφέρουν στην εξεύρεση κατάλληλων επενδυτών, η όποια προσπάθεια αξιοποίησης πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένο, ειδικό, επιχειρησιακό σχέδιο που θα καταγράφει και αξιολογεί τις επιπτώσεις μιας τέτοιας αξιοποίησης στο ευρύτερο ελληνικό τουριστικό προϊόν».
Αυτό δηλαδή που υποτίθεται ότι θα γινόταν τώρα...
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου