Reverse engineering μια “άγνωστη” έννοια για την ελληνική βιομηχανία

Reverse engineering ειναι η διαδικασία αποσυναρμολόγησης ενός συστήματος στα επιμέρους υποσυστήματα του με σκοπό την κατανόηση της σχεδίασης του, των λειτουργιών του και των τεχνολογικών άρχων του.
Με άπλα λόγια, παίρνουμε ένα σύστημα χωρίς να έχουμε τα σχέδια του και πληροφορίες για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του.. και το “σπάμε” στα τμήματα που το αποτελούν.. αρχίζουμε να μελετούμε ένα ένα τα κομμάτια και προσπαθούμε να καταλάβουμε πως δουλεύει και σε τι αρχές βασίζεται για να δουλέψει..
Στην πληροφορική η διαδικασία λέγεται decompilation.
Είναι η ακριβώς αντίστροφη διαδικασία του compilation..
Παίρνουμε ένα αρχείο με κώδικα μηχανής (ψηφία 0 και 1) και με ένα decompiler (hexadecimal dumper, disassembler κτλ) προσπαθούμε να πάρουμε τον πηγαίο κώδικα για να τον μελετήσουμε..
Το reverse engineering μειώνει το τεχνολογικό ρίσκο γιατί έχεις στα χέρια σου κάτι το οποίο αποδεδειγμένα δουλεύει..
Φυσικά εξοικονομεί χρόνο και χρήμα, όταν χώρες ξοδεύουν τεράστια ποσά σε μακροχρόνια R&D (research-development).
Είναι πολύ χρήσιμο για χώρες που έχουν να καλύψουν μεγάλα τεχνολογικά κενά σε σύντομο χρόνο, και πολλές φορές χωρίς να έχουν στη διάθεση τους τα μέσα.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του reverse engineering είναι ότι μπορείς να φτιάξεις ένα αντίγραφο (κλώνο) ενός έτοιμου συστήματος χωρίς να είναι πιστό αντίγραφο..
Δηλαδή μπορείς να κατασκευάσεις ένα φτηνότερο, απλούστερο και καλύτερο σύστημα που κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά!
Το reverse engineering μπορει να είναι ένα απλό εργαλείο ακαδημαϊκής μάθησης, ένα εργαλείο βιομηχανικής κατασκοπείας ή ένα τεχνολογικό εργαλείο για αντικατάσταση και επανασχεδιασμό παλαιότερων ολοκληρωμένων κυκλωμάτων.
Δυστυχώς στην Ελλάδα όχι μόνο η έννοια “reverse engineering” αλλα και η έννοια “βιομηχανία” είναι τελείως άγνωστες.
Έχουν αντικατασταθεί εδώ και χρόνια με τους όρους “μίζα, “υπερκοστολόγιση” και “λαμογιά”..

ΠΗΓΗ: limitofadvance.wordpress.com